จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
องคตลวงถามปริศนาจากกุมภกรรณ จนถึงสุครีพถอนต้นรังหลักทวีปอุดรมารับกับกุมภกรรณ
แผ่นที่ ๒๒๕ - หม่อมเจ้าอลังการ
|
๑๕๖๗ ลอยลงตรงหน้ายักษ์ | | ยืนรถ อยู่นา
|
หางวงเวียนทบขนด | | นั่งใกล้
|
บอกว่าปฤษณาพจน์ | | แทตยผูก นั้นแฮ
|
พระสดับทราบสิ้นให้ | | ท่านแก้เปรียบลอง ฯ
|
|
|
๑๕๗๐ รำพรรณเล่หลดเลี้ยว | | ลิงไพร
|
หลอกเล่นเหนว่าใคร | | ไป่รู้
|
เจ้ามึงบ่แจ้งใน | | ความคิด กูนา
|
กูจะบอกแล้วออกสู้ | | เศิกให้เหนมือ ฯ
|
|
|
๑๕๗๑ ช้างงารีและท้าว | | ทศภักตร์ พาลนา
|
ชีโฉดรามเมียรัก | | ละไว้
|
หญิงโหดอีสำมนัก | | ขาชั่ว ช้าแฮ
|
ชายทุระชนนั้นได้ | | พิเภกล้างวงษวาร ฯ
|
|
|
๑๕๗๒ องคตสดับข้อ | | เคืองหู ตอบเอย
|
พระคิตเอนดูจัก | | ชุบย้อม
|
อ้างอรรถอวดพันตู | | เศียรจัก ขาดนอ
|
กล่าวเสร็จเหาะกลับน้อม | | นอบเกล้าทูลคดี ฯ
|
|
|
๑๕๗๓ องค์นารายน์สดับข้อ | | ทูลไข
|
ก่อนพิเภกว่าใจ | | เพื่อนหมั้น
|
สัตยเที่ยงสิเขาไป | | เปนเหล่า พาลพ่อ
|
จักยกพยุหแห่งหั้น | | หักให้หายหาญ ฯ
|
|
|
๑๕๗๔ พิเภกทูลจักสู้ | | ศึกอสูร นี้ฤๅ
|
ผิดเยี่ยงอย่าเสร็จยูร | | ยาตรเต้า
|
บ่อควรบ่อคู่ทูล | | ลอองบาท พระเอย
|
โปรดบุตรสุริยเยศเข้า | | หักเสี้ยนเหนสม ฯ
|
|
|
๑๕๗๕ ฟังชอบระบอบเบื้อง | | บรรหาร สั่งเฮย
|
สุครีพจุ่งปจัญบาน | | ราพร้าย
|
หากศึกฤทธิ์แรงราญ | | รอก่อน นาฮา
|
เราจักยกพยุหย้าย | | ย้ำให้เลอียดเอง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๒๖ - หม่อมเจ้าอลังการ
|
๑๕๗๖ ชมพูพาลเทียบตั้ง | | โยธา
|
ทัพน่านิลนนปรา | | กฎแกล้ว
|
เกษรทมาลา | | รับปีก ซ้ายเฮย
|
มาหุโรมฤทธิ์แผ้ว | | ปีกป้องขวาจรัล ฯ
|
|
|
๑๕๗๗ นิลเกษีที่ต้อง | | กองขัน
|
อีเกียกกายปาสัน | | กลั่นกล้า
|
บุกระบัตรสัตพลีอัน | | เรืองเดช
|
กระบี่โคมุทร้า | | ออกรั้งหลังขบวน ฯ
|
|
|
๑๕๗๘ สุครีพเหนพยุหพร้อม | | พลบพฤนท์
|
เครื่องยุทสรวมกายิน | | เสร็จแคล้ว
|
ได้ฤกษเลิกโยธิน | | โห่ลั่น
|
ถึงทัพอสูรแล้ว | | สั่งหมั้นหมายที ฯ
|
|
|
๑๕๗๙ อสุรียลสุครีพห้าว | | เหิมหาญ
|
คร้ามเดชจะต้านทาน | | ยากได้
|
คิดกลอุบายการ | | ทอนเรี่ยว แรงนา
|
เหนเล่ห์ขับรถใกล้ | | กล่าวถ้อยทักถาม ฯ
|
|
|
๑๕๘๐ อ้าหน่ออาทิตย์ผู้ | | จอมพล
|
บุตรมัฆวานกับตน | | ร่วมไส้
|
เหตุใดชักรามรณ | | รอญชีพ เสียนา
|
รีบรวบสมบัติได้ | | ดั่งนี้ดีไฉน ฯ
|
|
|
๑๕๘๑ ฉันใดมากล่าวถ้อย | | ทรลักษณ์
|
จักกฤษณ์เสด็จปราบยักษ์ | | หยาบช้า
|
นามราเมศมหิทธิศัก | | ดาเดช อุดมเฮย
|
บุตรสหัสไนยนั้นข้า | | จักแจ้งใจจริง ฯ
|
|
|
๑๕๘๒ เรายกไกรลาศล้ำ | | ดำรง
|
พี่รับรางวันอนงค์ | | ส่วนน้อง
|
ถวายสัตย์สัตย์บ่อคง | | คืนสู่ สรวงนา
|
เรารับอาษาต้อง | | ตัดเกล้าเองถวาย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๒๗ - หม่อมเจ้าอลังการ
|
๑๕๘๓ กุมภกรรฐสดับถ้อย | | แถลงพลัน
|
มึงบ่อควรคู่ประจัญ | | ต่ำแต้ม
|
ต้นรังฝั่งดุดรขัน | | ขึงยั่ง ยืนนา
|
เองฉุดหลุดจึงแย้ม | | โอษฐอ้างอวดณรงค์ ฯ
|
|
|
๑๕๘๔ สุครีพฟังเงื่อนเค้า | | คิดหลง ตอบเฮย
|
ไกรลาศซุดชลอตรง | | ดังกี้
|
หักฉัตรตัดเวทณรงค์ | | รอญราพ ลืมฤๅ
|
รังนิดหนึ่งเท่านี้ | | ห่อนให้ครือกร ฯ
|
|
|
๑๕๘๕ รีบอุลุดระเงื้อม | | กาลจัน คิรีนา
|
รังใหญ่ไพศาลทัน | | เทอดฟ้า
|
ท้าวยันบ่ายันหัน | | หัดถ์เย่อ พยุงเฮย
|
เอนหลุดด้วยแรงกล้า | | กลับเย้ยขุนมาร ฯ
|
|
|
๑๕๘๖ อุปราชเหนฤทธิ์เสี้ยน | | เสื่อมหาญ
|
โจนรถจ้วงโรมราญ | | ไป่รั้ง
|
หวดซ้ายป่ายขวาปาน | | ลดพัด กพือพ่อ
|
โหมหักห่อนให้ตั้ง | | ติดได้ตีประดัง ฯ
|
|
|
๑๕๘๗ บุตรอาทิตยประชิดสู้ | | สัปยุทธ์
|
รังหวดราพแรงรุด | | แหลกไม้
|
ยักษตีถูกตัวซุด | | เสียหลัก รับนา
|
ขุนแทตยรวบรัดได้ | | หนีบหมั้นเมือนคร ฯ
|
|
|
๑๕๘๘ พานรพลใหญ่น้อย | | เหนนาย แพ้นอ
|
ลู่แหลกแตกแลหลาย | | รีบเฝ้า
|
ถึงแบ่งเบี่ยงบรรยาย | | เชิงเศิก ถวายเฮย
|
ข้าบาทจักบุกเข้า | | ราพห้าวเหลือหาญ ฯ
|
|
|
๑๕๘๙ ทรงฟังดั่งแค้นคิด | | เคืองสลด จิตรแฮ
|
สุครีพให้ยักษ์ปด | | หลอกได้
|
เสียเกียรติ์อิกเสียยศ | | ยักษหมิ่น ได้นา
|
ตรัสสั่งหณุมานให้ | | หักแก้กันคืน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๒๘ - หม่อมเจ้าอลังการ
|
๑๕๙๐ พานเรศรับราชเบื้อง | | บรรหาร
|
เหินเหาะเหนขุนมาร | | หมิ่นแคว้น
|
ทันถึงถีบแทตยซาน | | เซปั่น
|
สุครีพหลุดสุดแค้น | | คาดล้างตลุมบร ฯ
|
|
|
๑๕๙๑ อุปราชเหนสุดรั้ง | | รอฤทธิ์
|
จำทะทานต้านติด | | ต่อโต้
|
กระบี่บุกบันชิด | | โหมหัก
|
จนคิดจิตรแคบโอ้ | | สุดแค้นเสียคม ฯ
|
|
|
๑๕๙๒ วายุบุตรยุดราพหมั้น | | กัดกรรณ ขาดเฮย
|
สุครีพถีบฟัดหัน | | จมูกเหี้ยน
|
ขุนราพอิดโรยรัน | | ทดเทวศ
|
ได้ช่องชิงหนีเสี้ยน | | ศึกเข้าเมืองพลัน ฯ
|
|
|
๑๕๙๓ สองกระบินทรบงแทตยเข้า | | เฃตรสฐาน
|
จักขับจับขุนมาร | | หมดด้าว
|
ต่างกลับพลับพรากราน | | กราบบาท
|
ทูลเหตุหักราพห้าว | | แต่ต้นจนหนี ฯ
|
|
|
๑๕๙๔ ทรงสดับเดือดกริ้วบุตร | | อาทิตย์
|
เสียชื่อที่ฦๅฤทธิ์ | | เหล่าเชื้อ
|
พวกมารจักมีจิตร | | กำเริบ
|
ควรฆ่าแต่ชอบเกื้อ | | ก่อนโพ้น ภาคทัณฑ์ ฯ
|
|
|
๑๕๙๕ สุครีพนบบาทไท้ | | ทูลพลัน
|
ข้าบาทผิดถึงฟัน | | ฟาดเกล้า
|
ยกโทษโปรดภาคทัณฑ์ | | เปนที่ สุดเอย
|
ฃอบาทเรณูเจ้า | | ปกคุ้มชีวัน ฯ
|
|
|
๑๕๙๖ ฟังสนองต้องด้วยราช | | อัธยา ไศรยนา
|
ตรัสเชิดชมบุตรพา | | ยุแกล้ว
|
เปนยอดทหารหา | | เห็นยาก เสมอเฮย
|
ประภาศเสร็จเสด็จแคล้ว | | คลาดเข้าภายใน ฯ
|
| | |
|