โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๕๙

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 13:44, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

กุมภกรรณตั้งพิธีลับหอกโมกขศักดิ์หนุมานกับองคตแปลงเป็นสุนัขเน่าและอีกาไปทำลายพิธี

แผ่นที่ ๒๓๓ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๒๕ แถลงลักษณ์จักกฤษเกล้าตรีภพ
ไสยาศเหนืออาศน์นพรัตนแพร้ว
แสงทองส่งอพรายลบเลอพร่าง โพยมแฮ
พระดัดผะธมแผ้วผ่องพ้นกมลหมอง ฯ
๑๖๒๖ ชวนพระลักษณ์เข้าที่สรงสนาน
ไขท่อประทุมธารถั่งต้อง
เลวงกลิ่นมะกากาญจนกลบซาบ ทรวงนา
สนานเสรจพระสู่ห้องลูบไล้สุคนธปรุง ฯ
๑๖๒๗ สององค์ทรงเครื่องแล้วคัลไลย
ออกน่าพลับพลาไชยเฉิดพร้อย
ประทับแท่นทองอุไรบรมอาศน์
มวนหมู่เสนีน้อยใหญ่เฝ้าฟังการ ฯ
๑๖๒๘ พิเภกสุครีพทั้งหณุมาน
องคตชมพูพาลชาตเชื้อ
ชามภูวราชสุรกาลสุร แสนแฮ
ไวยบุตโคมุทเกื้อกับด้วยสัตพลี ฯ
๑๖๒๙ นิลนนท์นิลราชพ้องนิลขัน
นิลเอกนิปานันเนื่องหน้า
อีกนิปาสันนิลเกษ ขนานนา
กุมมิตันตัวกล้ากลั่นแกล้วปิงคลา ฯ
๑๖๓๐ เกยูรทวิพัทพร้อมพิมลมา ยูรแฮ
โชติมุขวิสันตราแกร่งกร้าว
เกษรทมาลายาณรศ คนแฮ
มหัทวิกันห้าวมหิทธ์เหี้ยมวายุโรม ฯ
๑๖๓๑ ศรรามกัญจวิกซ้ำมาลุน ศึกเอย
สิบแปดมงกุฎขุนกบี่เฝ้า
ฝ่ายขวาขีดขินหนุนเนืองแน่น ขนานนา
เฉวียงพวกชมพูเข้าขนัดหน้าพลากร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๓๔ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๓๒ ทรงสังข์ฟังข่าวเสี้ยนเศิกหาย
สงัดโห่พหลวายว่างเว้น
แต่งายอ่อนจนสายสืบเที่ยง
ตริตฤกเกลือกราพเร้นรบซ้อนกลเรา ฯ
๑๖๓๓ จึ่งถามพิเภกผู้โหรดา ศึกเอย
อุปราชลงกาวาระนี้
ไป่ยกพยุหะมายงยุทธ
ฤๅคิดอุบายลี้ลับไว้เยียไฉน ฯ
๑๖๓๔ พิเภกฟังตรัสน้อมอัญชลี
คะนึงนับจับยามตรีเนตรไท้
จวบเวลาร่วมดิถีตณสศ หนึ่งแฮ
ฃ้ำสอบลมปราณได้สดวกซ้ายขวางตึง ฯ
๑๖๓๕ ปจักษกิตยจิตรแม่นแท้พลันทูล
ฉลองว่ากุมภกรรฐยูรยาตรย้าย
สู่เฃาสุเมรุมูลลับโมก ขศักดิ์เฮย
ผิว์เสรจสี่คมร้ายฤทธิ์ล้ำฦๅสรวง ฯ
๑๖๓๖ พระสดับโดยถี่ถ้อยทวนซัก โหรเฮย
อาวุธหอกขุนยักษเล่มนี้
ดังฤๅจะเสื่อมศักดาเดช ลงนอ
เห็นเลศเหตุใดชี้ช่องมล้างสาตรมาร ฯ
๑๖๓๗ ทราบเกล้ากระหม่อมด้วยกุมภกรรฐ
สะอาดนักรักษสุคันธรศฟุ้ง
อบรมลูบไล้สรรพางค์อยู่ เสมอแฮ
สบสิ่งโสโครกคลุ้มคลื่นไส้เริดหนี ฯ
๑๖๓๘ สรวมพระบรมราชให้หณุ มานเอย
กับนัดดาอินทร์อุกฤษฐเกรี้ยว
เปนกาจับจิกสุนักข์เน่า
เผยกลิ่นโดยเลศเลี้ยวตลบคุ้งชโลธร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๓๕ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๓๙ ลอยชลวนชิดใกล้อสุรี
ถึ่งแบโรงพิธีที่นั้น
เหนจะเกลียดกลัวหนีกลับแน่
คงเสื่อมเสียเชิงชั้นเช่นชี้คำฉลอง ฯ
๑๖๔๐ พิศณุภูวนารทไท้ทรงภุช อาศนเอย
สดับพจนพิเภกสุดเสร็จข้
ตรัสสั่งบุตรมารุตหลานมัฆ พาฬแฮ
จงอย่าหวั่นหวาดท้อถับมล้างพิธี ฯ
๑๖๔๑ หณุมานองคตน้อมคำนับ
ถอยเคลื่อนเลื่อนลาลับเนตรท้าว
จากค่ายที่ประทับมรกฎ กูฎเฮย ฯ
แสดงเดชหาญฮึกห้าวเหาะขึ้นคัคณานต์ ฯ
๑๖๔๒ เสียงสนั่นสท้านทั่วทศทิศ
อากาศพิกลมิดเมฆกลุ้ม
พนมพนัศธรณิศไหวหวั่น
มัวมั่วธุมาคลุ้มขลับเศร้าแสงไถง ฯ
๑๖๔๓ หมายภักตรมุ่งเฉภาะเมื้อเฃาพระ เมรุเฮย
ลอยลิ่วลับเมฆะคว่างคว้าง
ปานวายุเพชระหึงหอบ หวนแฮ
เกือบลุเลงแทตยสร้างสาตรเกื้อตะฌาน ฯ
๑๖๔๔ โรงเทวเขตรที่ตั้งติฐชาย เขาแฮ
หนแห่งเนินหาดทรายสระอ้าน
สองสวากระบัดหมายเมิลราพ พลนอ
นับโกฎินับแสนล้านกบี่ค้องลงดิน ฯ
๑๖๔๕ ดลแฝงแห่งสงัดเร้นริมเฉนียน
หัดถประนมเหนือเศียรจิตรตั้ง
อิศรเวทวิเสศเพียรผันผ่อน ลมแฮ
เศกจบครบเจ็ดครั้งคล่องเปลื้องแปลงสกน ฯ
             

แผ่นที่ ๒๓๖ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๔๖ หณุมานแปรรูปแม้นเหมือนโส นักข์เฮย
ลอยเน่าเหม่นฉู่โฉโฉ่กลุ้ม
กาองคตผกโผผันจับ แสกแฮ
ปีกระพือลมหุ้มหอบต้องอสุรินทร์ ฯ
๑๖๔๗ กุมภกรรฐลับหอกแก้วเกริกคุณ มนต์เฮย
สบกลิ่นโสโครกฉุนเฉียบร้อน
เหลืองเลงจวบสกุณกาจิก แสกแฮ
เหมนจัดอัดทรวงขย้อนขยับย้อนอาเจียน ฯ
๑๖๔๘ อักอวนป่วนปั่นปิ้มปานเปน ลมเอย
ลับร่อนหอกหากเห็นห่อนแล้ว
รคายคิดรคางเข็นคคึกเคียด แค้นแฮ
ถลาทะลึ่งเถลิงรถแก้วตรัสให้ไคลเมือง ฯ
๑๖๔๙ สองทหารเลงราพร้างเลิกพหล
คลายเวทคงสะกนธ์เก่ากี้
สมมาดโปร่งกระมลปราโมทย์
จากท่าสดครกะปรี้กะเปร่าขึ้นสู่เนิน ฯ
๑๖๕๐ ต่างตนแผลงฤทธิเหี้ยมเหินหาว
ลอยล่องนภาพราวพร่างพร้อย
เฉวียนฉวัดลัดลงราวริมค่าย หลวงเฮย
พลันู่เผาทูลถ้อยที่มล้างกิตย์ไกษย ฯ
๑๖๕๑ พระกฤษณรักษล้ำฤๅศิลป์
ฟังยุบลสองกระบินทร์เบิกแจ้ง
โสรมนัสหฤไทยถวิลทวีชื่น ชมแฮ
สมเกียรติศิวสรรค์แสร้งสฤษดิได้โดยประสงค์ ฯ
๑๖๕๒ จงสวัสดิ์พิพัฒนแผ้วภูลศุข
ยงยิ่งเวทเดชทุกทั่วด้าว
ปราบเผด็จดัษกรยุดเข็ญพิ นาศนา
ประสิทธิ์พรแล้วท้าวเสด็จขึ้นสถิตยสฐาน ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว