โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๗๗

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 13:56, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามเลิกทัพกลับ อินทรชิตรับอาสาทศกัณฐ์

แผ่นที่ ๓๐๕ – ขุนวิสูตรเสนี

๒๑๒๙ คอยเหตุควบม้าลุเฃตรขันธ์ ทวารเฮย
ลงจากอัศวจรัลห่อนยั้ง
ทราบปิ่นอสุรคัลไลนิเวศน์ บุตรแฮ
ตามกราบทูลเหตุตั้งแต่ต้นตามเหน ฯ
๒๑๓๐ บัดนี้มนุษย์ทั้งวานร
คมสาตรพรหมมาศศรเสียบม้วย
วายุบุตรแบกศีงขรเขาสัรพ ยาเอย
มาดับพิศม์รอดม้วยเดชได้อายยา ฯ
๒๑๓๑ ปางพงษพรหมเมศร์ได้สดับกิจ
หวาดวาบประหวั่นจิตรท่านแท้
เรียกอินทรชิตชิดอาศน์ปฤก ษาเอย
จัดขจัดฆ่าศึกแพ้พ่ายได้โดยไฉน ฯ
๒๑๓๒ อินทรชิตประนดน้อมทูลสาร
โดยคิดกลกิจการกอบแก้
เอาหาญตอบต่อหาญเหนยาก อยู่นา
แม้นมนุษยจักแพ้เพื่อด้วยกลลวง ฯ
๒๑๓๓ ขอประทานนักโทษอ้ายสุกขา จารเอย
แปรรูปดุจสีดาแน่งเนื้อ
ทำกลกล่าวมุษาลวงลักษณ รามพ่อ
ยังไม่ถอยทัพเมื้อมั่วพ้องพลลิง ฯ
๒๑๓๔ จักพาลพิโรธซ้ำสังหาร
ฆ่านาฎนิมิตรลาญชีพม้วย
ทำทีจักไปรานรอนอยุทธ ยานา
รามจักกับทัพด้วยหวาดหน้ารวังหลัง ฯ
๒๑๓๕ ทวยอินทรขืนอยู่รั้งราวี
จักกอบการพิธีใหญ่แท้
นามกุมภนิยามีตำหรับ
เสร็จจักกลับมาแก้ฤทธิเร้าเอาไชย ฯ
             

แผ่นที่ ๓๐๖ – ขุนวิสูตรเสนี

๒๑๓๖ พระยายักษฟังชอบล้วนแหลมเฉลย
ตบพระหัดถ์ผางเผยพจน์ไท้
ทำเทิญอย่ารอเลยลวงลักษณ์ รามนา
กอบซึ่งกิจกลได้ดั่งนี้ดีเหลือ ฯ
๒๑๓๗ พลางมีสีหนาทใช้นครบาล
ต่างก็แล่นลนลานลุยั้ง
ไปเบิกสุกขาจารจากตรุ มานา
ท้าวธชี้เหตุตั้งแต่ต้นอวะสาน ฯ
๒๑๓๘ เองอย่าคิดอิดเอื้อนอาษา ไปเฮย
แปลงรูปดุจสีดาแน่งเนื้อ
อย่าคิดแก่ชีวาหวังศุข โพ้นเฮย
นึกว่าไว้ชื่อเชื้อชั่วฟ้าดินสูญ ฯ
๒๑๓๙ โทษเองก็ผิดล้นเหลือหลาย
ตรงกับบทกฎหมายที่ม้วย
อยากเปนก็คงตายตายเปล่า ไยเฮย
ตายกตัญญูด้วยดั่งนี้ดีเหลือ ฯ
๒๑๔๐ สุขาจารสดับแจ้งใจหาย
รู้ว่าจักจำตายห่อนแคล้ว
สลดจิตรคิดเสียดายดวงชีพ
ไปตลอดวันนี้แล้วเลือดล้างคมขรรค์ ฯ
๒๑๔๑ หักจิตรคิดดับได้โดยหมาย
เราก็ชัดชายชาญชาติเชื้อ
รับตายบ่รับตายตกแต่ ตายนา
เสียชีพชี้ชอบเกื้อเกรียติไว้ในสนาม ฯ
๒๑๔๒ จึ่งกราบทูลว่าข้าฤๅเสียว ใจเลย
มีแต่ชีพดวงเดียวแน่แท้
จักแทนพระคุณเจียวจุจิตร ข้านา
ฝากแต่บุตรเมียแม้อยู่พี้ภายหลัง ฯ
             

แผ่นที่ ๓๐๗ – ขุนวิสูตรเสนี

๒๑๔๓ สิบภักตรพยักด้วยดีใจ
ตอบว่าไป่เปนไรเรื่องนี้
สูลับประไลยไปปรโลกย์ โพ้นเฮย
เราจักยกชอบชี้ช่วยเลี้ยงบุตรหลาน ฯ
๒๑๔๔ สุกขาจารนบไท้ทูลแถลง
การซึ่งจักจำแลงยากแท้
ไปตระหนักรูปนางแหนงจักแปลก ไปนา
ขอพิศจำภักตร์แม้แม่นแล้วคงเหมือน ฯ
๒๑๔๕ ทรงสดับมธุรถ้อยทางแถลง
เราอะนุญาตฦๅแหนงจิตรเจ้า
จงเลงลักษณอย่าแปลงโฉมแปลก อนุชเนอ
สั่งเสร็จยุรยาตรเต้าสู่ห้องปรางศรี ฯ
๒๑๔๖ ขุนราพรับสั่งแล้วลนลาน
โดยพวกผู้คุมมารด่วนเมื้อ
ถึงสวนอยุทยานยังเพศ แปลงนา
เปนอรรูปดรุณเนื้อนิ่มน้อนนวลขำ ฯ
๒๑๔๗ เชิญพานบุบผชาติพริ้งเพรางอน
ดัดจริตจรัลจรจวบห้อง
เหนองค์อรรคบังอรเลออาศน์
พิศเพ่งเลงแลจ้องจับหน้าวงขนง ฯ
๒๑๔๘ ก้มเกล้าเข้าเกือบใกล้กราบกราน
ถวายภาชนดวงมาลย์ดอกไม้
สีดาตลึงลานแลหลาก ถามแฮ
นางนี้ผู้ใดใช้จุ่งชี้แจงแถลง ฯ
๒๑๔๙ ยักษีชี้ชื่อพร้องทูลพรร ณาเฮย
ชายเนตรจำลักษณสรรพ์เสร็จพร้อม
ลาเรวเร่งแปลงผันไป่ผิด นางนา
จรเร่งรีบมาน้อมหน่อเจ้าจอมมาร ฯ
             

แผ่นที่ ๓๐๘ – ขุนวิสูตรเสนี

๒๑๕๐ อินทรชิตหลากจิตรล้ำแลนาน
แจ้งว่าสุขาจารจิตรชื้น
ออกพระโอษฐบริหารสั่งมาตย์ มารแฮ
เรวเร่งตรวจเตรียมพื้นพยุหตั้งตามขบวน ฯ
๒๑๕๑ อสูรรับสั่งแล้วทูลลา
จัดรถทศโยธาเทียบไว้
นางแปลงแทตยสุกขาจารนั่ง ท้ายแฮ
จัดเสร็จทูลหน่อไท้ธิราชเจ้าจอมณรงค์ ฯ
๒๑๕๒ พระประดับเครื่องยุทธพร้อมพลางยูร ยาตรแฮ
ทรงรถเพชรไพรทูริย์หาบแก้ว
เครื่องสูงเบี่ยงบังสูรย์สมศักดิ์
โหรยักษชอบโชคแล้วลั่นฆ้องถวายไชย ฯ
๒๑๕๓ บอกมหามหุติฤกษชั้นไชยวาร
เคลื่อนรถทศทวยหาญโห่คร้าน
โลทันเงือดจรีทยานเขี้ยวแยก แสยะแฮ
เดินทัพเพียงภูมพื้นแผ่นหล้าเสทือนไหว ฯ
๒๑๕๔ พลคชสรวมสนะขึ้นขับคช
พลอัศวราชพยศย่างย้ำ
พลรถต่างขับรถเตือนเร่ง
พลบทกุมสาตรซ้ำโห่เร้าเอาไชย ฯ
๒๑๕๕ เทียบพลพลพยุหพื้นกุมภัณฑ์
ล้วนมหิทธิเหี้ยมหันโหดร้าย
เนื่องเน่นอเนกนันต์นับสมุท
เร่งพยุหยาตรผ้ายแผ่นพื้นสมรภูมิ์ ฯ
๒๑๕๖ ถับถึงที่ยุทธยั้งหยุดพล
ทหารโห่เสร็จสามหนฮึกห้าว
พื้นพสุธาดลดุจล่ม ลงแฮ
ศีขรินทรร่อนร้าวร่วงพร้อยพรายสลาย ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว