จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์ให้อินทรชิตออกรบกับพระลักษณ์
แผ่นที่ ๒๕๗ – หลวงอินทรอาวุธ
|
|
| ๑๗๙๓ ปางแทตยสองสุ้มสืบ | | สงคราม
|
| ปรากฏสารันต์นาม | | ออกอ้าง
|
| ยลอุปราชมลายราม | | รอญชีพ แล้วนา
|
| ไหยรถคชแหลกล้าง | | หมดม้วยพลณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๙๔ ตัวสั่นขวัญโดดดิ้น | | อาดูร
|
| คืนสู่ลงกาทูล | | แทตยไท้
|
| องค์อิศรอสูร | | ทราบเหตุ พินาศนา
|
| ทรงโศกกำสรวญไห้ | | สอึกสอื้นรำพัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๙๕ สิบโอษฐออกโอษฐโอ้ | | อนิจจา
|
| หลัดหลัดบัดอนุชา | | ชีพม้วย
|
| เลิศฤทธิวิทยาปรา | | กฎก่น ศึกเฮย
|
| เสียเกียรติ์เสียชีพด้วย | | เพลี่ยงพลั้งไพริน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๙๖ เวียงวุ่นขุ่นเฃตรแค้น | | รำคาน
|
| เฉินฉุกทุกทวยมาร | | มากร้อน
|
| ใครจักกอบกู้การ | | กลหัก ศึกเฮย
|
| เสียพ่อพี่จำข้อน | | อกอั้นตันใจ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๙๗ แขงขืนกลืนเทวศกลั้น | | กลับคิด แค้นนา
|
| เหม่เหม่ประจามิตร | | หมิ่นได้
|
| ทระนงไป่เกรงฤทธิ์ | | กำมะลาศน์ พงษแฮ
|
| จำจักคิดประหารให้ | | เหือดสิ้นสุดณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๙๘ ดำริห์ดำรัสเอื้อน | | โองการ
|
| เหวยเหล่านางพนักงาน | | อย่าช้า
|
| เรียกอินทรชิตชาญ | | เชิงยุทะ มาแฮ
|
| บอกว่ากูคอยถ้า | | ธุระร้อนการเรว ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๙๙ สาวสุรางค์รับสั่งแล้ว | | รีบบท จรนา
|
| ถึงถั่นทูลโอรส | | เร่งเฝ้า
|
| ปางปิ่นดะไนยทศ | | เศียรทราบ กระแสฮ
|
| ทรงเครื่องเสรจเสดจเข้า | | สู่ท้องโรงคัล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๕๘ – หลวงอินทรอาวุธ
|
|
| ๑๘๐๐ ถับถึงที่เฝ้าพระ | | บิตุรงค์
|
| ประณตบาทยุคลบง | | กชไท้
|
| จอมมารบัดบงองค์ | | เอารส ท่านนา
|
| ดำรัสเรียกดะไนยให้ | | ชิดข้างบรรฐรณ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๐๑ ทศภักตรพลางโศกเอื้อน | | อรรถไข
|
| อาวพ่อออกชิงไชย | | ชีพม้วย
|
| เสียส่ำอะสุระประไลย | | ลาญแหลก ลูกเอย
|
| เจบจิตรบิดาด้วย | | มนุศยน้อยทนงยง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๐๒ เหิมฮึกคึกคาดมล้าง | | ลงกา
|
| หมายฤทธิลิงมารระอา | | อ่อนแพ้
|
| กำเริบเร่งพลพา | | นรอุก รุกพ่อ
|
| พ่อจักเหนใครแก้ | | กอบเกื้อการผลาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๐๓ โอรสพลันสดับไท้ | | ปิตุรงค์
|
| ภักตรเผือดพูนโศกทรง | | ร่ำไห้
|
| เสียดายพระอาวองค์ | | อุปราช มลาญเฮย
|
| อานุภาพปราบศึกได้ | | ทั่วด้าวแดนสวรรค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๐๔ ดังฤๅพระเพลี่ยงพล้ำ | | ประจา มิตรแฮ
|
| ถนัดว่าวงษ์ธาดา | | เดชกร้าว
|
| เทพประสิทธิอวยอา | | วุธเวท พระเอย
|
| ทุกทิศทุกไทท้าว | | รั่วรู้ดูแคลน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๐๕ เราพงษ์แผนผ่านฟ้า | | ฟูนาม
|
| เคยปราบอมรฃาม | | ฤทธิ์สะท้าน
|
| บัดทูลว่าสงคราม | | ลิงมนุศย์ นี้นอ
|
| ข้าจักอาษาต้าน | | ต่อโต้ตอบสนอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๐๖ ยี่สิบโสตรสดับถ้อย | | อินทรชิต
|
| สบประสงค์ทรงศรวลคิด | | ดาดได้
|
| อวยพรหัตถ์ลูบปฤษ | | ฎางค์ราช ดะไนยนา
|
| เอวรสลาชนกไท้ | | เสดจเฝ้าชนนี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๕๙ – หลวงอินทรอาวุธ
|
|
| ๑๘๐๗ ทูลว่าอุปราชแกล้ว | | ยุทธการ
|
| ออกศึกเสียพลมาร | | ป่นแป้ง
|
| รามลักษณ์หักหาญราญ | | รอญชีพ ท่านเฮย
|
| ปรปักษจักยกแย้ง | | ยาตรเข้าชาญนคร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๐๘ ข้าจักขอต่อโต้ | | ตอบแทน ท่านนา
|
| เผยอยศวรพงษ์แผน | | เผ่าไท้
|
| มณโฑสดับแสน | | ประหวัด หวั่นทรวงเฮย
|
| อรโอบโอรสให้ | | พร่ำพร้องรำพัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๐๙ อ้าพ่อจักสู่สู้ | | ศึกคราว นี้นอ
|
| มนุษย์แต่สองศรราว | | กรดแกล้ว
|
| ตรีเศียรทูตขรอาว | | ออกยุทธ พ่อเอย
|
| องค์ละองค์เลิศแล้ว | | รอดม้วยฤๅมี ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๑๐ คาบนี้มีเผาพื้น | | พลสวา
|
| เจดสิบเจดสมุทมา | | มากใช้
|
| ทั้งอุทัยนัคคะระพา | | นเรศฤทธิ เรืองเอย
|
| พ่อจักอาษาไท้ | | ชนกต้องตรองการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๑๑ อินทรชิตประดิษถ้อย | | ทูลชบัด
|
| ใดพระชนนีตรัส | | เกี่ยงข้อง
|
| ดูเบาเผ่าแผนพรรฒ | | อสุรราช ฤทธิฤๅ
|
| ทรงเทพสาตราก้อง | | แกว่นแกล้วกลางสนาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๘๑๒ ศึกสองมนุษย์น้อย | | พานร
|
| มีแต่อาวุธศร | | สิ่งสู้
|
| ลูกเรืองฤทธิ์ณรงค์รอญ | | ราญเศิก สลายนา
|
| สารทสิทธิวิทยารู้ | | เลิศด้าวแดนไตรย์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๑๓ พระอย่าวิตกต้อง | | กังวล
|
| การซึ่งจะผจญรณ | | รบร้า
|
| ลาบาทพระนางมณ | | โฑคลาศ มาแฮ
|
| ออกพระโรงเร่งข้า | | บาทให้เตรียมพล ฯ
|
| | |
|
แผนที่ ๒๖๐ ถูกตู้บัง
