จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทรพีกำเริบท้ารบพระอิศวร พระอิศวรให้ไปท้าพาลีที่กรุงขีดขิน
แผ่นที่ ๔๑ – ขุนโอวาทวรกิจ
|
|
| ๒๘๑ ทรพีสดับถ้อย | | เทวบุตร
|
| โจนจากฝั่งสมุท | | มุนคว้าง
|
| สูพสุธารุด | | เรวรีบ มาแฮ
|
| หมายจิตรคิดจักมล้าง | | ชีพเจ้าจอมผา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๒ รีบรัดตัดทุ่งข้าม | | คีรี
|
| โดยจิตรเปรมปรีดี | | ผ่องแผ้ว
|
| ลองเชิงเสี่ยวขวิดสี | | ลุจย์หัก สบั้นเฮย
|
| ลุถิ่นไกรลาศแล้ว | | อยุดยั้งยืนทยาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๓ เงยภักตร์พอพบเจ้า | | จอมไศล
|
| ทรงลักษณ์งามวิไลย | | เลิศแล้ว
|
| องค์ประดับดาษอุไร | | เรืองรุ่ง อร่ามแฮ
|
| เนายอดบรรพตแพร้ว | | เพริศพร้อยวชิรฉาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๔ จึ่งมีวัจนะเอื้อน | | อัดถ์ประจักษ
|
| ดูก่อนเทพยบริรักษ | | แหล่งหล้า
|
| ฦๅข่าวว่าสิทธิศักดิ์ | | ใครเทียบ เทียมนอ
|
| เรามหิงษแต่ฤทธิกล้า | | อยากแย้งรณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๕ ปางไทเทเวศร์เจ้า | | จอมสวรรค์
|
| ยินอรรถวัจนะอัน | | หยาบช้า
|
| จึ่งเผยพจน์เทพบัญ | | ชาตรัส
|
| เหม่ๆ มึงนี่ท้า | | กล่าวถ้อยทารุณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๖ เผยอยกยศเขย่งอ้าง | | อวดหาญ
|
| ทุดถ่อยทรพีพาล | | พูดเพ้อ
|
| หยามหยาบหยิ่งทยาน | | จักยุทธ กูฤๅ
|
| ยืนชงักแหงนฉเง้อ | | ยื่นหน้าท้าทาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๗ เหวยๆ มึงไป่รู้ | | สึกตัว
|
| อวดฤทธิจิตรเมามัว | | โม่ห์กลุ้ม
|
| บิตุเรศบังเกิดหัว | | ห่อนคิด คุณแฮ
|
| บาทเท่าบิดาสุ้ม | | เสี่ยวสิ้นชีวาส์ญ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๒ – ขุนโอวาทวรกิจ
|
|
| ๒๘๘ กูเปนที่พึ่งทั้ง | | ไตรภพ
|
| ทั่วเทพประจักษ์จบ | | จะแจ้ง
|
| แม้กูออกรุกรบ | | รณยุทธ ยงนา
|
| โลกยจักสรวญเสแสร้ง | | เยาะเย้ยไยไพ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๙ แม้เองหวังอวดอ้าง | | ศักดา เดชเฮย
|
| กูจักบอกมรรคา | | เฃตรด้าว
|
| ไปสู่ขิดขินธา | | นีราช นาฤๅ
|
| จอมกระบินทร์มหิศรห้าว | | ฤทธิล้ำฦๅขจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๐ เขาเปนโอรสท้าว | | โกษีย์
|
| ปรากฏนามพาลี | | เลื่องหล้า
|
| แม้มึงจักราวี | | วรเดช เขาฤๅ
|
| จงพ่ายฤทธิอย่าช้า | | ชีพม้วยดับสูญ
|
|
|
|
|
| ๒๙๑ ไปเกิดเปนบุตรท้าว | | แทตย์ฃร
|
| เรืองฤทธิอริสยอน | | สยบเกล้า
|
| นามมึงชื่อมังกร | | กรรฐฉกาจ เก่งเฮย
|
| แม้ยุทธพระกฤษณเจ้า | | ชีพสิ้นศรผลาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๒ ทรพียินถ้อยท่าน | | สาบสรรค์
|
| เหิมฮึกโดยโมหันธ์ | | ห่อนแจ้ง
|
| พระสาบคิดสำคัญ | | พระขยาด ตนนา
|
| เบิ่งภักตร์สูป่าแสร้ง | | เสี่ยวไม้ประไลยลาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๓ ทรพีลีลาศเต้า | | ตามรวาง เขาเฮย
|
| พบปะสิ่งใดขวาง | | ขวิดสบั้น
|
| ข้ามโขดศิขรทาง | | ลัดทุ่ง เทินนา
|
| พฤกษใหญ่เกะกะกั้น | | กีดหน้าขวิดระเนน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๓ ส่งเสียงอุโฆษก้อง | | ไพรสาร
|
| เขาขวิดเท้าถีบทยาน | | ห่อนยั้ง
|
| รีบรุดดุจลมพาน | | ภูมิ์ฝุ่น ฟุ้งแฮ
|
| ป่าสนั่นลั่นทั้ง | | สัตว์ร้ายขจายหนี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๓ – ขุนโอวาทวรกิจ
|
|
| ๒๘๙ คณาสัตวลัดหลีกส้อน | | สงัดเสียง
|
| สารแรดมฤคเมียง | | แมกไม้
|
| ฝูงพิหคตกใจเพียง | | พินาศน์
|
| ต่างตื่นบินไขว่ไขว้ | | เกลื่อนกลุ้มเวหน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๐ ทรพีลัดเลียบห้วย | | เหวละหาน
|
| ตรอกโตรกชโงกธาร | | เถื่อนถ้ำ
|
| ลองเชิงละเลิงทยาน | | ฤๅหยุด ยั้งแฮ
|
| เรวดุจไฟกัลป์ซ้ำ | | เสี่ยวพื้นปัถพี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๑ บัดใจลุเฃตรเข้า | | สวนพา ลีเฮย
|
| บงหมู่พวกพลสวา | | พรั่งพร้อม
|
| บางเหล่าตักธารา | | รดพฤกษ อยู่แฮ
|
| นายไพร่อยู่แน่นล้อม | | แวดเฝ้าอุทธยาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๒ ทรพีขวิดพฤกษล้ม | | แหลกยับ
|
| มะม่วงมะปรางสัป | | รดม้วย
|
| มังคุดทุเรียนพลับ | | จีนหัก โค่นแฮ
|
| ลางสดเงาะสละกล้วย | | เกลื่อนพื้นพสุธา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๓ วานรต่างตื่นร้อง | | เรียกกัน
|
| ควายเถื่อนเข้าสวนพลัน | | อย่าช้า
|
| ช่วยกันจับตัวมัน | | สนจมูก ขี่แฮ
|
| หยิบเชือกกรูกันว้า | | วิ่งเข้าจับกระบือ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๔ บางกบี่ฉวยบ่วงคล้อง | | กบือสบัด
|
| บางไล่ต้อนตบหัดถ์ | | โห่เร้า
|
| บางก็แล่นลอบสกัด | | ทางถิ่น ถนนเฮย
|
| บางหมู่เมียงย่องเข้า | | แย่งยื้อยุดหาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๕ ทรพีเสี่ยวล้มลุก | | โดดถลา
|
| ลิงเจบจับสาตรา | | วุธถลึ้ง
|
| แทงถูกทั่วกายา | | หอกยู่ เยินแฮ
|
| ลิงยิ่งขบเขี้ยวขึ้ง | | เคียดแค้นคือไฟ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๔ – ขุนโอวาทวรกิจ
|
|
| ๒๙๖ ทหารลิงจ้องน่าไม้ | | รดมยิง
|
| ถูกทั่วกายมหิงษ์ | | ห่อนบู้
|
| เกยหมวดบอกเหล่าลิง | | ทหารเร่ง เรวเฮย
|
| ลิงไพร่พร้อมกันสู้ | | ยุทธแย้งยิงกระบือ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๗ ลางลิงแล่นโลดเลี้ยว | | ทลวงฟัน
|
| ถูกกระบือเซหัน | | ห่อนเข้า
|
| กระบี่ล่ากระบือถลัน | | กบี่หลบ กบือแฮ
|
| กระบี่ตีกระบือเร้า | | รบสู้เสียงระเบง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๘ สวาหักหินทิ้งทุ่ม | | ถูกกา ษรแฮ
|
| กบือไล่กบี่ถลา | | พลาดล้ม
|
| ลุกทะลึงโลดผวา | | จิตรหวั่น หวาดแฮ
|
| ไม้ตกจากมือก้ม | | เกบไม้ตามอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๙ ล้วนมีอาวุธพร้อม | | เพรียงกัน
|
| กบือขวิดกบี่ฟัน | | ฟาดกลิ้ง
|
| โลดทะลึ่งแล่นถลัน | | หลีกหลบ กันนา
|
| อาวุธหลุดมือทิ้ง | | วิ่งแต้กลัวตาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๐ ต่างตนต่างย่อท้อ | | ถอยหลัง
|
| มหิงษ์นี่ทรงกำลัง | | เลิศแท้
|
| อาวุธไม่เข้าหนัง | | เหนี่ยวฉกาจ ฉกรรจ์นา
|
| มาดรบเราคงแพ้ | | นึกแล้วหลีกหนี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๑ ลางเหล่าปีนป่ายขึ้น | | พฤกษา
|
| แอบกิ่งซ่อนกายา | | มิดเมี้ยน
|
| ต่างตื่นต่างแตกมา | | ซุกซ่อน สกนธ์เฮย
|
| ล้มลุกคลานป้วนเปี้ยน | | ป่วยปิ้มอาสัญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๒ ทรพียลกบี่ทั้ง | | สวนศรี
|
| แตกพ่ายพาพลลี | | ลาศเต้า
|
| ยิ่งพิโรธพวกไพรี | | เรวรีบ ตามเฮย
|
| จนกระทั่งทวารเข้า | | สู่ท้องทางถนน ฯ
|
| | |
|