จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทรพีกำเริบท้ารบพระอิศวร พระอิศวรให้ไปท้าพาลีที่กรุงขีดขิน
แผ่นที่ ๔๑ – ขุนโอวาทวรกิจ
|
๒๘๑ ทรพีสดับถ้อย | | เทวบุตร
|
โจนจากฝั่งสมุท | | มุนคว้าง
|
สูพสุธารุด | | เรวรีบ มาแฮ
|
หมายจิตรคิดจักมล้าง | | ชีพเจ้าจอมผา ฯ
|
|
|
๒๘๒ รีบรัดตัดทุ่งข้าม | | คีรี
|
โดยจิตรเปรมปรีดี | | ผ่องแผ้ว
|
ลองเชิงเสี่ยวขวิดสี | | ลุจย์หัก สบั้นเฮย
|
ลุถิ่นไกรลาศแล้ว | | อยุดยั้งยืนทยาน ฯ
|
|
|
๒๘๓ เงยภักตร์พอพบเจ้า | | จอมไศล
|
ทรงลักษณ์งามวิไลย | | เลิศแล้ว
|
องค์ประดับดาษอุไร | | เรืองรุ่ง อร่ามแฮ
|
เนายอดบรรพตแพร้ว | | เพริศพร้อยวชิรฉาย ฯ
|
|
|
๒๘๔ จึ่งมีวัจนะเอื้อน | | อัดถ์ประจักษ
|
ดูก่อนเทพยบริรักษ | | แหล่งหล้า
|
ฦๅข่าวว่าสิทธิศักดิ์ | | ใครเทียบ เทียมนอ
|
เรามหิงษแต่ฤทธิกล้า | | อยากแย้งรณรงค์ ฯ
|
|
|
๒๘๕ ปางไทเทเวศร์เจ้า | | จอมสวรรค์
|
ยินอรรถวัจนะอัน | | หยาบช้า
|
จึ่งเผยพจน์เทพบัญ | | ชาตรัส
|
เหม่ๆ มึงนี่ท้า | | กล่าวถ้อยทารุณ ฯ
|
|
|
๒๘๖ เผยอยกยศเขย่งอ้าง | | อวดหาญ
|
ทุดถ่อยทรพีพาล | | พูดเพ้อ
|
หยามหยาบหยิ่งทยาน | | จักยุทธ กูฤๅ
|
ยืนชงักแหงนฉเง้อ | | ยื่นหน้าท้าทาย ฯ
|
|
|
๒๘๗ เหวยๆ มึงไป่รู้ | | สึกตัว
|
อวดฤทธิจิตรเมามัว | | โม่ห์กลุ้ม
|
บิตุเรศบังเกิดหัว | | ห่อนคิด คุณแฮ
|
บาทเท่าบิดาสุ้ม | | เสี่ยวสิ้นชีวาส์ญ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๒ – ขุนโอวาทวรกิจ
|
๒๘๘ กูเปนที่พึ่งทั้ง | | ไตรภพ
|
ทั่วเทพประจักษ์จบ | | จะแจ้ง
|
แม้กูออกรุกรบ | | รณยุทธ ยงนา
|
โลกยจักสรวญเสแสร้ง | | เยาะเย้ยไยไพ ฯ
|
|
|
๒๘๙ แม้เองหวังอวดอ้าง | | ศักดา เดชเฮย
|
กูจักบอกมรรคา | | เฃตรด้าว
|
ไปสู่ขิดขินธา | | นีราช นาฤๅ
|
จอมกระบินทร์มหิศรห้าว | | ฤทธิล้ำฦๅขจร ฯ
|
|
|
๒๙๐ เขาเปนโอรสท้าว | | โกษีย์
|
ปรากฏนามพาลี | | เลื่องหล้า
|
แม้มึงจักราวี | | วรเดช เขาฤๅ
|
จงพ่ายฤทธิอย่าช้า | | ชีพม้วยดับสูญ
|
|
|
๒๙๑ ไปเกิดเปนบุตรท้าว | | แทตย์ฃร
|
เรืองฤทธิอริสยอน | | สยบเกล้า
|
นามมึงชื่อมังกร | | กรรฐฉกาจ เก่งเฮย
|
แม้ยุทธพระกฤษณเจ้า | | ชีพสิ้นศรผลาญ ฯ
|
|
|
๒๙๒ ทรพียินถ้อยท่าน | | สาบสรรค์
|
เหิมฮึกโดยโมหันธ์ | | ห่อนแจ้ง
|
พระสาบคิดสำคัญ | | พระขยาด ตนนา
|
เบิ่งภักตร์สูป่าแสร้ง | | เสี่ยวไม้ประไลยลาญ ฯ
|
|
|
๒๙๓ ทรพีลีลาศเต้า | | ตามรวาง เขาเฮย
|
พบปะสิ่งใดขวาง | | ขวิดสบั้น
|
ข้ามโขดศิขรทาง | | ลัดทุ่ง เทินนา
|
พฤกษใหญ่เกะกะกั้น | | กีดหน้าขวิดระเนน ฯ
|
|
|
๒๙๓ ส่งเสียงอุโฆษก้อง | | ไพรสาร
|
เขาขวิดเท้าถีบทยาน | | ห่อนยั้ง
|
รีบรุดดุจลมพาน | | ภูมิ์ฝุ่น ฟุ้งแฮ
|
ป่าสนั่นลั่นทั้ง | | สัตว์ร้ายขจายหนี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๓ – ขุนโอวาทวรกิจ
|
๒๘๙ คณาสัตวลัดหลีกส้อน | | สงัดเสียง
|
สารแรดมฤคเมียง | | แมกไม้
|
ฝูงพิหคตกใจเพียง | | พินาศน์
|
ต่างตื่นบินไขว่ไขว้ | | เกลื่อนกลุ้มเวหน ฯ
|
|
|
๒๙๐ ทรพีลัดเลียบห้วย | | เหวละหาน
|
ตรอกโตรกชโงกธาร | | เถื่อนถ้ำ
|
ลองเชิงละเลิงทยาน | | ฤๅหยุด ยั้งแฮ
|
เรวดุจไฟกัลป์ซ้ำ | | เสี่ยวพื้นปัถพี ฯ
|
|
|
๒๙๑ บัดใจลุเฃตรเข้า | | สวนพา ลีเฮย
|
บงหมู่พวกพลสวา | | พรั่งพร้อม
|
บางเหล่าตักธารา | | รดพฤกษ อยู่แฮ
|
นายไพร่อยู่แน่นล้อม | | แวดเฝ้าอุทธยาน ฯ
|
|
|
๒๙๒ ทรพีขวิดพฤกษล้ม | | แหลกยับ
|
มะม่วงมะปรางสัป | | รดม้วย
|
มังคุดทุเรียนพลับ | | จีนหัก โค่นแฮ
|
ลางสดเงาะสละกล้วย | | เกลื่อนพื้นพสุธา ฯ
|
|
|
๒๙๓ วานรต่างตื่นร้อง | | เรียกกัน
|
ควายเถื่อนเข้าสวนพลัน | | อย่าช้า
|
ช่วยกันจับตัวมัน | | สนจมูก ขี่แฮ
|
หยิบเชือกกรูกันว้า | | วิ่งเข้าจับกระบือ ฯ
|
|
|
๒๙๔ บางกบี่ฉวยบ่วงคล้อง | | กบือสบัด
|
บางไล่ต้อนตบหัดถ์ | | โห่เร้า
|
บางก็แล่นลอบสกัด | | ทางถิ่น ถนนเฮย
|
บางหมู่เมียงย่องเข้า | | แย่งยื้อยุดหาง ฯ
|
|
|
๒๙๕ ทรพีเสี่ยวล้มลุก | | โดดถลา
|
ลิงเจบจับสาตรา | | วุธถลึ้ง
|
แทงถูกทั่วกายา | | หอกยู่ เยินแฮ
|
ลิงยิ่งขบเขี้ยวขึ้ง | | เคียดแค้นคือไฟ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๔ – ขุนโอวาทวรกิจ
|
๒๙๖ ทหารลิงจ้องน่าไม้ | | รดมยิง
|
ถูกทั่วกายมหิงษ์ | | ห่อนบู้
|
เกยหมวดบอกเหล่าลิง | | ทหารเร่ง เรวเฮย
|
ลิงไพร่พร้อมกันสู้ | | ยุทธแย้งยิงกระบือ ฯ
|
|
|
๒๙๗ ลางลิงแล่นโลดเลี้ยว | | ทลวงฟัน
|
ถูกกระบือเซหัน | | ห่อนเข้า
|
กระบี่ล่ากระบือถลัน | | กบี่หลบ กบือแฮ
|
กระบี่ตีกระบือเร้า | | รบสู้เสียงระเบง ฯ
|
|
|
๒๙๘ สวาหักหินทิ้งทุ่ม | | ถูกกา ษรแฮ
|
กบือไล่กบี่ถลา | | พลาดล้ม
|
ลุกทะลึงโลดผวา | | จิตรหวั่น หวาดแฮ
|
ไม้ตกจากมือก้ม | | เกบไม้ตามอง ฯ
|
|
|
๒๙๙ ล้วนมีอาวุธพร้อม | | เพรียงกัน
|
กบือขวิดกบี่ฟัน | | ฟาดกลิ้ง
|
โลดทะลึ่งแล่นถลัน | | หลีกหลบ กันนา
|
อาวุธหลุดมือทิ้ง | | วิ่งแต้กลัวตาย ฯ
|
|
|
๓๐๐ ต่างตนต่างย่อท้อ | | ถอยหลัง
|
มหิงษ์นี่ทรงกำลัง | | เลิศแท้
|
อาวุธไม่เข้าหนัง | | เหนี่ยวฉกาจ ฉกรรจ์นา
|
มาดรบเราคงแพ้ | | นึกแล้วหลีกหนี ฯ
|
|
|
๓๐๑ ลางเหล่าปีนป่ายขึ้น | | พฤกษา
|
แอบกิ่งซ่อนกายา | | มิดเมี้ยน
|
ต่างตื่นต่างแตกมา | | ซุกซ่อน สกนธ์เฮย
|
ล้มลุกคลานป้วนเปี้ยน | | ป่วยปิ้มอาสัญ ฯ
|
|
|
๓๐๒ ทรพียลกบี่ทั้ง | | สวนศรี
|
แตกพ่ายพาพลลี | | ลาศเต้า
|
ยิ่งพิโรธพวกไพรี | | เรวรีบ ตามเฮย
|
จนกระทั่งทวารเข้า | | สู่ท้องทางถนน ฯ
|
| | |
|