จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
กุมภกรรณอาสาทำพิธีทดน้ำ
แผ่นที่ ๒๔๕ - ขุนปฎิภาณพิจิตร
|
๑๗๐๙ ฝ่ายกองดอยเหตุด้อม | | ดอนดง
|
เหนริปูปวงคง | | ชีพแล้ว
|
เหลาพลพวกจตุรงค์ | | เฮฮึก เหิมแฮ
|
ฃานโห่กระหึ่มแคล้ว | | เคลื่อนเข้าพลับพลา ฯ
|
|
|
๑๗๑๐ สองต่างตัวสั่นเทิ้ม | | งกงัน
|
หน้าซีดตกใจพลัน | | ดุ่มด้าว
|
ดุจใครเดจเอาฃวัญ | | ออกจาก กายนา
|
เรวรีบไปเฝ้าท้าว | | ธิราชไท้ทศศีร์ ฯ
|
|
|
๑๗๑๑ พลันถึงทูลแทตยเจ้า | | ลงกา
|
ลิงมนุษยปวงโยธา | | ที่ม้วย
|
กลับคืนรอดชีวา | | ยกทัพ กลับแฮ
|
เหิมฮึกหาญโห่ด้วย | | เดชก้องกุลาหล ฯ
|
|
|
๑๗๑๒ ทศเศียรสดับสิ้น | | สารยักษ
|
ประดุจสายอสนีจักร | | ฟาดต้อง
|
ฉงนว่าพวกปรปักษ | | ไฉนรอด คืนแฮ
|
ตรัสสั่งให้เชิญน้อง | | รีบขึ้นมาพลัน ฯ
|
|
|
๑๗๑๓ มโหทรรับถ้อยรีบ | | จรจรัล
|
ถึงนิเวศกุมภกรรฐ์ | | บ่อช้า
|
กราบทูลว่าทรงธรรม์ | | ตรัสสั่ง ข้าเฮย
|
เชิญเสด็จเฝ้าจอมหลา | | เพื่อแจ้งการณรงค์ ฯ
|
|
|
๑๗๑๔ ด้วยสารันแจ้งว่า | | องค์อนุช รามเฮย
|
ต้องสัตรียาวุธ | | วอดนั้น
|
แก้โมกขศักดิหลุด | | คนชีพ ได้นา
|
การด่วนควรรีบซั้น | | เสด็จเฝ้าฟังการ ฯ
|
|
|
๑๗๑๕ กุมภกรรฐ์น้องท้าวยี่ | | สิบกร
|
ฟังมโหทรถอน | | จิตรช้ำ
|
ร้อนใจดั่งไฟฟอน | | เผาลวก ทรวงนา
|
ฤๅดั่งศรสารทซ้ำ | | อกท้าวแสนทวี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๔๖ - ขุนปฎิภาณพิจิตร
|
๑๗๑๖ ขุนมาจากแท่นแก้ว | | ครรไล
|
รีบสู่พระโรงไชย | | ห่อนช้า
|
ถั่นถึงประณตไท | | ธิราชเชษ ฐาเฮย
|
คอยสดับพจนผ่านฟ้า | | จักเอื้อนโอฐไฉน ฯ
|
|
|
๑๗๑๗ ทศภักตร์บพิตรเจ้า | | ลงกา
|
เหนพระอนุชมา | | หมอบเฝ้า
|
จึ่งเอื้อนมธุรพา | | ทีตรัส
|
ดูก่อนกุมภกรรฐ์เจ้า | | จักแก้กลไฉน ฯ
|
|
|
๑๗๑๘ วันวานพอยกพ้อง | | พลไกร
|
บอกพี่ว่ามีไชย | | รบร้า
|
ศึกแหลกป่นบันไลย | | ลาญหมด
|
มันกลับคืนชีพกล้า | | กลั่นห้าวเหิมทนง ฯ
|
|
|
๑๗๑๙ กุมภกรรฐ์ก้มเกล้ากราบ | | ทันที
|
ทูลแก่ทศศีร | | เชษฐไท้
|
อันหอกโมกขศักดิ์มี | | ฤทธิรด แรงแฮ
|
เคยปราบอรินได้ | | ดุจน้ำใจถวิล ฯ
|
|
|
๑๗๒๐ ถูกใครไป่รอดได้ | | ชีวัน คืนนา
|
น้องนึกน่าอัศจรรย์ | | หลากแท้
|
ชะรอยอ้ายพิเภกมัน | | บอกเหตุ เฃานา
|
โอสถประกอบแก้ | | จึ่งฟื้นคืนชนม์ ฯ
|
|
|
๑๗๒๑ หาไม่ไหนมนุษย์นี้ | | จักคืน ชีพฤๅ
|
คิดยิ่งคิดสุดขืน | | จิตรแค้น
|
หนักอกพ่างเพียงปืน | | พิศมเสียด ทรวงนา
|
เจบจิตรเจบใจแข้น | | ขัดอั้นตันทรวง ฯ
|
|
|
๑๗๒๒ อันมนุษยอีกทั้งหมู่ | | วานร
|
น้องจักฆ่าให้มรณ์ | | หมดนั้น
|
ฃอลาพระทรงศร | | ไปร่าย เวทแฮ
|
ตั้งกิจพิธีกั้น | | สกัดน้ำเหนือเสีย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๔๗ - ฃุนปฎิภาณพิจิตร
|
๑๗๒๓ ข้าศึกจักอดน้ำ | | จำตาย สิ้นเอย
|
ด้วยเลห์กลอุบาย | | ดั่งนี้
|
ไป่พักพวกพลกาย | | กอบยาก เหนื่อยนา
|
ฃอแต่พระอย่าชี้ | | ช่องให้ใครยิน ฯ
|
|
|
๑๗๒๔ อสุรินทรปิ่นราพเจ้า | | จอมมาร
|
ฟังพระอนุชฃาน | | พจนพร้อง
|
บันเทิงหฤไทยปาน | | อมรเสพย สวรรค์แฮ
|
ปรับหัดถ์สำรวลก้อง | | สนั่นทั้งวังหลวง ฯ
|
|
|
๑๗๒๕ สิบโอฐเรียกนั่งใกล้ | | ชมพลาง
|
ยอหัดถ์ลูบปฤษฎางค์ | | กนิฐไท้
|
จึ่งเอื้อนพจนทาง | | โถมเดช น้องเอย
|
เออมิเสียทีได้ | | ดุจน้ำใจเดียว ฯ
|
|
|
๑๗๒๖ พ่อพ่างหทเยศผู้ | | สวามิภักดิ์ พี่เฮย
|
หาทั่วจบไกรจักร | | บ่ได้
|
ทรงฤทธิมหิทธิศักดิ์ | | ใครเทียบ เสมอฤๅ
|
ทั้งโลกยหากยกไว้ | | แต่เจ้าโลกา ฯ
|
|
|
๑๗๒๗ คาบนี้แน่เสร็จเสี้ยน | | ศึกขจัด ฃจายเฮย
|
ทวยราษฎร์จะโสมนัศ | | ทั่วหน้า
|
จักเจริญศิริสวัสดิ์ | | ดุลศุข สราญแฮ
|
ด้วยเดชอนุชผล้า | | เหล่าเสี้ยนเศิกไกษย ฯ
|
|
|
๑๗๒๘ ตรัสพลางเตือนว่าเจ้า | | ดวงใจ พี่เอย
|
การด่วนควรพ่อไป | | เร่งเร้า
|
อำนวยพระพรไชย | | เสริมส่ง ให้แฮ
|
สบประสงค์ดังเจ้า | | คิดเกื้อขจัดบร ฯ
|
|
|
๑๗๒๙ กุมภกรรฐนบนิ้วนอบ | | วันทนา
|
รับพระพรเชษฐา | | ใส่เกล้า
|
คลานคล้อยถดถอยมา | | โดยด่วน
|
จากพระโรงรีบเข้า | | สู่ห้องปรางมณี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๔๘ - ฃุนปฎิภาณพิจิตร
|
๑๗๓๐ ลดองค์เหนืออาศน์แล้ว | | ภูมี
|
ตรัสเรียกคันธมาลี | | นั่งใกล้
|
กับอีกสี่นารี | | รักร่วม จิตรนา
|
พลางหยอกเย้ายวนให้ | | ยั่วยิ้มแย้มสรวล ฯ
|
|
|
๑๗๓๑ ตรัสยุบลบอกแก่ห้า | | นางพลัน
|
พี่จักลาจอมฃวัญ | | เนตรแคล้ว
|
ตังกิจพิธีกัน | | อุทกที่ โน้นนา
|
ครบเจดราตรีแล้ว | | กลับยั้งยังสมร ฯ
|
|
|
๑๗๓๒ จงเกบดอกไม้ทุก | | เวลา
|
ไป่ส่งแก่เชษฐา | | อย่าเว้น
|
แม้ใครจะสงกา | | ถามอย่า แพร่งนอ
|
เลดลอดจรดอดเร้น | | ซ่อนเมื้อจงดี ฯ
|
|
|
๑๗๓๓ ตรัสพลางเสด็จเข้า | | ที่สรง สนานเอย
|
เสร็จสอดเครื่องอลง | | กฎแพร้ว
|
กรจับกระบององ | | อาจเหาะ รเห็จแฮ
|
ถึงฝั่งคงคาแล้ว | | เพ่งพื้นภูมสฐาน ฯ
|
|
|
๑๗๓๔ เหนต้นกร่างใหญ่ล้ำ | | พฤกษา
|
ใบกิ่งบังสุริยา | | ร่มชื้อ
|
มีแท่นแผ่นเศลา | | เลียนสะอาด
|
ขึ้นนั่งหลับเนตรรื้อ | | ร่ำอ้างอ่านมนต์ ฯ
|
|
|
๑๗๓๕ บัดเดี๋ยวกายเติบแม้น | | เสมอองค์ พรหมเอย
|
อสุรย่างเยื้องลง | | สู่น้ำ
|
ทอดกายอยู่ในคง | | คาสาธ ยายแฮ
|
จมดิ่งจดดินล้ำ | | เท่ห์พ้นบนเหน ฯ
|
|
|
๑๗๓๖ น้ำท้นวนพลุ่งเท้อ | | ทวนไป มาเอย
|
หนุนพลั่งดั่งซ่าไพร | | ป่วนคร้น
|
ด้วยฤทธิพิธีไกร | | เกรียงเดช ราพนา
|
ชลน่าพลับพลาตื้น | | ขอดแห้งเหนทราย ฯ
|
| | |
|