จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามให้จองถนนข้ามไปลงกา หนุมานรบกับนิลพัทเรื่องรับก้อนหิน พระรามขับนิลพัทไปอยู่เมืองขีดขิน
แผ่นที่ ๑๘๑ - พระยาราชสัมภารากร
|
|
| ๑๒๖๑ พระตรีภูวนารถเจ้า | | จอมพล
|
| เสด็จสถิตยผธมบน | | แท่นแก้ว
|
| เรืองเรื่อพระสุริยน | | รยับเยี่ยม โพยมเอย
|
| เสียงไก่การเวคแจ้ว | | จึ่งไท้ดัดผธม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๖๒ เสร็จสรงทรงเครื่องแล้ว | | จรลี
|
| เถลิงอาศน์ออกเสนี | | นอบน้อม
|
| ดำหรัสปฤกษาคดี | | โดยกิจ ณรงค์เอย
|
| เราจักข้ามสมุทพร้อม | | ทัพได้ฉันใด ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๖๓ บางกระบินทร์ทูลธิราไท้ | | ทรงศร
|
| จกทอดสิเนรุจร | | ต่างด้าม
|
| บางคิดวิดษาคร | | เฃตรสมุท เดินแฮ
|
| คิดผูกหางขึงข้าม | | ฝั่งโพ้นแทนตะภาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๖๔ ชามภูวราชเถ้า | | ทูลพลัน
|
| ชมจักถมพนนบัน | | จบส้าง
|
| ชูพระเกียรติ์จวบจัน | | ทราทิตย ไกษยแฮ
|
| ทรงสดับขุนลิงอ้าง | | อรรถต้องหฤไทย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๖๕ ตรัสสั่งสุครีพให้ | | เกณฑ์นิกร กระบินทรเฮย
|
| ถมก่อวิถีจร | | อย่าช้า
|
| บัดบุตรระวิวร | | รับรีบ มาแฮ
|
| เกณฑ์บุตรพระกาลกล้า | | กลั่นทั้งหณุมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๖๖ สองสัญารับทิ้ง | | ผลัดฃน ผามา
|
| วายุบุตรขีดขินพหล | | ตรวจใช้
|
| นิลพัทจัดคุมพล | | ลงเหล่า ชมพูแฮ
|
| ยี่สิบเจตสมุทให้ | | รีบเข้าทลายเขา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๖๗ นิลพัทคุมเคียดแค้น | | วายุบุตร นานนา
|
| ตระบัดแผลงฤทธิรุต | | เหาะริ้ว
|
| ดลยังยอดไศลอยุด | | โยกโค่น ลงแฮ
|
| สองหัดถ์สองบาทหิ้ว | | สี่ก้อนจรโพยม ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๘๒ - พระยาราชสัมภารากร
|
|
| ๑๒๖๘ ถึงเรียกวายุบุตรให้ | | เรวรับ
|
| มองมุ่งโยนเขาทับ | | ทุ่มซ้ำ
|
| ลูกลมโลดลอยจับ | | เขาเหวี่ยง ไว้นา
|
| คิดจักแก้ทีซ้ำ | | ตอบโต้ตอบสนอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๖๙ พลันภาวานะเรศล้วน | | ขีดขิน
|
| ถึงหักยอดคีริน | | รีบต้อน
|
| แต่วายุบุตรกระบินทร | | แผลงเดช
|
| เขาขอดโลมละก้อน | | กวดเกี้ยวสกนธ์ดล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๗๐ นิลพัทว่าทิ้งแต่ | | คราวละสอง คู่เนอ
|
| วายุบุตรไป่ปรองดอง | | ว่าช้า
|
| สลัดเขาจากขนมอง | | หมายมุ่ง
|
| นิลพัทเหลือหัดถคว้า | | รับทั้งบาทาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๗๑ วายุบุตรบงบัดแค้น | | สหะสา
|
| ใยจึ่งเอาบาทา | | รับเย้ย
|
| จริดส่อลิงลา | | มกชาติ เชลยแฮ
|
| นิลพัทตอบเพิดเพ้ย | | ว่าอ้ายเชลยเอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๗๒ ลูกลมโจมจับได้ | | ขุนนิล พัทเฮย
|
| ฟัดฟาดกับแผ่นดิน | | คว่างคว้าง
|
| ต้องเขาจัระวาฬภินท์ | | ปะกายวาบ เพลิงนา
|
| กายบ่เจบกลับจะล้าง | | ชีพโต้หณุมาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๗๓ โผยจับวายุบุตรได้ | | ทันที
|
| เหนี่ยวฟาดกับปัรถพี | | สนั่นหล้า
|
| ประเล่ห์ศรัทอสุนี | | บาทว์เปรื่อง เปรี้ยงเฮย
|
| ดิ้นหลุดทยานหล้า | | กลับเข้ารณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๗๔ สุครีพรีบวิ่งเข้า | | ยืนกัน กลางเฮย
|
| ยุดหัดถ์สองนายพลัน | | ขู่ห้าม
|
| พระกฤษณสดับสับท์บรร | | ฦๅภพ ไฉนนา
|
| ฉงนว่ายักษดอดข้าม | | สมุทสู้พลเรา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๘๓ - พระยาราชสัมภารากร
|
|
| ๑๒๗๕ ตรัสสั่งพระอนุชให้ | | เรวยล สืบแฮ
|
| พระลักษณรับจรดล | | บ่อช้า
|
| บงบุตรสุริยตน | | ยืนท่าม กลางเฮย
|
| สองกระบี่ยังบ่มบ้า | | บ่อรั้งรอทยาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๗๖ ตรัสว่าใยกระบี่นี้ | | ยุทธนา กันนอ
|
| บ่มิเกรงอาญา | | อยู่เกล้า
|
| สามนานตกใจถลา | | ลงฟุบ กราบแฮ
|
| สุครีพทูลตามเค้า | | เรื่องอ้างอวดทนง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๗๗ เธอนำสามกระบี่เฝ้า | | ทูลขยาย เหตุนา
|
| ธิราชทราบเรื่องระคาย | | ตรัสกริ้ว
|
| สุครีพเร่งอธิบาย | | วางโทษ สองเทอถ
|
| ธรรมเที่ยงอย่าเพลี่ยงพลิ้ว | | ชอบใช้สองไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๗๘ สุครีพทูลธิราชไท้ | | โดยถวิล
|
| นิลพัทควรขีดขิน | | กลับรั้ง
|
| ผลรุกขทุกมาศนิล | | พัทส่ง มานา
|
| วายุบุตรเกณฑ์พลทั้ง | | ทัพให้ทำถนน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๗๙ พระพิศณุรักษล้ำ | | โลกา
|
| ฟังบุตรพระสุริยา | | แยกชี้
|
| ควรเปนอรรคเสนา | | นุกูลกิจ
|
| คำพิภาคษานี้ | | ถูกแท้ทางธรรม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๘๐ หยิบกุณฑลรัตนทั้ง | | สังวาล ยื่นแฮ
|
| สุครีพรับราชทาน | | กราบไท้
|
| ดำหรัสสั่งหณุมาน | | นิลพัท
|
| ตามพิพากษาไว้ | | อย่างช้าจงจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๘๑ นิลพัทลาบาทหน้า | | นองชล เนตรแฮ
|
| สอนสั่งนิลนนทพล | | โศกเศร้า
|
| ส่างโศกรีบจรดล | | เดียวเปลี่ยว ไปเฮย
|
| บัดเหาะมุ่งภักตรเข้า | | เฃตรแคว้นขีดขิน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๘๔ - พระยาราชสัมภารากร
|
|
| ๑๒๘๒ ฝ่ายชามภูวราชรู้ | | ราวความ เดิมเฮย
|
| พลันกราบทูลพระราม | | เรื่องกี้
|
| กระบี่หนึ่งนี่นาม | | นิลราช
|
| เนาแทบถิ่นชฎิลชี้ | | ชื่ออ้างคาวิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๘๓ มือซนลักซ่อนไม้ | | ธารกร ท่านนา
|
| ซอนสอดริมสาคร | | หลบซ้ำ
|
| คาวิลนักสิทธจร | | พบจับ สาบแฮ
|
| สูทุ่มใดโยนน้ำ | | สิ่งนั้นอย่าลอย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๘๔ ปางใดได้รับทิ้ง | | ปาสาณ ถมเฮย
|
| ทางเสดจพระอวตาร | | ตรัสใช้
|
| ทำตราบเสรจถมธาร | | ถนนตลอดฝั่งนา
|
| เดียวแต่ตนจึ่งได้ | | ผ่องพ้นสาบชฎิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๘๕ ทราบชัดตรัสสั่งใช้ | | บุตรอา ทิตยเฮย
|
| นิลราชกับขุนวา | | ยุบุตรแกล้ว
|
| จงรีบเรียบมรคา | | ในเจต วันแฮ
|
| สามกระชุลีแล้ว | | รีบยั้งยังเฉนียน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๘๖ ลูกลมไล่พไพร่ต้อน | | ลิงนาย รดมเฮย
|
| ง้างงัดคัดเขาทลาย | | ลั่นหล้า
|
| ต่างขนต่างคอนสะพาย | | ผาแบก บ้างนอ
|
| หามเร่งทูนกระกร้า | | หาบปุ้งกี๋ขน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๘๗ ได้ผาพายุบุตรเร้า | | เรวถึง
|
| กองแทบเฉนียนตะบึง | | บ่ยั้ง
|
| เสียงพลเอิกอึงคนึง | | ศับท์สนั่น ภพแฮ
|
| ขนเนืองเนืองรับทั้ง | | ส่งทิ้งกองพูน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๒๘๘ เดียวแต่นิลราชเข้า | | ขนถม
|
| ผาบ่อเคลื่อนคงจม | | เรียบร้อย
|
| เปนแนววิถีธม | | ทางเสดจ สะดวกแฮ
|
| เพญภาคบ่ต่ำด้อย | | ดุจพื้นปัถพี ฯ
|
| | |
|
