โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๙๐

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:04, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ทศกัณฐ์ตั้งพิธีชุบกายให้เป็นเพชร หนุมานสะกดพานางมณโฑมาเย้าหยอกจนเสียพิธี

แผ่นที่ ๓๕๗ – พระราชนิพนธ์

๒๔๙๓ ทศภักตรทราบศึกแพ้แต่สา รันเฮย
เสียสหายนัดดาเด็ดร้าง
ตรลึงรฤกอาไลยร่ำ รักแฮ
หาเลศมลายล้างเหล่าเสี้ยนศึกไฉน ฯ
๒๔๙๔ ไพรีมีฤทธิด้วยสาตรา
เอาเวทต่อเดชาจึ่งได้
คิดพลางสั่งเปาวนาสูรสฤษดิ การแฮ
ขุนราพทราบสั่งไท้รับถ้อยเกณฑ์พล ฯ
๒๔๙๕ พาไปบรรพตแก้วนิลกาฬ
ขุดอุมงค์โอฬารฤกกว้าง
ครบสิ่งสักการพานผกาธูป เทียนแฮ
ราชวัดฉัตรธงสล้างเสรจทั้งกุมภ์สลิล ฯ
๒๔๗๖ ทศเศียรเสดจสู่ห้องสนานองค์ สอาดเอย
โขมพัตรภูษาทรงสภักแผ้ว
สอดประคำทรำวงเวียดห่อ ชฎาแฮ
สถิตยรถเร่งพลแคล้วรีบร้นดลคอย ฯ
๒๔๙๗ ลงรถดำหรัสให้หาผา แผ่นเฮย
คอยปิดปากมรรคามิดเม้น
จดเวรจึ่งค่อยมาเผยแผ่น ผานอ
สั่งสรรพสู่ที่เร้นราพป้องปิดทาง ฯ
๒๔๙๘ ท้าวราวนร่ายเวทกรึ้งกรึงไศล
แล้วเสดจสถิตยในแท่นแก้ว
รฦกคุณพระครรไลหงษมนัส การแฮ
ขัดสมาธิ์ร่ายมนต์แกล้วห่อนได้ไหวติง ฯ
๒๔๙๙ ปางนเรนทร์ราเมศเกล้าโลกา
ออกหมู่มุขมาตยายอบเฝ้า
พระฟังฝ่ายปัจจามิตรไป่ มาเฮย
หลากจิตรเหนผิดเค้าเบิกถ้อยถามโหร ฯ
             

แผ่นที่ ๓๕๘ – พระราชนิพนธ์

๒๕๐๐ เวศสุญาณหยั่งจิตรแจ้งจึ่งทูล ฉลองแฮ
เหตุว่าราพนาสูรสุดรู้
เสียมิตรหมู่ประยูรญาติมาก มายนา
ตนจะออกต่อสู้สทกท้อศรทรง ฯ
๒๕๐๑ จึ่งลงไปต่อตั้งอาหุดี
ชื่ออุมงค์พิธีฤทธิล้ำ
อยู่ยังเฃตรคิรีกลางเกาะ กรุงแฮ
อดโกรธโภชน์แลน้ำนับถ้วนสับดวาร ฯ
๒๕๐๒ กายจัดเปนเพชรต้านต่อวรา วุธเฮย
ไป่รคายมังษาไป่ม้วย
ชี้ใครไป่ทานอานุภาพวอด วายแฮ
ชุบไพร่ให้ทนด้วยเดชได้ดังประสงค์ ฯ
๒๕๐๓ ทรงทราบจึ่งสังให้สามทหาร
คือสุครีพหณุมานมหิทธิ์ห้าว
นิลนนณรงค์ชาญไปช่วย กันแฮ
ล้างกิจพิธีท้าวแทตยให้คลายขลัง ฯ
๒๕๐๔ สามกระบี่นบบาทไท้ถอยมา พ้นแฮ
เหาะลุนิลกาฬาเหลือบพ้อง
พลมารมั่วพสุธาร่ายเวท บังแฮ
เมิลมุ่งหาปากห้องห่อนรู้รอยทาง ฯ
๒๕๐๕ ช้านานพานพบต้นมรรคา
ง้างงัดคัดแผ่นผาปลุกปล้ำ
ไปเขยื้อนสุดปัญญาวายุบุตร
เหาะกลับพลับพลาซ้ำสอบถ้อยถามโหร ฯ
๒๕๐๖ ขุนยักษแนะแยบให้หาวา รีเฮย
สระบาทสัตรีมารดล้าง
ฤทธิเวทผูกแผ่นผาเผยจัก ออกพ่อ
ทราบเล่ห์ลอยลมคว้างกลับเข้าลงกา ฯ
             

แผ่นที่ ๓๕๙ – พระราชนิพนธ์

๒๕๐๗ บังตนดลห้องอยู่เบญกาย
ปลอบประโลมโฉมฉายแนบข้าง
ความลับเล่าสู่สายสมรทราบ เสร็จเฮย
ขันคั่งสลิลล้างบาทให้ภรรดา ฯ
๒๕๐๘ อาไลยลานิ่มน้องนวลอนงค์
เหาะกลับถึงอุมงค์มุ่งล้าง
จึ่งเทอุทกลงตรงแผ่น ผาเฮย
มนต์เสื่อมสุครีพง้างเปิดได้โดยใจ ฯ
๒๕๐๙ ลงไปประสบเจ้าลงกา
หลับเนตรนั่งสมาธิหมั้น
สามนายต่างแผลงอานุภาพเผ่น โผนแฮ
หักฉัตรราชวัดกั้นเกลื่อนรื้อโทรมทลาย ฯ
๒๕๑๐ แล้วไปทุบถีบหม้อชลธาร ทิพยเฮย
เดาะเตะเครื่องสักการกลาดล้ม
สุครีพถีบขุนมารเซซวด
วายุบุตรฉุดเกษก้มโขกเกล้าอสุรี ฯ
๒๕๑๑ นิลนนทยอบาทขึ้นตีตบ
ทศภักตร์เผยอเนตรพบเพ่งยั้ง
หยุดโกรธหลับตานบนอบบ่น มนต์แฮ
เดชะพระเวทกั้งบ่ได้เจ็บกาย ฯ
๒๕๑๒ สามนายย้ายเล่ห์แกล้งหลายกล
ท้าวยักษไป่หยุดมนต์สมาธิหมั้น
ต่างเหนื่อยต่างจินต์จนจักคิดไฉนนา
โอรสมารุดซั้นนเข้าข้างกล่าวถ้อยปฤกษา
๒๕๑๓ ธรรมดาไตรโลกยแล้วโลกีย์
รักกับโกรธย่อมมีแกล่ใกล้
มณโฑเทพเทพีทศภักตร์ สวาศนา
พาสู่สัพยอกให้โกรธฟุ้งคงเฟือน ฯ
             

แผ่นที่ ๓๖๐ – พระราชนิพนธ์

๒๕๑๔ พงษภาณุมาศได้สดับสาร
เหนชอบเช่นหณุมานกล่าวอ้าง
ลูกลมล่องลมทยานยังนิเวศน์
สะกดยักษลักเข้าข้างแท่นแก้วมณโฑ ฯ
๒๕๑๕ ยลนางหลับสนิทอุ้มองค์อร
เถาถีบทางอัมพรผาดฟ้า
ถึงที่ยี่สิบกรกอบตรบะ กิจแฮ
วางอนุชเทียบหน้าปลุกเปลื้องมนต์สดม ฯ
๒๕๑๖ ร้องตวาดเหวยท้าวยี่สิบมือ
นางนี่เมียใครหือใคร่แจ้ง
มัวหลับสับเงาปรือจะป่น เปิงแฮ
ฉวยชักผ้าห่มแกล้งหยอกเย้ยหยาบหยาม ฯ
๒๕๑๗ มณโฑร้องกรีดคว้ากอดผัว
จอมราพรู้ศึกตัวหวาดสดุ้ง
เผยเนตรพบลิงพัวพันหยอก เมียแฮ
เหลืออดพิโรธฟุ้งโลดขึ้นยืนยัน ฯ
๒๕๑๘ ฉวยชักคันฉัตรต้อนตีสวา
สามต่อฤทธิอสุราร่ำล้อ
รบพลางผัดกันมายื้อหยอก นางแฮ
ท้าวราพเหลือรับท้อจิตรยั้งยืนตลึง ฯ
๒๕๑๙ ลูกลมหลอนหลอกเย้ยยิ้มหยัน
ฉะมั่นขันตีขันแตกเปรี้ยง
เมียตัวสิตาชันฉุนโกรธ ฉิวแฮ
เมียท่านฉกมาเพี้ยงลูกไม้กลางไพร ฯ
๒๕๒๐ หาไม่จะฆ่าให้วายปราณ
เกรงจะล่วงโองการท่านใช้
กล่าวเสร็จจึ่งสามทหหารเหาะกลับ มาแฮ
ทูลพระนรายน์ไท้ท่านซร้องสรเสริญ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว