จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
และดูกำลังฤทธิ์ทหาร เพื่อเปรียบเทียบกับฝ่ายลงกา ก้อนหินตกที่เมืองทศกัณฐ ทศกัณฐ์ใช้ให้สุกรสารไปดู
แผ่นที่ ๑๖๕ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
๑๑๔๙ พระอาศนอุรคห้าว | | หาญฤทธิ
|
สดับพิเภกทูลกิจ | | ดั่งนั้น
|
พระเปรมกระมลคิด | | ปราโมทย์
|
จึ่งเปล่งสีหนาทซั้น | | สั่งน้องพาลี
|
|
|
๑๑๕๐ จงพาพานเรศถ้วน | | ทวยหาญ
|
ยังฝั่งชโลธาร | | ท่าน้ำ
|
แผลงฤทธิอวดฤทธิมาร | | หมายเปรียบ กันนอ
|
จงประจักษฤทธิก้ำ | | กาจจ้านการณรงค์ ฯ
|
|
|
๑๑๕๑ เอารสสุริเยศได้ | | ตรับสาร
|
คำนับรับโองการ | | ใส่เกล้า
|
สามคาบกราบศิรกราน | | บัวบาท
|
ลาปิ่นธเรศเจ้า | | จากท้องโรงคัล ฯ
|
|
|
๑๑๕๒ ออกมาเตรียมตรวจพื้น | | พลพา นเรนทรเฮย
|
ครบเสร็จสองนัครา | | ฤทธิห้าว
|
เชิญชวนอนุชา | | ทศภักตร
|
นำนิกรดุ่มด้าว | | แหล่งพื้นพนสณฑ์ ฯ
|
|
|
๑๑๕๓ โยธีกระบี่ล้วน | | เชิงชาญ รบเอย
|
จรแน่นแผ่นดินดาล | | ดาษกลุ้ม
|
ธุลีตระหลบปาน | | ภาณุมาศ มืดเฮย
|
แลชรอ่ำฟ้าคลุ้ม | | เล่ห์คล้ำอัษฎงค์ ฯ
|
|
|
๑๑๕๔ พึงพิศพรรคพวกพื้น | | พลกระบินทร์
|
ผิริปูปวงยิน | | ยั่นกล้า
|
เพียงผลักบุรินอินทร์ | | เอนล่ม ลงพ่อ
|
ทศภัตรฤๅจักเร้า | | รบโต้ต่อกร ฯ
|
|
|
๑๑๕๕ ตระบัดดลท่าน้ำ | | แนวสมุท
|
พร้อมพลหลพลยุทธ์ | | ใหญ่น้อย
|
จึ่งลูกระวิวุฒิ์ | | ไวว่อง
|
เผยพจนสุนทรถ้อย | | ถี่ถ้อยแถลงความ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๖ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
๑๑๕๖ แนะนายวานเรศถ้วน | | ทวยผอง
|
ผู้ร่วมตริเตรียมปอง | | ปัดเสี้ยน
|
จงแผลงพะละประลอง | | ดูเดช กันแฮ
|
ให้ทุกประเทศเที้ยร | | ออกอื้อรบือนาม ฯ
|
|
|
๑๑๕๗ ยินสารสุครีพซ้อง | | เสรจสรรพ์
|
ปราโมทยหฤไทยครัน | | ครั่นครื้น
|
ต่างแผลงฤทธิโรมรัน | | หลายหลาก เลศแฮ
|
คะคฤกคะครั่นลั่นพื้น | | พ่างฟ้าขจายพัง ฯ
|
|
|
๑๑๕๘ ลูกลมโถมถีบขึ้น | | อัมพร
|
ซ้อนเชิดดวงทินกร | | ก่ำฟ้า
|
หลานอินเหยียบยุคุนธร | | ถีบโยก โยนเฮย
|
กรไขว่กระหวัดคว้า | | เหนี่ยวเน้นเมรุไกร ฯ
|
|
|
๑๑๕๙ ลูกพระทรงแสกล้ำ | | ฤทธี
|
เทิดวิมานรูจี | | เสริดยั้ง
|
นิลนนท์แทรกปัถพี | | ผังผ่า ไปเฮย
|
เก็บเพชรก่อถมอตั้ง | | เล่นล้ำเมรุไศล ฯ
|
|
|
๑๑๖๐ นิลเอกชำแรกพื้น | | แผ่นไผท
|
ผุดพะสุเมรุไศล | | หลักหล้า
|
นิลขันธ์ฤทธิชาญไชย | | ปลุกเวท
|
กายกระหลับสีหน้า | | เชิดพื้นภูวดล ฯ
|
|
|
๑๑๖๑ พิมลพานเรศร้าย | | ฤทธา
|
บั่นสะเอวทัณฑิมา | | มอดม้วย
|
เกษรทมาลา | | ฦๅเดช
|
ฉวยฉีกหัศดินทรด้วย | | เดชกล้ากลางสมร ฯ
|
|
|
๑๑๖๒ อุศุภศรราเมศรเหี้ยม | | เหิมหาญ
|
บัดแบกเขาจักวาฬ | | เหาะร้า
|
ญาณรศสุคนธ์ชาญ | | เชิงเวท
|
รวบเมฆเสกไฟฟ้า | | ลั่นเท้งเทพิรุณ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๗ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
๑๑๖๓ ชมพูพานผู้เชี่ยว | | ชาญยุทธ
|
แผ่หัดถพัดมารุต | | ครั่นครื้น
|
ชามภูวราชวุฒิ | | ไกรร่าย มนต์นา
|
ดารกตกสรตื้น | | เด่นทั้งกลางวัน ฯ
|
|
|
๑๑๖๔ กุมมิตันขันเช่นเค้น | | สอสีห์
|
สีหบ่ทานฤทธี | | พ่ายร้อง
|
วิสันตราวี | | แผลงเดช
|
รัดรวบคชสีห์จ้อง | | จับคั้นคอขยำ ฯ
|
|
|
๑๑๖๕ สุรเสนเผ่นผงาดร้า | | รณรงค์
|
ฉีกอุรกระทิงดง | | แด่วดิ้น
|
สุรกาลฤทธิรงค์คง | | อาวุธ
|
โถมถีบกาษรสิ้น | | ชีพล้มมลายชนม์ ฯ
|
|
|
๑๑๖๖ เกยูรโจมจับได้ | | กุญชร ชลเฮย
|
หัดถประหัดงางอน | | หักเหี้ยน
|
มายูรแหวกสาคร | | จับแสะ สินธุ์แฮ
|
ดาบฉะหัวม้าเมี้ยน | | มอดม้วยมลายปราณ ฯ
|
|
|
๑๑๖๗ สัตพลีลนแล่นเข้า | | จับพยัฆ
|
เสือตบลิงต่อยตัก | | เตะต้อง
|
โคมุดช่วยถีบอัก | | ถูกอก เสือฮา
|
เสือเจบเสือจุกร้อง | | ไล่ซ้ำเสือหนี ฯ
|
|
|
๑๑๖๘ นิลราชผาดเผ่นคว้า | | มังกร
|
จับดาะกระเดนกระดอน | | โด่งฟ้า
|
ไวยบุตรฤทธิราญรอน | | แสดงเดช
|
หัดถ์รวบเหรากล้า | | พาศพื้นพังทรวง ฯ
|
|
|
๑๑๖๙ วาหุโรมโจมจู่สู้ | | กุมภิล สองเฮย
|
กุมคู่กุมภาทมิฬ | | แมกน้ำ
|
มหัทวิกันผิน | | ภักตร์พบ ฉนากเอย
|
โผนเผ่นโผผังปล้ำ | | ปลิดปล้นทนต์ปลา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๘ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
๑๑๗๐ ปิงคลาโลดแล่นเลี้ย | | หลังชล
|
ทวิพัทแหวกวังวล | | ดึ่งดั้น
|
จับมัจฉะอานนท์ | | ขับขี่ มานา
|
โชติมุขจับครุฑคั้น | | ควบเต้าตากโพยม ฯ
|
|
|
๑๑๗๑ นิลปานันกลั่นแกล้ว | | การณรงค์
|
โหมหักหอบเฌอดง | | ฟ่องฟ้า
|
มาลุนเผ่นผยองตรง | | ถีบถูก ไศลแฮ
|
ไศลบ่ทนเดชกล้า | | โค่นล้มเตียนตลุย ฯ
|
|
|
๑๑๗๒ นิลปาสันเหิมห้าว | | หาญสมร
|
เหาะหักโขดสิงฃร | | ทุ่มทิ้ง
|
ไชยามพวานร | | หัดถ์หัก หินเฮย
|
เตะเล่นเศลากลิ้ง | | เกลื่อนพื้นภูวดล ฯ
|
|
|
๑๑๗๓ นิลเษีฤทธิร้าย | | เริงแรง
|
แซะเซาะเศลาแลง | | คว่างฟ้า
|
มากันจรวิกแผลง | | ฤทธิรีบ เรวฤๅ
|
รุดรวบสิงฃรห้า | | ยอดทิ้งถล่มทลาย ฯ
|
|
|
๑๑๗๔ ครื้นๆ พื้นพวกฃ้าง | | ขีดขิน เมืองฮา
|
ถั่นๆ บั่นศิขริน | | แบกจ้อง
|
ต่างๆ คว่างหอบหิน | | ทายทุ่ม กันแฮ
|
หลัดๆ ปัดปิดป้อง | | ต่างป้องปิดกัน ฯ
|
|
|
๑๑๗๕ อลวนพหลเดชพื้น | | ชมพู พลเฮย
|
ง้างงัดแง่ผาชู | | เพียงพื้น
|
ต่างเดาะต่างโยนดู | | ดุจจักร ผันแฮ
|
ต่างคว่างต่างเท้งครื้น | | ครั่นครื้นพงพนานต์ ฯ
|
|
|
๑๑๗๖ อุโฆษบรรพตร้าว | | เราะกัน
|
เป็นประกายเปลวควัน | | กลบฟ้า
|
หินหักกระจายผัน | | บินทั่ว ทิศเฮย
|
พยุพยับอับหล้า | | เล่ห์พื้นโพยมพัง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๙ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
๑๑๗๗ ทศเศียรสุรศักดิ์เจ้า | | จอมเมือง มารเอย
|
เถลิงอาศนรัตนเรือง | | มาศไล้
|
มวญมาตยดาษดาเนือง | | นบบาท พระนา
|
คอรับๆ สั่งไท้ | | ธจะอื้นโองการ ฯ
|
|
|
๑๑๗๘ บัดยินอุโฆษคลุ้ม | | คัดณานต์
|
หินเสก็ดตกน่าฉาน | | เฉียดใกล้
|
ตระลึงกระมลมาร | | ฉงนนึก ฉงายแฮ
|
ตรัสสั่งสุกรสารให้ | | รุดเต้าตามดู ฯ
|
|
|
๑๑๗๙ สุกรสารรับสั่งคล้อย | | คลามา
|
เหนเหตุฝ่ายบุรพา | | ภาคนั้น
|
สำรวมร่ายคาถา | | สามคาบ
|
กายกลับเปนเหยี่ยวดั้น | | เมฆผ้าผันผยอง ฯ
|
|
|
๑๑๘๐ ร่อนฟ้ามาแกล่ใกล้ | | คันธกา ลาเอย
|
พลพวกลิงโยธา | | ตื่นครื้น
|
บางทายทุ่มหินผา | | แตกขจัด ขจายแฮ
|
ต้องปีกมาตกพื้น | | พ่างม้วยชีวัน
|
|
|
๑๑๘๑ จวนตัวกลับบ่พ้น | | ไภยพาล
|
อ่านเวทยของพรหมมาน | | มอบให้
|
กลับเปนกระบินทรชาญ | | ไชยว่อง ไวพ่อ
|
เลดลอดปนพลได้ | | โดดเต้นตามกัน
|
|
|
๑๑๘๒ พิเภกพิศพวกพื้น | | พานร
|
แม้นศึกสักแสนรอญ | | ร่นเต้า
|
ขนพองสยองสยอน | | แสยงเดช พระนา
|
แสนศุขเสื่อมโศกเศร้า | | สร่างสิ้นกินแหนง ฯ
|
|
|
๑๑๘๓ ขุนราพบัดบอกน้อง | | พาลี
|
อสุเรศแปลงอินทรีย์ | | ลอบเร้น
|
ปลอมปนพยุหธโยธี | | หมายสืบ สารแฮ
|
แถลงเสรจลิลาศเขม้น | | มุ่งหน้ามาทูล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๗๐ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
๑๑๘๔ ถึงถวายอภิวาทก้ม | | เกษา สนองเฮย
|
ฃอเดชพระบาทา | | ปกเกล้า
|
มีอริอสุรา | | มาลอบ
|
อุกอาจปลอมทัพเข้า | | สืบร้ายดีเรา ฯ
|
|
|
๑๑๘๕ พระทรงครุฑพาหนผู้ | | เพญยศ
|
จึ่งผาดเผยศุภพจน์ | | ตอบถ้อย
|
เรารีบจักรากษษ | | แปลงอาตย์ ปลอมเอย
|
หมายมั่นสำคัญน้อย | | หนึ่งได้ฉันใด ฯ
|
|
|
๑๑๘๖ เวศสุญาณอัญชลิตแล้ว | | ทูลพลัน
|
อันเพศพวกกุมภัณฑ์ | | ทั่วผู้
|
เงามันบ่มีมัน | | บพิรบ ตาฮา
|
แม้นพิศจักพึงรู้ | | แน่ได้ดังประสงค์ ฯ
|
|
|
๑๑๘๗ พระองค์ทรงสดับถ้อย | | ทูลสาร
|
ตรัสสั่งหณุมารหาญ | | เหิมกล้า
|
จงจับอสุรพงษพาล | | มาลอบ ปลอมเฮย
|
กูจักดูน้ำหน้า | | ชาติอ้ายมารสถุล ฯ
|
|
|
๑๑๘๘ หณุมานรีบยาตรขึ้น | | เวหา หนเอย
|
ถึงทัพกลับกายา | | ใหญ่ง้ำ
|
หัดถ์หนึ่งครอบโยธา | | ทั้งหมด
|
ต้อนออกที่ละตนน้ำ | | จิตรจ้องจับมาร ฯ
|
|
|
๑๑๘๙ สุกรสารตกประหม่าหน้า | | ซีดสลด ลงนอ
|
ลับฬ่อรอจ้องจด | | สุดท้าย
|
คิดลี้จะหนีสด | | สุดยาก นักเฮย
|
สุดคิดที่จักผ้าย | | ย่อยั้งฟังการ ฯ
|
|
|
๑๑๙๐ วายุบุตรเหนกบี่นั้น | | จักหนี ไปนอ
|
พิศเพ่งสำคัญมี | | หมดสิ้น
|
โจมจับจิกเกษี | | สลัดรวบ ตัวเฮย
|
ลิงกลับเปนยักษดิ้น | | ด่าวร้องฃอทัณฑ์ ฯ
|
| | |
|