โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๕๖

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 13:26, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ทศกัณฐ์ทราบว่ามัยราพณ์ตาย ให้กุมภกรรณออกรบ

แผ่นที่ ๒๒๑ - หม่อมเจ้าอลังการ

๑๕๔๑ ตรีทัพเมฆนาศแจ้งจลาจล
ไมยราพรบมลายชนม์ชีพแล้ว
เกรงไวยวิกครองสกลนครเฃตร ใหม่เฮย
จักอยู่ไภยไม่แคล้วรีบขึ้นลงกา ฯ
๑๕๔๒ มาถึงนิเวศน์ท้าวทศกรรฐ
จวบรุ่งแสงสุริยฉันส่องฟ้า
ขึ้นยังพระโรงคัลเคียมบาท
กับอมาตย์พร้อมหน้านอบน้อมทูลฉลอง ฯ
๑๕๔๓ ราตรีไมยราพเร้นสกดทัพ
ดึกดอดลอดจับราเมศได้
บหึงเหาะเรวกลับกรุงท่าน นาฮา
ส้งใส่กรงเหล็กไว้ที่ท้ายดงตาล ฯ
๑๕๔๔ ลิงทหารหาญห้าวชื่อหณุมาน
รุกบุกจับผลาญไมยราพม้วย
มอบแผ่นภพบาดาลไวยวิก ครองแฮ
พาพระรามคืนด้วยเดชห้าวหาญณรงค์ ฯ
๑๕๔๕ ทราบเรื่องเคืองขุ่นแค้นโศกา ครวญเอย
เรืองฤทธิวิทยามาเพลี่ยงแพ้
เสียศักดิพ่ายอ้ายพานรชาติ
เพราะพิเภกบอกกลแก้จึ่งด้นค้นถึง ฯ
๑๕๔๖ รำพึงศึกฮึกเหี้ยมจำหัก เสียเฮย
เหนแต่พระน้องจักหักได้
ธำรงฤทธิโมกขศักดิ์พรหมประ สาศนา
ตริเสรจสั่งสนมให้บอกน้องมาพลัน ฯ
๑๕๔๗ กำนัลเรวรีบแจ้งทูลไข
เชิญเสดจพระอนุชไคลเคลื่อนเฝ้า
อุปราชรีบครรไลยโดยด่วน
ถึงประณตนอบเกล้าพรั่งพร้อมประยูรวงษ ฯ
             

แผ่นที่ ๒๒๒ - หม่อมเจ้าอลังการ

๑๕๔๘ ทศกรรฐผันภักตรเอื้อนตรัสขาน ไขเฮย
ไมยราพรอญศึกมลาญชีพแล้ว
เศิกเหิมสุดหาหาญวงษราพ เราพ่อ
เหนแต่พ่อจักแผ้วปราบล้างไพรินทร์ ฯ
๑๕๔๙ อุปราชทูลว่าเค้าเขญเรา นี้ฤๅ
เพราะแย่งชายาเขาขัดไว้
ใช่รามริริบเอาสมบัติ เรานา
ผิวะส่งสีดาให้เหตุร้ายมลายสูญ ฯ
๑๕๕๐ เจ้าพูดเอนแอบเข้ากับมนุษย์
หัตถ์บางน้องหญิงกุดเกือบม้วย
ตรีเศียรทูตฃรบุตร่พันหนึ่ง ตายพ่อ
บังอาจบุกรุกด้วยดังนี้ฤๅเหน
๑๕๕๑ องคตสุครีพทั้งอณุมาน
หักฉัตรสื่อสาสนผลาญเฃตรกว้าง
พระเอยขนิฐหาญไปยั่ว ชายนา
กลับแต่งแต่ดีอ้างพราะเฝ้าฟังสาร ฯ
๑๕๕๒ หณุมานสุครีพอ้ายองคต
ยงยุทธคิดชะนะหมดทุกผู้
หาชอบเชิดเกียรดิยศบำเหน็จ นายเอย
ตรัสสั่งให้ไปสู้แผกเยื้อยยุติธรรม ฯ
๑๕๕๓ ทศกรรฐสดับกริ้วแผดเสียง
เองฃลาดอาจว่าเอียงอีกได้
จงคอยครอบครองเวียงกับพิเภก เถิดนา
กูจักสู้ตายไว้ชื่อเชื้อพงษพรหม ฯ
๑๕๕๔ ทานทัดหมายตัดเสี้ยนสุจริต
ใช่ขยาดปัจจามิตรยักเยื้อง
ความคิดไป่ถูกคิดข้าจัก ยกเฮย
ชีวิตรอยู่ใต้เบื้องบาทเจ้าจอมเวียง ฯ
             

แผ่นที่ ๒๒๓ - หม่อมเจ้าอลังการ

๑๕๕๕ ทรงฟังเหือดกริ้วตอบวาที
ไหนศึกจักทานฝีหัดถ์เจ้า
จักแหลกภัศมธุลีด้วยเดช พ่อฮา
จงจัดพลยาตรเต้าอย่าช้ามโหทร ฯ
๑๕๕๖ มโหทรรับแล้วรีบจัดทหาร
ทัพน่ามหากาลกาจกล้า
ขวาซ้ายเลือกล้วนชาญเชิงศึก เสร็จเฮย
รถเรียบเทียบเกยถ้าขนิฐไท้เสร็จทรง ฯ
๑๕๕๗ จึ่งองค์อุปราชน้อมทูลลา
ทรงเครื่องทรงคทาวุธแกล้ว
เสร็จขึ้นราชรถคลาคลายเคลื่อน พลแฮ
รีบรุดถึงสนามแล้วสั่งยั้งอยุดขบวน ฯ
๑๕๕๘ ราเมศเสด็จออกข้ขุนกระบินทร์
นองอเนกสองธานินแน่นเฝ้า
สำเสียงสนั่นยินถามพิเภก ไปเฮย
ทศภักตรฤๅใครเต้าต่อร้ารณรงค์ ฯ
๑๕๕๙ ขุนราพคิดตลอดถ้อยทูลไข
นายทัพกุมภกรรฐใจสัตยหมั้น
อุปราชร่วมหฤไทยน้องทศ ภักตรนา
สุดขัดพี่เคี่ยวคั้นจึ่งต้องจำมา ฯ
๑๕๖๐ กุมภกรรฐ์นี้เพื่อนผู้สัตยธรรม์ แท้ฤๅ
แม้ว่าจริงควรผันผ่อนย้งง
ท่านจรบอกกุมภัณฑ์พี่กลับ เสียแฮ
เสร็จศึกเราจักต้งงแต่งให้ถวัลเวียง ฯ
๑๕๖๑ พิเภรับรับแล้วออกสนามยุทธ
หวั่นหวั่นครั้นถึงหยุดซบไหว้
อุปราชสบอนุชเพิกแผด เสียงเฮย
เองผิดกับพี่ไซ้ไปช้างคงหาย ฯ
             

แผ่นที่ ๒๒๔ - หม่อมเจ้าอลังการ

๑๕๖๒ พี่ไล่ไป่เลี้ยงแน่วงษมี มากนา
ไยไม่อยู่จู่หนีสู่เสี้ยน
กลับผันพึ่งไพรีริส่าย ไส้นา
คิดฆ่าญาติให้เหี้ยนเห่อหน้ามาไย ฯ
๑๕๖๓ ซึ่งวงษข้ารักแม้นชีวัน ข้าเฮย
ทูลว่าพี่ยุติธรรม์กอบเกื้อ
ทศภักตรหยาบโมหันธ์หักส่วน หนึ่งนา
พี่ไป่คิดโอบเอื้อโปรดให้อัยสวรรย์ ฯ
๑๕๖๔ อย่าลวงลวงแต่อ้ายผลาญวงษ
พิศณุสี่หัตถ์ทรงจักรล้ำ
ตรีสงขคทาองค์สถิตยอาศน์นาคเอย
นี่มนุษยถือศรซ้ำพวกล้วนลิงไพร ฯ
๑๕๖๕ ถ้านรายน์จงแก้อรรถบัณหา กูเอย
ชายทุรชนช้างงาเกกร้าย
หญิงโหดชาติมารษาชีโฉด
แม้ทราบกูจักผ้ายพยุหเข้าคืนเมือง ฯ
๑๕๖๖ พิเภกทราบเสร็จแค้นเคืองกรรณ
รับกลับอภิวันท์ทูลถ่องถ้อย
ทรงตฦกกฦกเล่ห์ผันประภาศ ถามฮา
พานเรศรเหล่าใหญ่น้อยทั่วหน้าเหนไฉน ฯ
๑๕๖๗ ต่างคิดติดขัดอั้นอัญชุลี ทูลเอย
คงคตควรพาทีฬ่อเค้า
ทรงฟังชอบรบอบดีดำหรัส สั่งเฮย
องคตท่านจงเต้าแต่งล้วนลวงมาร ฯ
๑๕๖๘ หลานอินทรยินสั่งแล้วนบนาน
กราบบาทพระอวตารห่อนช้า
รีบมาน่าพระลานแสดงเดช
หาญเหาะลิ่วลอยฟ้าลุท้องสนามไชย ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว