โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๕๓

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 13:21, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

หนุมานอาสาอมพลับพลาพระราม และมัยราพณ์สะกดทัพ

แผ่นที่ ๒๐๙ - พระยาราชสัมภารากร

๑๔๕๗ บรมราเมศรเจ้าจอมสกล ภพเฮย
สถิตนิทราบนแท่นไท้
จวนจักอุไทยดลแดนทิศ บูรพแฮ
เทพย์หากสังหรณ์ให้เหตุแจ้งแจ่มสุบิน ฯ
๑๔๕๘ ว่าระวิทรงกรตแผ้วเพียงเพน
อสุรคาบสุรีเยนทร์ด่วนดั้น
พระบาทหยั่งปริเวณภพภุ ชงค์แฮ
ยื่นหัตถ์หักฉัตรชั้นโลกยท่าวพรหมาน ฯ
๑๔๕๙ เรื่ออรุณอร่ามพร้อยพรายศรี
ดุเหว่าตื่นไก่ตีปีกก้อง
พระดัดผะธมลีลาศจาก อาศน์เอย
ชวนพระลักษณ์สู่ห้องแห่งน้ำสนานชล ฯ
๑๔๖๐ สององค์ทรงเครื่องแม้นองค์อมร
ประทับอาศน์มาตย์พานรขนัดเฝ้า
สมเด็จพระสี่กรตรัสสุ บินแฮ
พิเภกพิเคราะห์เข้าเฃตรร้ายรคนดี ฯ
๑๔๖๑ ทูลว่าอาทิตยพ้องภยรา หูเฮย
ไมยราพจักสะกดภาสู่ด้าว
เอื้อมหักฉัตรเหยียบนาคาภพ นั้นฤๅ
ยักษจักแหลกเกียรติท้าวเกริกฟ้าบาดาล ฯ
๑๔๖๒ แต่เคราะห์วันเรี่ยวร้ายแรงนัก
เสาร์เทริดจวบจันทร์จักเพลี่ยงพลั้ง
ราหูทับถึงลักษณเลงโทษ ใหญ่แล
เพียงอุไภยยามยั้งล่วงแล้วสวัสดี ฯ
๑๔๖๓ กฤษณสั่งสุครีพให้เกณฑ์สวา รวังเอย
วายุบุตรทูลอาษาส่วนป้อง
น้าหลานเร่งเกณฑ์พานรกวจ ขันแฮ
กองนั่งกองตรวจต้องต่อล้องรวังไภย ฯ
             

แผ่นที่ ๒๑๐ - พระยาราชสัมภารากร

๑๔๖๔ ลูกลมแผลงเพศคล้ายจักรวาฬ เขาเฮย
สูงจรดพรหมหยั่ง---โลกย์ตั้ง
กรวมกลืนพลับพลาสถานสถิตย์อก ลิงแฮ
ลิ้นปาเปนบานทั้งนอกห้อมหางวง ฯ
๑๔๖๕ พระลักษณพิเภกเฝ้าบาทชิด แท่นเฮย
นอกโอษฐบุตรอาทิตย์ตรวจหน้า
เตียวเพชตระเวนคิดคอยจับ มารแฮ
เกริกเกริ่นจังเกียงกล้าแซ่ฆ้องเสียงขาน ฯ
๑๔๖๖ สิบแปดมงกุฎเหี้ยมเหิมมหิทธิ์
สิบหกนายแปดทิศทั่วด้าน
ตนหนึ่งประลองฤทธิรเหจแตร่ ตรวจฮา
นายหนึ่งมุ่งหมายต้านต่อด้นปดาดิน ฯ
๑๔๖๗ จวนฤกษไมยราพร้ายรีบสรง เสรจนา
ภูษิตยกดำทรงผ่องแผ้ว
อาภรณ์พิจิตรมงกุฎมาศ สรวมแฮ
หัตถ์กระลึงกล้องแก้วก่อแม้นยาสดม ฯ
๑๔๖๘ อัศฎงค์อสุรแทรกพื้นปรัถพี ขึ้นนา
อุฝั่งสมุทลีลาศเต้า
ถึงมรกฎคีรีราพเพ่ง เศิกแล
ค่ายพลับพลาเฃตรเค้ายักษยั้งยลเฟือน ฯ
๑๔๖๙ จวบลิงนิมิตแม้นกำแพง เขาเฮย
หมายมดแทรกดินแทรงเสาะดั้น
สุดพื้นบ่พ้นแผลงเดชโผล่ เหาะแฮ
จบภพพรหมทุกชั้นรูปร้ายยังบัง ฯ
๑๔๗๐ ไมยราพกลับดอดด้อมเมียงมอง
จรจวบจังเกียงกองตรวจกล้า
แปลงปลอมกระบี่ปองสืบทราบ เหนแฮ
เลงว่าถ้ำลิงอ้าโอษฐท้าวหทัยเปรม ฯ
             

แผ่นที่ ๒๑๑ - พระยาราชสัมภารากร

๑๔๗๑ รีบเหาะลุยอดยั้งโสลศ เขาเฮย
ร่ายเวทเปิดอากาศผ่องแผ้ว
ดวงกล้องปัทธำมราชวาวสว่าง
เปรียบประกายพฤกษแพร้วพร่างฟ้าดินพราย ฯ
๑๔๗๒ ลิงพลกลบ่อแจ้งใจสบาย
ดูว่าดวงดาวประกายก่อนเช้า
บอกกันวุ่นเวยวายกิจหย่อน ลงแฮ
ยักษสู่เหนือลมเข้าเป่าซ้ำสะกดลิง ฯ
๑๔๗๒ มวนพหลกรนกรอกคล้ายฃอนทับ กันนอ
บ้างนั่งนอนพิงหลับเกลื่อนกลิ้ง
ไมยราพกระชากจับกายสั่น ลองแล
เหนหลับสนิททิ้งสู่ข้างคางกระบินทร์ ฯ
๑๔๗๔ บงบุตรสุริยยั้งยังปตู โอษฐเอย
ยักษเป่าโอสถดูม่อยม้วน
น้าหลานหลับมารยูรยาตรย่อง เหย่าแฮ
เข้าปากลิงแลล้วนค่ายป้อมปานเมือง ฯ
๑๔๗๕ ขุนราพล่วงค่ายเข้าเฃตรพลับ พลาเฮย
ตามุ่งเงี่ยโสตรสดับดุ่มด้อม
ลัดหลีกกระท่อมลับลิงไพร่
บัดสะกดหมดเสียงอ้อมแอบเข้าถึงทวาร ฯ
๑๔๗๖ ยักษยลนฤนารถนั้นเนาอาศน์
พิเภกเคียงวรบาทท่านไท้
พระลักษณ์นั่งรวังราชริมแท่น ผธมเฮย
เหนถนัดตรบัดได้ช่องเข้าเป่ายา ฯ
๑๔๗๗ ทวีวรราชต้องมนต์สดม หลับเฮย
พิเภกผอยอารมณ์เรื่อยริ้ว
ไมยราพย่องยลสมจิตรหยุด คะนึงแล
พรั่นพระเดชดานกริ้วกลับเข้าเคียงองค์ ฯ
             

แผ่นที่ ๒๑๒ - พระยาราชสัมภารากร

๑๔๗๘ บงโทธิเบศรพริ้งเพราผธม
ไฉนพระชนนีชมฤทธิร้าย
พริบตาบ่อครืคมดาบฆ่า
ดำริห์บัดขยับย้ายขยิ่มช้ององค์ราม ฯ
๔๗๙ ไมยราพแบกพิศณุเจ้าจากโอษฐ ลิงเอย
ชำแรกลอดเข้าโฃตเฃตรเข้า
วางรามแทบป่าโตนดตรัสสั่ง มารแฮ
กรงเหล็กจำจงเฝ้าค่ำนี้ไรวรวัง ฯ
๑๔๘๐ พิรากวนรีบเปลื้องปลดปละ มันนอ
ให้ตักทึกเติมกระทะเทียบไว้
พรุ่งรุ่งจึ่งกูจะมัดมนุษย์
กับบุตรมันต้มให้พินาศน์พร้อมคราวเดียว ฯ
๑๔๘๑ ไมรยราพสั่งเสรจเข้าในปราง
อรนาฎอนงค์นางเนื่องน้อม
ประทับประธมพลางเรียกอยู่ งานแฮ
พัดนวดบำเรอซร้อมแซร่ซร้องดุริยางค์ ฯ
๑๔๘๒ นครบาลมารใหญ่ให้เวรศา ลาเอย
เบิกเหล็กคลังในขวากับไม้
ยักษช่างต่อรดมมาทำสเรจ กรงแฮ
นำใส่มนุษย์ไว้ที่ตั้งดงตาล ฯ
๑๔๘๓ พัศดีนายตรวจให้สมทบ
ขุนหมื่นไพร่จงครบสิบล้าน
ล้องรวังนั่งจุดคบเพลิงสว่าง
เสียงเกราะเกริกสะท้านแทตยเหี้ยมฮึกเหิม ฯ
๑๔๘๔ องครักษขวาซ้ายดาบฝักแดง
มหาตรายงานแจงจดถ้วน
กองตเวนรอบกรงแขวงสุรเดช ตื่นแฮ
พลยักษพิทักษล้วนโล่ง้าวหลาวถือ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว