จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามได้รถเวไชยันต์จากพระอินทร์ออกรบทศกัณฐ์และสิบขุนสิบรถเป็นครั้งแรก
แผ่นที่ ๓๒๕ – พระเจ้าน้องยาเธอเจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงษกรมหลวงภาณุพันธุวงษวรเดช
|
|
| ๒๒๖๙ ปางพระพิศณุแกล้ว | | กลางสง ครามแฮ
|
| ดัษผธมสรงทรง | | เครื่องต้น
|
| ออกอาศนมาตยการคง | | ขนาดนอบ เฝ้าแฮ
|
| งามสง่าหาเปรียบพ้น | | ที่เอื้อมเอาเทียม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๗๐ สดับเสียงสนั่นก้อง | | โกลา หลเอย
|
| ดำหรัสถามโหรา | | รอบรู้
|
| พิเภกพิจารณา | | ตระหนัก สนองแฮ
|
| นี้ทัพทศภักตร์ผู้ | | พี่ข้าขุนพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๗๑ พระกฤษณุรักษได้ | | สดับพจน์ พิเภกเฮย
|
| สั่งเทียบโยธาทศ | | ทั่วหน้า
|
| สุครีพริบประนต | | นอบคลาด ไคลแฮ
|
| จัดพยุหอินทรกล้า | | กลาดกลุ้มเกลื่อนสนาม
|
|
|
|
|
| ๒๒๗๒ ปางท้าวเทเวศเจ้า | | จอมมัฆ วาฬเอย
|
| รหัสเหตุหริรักษ์ | | จักร้า
|
| สั่งวิศณุกรรมชัก | | ไชยรถ รีบเฮย
|
| ถวายพระทรงครุฑถ้า | | เสดจสู้ศึกมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๗๓ วิศณุกรรมก้มเกษ | | กรประนม ลาเฮย
|
| พารถระเห็จลม | | แล่นคว้าง
|
| สินธพเทพยชื่นชม | | ร้องชนะ มารแฮ
|
| แสดงเหตุชเยศอ้าง | | เอิกอื้ออัมพร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๔๗ ประทับเกยทูลกิจอ้าง | | นามอินทร์ ถวายเอย
|
| ทรงปราบราพไพริน | | ฤทธิแกล้ว
|
| พระสดับเร่งทรงยิน | | ดีประภาษ
|
| ขอบจิตรอัมรินทร์แล้ว | | เทพน้อมทูลเสนอ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๗๕ ปางปิ่นเทเวศสู้ | | ศึกยักษ
|
| แสะแซ่ส่งเสียงประจักษ | | ว่าแพ้
|
| ครั้งนี้นิมิตรตระหนัก | | ชนะแน่ พระเอย
|
| พระสดับยินดีแท้ | | เทพเจ้าลาจร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๒๖ – พระเจ้าน้องยาเธอเจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงษกรมหลวงภาณุพันธุวงษวรเดช
|
|
| ๒๒๗๖ ปางพระหริรักษทั้ง | | กนิฐา
|
| สรงสหัศธารา | | ลูบไล้
|
| สุคนธ์เสร็จสอดขัติยา | | ภรณเพริศ พรายแฮ
|
| ทรงรถเลิกทัพใกล้ | | ทัพเจ้าลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๗๗ ทศภักตรเพ่งทัพทั้ง | | ต่อตี
|
| แค้นดั่งดังคัคคี | | จ่อจิ้ม
|
| บริภาศพระจักรี | | โดยโกรธ
|
| พระตอบพลางทางยิ้ม | | ยั่วเย้าพระยามาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๗๘ พระยายักษยิ่งกริ้ว | | โกรธตรัส เกริกเฮย
|
| คงจะเหนเดชถนัด | | คาบนี้
|
| สั่งพวกพหลรัด | | รีบรบ เรวแฮ
|
| นายทัพแกว่งคทาชี้ | | หัดถให้พลทลวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๗๙ ยักษตีลิงหลบแล้ว | | เลยแทง
|
| แทตยบทานทนแรง | | ร่นพ่าย
|
| สินขุนขุ่นเคืองแผลง | | เดชโดด ทยานแฮ
|
| ตีกระบี่กระบินย้าย | | แยกต้อนตื่นหนี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๘๐ นิลขันนิลเอกทั้ง | | เกยูร
|
| ทวิพัตมายูรภูล | | พิศม์บ้ำ
|
| สุรเสนสุรกายหนูน | | วาหุ โรมเฮย
|
| อีกมหัถวิกรรซ้ำ | | เกสรสร้อยมาลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๘๑ เหนยักษยุทธแย้งกระ | | บินยับ ย่นเฮย
|
| ต่างโกรธต่างโดดรับ | | รบไว้
|
| ยักษตีกระบี่ฉับ | | ลิงฉุด กระชากแฮ
|
| หวดอสูรสิบให้ | | ชีพม้วยกับมือ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๘๒ สิบรถเหนรบสิ้น | | สิบขุน เคืองแฮ
|
| โลดไล่สิบลิงหมุน | | มุ่งมล้าง
|
| สุครีพหณุมานผลุน | | ผลักรถ
|
| องคตนิลนนคว้าง | | ไขว่กั้นกันมาร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๒๗ – พระเจ้าน้องยาเธอเจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงษกรมหลวงภาณุพันธุวงษวรเดช
|
|
| ๒๒๘๓ สิบรถสิบราพร้อง | | ท้าทาย
|
| กูสิปราบศึกหลาย | | สิบครั้ง
|
| อมรินทรสุรเยศพาย | | เพลิงเพลียง กูแฮ
|
| เองชาติเดรฉานทั้ง | | สี่สู้กูไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๘๔ ทหารพระหริรักษทั้ง | | สีวา นรเฮย
|
| ยินยักษยกกายา | | หยิ่งอ้าง
|
| ต่างโกรธต่างแผลงอา | | ณุภาพรบ รอญแฮ
|
| นายและนายไล่มล้าง | | ชีพสิ้นสี่อสูร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๘๕ หกรถพิโรธเร้า | | รถผจญ
|
| นิลราชญาณรศสุคนธ์ | | โดดคว้าง
|
| ชามภูวราชพิมล | | พานเรศ ชมพูแฮ
|
| อีกวิสันต์สกัดง้าง | | หกเงื้อรถโทรม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๘๖ หกทหารผลาญชีพสิ้น | | หกยักษ
|
| ตีกทั่งรถทศภักตร์ | | กลับแกล้ง
|
| ฉีกขาฉีกแขนหัก | | ฅอราพ หกแฮ
|
| เยนสู่ทศเศียรแสร้ง | | เยาะเย้ยหยาบหยาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๘๗ ทศเศียรเหนมอดสิ้น | | สิบรถ พิโรธเฮย
|
| คว้างพระแสงจักกรด | | กราดเปรี้ยง
|
| พระกฤษณก่งศรชด | | หัดถ์ผาด แผลงแฮ
|
| ศรขจัดจักรเกลี้ยง | | กลาดล้างเหล่าอสูร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๘๘ สิบเศียรเสียจักรซ้ำ | | เสียพหล หนุนเฮย
|
| แผลงสาตรแสนกว่ารณ | | รถล้อม
|
| พระตรีภพจอมพล | | แผลงผาด ศรแฮ
|
| ศรรถหมดยับพร้อม | | กระบี่ฟื้นคืนเปน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๘๙ รถหักยักษตกกริ้ว | | โกรธา
|
| พระหัดถ์จับสาตรา | | สิบเก้า
|
| หัดถหนึ่งหักรถรา | | เมศมุ่ง มล้างแอ
|
| รามลักษณชักศรเข้า | | รับป้องปัดมาร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๒๘ – พระเจ้าน้องยาเธอเจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงษกรมหลวงภาณุพันธุวงษวรเดช
|
|
| ๒๒๙๐ ต่างฟันต่างฟาดน้าว | | หน่วงประชิด กันแฮ
|
| สนั่นลั่นถึงดุสิต | | สุดก้อง
|
| พระรามแสดงฤทธิ์ | | รันราพ ถลาฮย
|
| ซ้ำสอดแสงศรต้อง | | อกเจ้าจอมอสูร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๙๑ ทศเศียรเจบแสบส้าน | | พิศม์ศร
|
| ร่ายพระเวทบวร | | กลั่นแกล้ว
|
| ศรกลับขยับถอน | | ถอยหลก
|
| จวนค่ำซ้ำเลิกแคล้ว | | คลาศเมื้อเมืองมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๙๒ ฝ่ายพระทรงครุธครั้น | | ทศภักตร์
|
| พานเลิกพหลยักษ | | ยับผ้าย
|
| พระเสดจกลับพระลักษณ | | เถลิงอาศน์ อินทรเอย
|
| พร้อมกระบี่นีกรย้าย | | ยกเข้าค่ายคืน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๙๓ โอ้สงสารท้าวยักษ | | ยี่สิบ กรเฮย
|
| เนาอาศน์ชลเนตรพริบ | | พร่างพร้อย
|
| ครางร่นบ่นอุบอิบ | | ออกชื่อ บุตรนา
|
| ลูกหมดหลานน้องน้อย | | จิตรโอ้อกกู ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๙๔ นั่งตรินอนตริแล้ว | | เลงเหน
|
| สหายรักปางตาลเปน | | ช่วยได้
|
| เรียบสาสนสื่อข้อเข็ญ | | แต่งทูต คุมแฮ
|
| ทูตสู่สหายไท้ | | ถิ่นด้าวปางตาล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๙๕ มูลพลำกำเริบร้าย | | แรงฤทธิ
|
| ทราบลักษณลิขิต | | ขุ่นแค้น
|
| เหม่เหม่ปัจจามิตร | | ประมาท กูฤๅ
|
| กูจะจับขยี้แม้น | | หมู่ริ้นเหลือบยุง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๙๖ ตรัสแล้วลิลาศขึ้น | | สู่พระ พี่เอย
|
| ทูลเหตุสหัสสะเดชะ | | ท่านไท้
|
| ตามสารเสรจสนองจะ | | ลาจาก เชฐแฮ
|
| ช่วยเพื่อนชีพิตรได้ | | โปรดข้าบาทบงษ์ ฯ
|
| | |
|
