จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามแผลงศรพลายวาตเรียกพระยาครุฑมาแก้นาคบาศ
แผ่นที่ ๒๘๙ – ขุนวิสุทธากร
|
๒๐๑๗ พิเภกรีบสู่ไท้ | | ทูลแถลง
|
โดยคติดศึกแสดง | | เสรจสิ้น
|
พระสดับดุจศรแผลง | | อุระพลุ่ง เพลิงนา
|
รันทดแทบด่าวดิ้น | | สยบอั้นตันทรวง ฯ
|
|
|
๒๐๑๘ ตรัสว่าพิเภกแพ้ | | กลเขา
|
กูโฉดเช่นชายเขลา | | มึนมืด
|
เสียเกียรติเสีอนุชด้วย | | เลศนี้ดีไฉน ฯ
|
|
|
๒๐๑๙ พระจับพรหมมาศแล้ว | | จรลี
|
พิเภกกับบุตรระพี | | รุดผ้าย
|
พร้อมพานระโยธี | | โดยเสด็จ พระนา
|
คลาคล่ำมรรคาย้าย | | ยาตรเยื้องจรจรัญ ฯ
|
|
|
๒๐๒๐ แสงโสมโอภาษแผ้ว | | อัมพร
|
เสดจลุภูมสมร | | บ่ช้า
|
ทอดพระเนตรพวกพานร | | นาครัด รึงเฮย
|
วาบหวาดหฤไทยว้า | | ว่าน้องเนาไหน ฯ
|
|
|
๒๐๒๑ ครั้นลุราชรถแก้ว | | ก่องศรี
|
ยลอนุชวาสุกรี | | รวบอ้อม
|
แต่บาทตราบนาภี | | ผทมนิ่ง สลบแฮ
|
สองหัดถ์กระชากพร้อม | | เงื่อนเงี้ยวไป่ขยาย ฯ
|
|
|
๒๐๒๒ ฉวัดเฉวียนเปลี่ยนมลัค--- | | กลใด
|
นาคาบาศบคลี่ไคล | | ยิ่งร้อน
|
รันทดหฤไทยไหว | | หวาดเทวศ นักนอ
|
ลดพระองค์ลงช้อน | | เกษน้องวางเพลา ฯ
|
|
|
๒๐๒๓ พระเพ่งพินิจน้อง | | ปราณี นักแฮ
|
ทรงโศรกกำศรดทวี | | เทวศไหม้
|
ชลเนตรหลั่งภักตรฉวี | | ภักตรสลด หมองเฮย
|
หลางร่ำรำพรรณไห้ | | สอึกสอื้นอาดูร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๙๐ – ขุนวิสุทธากร
|
๒๐๒๔ โอ้ลักษณอนุชผู้ | | กลอยเข็ญ พี่เอย
|
ไฉนพ่อจึ่งมรณเหน | | หลากแล้ว
|
ฤทธิรงค์พ่อพูลเพ็ญ | | เพียบยิ่ง ใหญ่นา
|
ฤๅเลื่องทั่วโลกย์แผ้ว | | ผ่องพ้องพรรณระพี ฯ
|
|
|
๒๐๒๕ ทรงศรสามเล่มล้ำ | | เพลิงกัลป์
|
ภินภาคบัลลังก์อัน | | เดชแกล้ว
|
ควรฤๅพ่อมาผัน | | พ่ายนาค อสูรแฮ
|
เพราะสู่สงครามแล้ว | | บ่ได้รวังองค์ ฯ
|
|
|
๒๐๒๖ ปางต้องโมกขศักดิ์ด้วย | | ทนงจิตร โพ้นนา
|
บัดออกรบอินทรชิต | | คาบนี้
|
พี่ได้ตักเตือนกนิฐ | | เตือนยิ่ง เตือนนา
|
ฤๅพ่อควรมาลี้ | | ล่วงแล้วลืมคำ ฯ
|
|
|
๒๐๒๗ พ่อจึ่งเสียแก่เสี้ยน | | ดัษกร
|
แพ่พ่ายฤทธิรอน | | ราพร้าย
|
ทศทิศจักฦๅขจร | | เกริกมุ่ง หมิ่นแฮ
|
อกพี่เพียงจักย้าย | | แยกด้วยอาไลย ฯ
|
|
|
๒๐๒๘ หากอนุชม้วยเชษฐ | | จักมี เชยเฮย
|
คืนมิ่งภัควดี | | ร่วมห้อง
|
คำฉินท์ทั่วธาษตรี | | บ่ว่าง เว้นเลย
|
ลาภแต่เมียเสียน้อง | | ประโยชน์ด้วยอันใด ฯ
|
|
|
๒๐๒๙ ความรักพี่รักเจ้า | | เทียมตน
|
อนุชรักโดยกระมล | | สัตย์อ้าง
|
แต่เยาว์ตราบเจริญชนม์ | | ไปแตก ร้าวเอย
|
ไฉนพ่อจึ่งมาร้าง | | พี่ไว้อาทะวา ฯ
|
|
|
๒๐๓๐ พระทรงกำศรดเศร้า | | แสนศัลย์
|
ครวญคร่ำยิ่งจาบัลย์ | | โอษฐอ้อน
|
ระทวยทอดพระองค์รัน | | ทดเสื่อม แรงแฮ
|
ทรบวิสัญญีซ้อน | | ศพน้องเรียงเคียง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๙๑ – ขุนวิสุทธากร
|
๒๐๓๑ พิเภกสุครีพทั้ง | | พลากร กบี่แฮ
|
หวั่นจิตรคิดอาวรณ์ | | เทวศเศร้า
|
บางตนวิ่งวนสลอน | | บางอยู่ งานเฮย
|
บางยกสุคนธเต้า | | หลั่งแล้วชะโลมองค์ ฯ
|
|
|
๒๐๓๒ ครั้นพระจตุรภุชได้ | | สมฤดี องค์เอย
|
ถามพิเภกอสุรี | | ไป่ช้า
|
อะนุชกับพลโยธี | | นาคบาศ รึงนา
|
ไฉนจะเกลื่อนพิศม์กล้า | | กลับฟื้นคืนขนม์ ฯ
|
|
|
๒๐๓๓ พิเภกทูลไท้ว่า | | พลากร
|
ทั้งอนุชไป่มรณ์ | | สลบแท้
|
ขอเชญพระทรงศร | | พลายวาต แผลงนา
|
สู่สุบรรณช่วยแก้ | | ขจัดเปลื้องวาสุกรี ฯ
|
|
|
๒๐๓๔ องค์ราเมศรได้ | | สดับพจน ราพแฮ
|
เพียงลุรมฤตยรด | | ผ่องแผ้ว
|
มีพระกระมลปลด | | ปลิดเทวศ วายแฮ
|
วางพระอนุชแล้ว | | เหนี่ยวน้าวธนูศิลป์ ฯ
|
|
|
๒๐๓๕ ทรงแผลงพลายวาตก้อง | | กัมปะนา
|
โชติช่วงดังดวงอา | | ทิตย์แผ้ว
|
ลุที่สถิตยครุธา | | พลันทราบ เหตุเฮย
|
ว่าพระทรงจักรแก้ว | | ตรัสให้หาครไล ฯ
|
|
|
๒๐๓๖ จากพิมานมาศห้อง | | สิมพลี
|
ปีกระพือธาษตรี | | สนั่นก้อง
|
ถึงสฐานยุทธทฤษดี | | พระลักษณ สลบแฮ
|
ทั้งพวกพานรต้อง | | นาคร้ายรึงสกนธ์ ฯ
|
|
|
๒๐๓๗ จึ่งแสดงเดชด้วย | | ฤทธี
|
โจมจิกวาสุกรี | | ไล่ล้าง
|
นาคตื่นแตกตนหนี | | โดยด่วน
|
เพราะเดชสุบรรณร้าง | | ขจัดสิ้นสูญแสลง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๙๒ – ขุนวิสุทธากร
|
๒๐๓๘ ปางองค์พระลักษณทั้ง | | โยธา
|
นาคบาศคลาศคลา | | เคลื่อนพร้อม
|
ลับละอองหิมะชะลา | | พิศม์สร่าง สงบแฮ
|
ยลพระจักรภุชน้อม | | กราบก้มประนมสลอน ฯ
|
|
|
๒๐๓๙ พระลักษณ์กอดบาทไท้ | | เชษฐา ทูลแฮ
|
ข้าบาทวายชีวา… | | กลับฟื้น
|
เพราะพระเสดจมา | | โปรดช่วย ชีพนา
|
คุณพระหนักยิ่งพื้น | | แผ่นฟ้าธาตรี ฯ
|
|
|
๒๐๔๐ ขออาษาศึกสู้ | | สนองพระ คุณแฮ
|
ไป่พรั่นฤทธิมาระ | | เดชห้าว
|
ข้าผลาญเผ่าพงษอะ | | ริราช มลายนอ
|
จึ่งจะสมที่ท้าว | | ปกป้องปองผดุง ฯ
|
|
|
๒๐๔๑ หริรักษตรัสว่าอ้าย | | อินทรชิต
|
ศรสารทมันประสิทธิ | | กาจล้ำ
|
ใครอื่นจักต่อฤทธิ | | เหนขัด ขวางนา
|
แต่อนุชยังพล้ำ | | เพลี่ยงได้ดาลฉงน ฯ
|
|
|
๒๐๔๒ ทำศึกชำนะแพ้ | | หากเปน ทั่วนา
|
ใช่จะปรากฏเหน | | แต่น้อง
|
พ่ออย่าขุกลำเค็ญ | | ขัดขุ่น แดแฮ
|
จงพ่อเรืองเดชก้อง | | ปราบเสี้ยนเศิกไกษย ฯ
|
|
|
๒๐๔๓ เวนัตขจัดนาคแล้ว | | ถวายกร กราบนา
|
ข้าบาท่วยปราบบร | | เสรจแล้ว
|
ทูลลาพระภูธร | | จักรภุช แลแฮ
|
พลางทยานระเห็จแคล้ว | | สู่ห้องพิมานสฐาน ฯ
|
|
|
๒๐๔๔ จึ่งพระหริรักษเอื้อน | | โองการ
|
ชวนอนุชชาญ | | เสด็จเต้า
|
ทรงรถสุรการ | | เลิกพยุห์ ยาตรแฮ
|
ลิงโห่เอิกเกริกเร้า | | กลับยั้งพลับพลา ฯ
|
| | |
|