จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
			
												
			
  ข้อมูลเบื้องต้น 
แม่แบบ:เรียงลำดับ
ผู้แต่ง: สุนทรภู่
  บทประพันธ์ 
  ๑ - ๑๐๐ 
| 
 | 
| โคลง ๔
 | 
| ๑
 | 
| ๏ เดือนช่วงดวงเด่นฟ้า |  |  ดาดาว
 | 
| จรูญจรัดรัศมีพราว |  |  พร่างพร้อย
 | 
| ยามดึกนึกหนาวหนาว |  |  เขนยแนบ แอบเอย
 | 
| เย็นฉ่ำน้ำค้างย้อย |  |  เยือกฟ้าพาหนาว ฯ
 | 
| ๒
 | 
| ๏ มหานากฉวากวุ้ง |  |  คุ้งคลอง
 | 
| ชุ่มชื่นรื่นรุกขีสอง |  |  ฝั่งน้ำ
 | 
| คุกคิดมิศหมายครอง |  |  สัจสวาดิ ขาดเอย
 | 
| กล้าตกรกเรื้อซ้ำ |  |  โศกทั้งหมางสมร ฯ
 | 
| ๓
 | 
| ๏ ขอฝากซากสวาดิสร้อย |  |  สุรธร
 | 
| ไว้ที่ท่าสาคร |  |  เขตนี้
 | 
| ศาลาน่าวัดภร |  |  พี่ฝาก มากเอย
 | 
| ใครที่พี่เป็นผี้ |  |  พี่ให้อไภยเจริญ ฯ
 | 
| ๔
 | 
| ๏ จำร้างห่างน้องนึก |  |  น่าสวน
 | 
| สองฝ่ายชายหญิงยวน |  |  ยั่วเย้า
 | 
| หวังชายฝ่ายหญิงชวน |  |  ชื่นเช่น เหนเอย
 | 
| กลเช่นเล่นซักเสร้า |  |  เสพเผื้อนเฟือนเกษม ฯ
 | 
| ๕
 | 
| ๏ เลี้ยวลัดวัดษเกษก้ม |  |  คมลา
 | 
| กุฏศพนบมานดา |  |  เกิดเกล้า
 | 
| เดชะพระกุศลภา |  |  พ้นโลก โอกฆเอย
 | 
| เสวยศุกทุกค่ำเช้า |  |  ช่องชั้นสวรรยางค ฯ
 | 
| ๖
 | 
| ๏ เชิงเลนเปนตลาดสล้าง |  |  หลักเรือ
 | 
| โอ่งอ่างบ้างอิดเกลือ |  |  เกลื่อนกลุ้ม
 | 
| หลีกล่องช่องเล็กเหลือ |  |  ลำบาก ยากแฮ
 | 
| ออกแม่น้ำย่ำถุ้ม |  |  ถี่ฆ้องสองยาม ฯ
 | 
| ๗
 | 
| ๏ แซ่เสียงเวียงราชก้อง |  |  กังสดาน
 | 
| หง่งหงั่งระฆังขาน |  |  แข่งฆ้อง
 | 
| สังแตรแซ่เสียงประสาร |  |  สังขีด ดีดเอย
 | 
| ยามดึกครึกครื้นก้อง |  |  ปี่แก้วแจ้วเสียง ฯ
 | 
| ๘
 | 
| ๏ วัดเลียบเงียบสงัดหน้า |  |  อาราม
 | 
| ขุกคิดเคยพญายาม |  |  แย่งน้อง
 | 
| รวยรินกลิ่นสไบทราม |  |  สวาดร่วง ทรวงเอย
 | 
| สูรกลิ่นสริ้นกลอนพร้อง |  |  เพราะเจ้าเบาใจ ฯ
 | 
| ๙
 | 
| ๏ เจริญบุญสุรธรไว้ |  |  ให้สมร
 | 
| สืบสวัสสัฐาภร |  |  ผ่องแผ้ว
 | 
| เชิญทราบกาพกลกลอน |  |  กล่าวกลิ่น ถวินเอย
 | 
| จำขาดชาตินี้แล้ว |  |  คลาดน้องของสงวน ฯ
 | 
| ๑๐
 | 
| ๏ วัดแจ้งแต่งตึกตั้ง |  |  เตียงนอน
 | 
| เคยปกนกน้อยคอน |  |  คู่พร้อง
 | 
| เคยลอบตอบสารสมร |  |  สมานสมัคร รักเอย
 | 
| จำจากพรากนุชน้อง |  |  นกน้อยลอยลม ฯ
 | 
| ๑๑
 | 
| ๏ สาวแก่แม่ม่ายแม้น |  |  มีคุณ
 | 
| ขอเดชะพระวรุณ |  |  ราชรู้
 | 
| ยามดึกนึกส่งบุญ |  |  แบ่งฝาก มากเอย
 | 
| วัดช่วยอวยสวัสดิขู้ |  |  คิดพร้องสนองเพลง ฯ
 | 
| ๑๒
 | 
| ๏ ยนฉนวนหวนนึกน้ำ |  |  เนตรนอง
 | 
| พระธินั่งบันลังทอง |  |  ที่เฝ้า
 | 
| ชำระพระนิพนสนอง |  |  เสด็จสนิด ชิดเอย
 | 
| สริ้นแผ่นดินปกเกล้า |  |  กลับร้างห่างฉนวน ฯ
 | 
| ๑๓
 | 
| ๏ แบ่งบุญสุรธรเชื้อ |  |  ชิณวง
 | 
| สืบซ่างทางพุทพง |  |  ผ่องแผ้ว
 | 
| ถวายพระหริรักทรง |  |  สารภิเศศ เสวตรเอย
 | 
| ลุโลกโมฆเมืองแก้ว |  |  กิจร้ายหายสูร ฯ
 | 
| ๑๔
 | 
| ๏ อีกองมงกุฎิเกล้า |  |  เขากรุง
 | 
| สืบกษัตรขัติยบำรุง |  |  รอบแคว้น
 | 
| ถวายพระอนิสงพดุง |  |  พเดชเฟื่อง กเดื่องเอย
 | 
| สิ่งโศกโรคเรื่องแค้น |  |  ขจัดผ้ายวายเขน ฯ
 | 
| ๑๕
 | 
| ๏ ท่าช้างหว่างค่ายล้อม |  |  แหล่งสถาน
 | 
| ครั้งพระโกฎโปรฐประทาน |  |  ที่ให้
 | 
| เคยอยู่คู่สำราน |  |  ร่วมเย่า เจ้าเอย
 | 
| เหนแต่ที่หมีได้ |  |  ภบน้องครองสงวน ฯ
 | 
| ๑๖
 | 
| ๏ วังหลังครั้งหนุ่มเหน้า |  |  เจ้าเอย
 | 
| เคยอยู่ชูชื่นเชย |  |  ค่ำเช้า
 | 
| ยามนี้ที่เคยเลย |  |  ลืมภัก พี่แฮ
 | 
| ต่างชื่นอื่นแอบเคล้า |  |  คลาศแคล้วแล้วหนอ ฯ
 | 
| ๑๗
 | 
| ๏ คิดคำลำฦกไว้ |  |  ใคร่เตือน
 | 
| เคยรักเคยร่วมเรือน |  |  ร่วมรู้
 | 
| อย่าเคืองเรื่องเราเยือน |  |  ยามแก่ แม่เอย
 | 
| ใครที่มีชู้ชู้ |  |  ช่วยช้ำคำโคลง ฯ
 | 
| ๑๘
 | 
| ๏ เลี้ยวทางบางกอกน้อย |  |  ลอยแล
 | 
| บ้านเก่าเย่าเรือนแพ |  |  พวกพ้อง
 | 
| เงียบเหงาเปล่าอกแด |  |  ดูแปลก แรกเอย
 | 
| ลำฦกนึกรักร้อง |  |  เรียกน้องในใจ ฯ
 | 
| ๑๙ ( นาคบริพันธ์ )
 | 
| ๏ สาวเอยเคยอ่อนหนุ้ม |  |  อุ้มสนอม
 | 
| ออมสนิทชิดกลิ่นหอม |  |  กล่อมให้
 | 
| ไกลห่างว่างอกตรอม |  |  ออมตรึก รฦกเอย
 | 
| เลยอื่นขึ้นครองไว้ |  | ใคร่หว้าหน้าสวน ฯ
 | 
| ๒๐
 | 
| ๏ ยนย่านบ้านบุตั้ง |  |  ตีขัน
 | 
| ขุกคิดเคยชมจรร |  |  แจ่มฟ้า
 | 
| ยามยากหากปันกัน |  |  กินซีก ฉลีกแฮ
 | 
| มีคู่ชูชื่นหน้า |  |  นุชปลื้มลืมเดิม ฯ
 | 
| ๒๑
 | 
| ๏ เสียดายสายสวาดโอ้ |  |  อาวร
 | 
| รักพี่มีโทษกร |  |  กับน้อง
 | 
| จำจากพรากพลัดสมร |  |  เสมอชีพ เรียมเอย
 | 
| เสียนุชดุจทรวงต้อง |  |  แตกฟ้าผ่าสลาย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๒๒ ( นาคบริพันธ์ )
 | 
| ๏ เคราะกำจำห่างน้อง |  |  ห้องนอน
 | 
| หวนนึกดึกเคยวอน |  |  ค่อนหว้า
 | 
| คิดไว้ไม่ห่างจร |  |  ห่อนจาก
 | 
| หากจิตรมิศหลายหน้า |  | ล่าน้องหมองหมาง ฯ
 | 
| ๒๓
 | 
| ๏ เดือนตกนกร้องเร่ง |  |  สุริยง
 | 
| เยี่ยมยอดยุคุนททรง |  |  ส่องฟ้า
 | 
| เดือนดับลับโลกคง |  |  คืนขึ้น อีกเอย
 | 
| จันพี่นี้ลับหน้า |  |  นับสริ้นดินสวรร ฯ
 | 
| ๒๔
 | 
| ๏ วัดปขาวคราวรุ่นรู้ |  |  เรียนเขียน
 | 
| ทำสุรทสอนเสมียน |  |  สมุทน้อย
 | 
| เดินรวางรวังเวียน |  |  หว่างวัด ปขาวเอย
 | 
| เคยชื่นกลืนกลิ่นสร้อย |  |  สวาดิห้างกลางสวน ฯ
 | 
| ๒๕
 | 
| ๏ เห็นเรือนเพื่อนรักร้าง |  |  แรมโรย
 | 
| โอ้อกอาดูรโดย |  |  ทเวดด้วย
 | 
| ดูสวรป่วนจิตรโหย |  |  หาดอก สร้อยเอย
 | 
| แลลับกลับชาติม้วย |  |  ไม่ได้ใกล้กลาย ฯ
 | 
| ๒๖
 | 
| ๏ บางบำรุบำรุงแก้ว |  |  กานดา
 | 
| แก้วเนตรเชษฐาชรา |  |  ร่างแล้ว
 | 
| ถือบวดตรวจน้ำภา |  |  ภพชาติ อื่นเอย
 | 
| ชาตินี้พี่แคล้ว |  |  คลาศค้างห่างสมร ฯ
 | 
| ๒๗
 | 
| ๏ บางรมาดมิ่งมิดครั้ง |  |  คราวงาน
 | 
| บอกบทบุญยังพยาน |  |  พยักหน้า
 | 
| ประทุนประดิศถาน |  |  แทนฮ่อง หอเอย
 | 
| แหวนประดับกับผ้า |  |  พี่อ้างรางวัน ฯ
 | 
| ๒๘
 | 
| ๏ สงสารสายเนตรน้อง |  |  นองชล
 | 
| ลเนตรพี่เพียงฝอยฝน |  |  เฟ่าน้อง
 | 
| จวนรุ่งร่ำสอื้นจน |  |  จำจาก แจ่มเอย
 | 
| คราวเคราะเพราะน้องต้อง |  |  พยุกล้าสลาตัน ฯ
 | 
| ๒๙
 | 
| ๏ สวรหลวงแลสล่างล้วน |  |  พฤกษา
 | 
| เคยเสด็จวังหลังมา |  |  เมื่อน้อย
 | 
| ข้าหลวงเล่นปิดตา |  |  ต้องอยู่ โยงเอย
 | 
| เห็นแต่พลับกับสร้อย |  |  ซ่อนซุ้มคลุมโปง ฯ
 | 
| ๓๐
 | 
| ๏ วัดพิกุนกรุ่นกลิ่นเกลี้ยง |  |  กลอยใจ
 | 
| แรกรุ่นรวยมาไล |  |  ไส่เหล้น
 | 
| เรียนร้อยค่อยสอดไหม |  |  เหมือนแน่ และเอย
 | 
| ร้อยคล่องต้องนั่งเน้น |  |  นวดฟั้นท่านครู ฯ
 | 
| ๓๑
 | 
| ๏ บางขวางข้างเขตแคว้น |  |  แขวงนน
 | 
| สองฟากหมากมพร้าวผล |  |  พรรไม้
 | 
| หอมรื่นชื่นเช่นปน |  |  แป้งประ ปรางเอย
 | 
| เคลิ้มจิตคิดว่าใกล้ |  |  กลิ่นเนื้อเจือจรร ฯ
 | 
| ๓๒
 | 
| ๏ เชิงสวรล้วนรักน้ำ |  |  คล้ำไคล
 | 
| ลูกดกรกเรื้อไบ |  |  บิดพลิ้ว
 | 
| รักร้ายฝ่ายตนไกล |  |  กลัวรัก นักเอย
 | 
| เดจลูกถูกยางนิ้ว |  |  หนิดเนื้อเหลือดัน ฯ
 | 
| ๓๓
 | 
| ๏ บางกรวยตรวดน้ำแบ่ง |  |  บุญทาน
 | 
| ส่งนิ่มนุชนิพพาน |  |  ผ่องแผ้ว
 | 
| จำจากพรากพลัดสถาน |  |  ทิ้งพี่ หนีเอย
 | 
| เห็นแต่คลองน้องแคล้ว |  |  คลาศเลื่อนเดือนปี ฯ
 | 
| ๓๔
 | 
| ๏ บางศรีทองคลองบ้านเก่า |  |  เจ้าคลอง
 | 
| สีเพชผัวสีทอง |  |  ถิ่นนี้
 | 
| เลื่องฦาชื่อเสียงสนอง |  |  สำเหนียก นามเอย
 | 
| คลองคดลดเลี้ยวชี้ |  |  เช่นไสร้ไสทอง ฯ
 | 
| ๓๕
 | 
| ๏ ล่วงทางบางบ้านเรียด |  |  ริมชลา
 | 
| สองฝั่งพรั่งพฤกษา |  |  สลับสล้าง
 | 
| ไม้ปลูกลูกดอกดา |  |  ดกดาษ กลาดเอย
 | 
| ทรงกลิ่นรินรื่นข้าง |  |  ขอบคุ้งฟุ้งขจร ฯ
 | 
| ๓๖
 | 
| ๏ รอกแตแลลอดเลี้ยว |  |  โลดโผน
 | 
| นกหกจกจิกโจน |  |  จับไม้
 | 
| ยางเจ่าเหล่ายางโทน |  |  ท่องเที่ยว เหยี่ยวเอย
 | 
| โฉบฉาบคาบปลาได้ |  |  ด่วนขึ้นกลืนกิน ฯ
 | 
| ๓๗
 | 
| ๏ บางกร่างข้างคุ้งค่าม |  |  เขตคลอง
 | 
| บางขนุนขุนกอง |  |  ก่อสร้าง
 | 
| ของสวนส่วนเจ้าของ |  |  ขายน่า ท่าเอย
 | 
| สาวแก่แม่ม่ายบ้าง |  |  บกน้ำลำเรือ ฯ
 | 
| ๓๘
 | 
| ๏ โรงหิบหนิบอ้อยออด |  |  แอดเสียง
 | 
| สองข้างรางรองเรียง |  |  รับน้ำ
 | 
| อ้อยไส่ไล่ควายเคียง |  |  คู่วิ่ง เวียรเอย
 | 
| อกพี่นี้ชอกช้ำ |  |  เช่นอ้อยย่อยรยำ ฯ
 | 
| ๓๙
 | 
| ๏ หีบหันนั้นและเหล้ |  |  กระลาการ
 | 
| ขู่ข่มเหงหักหาร |  |  ห่อนเว้น
 | 
| เข้าพวกคิดอ่านพาล |  |  เอาผิด พ่อเอย
 | 
| กลหีบหนิบนิดเน้น |  |  นึกช้ำน้ำใจ ฯ
 | 
| ๔๐
 | 
| ๏ บางคูเวียงเสียงสงัดล้วน |  |  สวนไสว
 | 
| เวียงชื่อศรีท้าวไท |  |  ท่านตั้ง
 | 
| เวียงราชคลาดแคล้วไกล |  |  กลับรฦก นึกเอย
 | 
| ยามยากจากเมืองทั้ง |  |  ถิ่นปลื้มลืมกเษม ฯ
 | 
| ๔๑
 | 
| ๏ บางม่วงทรวงเศร้าคิด |  |  เคยชวน
 | 
| ม่วงเกบมม่วงสวน |  |  ศุกรย้า
 | 
| ม่วงอื่นรื่นรันจวน |  |  จิตไม่ ใคร่แฮ
 | 
| ม่วงหม่อมหอมห่วนหน้า |  |  เสน่เนื้อเจือจรร ฯ
 | 
| ๔๒
 | 
| ๏ จันต้นผลห่ามให้ |  |  หวนหอม
 | 
| แมลงภู่วู่เวียนตอม |  |  ไต่เคล้า
 | 
| เพียงพี่ที่สุดถนอม |  |  เสน่ห์แจ่ม จรรเอย
 | 
| พร้องชื่อรื้อเสียวเศร้า |  |  โศกร้างห่างจรร ฯ
 | 
| ๔๓
 | 
| ๏ ล่วงทางบางใหญ่บ้าน |  |  ด่านคอย
 | 
| เลี้ยวล่องคลองเล็กลอย |  |  เลื่อนช้า
 | 
| สองฝั่งพรั่งพฤกษพลอย |  |  เพลินชื่น ชมเอย
 | 
| แลเหล่าชาวสวนหน้า |  |  เสน่ห์น้องคลองสนอม ฯ
 | 
| ๔๔
 | 
| ๏ คลองคดลดเลี้ยวล้วน |  |  หลักตอ
 | 
| เกะกะรเรือรอ |  |  ร่องน้ำ
 | 
| คดคลองช่องแคบพอ |  |  พายถ่อ พ่อเอย
 | 
| คนคดลดเลี้ยวล้ำ |  |  กว่าน้ำลำคลอง ฯ
 | 
| ๔๕
 | 
| ๏ ล่วงย่านบ้านวัดร้าง |  |  เรือนโรง
 | 
| ตกทุ่งถึงคลองโยง |  |  หย่อมไม้
 | 
| วัดใหม่ธงทองโถง |  |  ที่ติด ตื้นแฮ
 | 
| ควายลากฝากเชือกไขว้ |  |  เคลื่อนคล้อยลอยเลน ฯ
 | 
| ๔๖
 | 
| ๏ คนขี่ตีต้อนเร่ง |  |  รันควาย
 | 
| ถอนถีบกีบกอมตกาย |  |  โก่งโก้
 | 
| เหนื่อยนักชักเชือกหงาย |  |  แหงนเบิ่ง เบือนแฮ
 | 
| คนหวดปวดป่วนโอ้ |  |  สอึกเต้นเผ่นโผน ฯ
 | 
| ๔๗
 | 
| ๏ ทุกข์ใดในโลกล้น |  |  ล้ำเหลือ
 | 
| ไม่เท่าควายลากเรือ |  |  รับจ้าง
 | 
| หอบฮักจักขุเจือ |  |  เจิ่งชุ่ม ชลเอย
 | 
| มนุษย์ดุจติดค้าง |  |  เฆี่ยนเร้าเอาเงิน ฯ
 | 
| ๔๘
 | 
| ๏ สังเวชเหตุด้วยทรัพย์ |  |  ศฤงคาร
 | 
| พาสัตว์วัตนสงสาร |  |  โศกเศร้า
 | 
| ตรวดน้ำร่ำศีลทาน |  |  ทั่วสัตว์ สวัสดิ์เอย
 | 
| จงสุขทุกค่ำเช้า |  |  ชาติพ้นชนมาน ฯ
 | 
| ๔๙
 | 
| ๏ ข้างคลองสองฝั่งเฟื้อย |  |  เฟือยแขม
 | 
| คาแฝกแซกเซียดแซม |  |  ซับซ้อน
 | 
| ในพุ่มกุ่มกกแกม |  |  กอย่า รย้าแฮ
 | 
| นกหกวกเวียนหว้อน |  |  วิ่งเต้นเผ่นโผน ฯ
 | 
| ๕๐
 | 
| ๏ นกกกรุมกลุ้มเกลื่อนท้อง |  |  ทุ่งนา
 | 
| คุ่มคุ่มสุ่มสับปลา |  |  ปากโง้ง
 | 
| ขยอกขยอกกลอกเหนียงพา |  |  เพื่อนเที่ยว เกรียวแฮ
 | 
| ศีรษะกระกรุมโล้ง |  |  เล่ล้านบ้านเรา ฯ
 | 
| ๕๑
 | 
| ๏ นกกทุงฝูงใหญ่กลุ้ม |  |  กลางหนอง
 | 
| ลอยเลื่อนเคลื่อนคลอประคอง |  |  คู่เคล้า
 | 
| คิดเช่นเล่นลำคลอง |  |  คลอนุช น้อยเอย
 | 
| สอนว่ายฝ่ายพี่เฝ้า |  |  ฝึกน้องคล่องใจ ฯ
 | 
| ๕๒
 | 
| ๏ กาน้ำดำแหวกหว้าย |  |  วาริน
 | 
| คาบขยอกขแยงกิน |  |  เก่งแท้
 | 
| เด็กโห่โผล่พลุนบิน |  |  บ่เปียก ปีกแฮ
 | 
| ยางกรอกดอกบัวแซ่ |  |  สนั่นร้องซ้องเสียง ฯ
 | 
| ๕๓
 | 
| ๏ กาเหยี่ยวเที่ยวว้าว่อน |  |  เวหา
 | 
| ร่อนร่ายหมายมัจฉา |  |  โฉบได้
 | 
| ขุนนางอย่างเฉี่ยวกา |  |  กินสัตว์ สูเอย
 | 
| โจมจับปรับไหมใช้ |  |  เช่นข้าด่าตี ฯ
 | 
| ๕๔
 | 
| ๏ ยางเจ่าเซาจับจ้อง |  |  จิกปลา
 | 
| กินเล่นเป็นภักษา |  |  สุขล้ำ
 | 
| กระลาการท่านศรัทธา |  |  ถือสัตย์ สวัสดิ์แฮ
 | 
| บนทรัพกลับกลืนกล้ำ |  |  กล่าวคล้ายฝ่ายยาง ฯ
 | 
| ๕๕
 | 
| ๏ ออกแควแม่น้ำปาก |  |  คลองโยง
 | 
| แตนด่านบ้านเรือนโรง |  |  เรียดคุ้ง
 | 
| ชื่อลานตากฟ้าโถง |  |  ทุ่งรอบ ขอบแฮ
 | 
| เย็นย่ำน้ำค้างฟุ้ง |  |  ฟากฟ้าสากล ฯ
 | 
| ๕๖
 | 
| ๏ ชาวบ้านร้านเรือกตั้ง |  |  ตากปลา
 | 
| แต่ปากว่าตากฟ้า |  |  เฟื่องฟุ้ง
 | 
| กว้างขวางทร่างวัดวา |  |  ไว้ช่อง คลองแฮ
 | 
| ริมฝั่งพรั่งผักบุ้ง |  |  ยอดแย้มแซมไสว ฯ
 | 
| ๕๗
 | 
| ๏ รอนรอนอ่อนอกโอ้ |  |  อัสดง
 | 
| เลี้ยวเหลี่ยมพระสุเมรุลง |  |  ลับฟ้า
 | 
| มืดคลุ้มพุ่มไผ่พง |  |  พี่เปลี่ยว เดียวเอย
 | 
| เสียงพึ่งหึ่งหึ่งหน้า |  |  นึกคร้ามหวามถวิล ฯ
 | 
| ๕๘
 | 
| ๏ ทางเปลี่ยวเลี้ยวล่องคุ้ง |  |  เขตคัน
 | 
| ย่อมย่านบ้านกระจันจรร |  |  กจ่างฟ้า
 | 
| เงียบเหงาเปล่าทรวงกระสัน |  |  โศกสอื้น อกเอย
 | 
| จรรอื่นชื่นแต่หน้า |  |  ใช่เนื้อเจือจรร ฯ
 | 
| ๕๙
 | 
| ๏ ลำภูดูหิ่งห้อย |  |  พรอยพราย
 | 
| เหมือนเม็ดเพชรรัตน์ราย |  |  รอบก้อย
 | 
| วับวับจับเนตรสาย |  |  สวาดิสบ เนตรเอย
 | 
| วับเช่นเห็นหิ่งห้อย |  |  หับหม้านนานเห็น ฯ
 | 
| ๖๐
 | 
| ๏ ถึงย่านบ้านฝั่งข้าม |  |  โขลงหลวง
 | 
| หมอเท่าเจ้าเล่ลวง |  |  ล่อคล้อง
 | 
| ใช้เล่นเช่นกับดวง |  |  เนตรนุช พี่เอย
 | 
| บ่วงรักดักพี่ต้อง |  |  ติดให้ใช้แรง ฯ
 | 
| ๖๑
 | 
| ๏ ล่องทางบางบ้านส |  |  ศรีธร
 | 
| แปรชื่อครือจรรจร |  |  แจ่มแจ้ง
 | 
| เรือนตั้งฝั่งสาคร |  |  คนเงียบ เลียบแฮ
 | 
| บ้านไร่ใครหนอแกล้ง |  |  กล่าวอ้างอย่างจรร ฯ
 | 
| ๖๒
 | 
| ๏ ยามดึกครึกครื้นลั่น |  |  ลมฝน
 | 
| ถึงย่านบ้านขโมยมล |  |  มืดคลุ้ม
 | 
| จรเข้เร่คำรน |  |  ร้องฮุ่ม ฮูมแฮ
 | 
| มุ่งเขม่นเห็นขุ้มขุ้ม |  |  แข่งขู้ฟูลอย ฯ
 | 
| ๖๓
 | 
| ๏ ราตรีหนีตเข้เค่า |  |  บ้านขโมย
 | 
| เด็กหนุ่มสุ่มเรือโดย |  |  ด่วนพุ้ย
 | 
| ฝนปรำพร่ำเปรียะโปรย |  |  ปรายสัต สนัดแฮ
 | 
| ต่างง่าพร้าขวานมุ้ย |  |  มุ่งทุ่มกุมภา ฯ
 | 
| ๖๔
 | 
| ๏ น่ากลัวตัวตเค่ขู้ |  |  ฟูขนอง
 | 
| ฮืดฮาดฟาดฟูฟอง |  |  ฟ่องเฟื้อย
 | 
| เคียงคู่สู่สมสอง |  |  สังวาด สวาดแฮ
 | 
| ยาวใหญ่ไล่โลดเลื้อย |  |  เล่นน้ำปล้ำขนอง ฯ
 | 
| ๖๕
 | 
| ๏ เด็กน้อยคอยขเหม้นมุ่ง |  |  มองมัน
 | 
| ว่าตเข้ขบกัน |  |  ปกับท้อง
 | 
| บูรานท่านว่าสัน- |  |  ดานสัตว์ กำหนัดแฮ
 | 
| ปีหนึ่งจึ่งงอกต้อง |  |  ติดค้างนางเมีย ฯ
 | 
| ๖๖
 | 
| ๏ หนีศึกว่าปะซุ้ม |  |  เซิงเสือ
 | 
| ได้กับเราแล้วเหลือ |  |  หลากล้ำ
 | 
| หลบตเข้เค่าจอดเรือ |  |  ริมเขต ขโมยแฮ
 | 
| บกก็เสือเรือซ้ำ |  |  สัตเข้เฉโก ฯ
 | 
| ๖๗
 | 
| ๏ รุ่งเช้าเบาอกสริ้น |  |  โศรกสบาย
 | 
| ลาย่านบ้านขโมยหมาย |  |  มุ่งข้าม
 | 
| น้ำขึ้นรื่นลมชาย |  |  เฉื่อยส่ง ตรงเอย
 | 
| ทางเปลี่ยวเสียวทรวงซ้ำ |  |  สัตว์น้ำคล่ำขนอง ฯ
 | 
| ๖๘
 | 
| ๏ บางปลาตาบ้านอยู่ |  |  หญิงชาย
 | 
| สองฮ่องสองเรือนราย |  |  ร่ายกล้วย
 | 
| ชาวป่าน่านอนสบาย |  |  บ่ครั่น ตวันเอย
 | 
| มีคู่อูเข้าด้วย |  |  ดั่งนี้ที่สบาย ฯ
 | 
| ๖๙
 | 
| ๏ ซ้ายขวาป่าไผ่ซุ้ม |  |  เซิงหนาม
 | 
| สองฝั่งรังรำราม |  |  รกเรื้อ
 | 
| แพงพวยผักบุ้งงาม |  |  งอนทอด ยอดเอย
 | 
| บนบกนกกับเนื้อ |  |  หว่างไม้ไผ่สลอน ฯ
 | 
| ๗๐
 | 
| ๏ บางปสีที่ถ่านตั้ง |  |  ตวงซาย
 | 
| เผาไผ่ไม้ซากราย |  |  เรียดถ้า
 | 
| หนุ่มสาวเหล่าหญิงชาย |  |  เช่นพูด อูดเอย
 | 
| ดำทมื่นทื่นหน้า |  |  แนบน้องลองโลม ฯ
 | 
| ๗๑
 | 
| ๏ นาวาคลาเคลื่อนคล้อย |  |  ลอยลำ
 | 
| ล่วงย่านบ้านบางรกำ |  |  รกไม้
 | 
| สาวหนุ่มสุ่มส้อนทำ |  |  แทงพวก ฉมวกแฮ
 | 
| ปลาติดปลิดปลดได้ |  |  ดุกต้องช่อนชโด ฯ
 | 
| ๗๒
 | 
| ๏ บางยุงคุ้งลาดล้วน |  |  เหล่าควาย
 | 
| ลงปลักทลักทลาย |  |  เล่นน้ำ
 | 
| ดำผุดฟูดฟาดหงาย |  |  แหงนเบิ่ง เทิ่งแฮ
 | 
| ลูกเล็กเด็กเลี้ยงปล้ำ |  |  ปล่อยห้อยอควาย ฯ
 | 
| ๗๓
 | 
| ๏ เขาควายรายร่องนิ้ว |  |  นิทาน นานเอย
 | 
| ว่าพญาพาลีทยาน |  |  ยุดพลิ้ว
 | 
| ศีรษะกระบือกระบาน |  |  บั่งบั่ง ยังแฮ
 | 
| นึกเช่นเป็นรอยนิ้ว |  |  เหนี่ยวเน้นเห็นรอย ฯ
 | 
| ๗๔
 | 
| ๏ บ้านไซไซใหญ่ย้อย |  |  สร้อยไสว
 | 
| คิดเช่นเล่นต้นไซ |  |  แซ่ซ้อง
 | 
| ผูกกิ่งชิงช้าไกว |  |  แกว่งชัก เชือดเอย
 | 
| เคยขี่พี่กับน้อง |  |  แนบเนื้อเจือใจ ฯ
 | 
| ๗๕
 | 
| ๏ เลยทางบางบ้านแห่ง |  |  หินมูล
 | 
| เดิมว่าเตาเผาปูน |  |  ป่นไว้
 | 
| อาภัพลับชื่อสูร |  |  เสียเปล่า เราเอย
 | 
| อกพี่นี้และได้ |  |  ดุจอ้างอย่างปูน ฯ
 | 
| ๗๖
 | 
| ๏ ถึงคลองร้องเรียกบ้าน |  |  บางหลวง
 | 
| ลำฦกนึกถึงดวง |  |  ดอกฟ้า
 | 
| เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวทรวง |  |  แสนเทวษ ทุเรศเอย
 | 
| อุ้มรักหนักอกถ้า |  |  เทียบเถ้าเขาหลวง ฯ
 | 
| ๗๗
 | 
| ๏ บางน้อยพลอยนึกน้อย |  |  น้องเอย
 | 
| น้อยแนบแอบอกเคย |  |  คู่เคล้า
 | 
| เนื้อน้อยค่อยสนอมเชย |  |  เชือนชื่น อื่นแม่
 | 
| น้อยแต่ชื่อหฤาเจ้า |  |  จิตรน้อยลอยลม ฯ
 | 
| ๗๘
 | 
| ๏ บางหวายท้ายคุ้งช่อง |  |  คลองมี
 | 
| แดนนครไชยศรี |  |  สุดสริ้น
 | 
| เข้าแดนสุพรรณบุรี |  |  รื้อเปลี่ยว เดียวเอย
 | 
| ทุ่งท่าป่ายุงริ้น |  |  รกเรื้อเบื่อชม ฯ
 | 
| ๗๙
 | 
| ๏ ชุมนักผักตบซ้อน |  |  บอนแซง
 | 
| บอนสุพรรณหั่นแกง |  |  อร่อยแท้
 | 
| บอนบางกอกดอกแสลง |  |  เหลือแหล่ แม่เอย
 | 
| บอนปากยากจะแก้ |  |  ไม่สริ้นลิ้นบอน ฯ
 | 
| ๘๐
 | 
| ๏ บางสามศาลเจ้าทร่าง |  |  ปางหลัง
 | 
| อารักศักดิ์สิทธิ์วัง |  |  แว่นแคว้น
 | 
| สุขีที่ข้าหวัง |  |  วานช่วย ด้วยแฮ
 | 
| กำจัดศัตรูแม้น |  |  มุ่งร้ายตายเอง ฯ
 | 
| ๘๑
 | 
| ๏ ถึงบ้านด่านดักตั้ง |  |  ฝั่งกระแส
 | 
| สองพี่น้องคลองแคว |  |  ค่ามคุ้ง
 | 
| ตลิ่งตลิบโตล่งแล |  |  ตานสลับ สล้างเอย
 | 
| สริ้นไผ่ในแขวงถุ้ง |  |  ถิ่นอ้อกอแขม ฯ
 | 
| ๘๒
 | 
| ๏ ปลาชุมกลุ้มเกลื่อนท้อง |  |  ธารา
 | 
| ลอยเล่นเห็นคนถลา |  |  หลบสริ้น
 | 
| สลิดสลาดสลับปลา |  |  ช่อนดุก พลุกแฮ
 | 
| กระดี่กระดิกกระเดือกดิ้น |  |  กระโดดเหล้นเห็นตัว ฯ
 | 
| ๘๓
 | 
| ๏ นานาปลาว่ายเคล้า |  |  คลอเรือ
 | 
| สีเสียดซิวกระโสงเสือ |  |  ซ่าสร้อย
 | 
| เพลี้ยตภากตะเพียนเหลือ |  |  หลายหลาก มากเอย
 | 
| กริมกระตรับนับร้อย |  |  เร่หว้ายรายเรียง ฯ
 | 
| ๘๔
 | 
| ๏ แก้มช้ำดำที่แก้ม |  |  แต้มดำ
 | 
| ดูเคลื่อนเหมือนจนำ |  |  แนะน้อง
 | 
| แรกรักปรักปรางประจำ |  |  จุมพิต นิดเอย
 | 
| ช้ำเช่นปลาอย่าต้อง |  |  แต่งแต้มแก้มสมร ฯ
 | 
| ๘๕
 | 
| ๏ เนื้ออ่อนห่อนซู่เนื้อ |  |  น้องหญิง
 | 
| อ่อนแอบแนบอกอิง |  |  อุ่นล้ำ
 | 
| นวลจันนั่นนวลจริง |  |  แต่ชื่อ ฦาเอย
 | 
| นวลที่พี่กลืนกล้ำ |  |  กลิ่นเนื้อเหลือนวล ฯ
 | 
| ๘๖
 | 
| ๏ ปลาใหญ่ไล่เลี้ยวฮุบ |  |  หวดหาง
 | 
| ฮืดฮาดฟาดโผงผาง |  |  พ่นน้ำ
 | 
| ปลาค้าวเหล่าสวายคาง |  |  เบือนบิด เบี้ยวแฮ
 | 
| กโฮ่โผล่ผุดขล้ำ |  |  เคลื่อนคล้อยลอยแล ฯ
 | 
| ๘๗
 | 
| ๏ บางซอกอไผ่ล้อม |  |  หลายกอ
 | 
| บ้านบ่มีสีซอ |  |  สักน้อย
 | 
| เรือใกล้ไผ่พุ่มภอ |  |  พยุโยก โชกแฮ
 | 
| ไผ่เบียดเอียดออดอ้อย |  |  เอื่อยอ้อซออินทร์ ฯ
 | 
| ๘๘
 | 
| ๏ ทุ่งกว้างทางเปลี่ยวโอ้ |  |  อาทวา
 | 
| สองฝั่งฝ่ายวิหกา |  |  กู่ก้อง
 | 
| เร่ร่อนว่อนเวหา |  |  หาเหยื่อ
 | 
| นกเถื่อนเหมือนจะร้อง |  |  เรียกให้คนชม ฯ
 | 
| ๘๙
 | 
| ๏ ถึงที่สีสนุกนั้น |  |  น้องเอย
 | 
| สนุกแต่ชาวบ้านเคย |  |  ค่ำเช้า
 | 
| พวกพี่ที่จากเชย |  |  ชวดสนุก ทุกข์แม่
 | 
| สนุกที่ดูสูเจ้า |  |  สนุกเถ้านั้นเอง ฯ
 | 
| ๙๐
 | 
| ๏ ชุมแท้แต่สวะเฟื้อย |  |  เฟือยตวาง
 | 
| ลอยเลื่อนเกลื่อนกลาดกลาง |  |  กลบน้ำ
 | 
| ซ้อนซับทับถมทาง |  |  ที่แคบ
 | 
| เรือขัดตัดฟันค้ำ |  |  ค่อยกว้างทางจร ฯ
 | 
| ๙๑
 | 
| ๏ แหลมคุ้งทุ่งเถื่อนไม้ |  |  ไรราย
 | 
| ถึงย่านบ้านตเภาทลาย |  |  ทลุท้อง
 | 
| เดิมที่นี่เป็นชาย |  |  ทเลหาด ลาดแฮ
 | 
| เรือสัดพลัดมาต้อง |  |  ติดเข้าตเภาทลาย ฯ
 | 
| ๙๒
 | 
| ๏ แลลิ่วทิวทุ่งต้น |  |  ตานราย
 | 
| ลิบลิบลมปลิวปลาย |  |  ไปล่แปล้
 | 
| เล่คนคัดปีกฉาย |  |  เฉิบเช่น เห็นแฮ
 | 
| เรี่ยเรี่ยเตี้ยต่ำแจ |  |  พิศให้ใจเพลิน ฯ
 | 
| ๙๓
 | 
| ๏ บางปลาร้าปลาคล่ำน้ำ |  |  ลำคลอง
 | 
| คนเหล่าเชาปมงมอง |  |  มุ่งข้า
 | 
| สุ่มซ่อนช้อนฉะนางปอง |  |  ปิดเรือก เฝือกแฮ
 | 
| เหม็นเน่าคาวปลาร้า |  |  เรียดคุ้งคลุ้งโขลง ฯ
 | 
| ๙๔
 | 
| ๏ ริมน้ำทำทีขึ้น |  |  ขอดปลา
 | 
| เกล็ดติดตัวตีนตา |  |  ตมูกแก้ม
 | 
| คิดคู่สู่เสน่หา |  |  หอมชื่น รรื่นเอย
 | 
| โคลนเช่นเป็นแป้งแต้ม |  |  ติดเนื้อเหลือหอม ฯ
 | 
| ๙๕
 | 
| ๏ บางสแกแลสล่างงิ้ว |  |  ทิวราย
 | 
| เรียงฝั่งดังฉัตรฉาย |  |  แช่มช้อย
 | 
| งิ้วไม้ใช่งิ้วสาย |  |  สวาดิเช่น เห็นเอย
 | 
| งิ้วพี่ที่แน่งน้อย |  |  นึกหน้าอาไลย ฯ
 | 
| ๙๖
 | 
| ๏ ยามยลต้นงิ้วป่า |  |  หนาหนาม
 | 
| นึกบาปวาบวับหวาม |  |  วุ่นแล้ว
 | 
| คงจะปะงิ้วทราม |  |  สวาดิเมื่อ ม้วยแฮ
 | 
| งิ้วกับพี่หมีแคล้ว |  |  คึ่นงิ้วลิ่วสูง ฯ
 | 
| ๙๗
 | 
| ๏ ถึงบ้านคันชั่งแท้ |  |  เที่ยงตรง
 | 
| เพียงพี่ที่ดำรง |  |  รักน้อง
 | 
| เคยคู่ซู่ซื่อตรง |  |  สัจคิด สนิทเอย
 | 
| ยามยากจากพวกพ้อง |  |  พี่ให้ใจหาย ฯ
 | 
| ๙๘
 | 
| ๏ เหลียวซ้ายฝ่ายฝั่งเฟื้อย |  |  เฟือยไสว
 | 
| พงไผ่ไม้รำไร |  |  รอบคุ้ง
 | 
| แลขวาป่าแฝกไฟ |  |  ฟอนเรียน เกรียนแฮ
 | 
| ลิบลิ่วทิวท้องถุ้ง |  |  ถิ่นกว้างวางเวง ฯ
 | 
| ๙๙
 | 
| ๏ ถึงย่านบ้านกุ่มข้าม |  |  ตามแหลม
 | 
| วัดเก่าเศร้าโทรมแรม |  |  รกร้าง
 | 
| ผู้ใดไม่ซ่อมแซม |  |  สร้างวัด สวัสดิ์เอย
 | 
| เพียงพี่ที่อ้างว้าง |  |  ทเวทให้ใจหาย ฯ
 | 
| ๑๐๐
 | 
| ๏ ลมตกนกว้าว่อน |  |  ร่อนบิน
 | 
| โฉบฉาบคาบปลากิน |  |  กู่ก้อง
 | 
| ค้อนหอยค่อยคุ้ยดิน |  |  เดินซ่อง มองแฮ
 | 
| ถิบถ่อกรอปีกจ้อง |  |  จ่อมน้ำปล้ำปลา ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  ๑๐๑ - ๒๐๐ 
| 
 | 
| ๑๐๑
 | 
| ๏ ถึงบางนางแม่หม้าย |  | ไร้ผัว
 | 
| เปลี่ยวเปล่าเศร้าหมองมัว |  | หม่นไหม้
 | 
| คราวใครใคร่ฝากตัว |  | ต่อม่าย หมายเอย
 | 
| พร้อมจิตคิดจะได้ |  | ดับหม้ายกลายมี ฯ
 | 
| ๑๐๒
 | 
| ๏ ตวันออจรเข้ฟู่ |  | คู่เคียง
 | 
| ยาวใหญ่ไล่เรือเรียง |  | เราะท้าย
 | 
| เด็กตวาดผาดแผดเสียง |  | แซ่สุ่ม ขยุมเอย
 | 
| มันบ่หยุดผุดหว้าย |  | วู่คว้างขวางเรือ ฯ
 | 
| ๑๐๓
 | 
| ๏ เดชะพระพุทธิเจ้า |  | เข้าฌาน
 | 
| เคยชนะพญามาร |  | แม่นแล้ว
 | 
| รฦกถึงจึ่งบันดาน |  | ดุจเช่น เห็นแฮ
 | 
| จรเค่เหห่างแคล้ว |  | คลาดคล้อยถอยหนี ฯ
 | 
| ๑๐๔
 | 
| ๏ ถึงช่องคลองน้ำชื่อ |  | กฤษณา
 | 
| เข้าตอกออกดอกตำรา |  | ว่าไว้
 | 
| คิดสบพบถ้ำมหา |  | สนุกแน่ แม่เอย
 | 
| นึกจะปลงคงได้ |  | กระดากเจ้าเฝ้าหวง ฯ
 | 
| ๑๐๕
 | 
| ๏ บางเลนเป็นที่หลุ้ม |  | แหล่งปลา
 | 
| แปลงปลักคลักคงคา |  | ขุ่นข้น
 | 
| ไทเจ๊กเดอใหญ่พา |  | พวกซ่อน ช้อนเอย
 | 
| บุญส่งจงหลีกพ้น |  | ทุกถั้วตัวปลา ฯ
 | 
| ๑๐๖
 | 
| ๏ บางบัวบ้านชื่อพร้อง |  | สนองนำ
 | 
| นึกเช่นเห็นบัวคำ |  | คู่พร้อง
 | 
| เค่าเหนียวเกี่ยวมาทำ |  | แทนเค่า เจ้าเอย
 | 
| คราวเคราะห์เพราะเกี่ยวข้อง |  | ขัดค้างขวางเชิง ฯ
 | 
| ๑๐๗
 | 
| ๏ ลมเรื่อยเฉื่อยชื่นใช้ |  | ใบดลา
 | 
| ถึงย่านบ้านดารา |  | รกเรื้อ
 | 
| สองเรือนเพื่อนพูดจา |  | เจ่านั่ง รวังเอย
 | 
| คิดใคร่ได้ชิดเชื้อ |  | ช่วยเฝ้าเหย้าเรือน ฯ
 | 
| ๑๐๘
 | 
| ๏ ใบร่มลมเรื่อยแหล้น |  | ลีลา
 | 
| เหล่าหนุ่มชุ่มชื่นพา |  | เพื่อนร้อง
 | 
| อิเหนาเค่ามลกา |  | กลเม็ด มากแฮ
 | 
| ฟังเสนาะเพราะพร้อง |  | พรักพร้อมซ้อมเสียง ฯ
 | 
| ๑๐๙
 | 
| ๏ ถึงชีปขาวย่านบ้าน |  | โบรำ
 | 
| ชีไม่เห็นกาดำ |  | ตื่นร้อง
 | 
| เชาบ้านย่านนั้นทำ |  | แทงพวก ฉมวกแฮ
 | 
| ซางแต่คำพร่ำพร้อง |  | ชื่อนี้ชีปขาว ฯ
 | 
| ๑๑๐
 | 
| ๏ ขาวอื่นหมื่นสิ่งล้วน |  | นวลขาว
 | 
| แพรพ่าฟ้าดินดาว |  | ดุจพร้อง
 | 
| ขาวดูครู่เดียวคราว |  | หนึ่งเบื่อ เหลือแฮ
 | 
| ขาวบ่เบื่อเนื้อน้อง |  | น่วมนิ้วผิวขาว ฯ
 | 
| ๑๑๑
 | 
| ๏ คุ้งขวางบางบ้านชื่อ |  | ชี้หล
 | 
| ทางทิศทุกตำบล |  | บอกแจ้ง
 | 
| อยู่กลางหว่างมณฑล |  | ทางร่วม รวมแฮ
 | 
| คนเปลี่ยนเพี้ยนชื่อแย้ง |  | ย่านนี้ยีหน ฯ
 | 
| ๑๑๒
 | 
| ๏ บางปลาม้าป่าอ้อ |  | กอรกำ
 | 
| ไม้ไผ่ใหญ่สลวยลำ |  | สล่างเฟื้อย
 | 
| ชาวบ้านย่านนั้นทำ |  | ที่ไร่ ไว้แฮ
 | 
| ปลูกผักฟักแฟงเลื้อย |  | ลูกห้อยย้อยไสว ฯ
 | 
| ๑๑๓
 | 
| ๏ ถึงคุ้งโพกระก้ม |  | กราบกราน
 | 
| โพอยู่บูรานนาน |  | เนิ่นแล้ว
 | 
| ชื่นชุ่มพุ่มพิศดาร |  | เดชะ พระเอย
 | 
| ขออย่าให้ไภยแผ้ว |  | ผ่องพ้นกลโกง ฯ
 | 
| ๑๑๔
 | 
| ๏ โคกครามนามที่บ้าน |  | หิว่านคราม
 | 
| เขียวชุ่มฉอุ่มงาม |  | กิ่งก้าน
 | 
| เหมือนสีที่นุชทราม |  | สวาดิฮุ่ม พุ่มเอย
 | 
| เห็นแต่ครามนามบ้าน |  | ไสบเจ้าเศร้าสูน ฯ
 | 
| ๑๑๕
 | 
| ๏ สวนหงส์วงวัดพร้อม |  | พระเณร
 | 
| รื่นรอบขอบบริเวณ |  | หว่างบ้าน
 | 
| เคกเยาเล่ากนเกน |  | ก้องที่ กฎีแฮ
 | 
| ใช่ที่มีสวนสอ้าน |  | ชื่ออ้างปางหลัง ฯ
 | 
| ๑๑๖
 | 
| ๏ ตลาดแก้วแถวถิ่นตเข้ |  | ตนขาม
 | 
| ตลิ่งตลาดแต่ล้วนหนาม |  | สนับหญ้า
 | 
| แก้วอื่นหมื่นแสนทราม |  | สู้สละ ปละเอย
 | 
| รักแต่แก้วแววฟ้า |  | จะเฝ้าเคล้าสนอม ฯ
 | 
| ๑๑๗
 | 
| ๏ ถึงวังตาเพชอ้าง |  | ปางหลัง
 | 
| ไผ่พุ่มซุ้มเซิงรัง |  | รกเรื้อ
 | 
| ตาเพชเหตุใดวัง |  | มีเล่า เจ้าเอย
 | 
| ฤาว่าตาเพชเชื้อ |  | ชาติท้าวเจ้าเมือง ฯ
 | 
| ๑๑๘
 | 
| ๏ สวนขิงตลิ่งแต่ล้วน |  | สวนมเขือ
 | 
| พริกเทศเม็ดอร่ามเหลือ |  | เรื่อไหร้
 | 
| กล้วยปลูกสุกห่ามเครือ |  | ครบซ่ม มยมเอย
 | 
| คิดคู่อยู่สวนได้ |  | แต่งต้มซ่มตำ ฯ
 | 
| ๑๑๙
 | 
| ๏ บ้านยอดยอดไม้สะพรั่ง |  | ฝั่งชลา
 | 
| ยอดยื่นชื่อช่อผกา |  | กิ่งคว้าง
 | 
| ยอดอื่นหมื่นแสนดา |  | ดาษทอด ยอดแฮ
 | 
| ยอดรักจักหาบ้าง |  | บ่ได้ใจหาย ฯ
 | 
| ๑๒๐
 | 
| ๏ ลุดลชนบทบ้าน |  | ขนมจีน
 | 
| โรงเจ๊กตั้งริมตีน |  | ท่าน้ำ
 | 
| นั่งนับทรัพย์สิ่งสิน |  | สยายเพ่า เล่าแฮ
 | 
| เมียช่างสางสลวยล้ำ |  | สลับผู้หูหนาง ฯ
 | 
| ๑๒๑
 | 
| ๏ โพคอยโพขึ้นอยู่ |  | คู่เคียง
 | 
| ปากช่องคลองชลาเฉลียง |  | ลัดถุ้ง
 | 
| บ้านตั้งฝั่งน้ำเรียง |  | รายอยู่ หมู่แฮ
 | 
| แลรอบขอบแหลมคุ้ง |  | เขตบ้านตาลราย ฯ
 | 
| ๑๒๒
 | 
| ๏ ถึงหน้าท่าน้ำวัด |  | มนาวหวาน
 | 
| ฦาเลื่องเบื้องบูราน |  | ร่ำพร้อง
 | 
| หวานอื่นคลื่นไส้นาน |  | นักเบื่อ เหลือแม่
 | 
| หวานแต่น้ำคำน้อง |  | เสนาะน้ำคำหวาน ฯ
 | 
| ๑๒๓
 | 
| ๏ ทับขี้เหล็กเด็กว่าต้ม |  | ขมเหลือ
 | 
| ครั้นแต่งแกงต้มเกลือ |  | กลบคั้น
 | 
| พริกขิงสิ่งใส่เจือ |  | จิบอร่อย น้อยฤา
 | 
| ขมขื่นคลื่นไส้นั้น |  | แต่น้ำคำขม ฯ
 | 
| ๑๒๔
 | 
| ๏ วัดฝางอ้างชื่อไว้ |  | ใช่ฝาง
 | 
| ฝางย่อมย้อมแพรยาง |  | ยิ่งขรั้ง
 | 
| แดงสุกถูกแดดหมาง |  | หมองคร่ำ ดำแฮ
 | 
| อกพี่ที่แค้นขั้ง |  | ขู่คร้ำน้ำฝาง ฯ
 | 
| ๑๒๕
 | 
| ๏ ท่าระหัดพัดน้ำท่วม |  | ท้องนา
 | 
| หันกลับขับคงคา |  | คึ่นได้
 | 
| ใคร่จ้างช่างรหัดหา |  | ห่อนพบ หลบเอย
 | 
| อกพี่ที่ร้อนให้ |  | รหัดน้ำพร่ำพรม ฯ
 | 
| ๑๒๖
 | 
| ๏ ถึงบางนางสุกน้อง |  | นามเหมือน
 | 
| สุขพี่ที่ร่วมเรือน |  | เพื่อนร้อน
 | 
| ยามสุขทุกปีเดือน |  | ได้อยู่ คู่เอย
 | 
| ยามทุกสุขกาหล้อน |  | หล่นเหน้าเปล่าดาย ฯ
 | 
| ๑๒๗
 | 
| ๏ ถึงย่านยายท้าวที่ |  | ผีลง
 | 
| ฦาข่าวเจ้าสิงทรง |  | สอดรู้
 | 
| คิดใคร่ไถ่ถามองค์ |  | อารักษ์ ประจักษ์เอย
 | 
| แม่ม่ายหมายเคียงขู้ |  | คบเผื้อนเชือนไฉน ฯ
 | 
| ๑๒๘
 | 
| ๏ ท่าโขลงโขลงช้างค่าม |  | ตามโขลง
 | 
| พลอยถูกผูกกูบโยง |  | แย่ท้าย
 | 
| ลืมเถื่อนเพื่อนร่วมโรง |  | รักยศ หมดแฮ
 | 
| พี่เที่ยวเดียวโดดคล้าย |  | คชร้างห่างโขลง ฯ
 | 
| ๑๒๙
 | 
| ๏ บ้านตั้งฝั่งน้ำที่ |  | กฎีทอง
 | 
| ลาวอยู่รู้เสียงสนอง |  | เหน่อช้า
 | 
| ปลูกผักหักฟืนตอง |  | ตามเถื่อน เพื่อนแฮ
 | 
| หูเจาะเหมาะแต่หน้า |  | แน่งน้อยกลอยใจ ฯ
 | 
| ๑๓๐
 | 
| ๏ โคกม่อก่ออิฐตั้ง |  | เตาเพลิง
 | 
| เผาม่อก่อไฟเริง |  | เร่งเร้า
 | 
| ม่อมีที่พะเพิง |  | เพื่อนเหล่า เผาแฮ
 | 
| อกพี่ที่ร้อนเถ้า |  | ถ่านกลุ้มรุมแรง ฯ
 | 
| ๑๓๑
 | 
| ๏ ถึงรยะสระโปยชหญ้าน |  | บ้านลาว
 | 
| ผ้านุ่งถุงทบยาว |  | ย่างย้าย
 | 
| กลีบกลับวับแวมวาว |  | แวบแวบ แทบแฮ
 | 
| เด็กว่าฟ้าแลบชม้าย |  | มุ่งค้อนงอนงาม ฯ
 | 
| ๑๓๒
 | 
| ๏ ถึงท้ายชายน้ำตก |  | รกคลอง
 | 
| ที่ลุ่มขุมรางรอง |  | รับน้ำ
 | 
| หน้าแล้งแฮ่งนาหนอง |  | น้ำตก ซกแฮ
 | 
| ชลเนตรเชษฐาผร้ำ |  | เช่นน้ำตกบาง ฯ
 | 
| ๑๓๓
 | 
| ๏ ควันเย็นเห็นหาดหน้า |  | ท่ามี
 | 
| เมืองสุพรรณบุรี |  | รกร้าง
 | 
| ศาลตั้งฝั่งนที |  | ที่หาด ลาดแฮ
 | 
| โรงเล่าเขาต้มค้าง |  | ขอบคุ้งหุงสุรา ฯ
 | 
| ๑๓๔
 | 
| ๏ ผู้รั้งตั้งรั้วรอบ |  | ขอบราย
 | 
| เป็นหมู่ดูงัวควาย |  | ไขว่บ้าน
 | 
| สาวสาวเหล่านุ่งลาย |  | แล้วหม่อม มอมเอย
 | 
| จ้ำม่ำลำสันสอ้าน |  | อาบน้ำปล้ำปลา ฯ
 | 
| ๑๓๕
 | 
| ๏ กรมการบ้านตั้งตลอด |  | ตลิ่งเตียน
 | 
| ต่างต่อล้อเลื่อนเกียร |  | เก็บไว้
 | 
| เรือริมหาดดาษเดียร |  | รดะปัก หลักแฮ
 | 
| ของเหล่าเชาสวนใต้ |  | แต่งตั้งนั่งขาย ฯ
 | 
| ๑๓๖
 | 
| ๏ ฝั่งซ้ายฝ่ายฟากโพ้น |  | พิศดาร
 | 
| มีวัดพระรูปบูราณ |  | ท่านสร้าง
 | 
| ที่ถัดวัดประตูสาร |  | สงฆ์สู่ อยู่เอย
 | 
| หย่อมย่านบ้านขุนช้าง |  | ชิดข้างสวนบันลัง ฯ
 | 
| ๑๓๗
 | 
| ๏วัดกระไกรใกล้บ้านที่ |  | ศรีประจัน
 | 
| ถามเหล่าชาวสุพรรณ |  | เพื่อนชี้
 | 
| ทองประศรีที่สำคัญ |  | ข้างวัด แคแฮ
 | 
| เดิมสนุกทุกวันนี้ |  | รกเรื้อเสือคนอง ฯ
 | 
| ๑๓๘
 | 
| ๏ ประทับหน้าท่าสิบเบี้ย |  | บูราณ
 | 
| หว่างวัดฝาโถสถาน |  | ถิ่นร้าง
 | 
| มหาโพทโบสถ์วิหาร |  | หักทับ ยับเอย
 | 
| พิมพิลาไลยสร้าง |  | สืบขู้สูพรรณ ฯ
 | 
| ๑๓๙
 | 
| ๏ สงสารบ้านวัดร้าง |  | แรมโรย
 | 
| เสียงแต่นกหกโหย |  | ค่ำเช้า
 | 
| อกพี่ทีเดียวโดย |  | ด้วยแก่ แม่เอย
 | 
| เข้าเรื่องเมืองร้างเศร้า |  | โศกซ้ำรำจวน ฯ
 | 
| ๑๔๐
 | 
| ๏ นอนค้างข้างคุ้งถัด |  | วัดกระไกร
 | 
| ครั้นรุ่งมุ่งเดินไพร |  | พรั่งพร้อม
 | 
| ไหว้พระป่าเรไร |  | ร่มรรื่น ชื่นเอย
 | 
| ริมรอบขอบเขื่อนล้อม |  | สะล่างไม้ไพรพนม ฯ
 | 
| ๑๔๑
 | 
| ๏ น้อยน้อยพลอยชื่นชี้ |  | ชมไพร
 | 
| ครึมครึกพฤกษาไสว |  | แว่นแคว้น
 | 
| ผลิดอกออกผลใบ |  | รบัดชื่น รื่นเอย
 | 
| รอกกระแตแลแหล้น |  | โลดเต้นเผ่นผยอง ฯ
 | 
| ๑๔๒ ( สระล้วน )
 | 
| ๏ แจ้วแจ้วจักกระจั่นจ้า |  | จับใจ
 | 
| หริ่งหริ่งเรื่อยเรไร |  | ร่ำร้อง
 | 
| แซงแซวส่งเสียงใส |  | ทราบโสต
 | 
| แหนงนิ่งนึกนุชน้อง |  | นิ่มเนื้อนวลนาง ฯ
 | 
| ๑๔๓
 | 
| ๏ พิกุนบุนนากแก้ว |  | กาหลง
 | 
| หอมชื่นรื่นลำดวนดง |  | ดอกรย้า
 | 
| สาวหยุดพุทธิชาดทรง |  | เสาวรส สดเอย
 | 
| หนุ่มหนุ่มรุมเก็บหน้า |  | สนุกโน้มโถมชิง ฯ
 | 
| ๑๔๔
 | 
| ๏ เด็กได้ไส้ห่อผ้า |  | พับเฉียง
 | 
| เห็นไก่ไล่ลัดเฉลียง |  | ลดเลี้ยว
 | 
| ล้มลุกสนุกสำเนียง |  | สนั่นโห่ โร่เอย
 | 
| หน้าผากฝากบวมเบี้ยว |  | บ่เว้นเผ่นผยอง ฯ
 | 
| ๑๔๕
 | 
| ๏ นกร้องก้องกิ่งไม้ |  | ใบบัง
 | 
| แลลับกรับเสียงวัง |  | เวกแหว้ว
 | 
| ค้อนทองป่องเป๋งดัง |  | ดุจเคาะ ฆ้อนแฮ
 | 
| กอไผ่ไก่ขันแจ้ว |  | แจ่มเจื้อยเฉื่อยเสียง ฯ
 | 
| ๑๔๖
 | 
| ๏ ขึ้นโขดโบสถ์เก่าก้ม |  | กราบยุคล
 | 
| พระป่าเรไรยล |  | อย่างยิ้ม
 | 
| ยอกรหย่อนบาทบน |  | บงกช แก้วเอย
 | 
| ปลั่งเปล่งเพ่งพิศพริ้ม |  | พระหนั้งดังองค์ ฯ
 | 
| ๑๔๗
 | 
| ๏ เทียนธูปบุพชาติบ้าง |  | บูชา
 | 
| นึกพระเสด็จมา |  | ยับยั้ง
 | 
| ลิงเผือกเลือกสมอพวา |  | ถวายไว่ ใกล้แฮ
 | 
| ช้างเผือกเลือกผึ้งทั้ง |  | กิ่งไม้ไหว้ถวาย ฯ
 | 
| ๑๔๘
 | 
| ๏ ขอเดชะพระพุทธิเจ้า |  | จงเห็น
 | 
| อตส่าห์มาเช้าเย็น |  | ยากไร้
 | 
| ปรารถนาว่าจะเป็น |  | ปเจกพุท ธะภูมิเอย
 | 
| บุญช่วยด้วยให้ได้ |  | ดุจข้าอาวรณ์ ฯ
 | 
| ๑๔๙
 | 
| ๏ ยังไปไม่พ้นภพ |  | สงสาร
 | 
| ขอปะพระศรีอาร |  | อีกเหล้า
 | 
| กราบถึงซึ่งพระนิพาน |  | ผ่ายภาก หน้าเอย
 | 
| ขอสุขทุกข์โศกเศร้า |  | สิ่งร้ายหายสูญ ฯ
 | 
| ๑๕๐
 | 
| ๏ อนึ่งเจ้าเหล่าเล็กล้วน |  | ลูกหลาน
 | 
| หมายมั่งดังพิศถาน |  | ถี่ถ้วน
 | 
| ขอให้ใส่นามขนาน |  | ตาบพัด สวัดิเอย
 | 
| กลั่นชุบอุประถำล้วน |  | ลูกเลี้ยงเที่ยงธรรม์ ฯ
 | 
| ๑๕๑
 | 
| ๏ เย็นรอนอ่อนเกศก้ม |  | กราบลา
 | 
| จากวัดตัดตรงมา |  | แม่น้ำ
 | 
| ค้างคืนตื่นเช้าคลา |  | คลาดเคลื่อน เรือเอย
 | 
| ติดแก่งแข็งข้อค้ำ |  | ขัดข้องต้องเข็น ฯ
 | 
| ๑๕๒
 | 
| ๏ เลี้ยวหนึ่งถึงบ้านชื่อ |  | โพคลาน
 | 
| โพใหญ่ไม้บูราณ |  | ร่มชื้น
 | 
| สองฝั่งพรั่งพฤกษตาล |  | โตนดพุ่ง สูงเอย
 | 
| ท่าลาดหาดทรายตื้น |  | ตลิ่งล้วนสวนมเขือ ฯ
 | 
| ๑๕๓
 | 
| ๏ ศีรษะเวียงเสียงแซ่ล้วน |  | พวนลาว
 | 
| แก่หนุ่มสุ่มปลาฉาว |  | แช่น้ำ
 | 
| ผ้าบ่นุ่งพุงขาว |  | ขวยจิต รอิดเอย
 | 
| เด็กด่วนชวนเพื่อนค้ำ |  | ค่ามให้ไกลลาว ฯ
 | 
| ๑๕๔
 | 
| ๏ โพหลวงห้วงน้ำฦก |  | ไหลเนือย
 | 
| ปะแต่ลาวเปล่าเปลือย |  | ปลอดผ้า
 | 
| อาบน้ำคล่ำริมเฟือย |  | ฝูงหนุ่ม กลุ้มแฮ
 | 
| เด็กเกลียดเบียดเบือนหน้า |  | นิ่วร้องสยองแสยง ฯ
 | 
| ๑๕๕
 | 
| ๏ สำประทิวงิ้วง้าวสล่าง |  | กร่างไกร
 | 
| ถิ่นท่าป่ารำไร |  | ไร่ฝ้าย
 | 
| เจ๊กอยู่หมู่มอญไทย |  | ทำถั่ว รั้วเอย
 | 
| ปลูกผักฟักกล้วยกล้าย |  | เกลื่อนข้างทางจร ฯ
 | 
| ๑๕๖
 | 
| ๏ ถึงย่านบ้านรัดช้าง |  | ปางหลัง
 | 
| ข้างถูกผูกรึงรัง |  | รัดไว้
 | 
| พลัดพรากจากฝูงพัง |  | พวกเพื่อน เถื่อนเอย
 | 
| เพียงพี่ที่ทุเรศไร้ |  | นิราศร้างห่างสมร ฯ
 | 
| ๑๕๗
 | 
| ๏ บ้านตั้งฝั่งฟากน้ำ |  | ธรรมกูล
 | 
| วัดทร่างปางก่อนสูญ |  | สงัดเศร้า
 | 
| ขอบเขื่อนเกลื่อนอิฐปูน |  | เปื่อยเปล่า เจ้าเอย
 | 
| โบสถ์ยับทับพระเจ้า |  | เจิ่งน้ำกรำฝน ฯ
 | 
| ๑๕๘
 | 
| ๏ ยลย่านบ้านหนึ่งนั้น |  | แนะนาม
 | 
| วัดสว่างอารมอาราม |  | รื่นไม้
 | 
| สว่างแต่ที่พี่ยาม |  | มืดมิด จิตรเอย
 | 
| ห่อนสว่างอย่างไว้ |  | ชื่ออ้างสว่างอารม ฯ
 | 
| ๑๕๙
 | 
| ๏ โพพระระยะหญ้าน |  | หญ่อมไพร
 | 
| โพชื่นรื่นร่มใบ |  | โบกรย้า
 | 
| โปรดด้วยช่วยคุ้มไภย |  | พยัฆพยศ คดเอย
 | 
| โพพระอนุเคราะห์ข้า |  | พระเจ้าคราวเข็น ฯ
 | 
| ๑๖๐
 | 
| ๏ โพพญาท่าตลิ่งล้วน |  | ฬ้อเกวียร
 | 
| โพไผ่ไม้เต็งตเคียน |  | ตขบบ้าง
 | 
| ซิกซากกระบากกระเบียน |  | กระเบากระแบก กระบกแฮ
 | 
| เสลาสลอดสลับสล้าง |  | เหล่าไม้ใกล้กระสิน ฯ
 | 
| ๑๖๑
 | 
| ๏ บ้านซ่องช่องชวากเวิ้ง |  | เซิงหวาย
 | 
| เหล่าที่หนีมุนนาย |  | เนิ่นช้า
 | 
| ซ่องสุมซุ่มเรือนราย |  | ริมกับ เกรี่ยงแฮ
 | 
| ใครจับกลับรุมข้า |  | ขัดข้องซ่องหลวง ฯ
 | 
| ๑๖๒
 | 
| ๏ บางมดแดงแขวงเขตคุ้ง |  | ทุ่งไพร
 | 
| ถิ่นเถื่อนเรือนรำไร |  | ไร่กล้วย
 | 
| นึกมดอดสูใจ |  | จงมม่วง หวงแฮ
 | 
| เพียงพี่หมีมอดม้วย |  | ไม่สริ้นถวิลหวัง ฯ
 | 
| ๑๖๓
 | 
| ๏ วังยางค่างคุ้งสะล่าง |  | ยางยูง
 | 
| โตล่งตลิ่งยิ่งยูงสูง |  | ฉโงกง้ำ
 | 
| นกแลแต่ลฝูงลฝูง |  | ฟุบสพั่ง รังเอย
 | 
| ร่มรื่นชื่นชายน้ำ |  | นั่งเหล้นเย็นสบาย ฯ
 | 
| ๑๖๔
 | 
| ๏ ถึงบ้านตาลเสี้ยนร่ำ |  | ทำตาล
 | 
| ไต่ผโองโหญ่งโย่ทยาน |  | ย่างเก้า
 | 
| หน้าหัวเราะเพราะรักหวาน |  | หวังใคร่ ได้ฤา
 | 
| เพียงพี่นี้แฝงเฝ้า |  | ใฝ่น้ำคำหวาน ฯ
 | 
| ๑๖๕
 | 
| ๏ ว่างบ้านย่านน้ำเปลี่ยว |  | เหลียวแล
 | 
| ตลิ่งสูงฝูงรอกแต |  | ไต่ไม้
 | 
| กรวยกร่างค่างเคียมแค |  | ข่อยกทุ่ม กุ่มเอย
 | 
| ลมป่วนหวนหอมให้ |  | ลเหี่ยลห้อยหงอยเหงา ฯ
 | 
| ๑๖๖
 | 
| ๏ จวบจนชนบทบ้าน |  | ศรีจัน
 | 
| ท่าลาดหาดเกิดกัน |  | แก่งตื้น
 | 
| เรือนตั้งฝั่งเรียงรัน |  | โรงเหล็ก เจ๊กเอย
 | 
| คนภู่ดูครึกครื้น |  | ค่ามช้างต่างเกวียน ฯ
 | 
| ๑๖๗
 | 
| ๏ จวนเย็นเห็นแห่งบ้าน |  | ด่านขนอน
 | 
| หาดใหญ่ไทยเจ๊กมอญ |  | มี่บ้าน
 | 
| จอดเรือเมื่อเย็นรอน |  | ริมหาด สอาดเอย
 | 
| ร้องว่าอาศัยร้าน |  | ร่มไม้ใกล้เรือ ฯ
 | 
| ๑๖๘
 | 
| ๏ เจ้าของร้องรับให้ |  | ได้การ
 | 
| หนุ่มหนุ่มชุ่มชื่นบาน |  | บ่เศร้า
 | 
| ขึ้นฝั่งนั่งสำราญ |  | ร้านใต้ ไทรเอย
 | 
| สาวรุ่นวุ่นเวียนเฝ้า |  | ฝั่งน้ำชำเลือง ฯ
 | 
| ๑๖๙
 | 
| ๏ ลูกเอยเฉยเช่นปั้น |  | ปูนขาว
 | 
| สาวเพ่งเล็งหลบสาว |  | สิ้นแล้ว
 | 
| ปะเป็นเช่นพ่อคราว |  | ครั้งหนุ่ม ชุ่มฤา
 | 
| ตายราบลาภไม่แคล้ว |  | คลาดช้านาที ฯ
 | 
| ๑๗๐
 | 
| ๏ ลูกลาวสาวรุ่นน้อง |  | ทักทาย
 | 
| เรือพี่มีสิ่งขาย |  | ค่อยไหว้
 | 
| ลูกเราเหล่าหนุ่มอาย |  | แอบเด็ก เล็กแฮ
 | 
| สอนกระสาบตาบให้ |  | ว่าซื้อหรือจำ ฯ
 | 
| ๑๗๑
 | 
| ๏ หนูพัดพลัดพลอดล้อ |  | เลียนสาว
 | 
| มีหมากอยากสู่สาว |  | ซิ่นแล้ว
 | 
| ป่านเจ้าเค่าเหนียวขาว |  | ขายมั่ง กระมังแม่
 | 
| ตาบฮ่ามถามหาแห้ว |  | แห่งนี้มีฤา ฯ
 | 
| ๑๗๒
 | 
| ๏ ลาวไปไทยพี่น้อง |  | มองเมียง
 | 
| มืดค่ำทำร่ายเรียง |  | เราะร้าน
 | 
| กลั่นชุบอุบอิบเอียง |  | กแอมแอบ แยบเอย
 | 
| ขอหมากปากสั่นสท้าน |  | ทดท้อย่อหญิง ฯ
 | 
| ๑๗๓
 | 
| ๏ ราตรีพี่น้องอ่อน |  | เอนดู
 | 
| ขันใหญ่ใส่หมากพลู |  | นาบให้
 | 
| แห้วเลือกเผือกถั่วภู |  | พัดรับ กลับแฮ
 | 
| จสั่งมั่งไม่ได้ |  | เดือดหน้าด่าตี ฯ
 | 
| ๑๗๔
 | 
| ๏ ดึกลาวสาวรุ่นกล้า |  | มาเดียว
 | 
| ให้กระเช้าเข้าเหนียว |  | นั่งใกล้
 | 
| ถอยหลีกอีกบ่อเหลียว |  | เลยลูก กูเอย
 | 
| กลั่นรับกลับจุดไต้ |  | ตอบโต้โมทนา ฯ
 | 
| ๑๗๕
 | 
| ๏ บูราณท่านว่าเลี้ยง |  | ลูกสาว
 | 
| มันมักหักรั้วฉาว |  | เช่นพร้อง
 | 
| หนุ่มชายฝ่ายรุ่นราว |  | รักขะยั่น พรั่นแฮ
 | 
| ลูกโง่โซแสบท้อง |  | บ่อรู้สู่สาว ฯ
 | 
| ๑๗๖
 | 
| ๏ ครั้นช้าวสาวสบหน้า |  | ลาสาว
 | 
| จากขนอนอ่อนหนาว |  | หนุ่มเศร้า
 | 
| คราวได้ไม่โลมลาว |  | ลองซู่ ดูแฮ
 | 
| ครั้นลับกลับรฤกเหล้า |  | ลูกโหง้โซสาว ฯ
 | 
| ๑๗๗
 | 
| ๏ เอนดูหนูพี่น้อง |  | สองสาว
 | 
| คิดใคร่ได้เลี้ยงลาว |  | ลูกสไภ้
 | 
| แต่ลูกผูกรักชาว |  | วังเล่า เจ้าเอย
 | 
| จเจ็บเล็บเขาไว้ |  | ข่วนร้ายคล้ายเสือ ฯ
 | 
| ๑๗๘
 | 
| ๏ บางกระพุ้งคุ้งน้ำเปลี่ยว |  | เหลียวแล
 | 
| บนบกนกซอแซ |  | แซ่ซ้อง
 | 
| เห็นนกกกคู่แด |  | ดานลฦก นึกเอย
 | 
| เหมือนอยู่คู่เคียงน้อง |  | แนบเนื้อเหลือสนอม ฯ
 | 
| ๑๗๙
 | 
| ๏ บ้านใหม่ไร่ฝ่ายสพรั่ง |  | ฝั่งชลา
 | 
| ฟ่ายออกดอกขาวดา |  | เด่นช้อย
 | 
| เนื้อนุชสุดโสภา |  | เพียงฟ่าย ไร่เอย
 | 
| ชมฟ่ายคล้ายผิวสร้อย |  | สวาดิเนื้อเหลือนวล ฯ
 | 
| ๑๘๐
 | 
| ๏ ถึงย่านบ้านกร่างเวิ้ง |  | วาริน
 | 
| เกิดแก่งแหล่งเหวหิน |  | ฮ่วงคุ้ง
 | 
| ปล่องน้ำท่ำกุมภิน |  | พวกเงือก เลือกแฮ
 | 
| ยามเปลี่ยวเสียวทรวงสดุ้ง |  | ด่วนพ้นวลวัง ฯ
 | 
| ๑๘๑
 | 
| ๏ บ้านไร่ไทเจ๊กตั้ง |  | ทั้งทวาย
 | 
| กล้วยไข่ไร่เรียงราย |  | เรียกซื้อ
 | 
| ตกเครือเรื่อเรืองปลาย |  | ปลีสลับ ปกับแฮ
 | 
| เฟื้องหนึ่งถึงสี่มื้อ |  | หมดรื้อซื้อเสมอ ฯ
 | 
| ๑๘๒
 | 
| ๏ วังปรานบ้านเว้นว่าง |  | วางเวง
 | 
| สองฝั่งวังเสือเกรง |  | เกรียบฉม้อย
 | 
| นายรอดทอดท้ายเพลง |  | พลอยหนุ่ม ชุ่มเอย
 | 
| ป่าใหญ่ไม้ชื่นช้อย |  | ชุ่มฉ้อออรชร ฯ
 | 
| ๑๘๓
 | 
| ๏ บางม่วงห้วงหาดตื้น |  | ติดเรือ
 | 
| ทรายเกลี่ยเรี่ยรอยเสือ |  | ซับซ้อน
 | 
| ซึ้งซึกพฤกษครุมเครือ |  | ค่างโครก โฮกแฮ
 | 
| โปรยแต่ใบไม้หว้อน |  | วิ่งร้องพองขน ฯ
 | 
| ๑๘๔
 | 
| ๏ ลูกค่างอย่างย้อมชาติ |  | ชมภู
 | 
| เหลืองอ่อนโอ้เอนดู |  | เด็กน้อย
 | 
| แม่อุ้มชุ่มชื่นชู |  | ชมลูบ จูบเอย
 | 
| กอดแอบแนบอกห้อย |  | หกโน้มโถมทยาน ฯ
 | 
| ๑๘๕
 | 
| ๏ ย่านซื่อชื่อว่าบ้าน |  | ย่านยาว
 | 
| เหนแต่ชุมนุมลาว |  | ล่อนโล้ง
 | 
| ลากอวนส่วนหนุ่มสาว |  | เสียงแซ่ แม่เอย
 | 
| เท่าแก่แลโล้งโต้ง |  | ต่างหล้อนห่อนอาย ฯ
 | 
| ๑๘๖
 | 
| ๏ อ้างว้างกลางน้ำร่ม |  | ลมโชย
 | 
| ลิงค่างครางครวนโหย |  | โห่ร้อง
 | 
| กระเบาออกดอกร่วงโรย |  | รศรื่น ชื่นเอย
 | 
| หึ่งหึ่งพึ่งเพียงฆ้อง |  | ย่ำเถี้ยงเสียงกระหึม ฯ
 | 
| ๑๘๗
 | 
| ๏ ยนย่านศารปู่เจ้า |  | จอมไพร
 | 
| ปลาคล่ำน้ำซึ้งใส |  | สอาดสอ้าน
 | 
| งูเหลือมเลื่อมเลือกไคล |  | คลานกลิ่ง ตลิ่งแฮ
 | 
| โตเท่าเสาเรือนกว้าน |  | กวาดน้ำดำปลา ฯ
 | 
| ๑๘๘
 | 
| ๏ ติดตื้นขืนถ่อค้ำ |  | เขนเรือ
 | 
| บนบกรกรังเสือ |  | ซอกซุ้ม
 | 
| นำงูฟู่เลื้อยเหลือ |  | หลีกยาก หลากแฮ
 | 
| ศักครู่ดูควันกลุ้ม |  | กลบข้างทางจร ฯ
 | 
| ๑๘๙
 | 
| ๏ เดกเหนเช่นมนุษหนั้ง |  | หลังงู
 | 
| แวววับคลับคลายฟู |  | ฟ่องเฟื้อย
 | 
| รู้ชัดจัดหมากพลู |  | พลีปู่ เจ้าเอย
 | 
| งูกระเพื่อมเลื่อมเลื้อย |  | หลีกคล้ายหายสูร ฯ
 | 
| ๑๙๐
 | 
| ๏ เรือคล่องล่องเลี้ยวเลื่อน |  | เคลื่อนคลา
 | 
| ถึงย่านบ้านกลวยเวลา |  | บ่ายคล้อย
 | 
| กล้วยไข่ไร่รื่นรดา |  | ดกเรื่อ เครือเอย
 | 
| หล่างแห่งแปลงปลูกอ้อย |  | แอบกล้วยสลวยลำ ฯ
 | 
| ๑๙๑
 | 
| ๏ ถึงช่องคลองน้ำซับ |  | ซ้ายมือ
 | 
| เกิดแร่แง่งอกครื |  | ครืดท้อง
 | 
| ผู้เท่าเล่าเลื่องฦา |  | เหล็กที่ ดีเอย
 | 
| ครึคระระเรือต้อง |  | ติดตื้นขืนเขน ฯ
 | 
| ๑๙๒
 | 
| ๏ บ้านว่าขวาซ้ายค่าง |  | ทางจร
 | 
| หินแร่แลสลับสลอน |  | ฦกซึ้ง
 | 
| เรือนตั้งฝั่งสาคร |  | คนเงียบ เสียบเอย
 | 
| ปลาคล่ำน้ำไหลอึ้ง |  | แอบคุ้งมุ่งทาง ฯ
 | 
| ๑๙๓
 | 
| ๏ วังหินถิ่นเถื่อนกว้าง |  | ยางยูง
 | 
| สมอแสมสารสูง |  | สดฉุ้ม
 | 
| หว่างไผ่ไก่เถื่อนฝูง |  | ฟุบเขี่ย เรี่ยเอย
 | 
| เด็กใคร่ได้ไก่อุ้ม |  | แอบขึ้นครึนราย ฯ
 | 
| ๑๙๔
 | 
| ๏ ไก่เถื่อนเหมือนจฬ้อ |  | ก้อกพือ
 | 
| เด็กย่องด่องดีดมือ |  | มุ่งหน้า
 | 
| เข้าใกล้ไก่เปรียวปรื๋ |  | ปร๋อร่อน ว่อนแฮ
 | 
| เด็กโดดโลดไล่คว้า |  | ไคว่ขว้ำขะมำมอม ฯ
 | 
| ๑๙๕
 | 
| ๏ ลงเรือเหื่ออาบหน้า |  | หนูเอย
 | 
| อย่าไล่ไก่เลยเชย |  | ช่อไม้
 | 
| ดอกดวงร่วงรื่นรเหย |  | หอมกลิ่น รรินแฮ
 | 
| เก็บศักห่อพ่อได้ |  | เด็จร้อยสร้อยสน ฯ
 | 
| ๑๙๖
 | 
| ๏ ย่านยาวลาวตั้งกลาด |  | หาดทราย
 | 
| แล่ผ่าปลาฉแวงสวาย |  | แหวะท้อง
 | 
| ย่างไฟใส่ซ่าราย |  | เรียงนั่ง สพรั่งเอย
 | 
| พวกหนุ่มสุ่มเรือร้อง |  | เจียรน้อฬ้อลาว ฯ
 | 
| ๑๙๗
 | 
| ๏ ถึงวนก้นหวดห้วง |  | หินแลง
 | 
| แร่เกลื่อนเหมือนซิงแขง |  | ค่างคุ้ง
 | 
| ตำราว่าทองแดง |  | เดกต่อย ย่อยแฮ
 | 
| พรายพร่างอย่างศรีรุ้ง |  | รอดชี้ที่แถลง ฯ
 | 
| ๑๙๘
 | 
| ๏ ตวันเยนเหนพยัฆด้อม |  | ดื่มชล
 | 
| โห่ขับกลับโฮกคน |  | เคี่ยวโง้ง
 | 
| ขึ้นตลิ่งวิ่งคำรน |  | เราะไล่ ใกล้แฮ
 | 
| ทังขู่ภู่เมียโขร้ง |  | คร่างร้องก้องกระหึม ฯ
 | 
| ๑๙๙
 | 
| ๏ นายรอดสอดรู้เท่า |  | เหล่าเสือ
 | 
| มักกัดสัตกินเหลือ |  | ละไว้
 | 
| มันหวงล่วงไล่เรือ |  | รอดแนะ แวะแฮ
 | 
| หนูหนุ่มกุมมีดไม้ |  | มุ่งแย้งแทงเสือ ฯ
 | 
| ๒๐๐
 | 
| ๏ โห่ร้องซ้องแส้ป่า |  | กล้าหาน
 | 
| เสือวิ่งยิ่งทเยอทยาน |  | หยักรั้ง
 | 
| ตามทางห่างฝั่งประมาณ |  | สองเซ่น เหนแฮ
 | 
| ได้แต่เนื้อเหลือทั้ง |  | ท่อนท้ายชายโครง ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  ๒๐๑ - ๓๐๐ 
| 
 | 
| ๒๐๑
 | 
| ๏ รอดรัดมัดเชือกกลุ้ม |  | หนุ่มหาม
 | 
| ถึงที่เรือเสือตาม |  | ติดก้น
 | 
| จากท่าป่าเปลี่ยวขาม |  | ขยาดพยัฆ นักพ่อ
 | 
| ถ่อถี่หนีเสือพ้น |  | พี่ให้ใจหาย ฯ
 | 
| ๒๐๒
 | 
| ๏ บูรานท่านว่าล้วง |  | คอเสือ
 | 
| เหล่าลูกถูกตำราเหลือ |  | เหล็กกล้า
 | 
| เช่นพ่อก็กลืนเกลือ |  | กลั้วเค่า เจ้าเอย
 | 
| ชิงเหยื่อเสือต่อหน้า |  | นึกคร้ามขามแขยง ฯ
 | 
| ๒๐๓
 | 
| ๏ วังฉลามยามสูริยเยื้อง |  | เย็นรอน
 | 
| เสียงสุนัขไนหอน |  | เห่าเนื้อ
 | 
| ลิงค่างต่างโหวยวอน |  | วิเวกวาบ สาบเอย
 | 
| เผาะเผาะเราะรกเรื้อ |  | เรียดข้างทางจร ฯ
 | 
| ๒๐๔
 | 
| ๏ มืดค่ำจำจอดค้าง |  | หว่างไพร
 | 
| หนุ่มหนุ่มสุมฟืนไฟ |  | ฝั่งน้ำ
 | 
| เนื้อย่างค่างเครื่องใน |  | หมูแบ่ง แกงแฮ
 | 
| เนื้อสดรสอร่อยล้ำ |  | กระหลบฟุ้งคุ้งแหลม ฯ
 | 
| ๒๐๕
 | 
| ๏ นอนค้างกลางหาดตื้น |  | ตลิ่งสูง
 | 
| นิ่งนั่งฟั่งฟานฝูง |  | มฤคฆร้อง
 | 
| เงาไม้ใหญ่ยางยูง |  | เยนเยียบ เงียบเอย
 | 
| เผาะเผาะเราะป่าต้อง |  | ตวาดซ้ำร่ำไป ฯ
 | 
| ๒๐๖
 | 
| ๏ เกือบหลับกรับเกรียบไม้ |  | ไต้เหนือ
 | 
| คุ่มคุ่มดุ่มตามเรือ |  | รอบข้าง
 | 
| ปลุกหนุ่มรุมโห่เสือ |  | สวบโขยด โดดแฮ
 | 
| เด็กด่าคว้าฟืนขว้าง |  | ก่อให้ไฟโพลง ฯ
 | 
| ๒๐๗
 | 
| ๏ เสือชุมหนุ่มแน่นหนั้ง |  | รวังไฟ
 | 
| ดึกยิ่งวิ่งเวียรไว |  | แวดล้อม
 | 
| จำเปนเซนพระไพร |  | เพราะเหญื่อ เสือแฮ
 | 
| ตัดตับกับเนื้อพร้อม |  | พร่ำตั้งสังเวย ฯ
 | 
| ๒๐๘
 | 
| ๏ เยนเยียบเงียบสงัดเงื้อม |  | เงาครึม
 | 
| อารักศักสิทพึม |  | พุ่มไม้
 | 
| ทิ้งทูตพูดงึมงึม |  | เงี่ยง่วง ทรวงเอย
 | 
| จังหรีดกรีดกริ่งให้ |  | ลเหี่ยเศร้าหาวนอน ฯ
 | 
| ๒๐๙
 | 
| ๏ ดึกดื่นฝืนเนตรหนั้ง |  | ฟังเสียง
 | 
| แม่ม่ายลองไนเรียง |  | แหร่ร้อง
 | 
| รฦกแต่แม่ม่ายเวียง |  | สวาดิว่าง ค้างเอย
 | 
| เปนม่ายร้ายนักน้อง |  | จต้องลองไน ฯ
 | 
| ๒๑๐
 | 
| ๏ หนุ่มหลับคลับคล้ายเลื่อม |  | แลเหน
 | 
| เจ้าป่าหน้าปากเปน |  | พยัฆร้าย
 | 
| ขี่แรดแผดเสียงเยน |  | ขยอกเหยื่อ เนื้อเอย
 | 
| ร้องว่าลาแล้วคล้าย |  | เคลือบเข้าเงาหาย ฯ
 | 
| ๒๑๑
 | 
| ๏ ยามสามยามสงัดไม้ |  | ไพรพนม
 | 
| พร่ำพร่ำน้ำค้างพรม |  | พร่างพร้อย
 | 
| เยนเยียบเงียบสงัดลม |  | แลตล่ง ดงเอย
 | 
| ไม่นิ่งกิ่งก้านช้อย |  | ชื่นฉุ้มพุ่มพกา ฯ
 | 
| ๒๑๒
 | 
| ๏ ค่อนรุ่งฝุงไก่แจ้ |  | แจ้วเสียง
 | 
| เอ๊กเอื่อยเฉื่อยสำเนียง |  | เนื่องซ้อง
 | 
| เรไรร่ายร้องเรียง |  | รับแซ่ แม่เอย
 | 
| เพียงรนาดพาดฆ้อง |  | แข่งเจ้งเพลงจีน ฯ
 | 
| ๒๑๓
 | 
| ๏ เกือบรุ่งฟุ้งกลิ่นเกลี้ยง |  | เพียงสุคน
 | 
| หึ่งหึ่งพึ่งเวียรวล |  | ว่อนเคล้า
 | 
| มาลีคลี่กลีบบน |  | บานกลิ่น รรินเอย
 | 
| ยิ่งรุ่งฟุ้งหอมเร้า |  | เร่งให้ใจเจริญ ฯ
 | 
| ๒๑๔
 | 
| ๏ รื่นรื่นชื่นเช่นน้ำ |  | อบหอม
 | 
| หวนจิตคิดเคยสนอม |  | แนบน้อง
 | 
| เจือจรรกลั่นกลิ่นรอม |  | รวยรรื่น ชื่นเอย
 | 
| เคยชื่นรื่นรศต้อง |  | ตกไร้ไกลสมร ฯ
 | 
| ๒๑๕
 | 
| ๏ เรืองรุ่งฝูงนกร้อง |  | ก้องดง
 | 
| เรียกเร่งรถสูริยง |  | เยี่ยมฟ้า
 | 
| ล่าป่าท่าน้ำจง |  | เจริญศุข รุกขเอย
 | 
| จากฝั่งพรั่งพร้อมหน้า |  | หนุ่มน้อยพลอยเพลิน ฯ
 | 
| ๒๑๖
 | 
| ๏ ล่วงทางบางขวากคุ้ง |  | เขดไพร
 | 
| เหนแต่แร่รกไคล |  | เคลือบคล้ำ
 | 
| ซ้ายขวาป่าสูงไสว |  | ว่างย่าน บ้านเอย
 | 
| เด็กใคร่ไปปลายน้ำ |  | สนุกแท้แควเหนือ ฯ
 | 
| ๒๑๗
 | 
| ๏ นึกนามสามชุกถ้า |  | ป่าดง
 | 
| เกรี่ยงไร่ได้ฟ่ายลง |  | แลกล้ำ
 | 
| เรือค้าท่านั้นคง |  | คอยเกรี่ยง เรียงเอย
 | 
| รายจอดทอดท่าน้ำ |  | นับฝ้ายขายของ ฯ
 | 
| ๒๑๘
 | 
| ๏ นางเกรี่ยงเสียงเพราะพร้อง |  | กหนองกแหนง
 | 
| สาวผูกลูกปัดแดง |  | ประดับพร้อย
 | 
| คิ้วตาน่านวลแตง |  | ตลหม่อม จอมเอย
 | 
| แค่งทู่หูยานย้อย |  | อย่างลว้าพาคลาย ฯ
 | 
| ๒๑๙
 | 
| ๏ สามเพงเลงสะล่างไม้ |  | ไพรสน
 | 
| ป่าใหญ่ใช่เขดคน |  | ขาดบ้าน
 | 
| ร่มรื่นชื่นชมชล |  | ซุ่มแต่ แร่เอย
 | 
| ปลาว่ายสายสินสอ้าน |  | สอาดตื้นพื้นทราย ฯ
 | 
| ๒๒๐
 | 
| ๏ ปลาชนางคว้างแคว้งว่าย |  | ลายแล
 | 
| เลื่อมเลื่อมเล่ตุกแก |  | กดิบกเดี้ย
 | 
| ไข่ฉะนางอย่างฝักแค |  | เขียวฉอุ่ม ชุ่มเอย
 | 
| สร้อยซ่ากากดเพลี้ย |  | พล่านน้ำคล่ำทาง ฯ
 | 
| ๒๒๑
 | 
| ๏ ไอ้บ้าอ้าปากกว้าง |  | หางแดง
 | 
| ซิวสูบสีเสียดแซง |  | แซกซ้อน
 | 
| กรีมกรายว่ายเวียรรแวง |  | รวังม่าย หมายเอย
 | 
| ฝักดาบปลาบเปลือยหล้อน |  | แฉลบหว้ายสายสินธุ์ ฯ
 | 
| ๒๒๒
 | 
| ๏ ปลาตเพียนเวียรว่ายเคล้า |  | คลอเรือ
 | 
| เกล็จเคลือบเหลือบเหลืองเหลือ |  | เลื่อมพร้อย
 | 
| ปลาเสือมุ่งเหมือนเสือ |  | ส่ายโบก กโชกแฮ
 | 
| หางไก่ใช่หางช้อย |  | ชแล่มหว้ายร่ายเรียง ฯ
 | 
| ๒๒๓
 | 
| ๏ นานาปลาน้ำถิ่น |  | หินทราย
 | 
| ชมเล่นเหนปลาดหลาย |  | เล็กน้อย
 | 
| ทางเปลี่ยวเที่ยวถึงปลาย |  | น้ำเล่า เจ้าเอย
 | 
| บนบกนกกระเตนกระต้อย |  | ต้องร้องซ้องเสียง ฯ
 | 
| ๒๒๔
 | 
| ๏ ถึงรวางว่างบ้านชื่อ |  | ชัดหอม
 | 
| หอนประดู่ปรูพยอม |  | ยื่นย้อย
 | 
| ดอกกระดึงพึ่งแตนตอม |  | ต่อร่อน ว่อนแฮ
 | 
| นกพริกจิกจับห้อย |  | หกหิ้วพลิ้วแพลง ฯ
 | 
| ๒๒๕
 | 
| ๏ ถึงแก่งแห่งท้ายย่าน |  | บ้านทึง
 | 
| หินแร่แก่เก่าตรึง |  | กรวดก้อน
 | 
| ลงเข็นเล่นน้ำอึง |  | อาบชุ่ม หนุ่มเอย
 | 
| เยนสบายหายร้อน |  | เรื่อยร้องลองลำ ฯ
 | 
| ๒๒๖
 | 
| ๏ เอนหลังฟังดอกสร้อย |  | สักระวา
 | 
| ร้องรับขับเสภา |  | เพื่อนพร้อม
 | 
| ลำนำคร่ำครวนหา |  | หวนเอก วิเวกเอย
 | 
| ผอยหลับรับเสียงซ้อม |  | เสนาะน้ำคำครวน ฯ
 | 
| ๒๒๗
 | 
| ๏ หยุดเรือเหนือวัดเงื้อม |  | เงาโพ
 | 
| รื่นร่มรมยศุกโข |  | ค่างคุ้ง
 | 
| วัดมีที่พระอุโบ |  | สดที่ กุดีแฮ
 | 
| เหนพระศรทาหมุ้ง |  | มั่นสร้างทางบุญ ฯ
 | 
| ๒๒๘
 | 
| ๏ จัดแจงแต่งตบะเหลื้อม |  | ลายทอง
 | 
| เทียรทูบท่วยแก้วรอง |  | ดอกไม้
 | 
| ลูกพลับกับกระเทียมดอง |  | ถวายคนะ พระเอย
 | 
| ย่ามร่มสมภารได้ |  | รับพร้อมน้อมถวาย ฯ
 | 
| ๒๒๙
 | 
| ๏ ตวันเยนเหบพระพร้อม |  | ล้อมวง
 | 
| ตีปะเตะตะกร้อตรง |  | คู่โต้
 | 
| สมภารท่านก็ลง |  | เล่นสนุก ขลุกแฮ
 | 
| เข่าค่างต่างอวดโอ้ |  | อกให้ใจหาย ฯ
 | 
| ๒๓๐
 | 
| ๏ อยุดกระกร้อฬ่อไก่ตั้ง |  | ตีอัน
 | 
| ผ้าพาดบาดเหล็กพนัน |  | เหน็บรั้ง
 | 
| ไก่แพ้แร่ขบฟัน |  | ฟัดอุบ ทุบเอย
 | 
| เจ้าวัดตัดเรือตั้ง |  | แต่งเหล้นเยนใจ ฯ
 | 
| ๒๓๑
 | 
| ๏ เสียเทียรเสียทูบซ้ำ |  | เสียสัทา
 | 
| เสียที่มีกระมลมา |  | โนศน้อม
 | 
| เสียดายฝ่ายศาสนา |  | สัมนะ พระเอย
 | 
| เสียน่าตาหูพร้อม |  | เพราะรู้ดูเหน ฯ
 | 
| ๒๓๒
 | 
| ๏ จวนค่ำจำค้างย่าน |  | บ้านทึง
 | 
| ถอยหนีที่วัดอึง |  | แอบคุ้ง
 | 
| ตรวดน้ำร่ำรำพึง |  | แผ่ทั่ว ตัวเอย
 | 
| ให้เหล่าเจ้าป่าถุ้ง |  | เทพสริ้นดินสวรร ฯ
 | 
| ๒๓๓
 | 
| ๏ เหมือนรู้ผู่เถ้าท่าน |  | ทังสอง
 | 
| เมียนากนามผัวทอง |  | ผ่องแผ้ว
 | 
| มาหาพ่าขาวของ |  | คำนับ รับเอย
 | 
| ท่านช่วยอวยภรแล้ว |  | เล่ารู้บูราณ ฯ
 | 
| ๒๓๔
 | 
| ๏ ฝ่ายตาอายุร้อย |  | ญี่สิบแถม
 | 
| ยายสิบแปดปีแกม |  | กับร้อย
 | 
| ตามองช่องเขมแหลม |  | ตลอดแน่ แม่เอย
 | 
| ฟันปากหมากเฆี้ยวจ้อย |  | แจ่มอ้วนนวลขาว ฯ
 | 
| ๒๓๕
 | 
| ๏ ผู้เถ้าเล่าเรื่องอย้าน |  | บ้านทึง
 | 
| ท้าวอู่ทองมาถึง |  | ถิ่นถุ้ง
 | 
| แวะขอเชือกหนังขึง |  | เขาไม่ ให้แฮ
 | 
| สาปย่านบ้านเขดคุ้ง |  | คี่ทึ้งทึงแปลง ฯ
 | 
| ๒๓๖
 | 
| ๏ วัดทร่างข้างคุ้งย่าน |  | บ้านทึง
 | 
| ชื่อชัดวัดคี่ทึ้ง |  | ถูกต้อง
 | 
| ผู่เถ้าเล่าเรื่องจึง |  | จะแจ้ง แสดงเอย
 | 
| ท่านนั่งสั่งสอนพร้อง |  | พร่ำไว้ไม้ตรี ฯ
 | 
| ๒๓๗
 | 
| ๏ ได้ครูผู่เท่าทั้ง |  | ยายตา
 | 
| สมมุติดุจะเทวดา |  | บอกเหล้า
 | 
| ทายทักลักขณะรา |  | ศรีทั่ว ตัวเอย
 | 
| จอดน่าท่าผู่เถ้า |  | ท่วนห้าราตรี ฯ
 | 
| ๒๓๘
 | 
| ๏ ตวันเที่ยงเสียงวิ่งแหร้ |  | แซ่สนอง
 | 
| เสือตบขบภิขุสอง |  | รูปม้วย
 | 
| ต่อไก่ไล่นกคนอง |  | นามเทศ เกดแฮ
 | 
| เสือฟัดกัดกินด้วย |  | บาปซ้ำกรรมหนา ฯ
 | 
| ๒๓๙
 | 
| ๏ ต่อนกยกพเนียดตั้ง |  | บังกาย
 | 
| เสือฉีกซีกโครงทลาย |  | ทลักท้อง
 | 
| กินตับกับตโพกหาย |  | เหนน่า ขาเอย
 | 
| ภิขุทุศีลต้อง |  | โทษนั้นทันตา ฯ
 | 
| ๒๔๐
 | 
| ๏ ต่อไก่ไม่สู้ฟาด |  | ขาดใจ
 | 
| ที่อยู่ปู่เจ้าไป |  | หลับเหล้า
 | 
| เสือกินซิ่นตับไต |  | ตีนน่อง ท้องแฮ
 | 
| สังเวทเหตุผู่เถ้า |  | ทักแท้แน่จริง ฯ
 | 
| ๒๔๑
 | 
| ๏ สำเรจรู้ผู่เถ้าช่วย |  | อวยภร
 | 
| สิบประการประกอบกลอน |  | กล่าวไว้
 | 
| ขอสวัดสัฐาวอร |  | ไว้ว่า ลาเอย
 | 
| สองเท่าเฝ้าร้องไห้ |  | ลเหี่ยลห้อยหงอยเหงา ฯ
 | 
| ๒๔๒
 | 
| ๏ สงสารท่านสอื้นโอ้ |  | โศกา
 | 
| พลั่งพลั่งหลั่งน้ำตา |  | ตกด้วย
 | 
| หนูหนุ่มชุ่มชลนา |  | นั่งเจ่า เหงาเอย
 | 
| ร่ำว่าท่าไม่ม้วย |  | ไม่สริ้นถวินหวัง ฯ
 | 
| ๒๔๓
 | 
| ๏เรือออกนอกท่าบ้าน |  | ท่านยาย
 | 
| ย่อไว่ไห้สอื้นฟาย |  | มูกย้อย
 | 
| เชาบ้านท่านทังหลาย |  | แลสลด หมดเอย
 | 
| ไห้มั่งทังใหญ่น้อย |  | นั่งผร้ำน้ำตา ฯ
 | 
| ๒๔๔
 | 
| ๏ แลลับกลับกลั้นโศก |  | สงสาร
 | 
| หนุ่มน่อยพลอยรำคาร |  | คิดเศร้า
 | 
| ทังหลายฝ่ายบูราณ |  | รักขู่ ชู้เอย
 | 
| เราพรากจากผู่เถ้า |  | ทุกร้อนห่อนเสบย ฯ
 | 
| ๒๔๕
 | 
| ๏ ถึงย่านบ้านกระตั้วเหล่า |  | เชาดง
 | 
| โกนจุกลูกสาวทรง |  | สอาดสอ้าน
 | 
| เชิญด้วยช่วยแต่งมง |  | คนเกริก ฤกษเอย
 | 
| โกนจุกลูกเชาบ้าน |  | อยู่ค้างกลางคืน ฯ
 | 
| ๒๔๖
 | 
| ๏ ฟังติปี่พาดฆ้อง |  | กลองตโภน
 | 
| เพลงไทยใส่กลองโยน |  | ยุ่งแท้
 | 
| เด็กโดดโลดเล่นโขน |  | แขนคอก ออกเอย
 | 
| ร้องขับรับอ้อแอ้ |  | อุบเหล้าเมามาย ฯ
 | 
| ๒๔๗
 | 
| ๏ เสียงซออออ่ออ้อ |  | เอื่อยเพลง
 | 
| จับปี่เตร๋งเต้งเตง |  | เต่งต้อง
 | 
| คลุยตรุ๋ยตรุ่ยตรุ้ยเหนง |  | เหน่งเน่ง รนาดแฮ
 | 
| ฆ้องหน่องหนองน่องหน้อง |  | ผรึ่งพรึ้งพรึ่งตโภน ฯ
 | 
| ๒๔๘
 | 
| ๏ สาวสาวเหล่าเลี้ยงเล่น |  | เต้นรำ
 | 
| ซองหมากฝากหนุ่มนำ |  | เนตรชม้อย
 | 
| โกนจุกลูกเล็กทำ |  | ขวันเล่า เจ้าเอย
 | 
| เนตรซู่หนูหนุ่มน้อย |  | นั่งปลื้มลืมนอน ฯ
 | 
| ๒๔๙
 | 
| ๏ บ่วงรักดักเด็กต้อง |  | สองตา
 | 
| เปิดปากฝากคำลา |  | เหล่าน้อง
 | 
| ลงเรือเมื่อจะคลา |  | คลอเนตร ทเวทเอย
 | 
| แก่เท่าสาวส่งซ้อง |  | แซ่หน้าอาไลย ฯ
 | 
| ๒๕๐
 | 
| ๏ บ่วงผูกลูกรักแล้ว |  | แร้วราย
 | 
| ดักพ่อท้อที่กาย |  | แก่แล้ว
 | 
| ห่อนอยู่ซู่สมรหมาย |  | มัติโมฆ โอขเอย
 | 
| แต่เหล่าเจ้าลูกแก้ว |  | ก่อร้อนสอนแสลง ฯ
 | 
| ๒๕๑
 | 
| ๏ หมากพลูบูหรี่ส้ม |  | ขนมขนุน
 | 
| สาวหนุ่มรุมการุญ |  | รักให้
 | 
| ผูกมิตรคิดขอบคุณ |  | คนเท่า สาวเอย
 | 
| ทุกโศกโรคอย่าได้ |  | เดือดร้อนนอนสบาย ฯ
 | 
| ๒๕๒
 | 
| ๏ จากย่านบ้านกระตั้วแต่ |  | แลดู
 | 
| ศรรักปักทรวงหนู |  | เหน็บช้ำ
 | 
| รักป่าน่าชื่นชู |  | ชมเล่า เจ้าเอย
 | 
| ดูถูกลูกปลายน้ำ |  | หนุ่มต้องหมองหมาง ฯ
 | 
| ๒๕๓
 | 
| ๏ น้อยน้อยพลอยว่าน้ำ |  | ลำสุพรรณ
 | 
| สาวแก่แลคมสัน |  | สะคร้าน
 | 
| ดูมากว่าสิบวัน |  | ตลอดแว่น แคว้นเอย
 | 
| ไรจุกทุกทุกบ้าน |  | บ่อเว้นเห็นสาว ฯ
 | 
| ๒๕๔
 | 
| ๏ บูราณท่านว่าน้ำ |  | สำคัน
 | 
| ป่าต้นคนสุพรรณ |  | ผ่องแผ้ว
 | 
| แดนดินถิ่นที่สูพรรณ |  | ธรรมชาด มาศเอย
 | 
| ผิวจึ่งเกลี้ยงเสียงแจ้ว |  | แจ่มน้ำคำสนอง ฯ
 | 
| ๒๕๕
 | 
| ๏ ถึงถิ่นสริ้นบ้านป่า |  | โป่งแดง
 | 
| เรือติดคิดขยาดแสยง |  | พยัฆร้าย
 | 
| สวบสวบยวบไม้แฝง |  | ฟุ้งสาบ วาบแฮ
 | 
| สองฝั่งทั้งขวาซ้าย |  | สัตร้องซ้องเสียง ฯ
 | 
| ๒๕๖
 | 
| ๏ คลองกระเสียวเปลี่ยวป่ากว้าง |  | ทางโขลง
 | 
| เคยถิ่นกินโป่งโทง |  | เที่ยวเร้น
 | 
| ขามช้างต่างจัดโจง |  | กระเบนกระบิด ตี๊ดแฮ
 | 
| เก็บกรวดอวดกันเหล้น |  | ตลอดน้ำลำทาง ฯ
 | 
| ๒๕๗
 | 
| ๏ คุ้งขวางบางแวกตื้น |  | พื้นทราย
 | 
| กรวดกระจ่างพร่างพรายลาย |  | เลื่อมพร้อย
 | 
| เหมือนเม็จเพชรัตราย |  | แอร่มอร่าม งามเอย
 | 
| ฉุนว่าแววแก้วก้อย |  | นพเก้าวาวแหวน ฯ
 | 
| ๒๕๘
 | 
| ๏ กระเบาออกดอกรยับย้อย |  | ห้อยหอม
 | 
| พึ่งหมู่แมงภู่ตอม |  | ไต่เคล้า
 | 
| ว่าสุกลูกงามงอน |  | เงาะป่า พวาเอย
 | 
| กระทุ่มกระถินกลิ่นเร้า |  | รื่นข้างทางจร ฯ
 | 
| ๒๕๙
 | 
| ๏ รินรินกลิ่นเฟื่องฟุ้ง |  | คลุ้งโขลง
 | 
| ป่านอกดอกสำโรง |  | ร่วงค้าง
 | 
| เหล่าลูกผูกเรือฉโลง |  | ลากวิ่ง จริงแฮ
 | 
| เหมนเช่นเหมนชื่ออ้าง |  | อีกล้ำสำโรง ฯ
 | 
| ๒๖๐
 | 
| ๏ ถึงหว่างยางพี่น้อง |  | สองยาง
 | 
| เก่าแก่แต่ก่อนปาง |  | ป่าต้น
 | 
| เกิดแร่แง่งอกขวาง |  | ขวากระ รกะแฮ
 | 
| ถูกปวดรวดเร้าล้น |  | สะล่างแหร้แง่สลอน ฯ
 | 
| ๒๖๑
 | 
| ๏ ปลายน้ำลำคุ้งแขบ |  | โขดเขิน
 | 
| ขดค่องต้องติดพเอิญ |  | แอ่งตื้น
 | 
| จอดสองพี่น้องเพลิน |  | พลองสะล่าง ยางเอย
 | 
| ชื่นชุ่มพุ่มพฤกษครื้น |  | คร่อมน้ำลำลหาล ฯ
 | 
| ๒๖๒
 | 
| ๏ ปลาดเหลือเรือหนุ่มน้อย |  | ลอยพาย
 | 
| ถึงหว่างต้นยางตาย |  | ตกน้ำ
 | 
| ช่วยฉุดสุดชีพทลาย |  | ทลักเลือด เฝือดแฮ
 | 
| เมียแม่แซ่มาปล้ำ |  | ปลุกร้องซ้องเสียง ฯ
 | 
| ๒๖๓
 | 
| ๏ ถามเขาเล่าว่าอ้าย |  | ฟักเฟือน
 | 
| ตีแม่แร่ลงเรือน |  | ร่านร้าย
 | 
| เจ้าสองพี่น้องเหมือน |  | มุ่งปราบ บาปแฮ
 | 
| โพล่งผลักหักคออ้าย |  | ฝักม้วยด้วยกรรม ฯ
 | 
| ๒๖๔
 | 
| ๏ ชาวป่าภาศภเศร้า |  | สู่สถาน
 | 
| เราเปลี่ยวเหลียวเหนศาล |  | สองพี่น้อง
 | 
| อารักศักสิทชาน |  | เชี่ยวช่วย ด้วยเอย
 | 
| โป่งป่าอย่าแผ้วพ้อง |  | พวกข้าอาไศรย ฯ
 | 
| ๒๖๕
 | 
| ๏ สรวงจ้าวพร้าวอ่อนกล้วย |  | ด้วยเอย
 | 
| เชิญพี่น้องสองเสวย |  | สว่างร้อน
 | 
| แรกมาอย่าถือเลย |  | ลุกระโทษ โปรดพ่อ
 | 
| ขอแร่แม่เก็จก้อน |  | กับเต้าเจ้ายาง ฯ
 | 
| ๒๖๖
 | 
| ๏ หนูน้อยพลอยร้องบ่วง |  | สรวงศาร
 | 
| เสียงฉ่ำน้ำนมหวาน |  | แววก้อง
 | 
| เบิกป่าท่าเทวถาน |  | ถูกท่วน ขบวนเอย
 | 
| หนุ่มรับสรัพเสียงซ้อง |  | เสนาะซ้อนกลอนใน ฯ
 | 
| ๒๖๗
 | 
| ๏ เทียรจุดขุดแร่หลั้น |  | ควันเขียว
 | 
| พลุ่งพลุ่งมุ่งดูประเดียว |  | ดุ่มคล้าย
 | 
| หนุ่มเหนเช่นลิงเหลียว |  | เลื่อนกลับ ลับแฮ
 | 
| ฟุ้งพิศฤทธิแร่ร้าย |  | รู้เถ้าเจ้าหวง ฯ
 | 
| ๒๖๘
 | 
| ๏ เหมือนครูผู่เท่าแจ้ง |  | แหนงใจ
 | 
| รอขุดจุดเทียรไชย |  | เช่นรู้
 | 
| ดับพิศฤทธิพระไพร |  | พรมสมุท อยุดแฮ
 | 
| เดี๋ยวหนึ่งอึ่งอู้อู้ |  | อ่อนไม้ใหญ่รเนน ฯ
 | 
| ๒๖๙
 | 
| ๏ ลมลั่นครั่นครึกฟ้า |  | หนาฝน
 | 
| ซู่ซู่หนูวิ่งวน |  | ว่าช้าง
 | 
| เทียรดับกลับมืดมน |  | เหมนเบื่อ เสือเอย
 | 
| จวนค่ำจำอยุดค้าง |  | คิดแก้แร่โพรง ฯ
 | 
| ๒๗๐
 | 
| ๏ ขอนเรือเหนือน้ำนึก |  | น้อยใจ
 | 
| คราวเคราะเพราะพระไพร |  | พี่น้อง
 | 
| ขัดพระจเชิญไฟ |  | ฟอนซู่ รู้ฤๅ
 | 
| ทุ่งท่าป่าจะต้อง |  | โตล่งสริ้นถิ่นสถาน ฯ
 | 
| ๒๗๑
 | 
| ๏ เราถือซื่อสัจสร้าง |  | ศีลทาน
 | 
| แล่งล่าฟ้าดินพญาน |  | ย่อมรู้
 | 
| หวังแร่แต่บูราณ |  | ระงับโศก โลกเอย
 | 
| จ้าวคิดปิดของขู้ |  | มนุษนั้นฉันใด ฯ
 | 
| ๒๗๒
 | 
| ๏ ดึกสงัดสัตสงบคลุ้ม |  | พุ่มพง
 | 
| เยนรย่อบริเวณวง |  | หว่างไว้
 | 
| เคลิ้มหลับคลับคล้ายองค์ |  | อารัก ทักแฮ
 | 
| เหนสพรั่งนั่งไหว้ |  | ว่าฬ้อขอสะมา ฯ
 | 
| ๒๗๓
 | 
| ๏ รูปจ้าวสาวหนุ่มล้วน |  | นวลงาม
 | 
| สองพี่มีเป็นสาม |  | ทั่งน้อง
 | 
| เรียกสองพี่น้องนาม |  | น้องพี่ มีเอย
 | 
| สามแน่แต่คำพร้อง |  | พี่น้องสองชาย ฯ
 | 
| ๒๗๔
 | 
| ๏ เล่าความตามเรื่องแหร้ |  | แต่หลัง
 | 
| ใช่คิดบิดเบือนบัง |  | บอกแจ้ง
 | 
| ขัดเคราะเพราะยุกยัง |  | อยู่อย่า มาเลย
 | 
| กายสิทพิศกล้าแกล้ง |  | กลบกลุ้มคลุ้มควัน ฯ
 | 
| ๒๗๕
 | 
| ๏ รู้ศึกนึกเรื่องเจ้า |  | เล่าความ
 | 
| ทราบหมดจดหมายตาม |  | แต่งไว้
 | 
| โออกตกอับยาม |  | ยุกยาก มากเอย
 | 
| บุญบวดกรวดกระสินให้ |  | แห่งเจ้าเล่าความ ฯ
 | 
| ๒๗๖
 | 
| ๏ เหมือนรู้ผู่เถ้าเล่า |  | จ้าวแถลง
 | 
| สามอย่างต่างลายแทง |  | ถูกต้อง
 | 
| ใคร่เหนเช่นชี้แจง |  | เจ้าบอก ดอกแฮ
 | 
| ค้างย่านศารพี่น้อง |  | พนัศร้ายหายสูร ฯ
 | 
| ๒๗๗
 | 
| ๏ รุ่งเช้าเข้าป่ากว้าง |  | ทางโขลง
 | 
| คลองเก่าเท่าลำกระโดง |  | โป่งช้าง
 | 
| ซ้ายขวาป่าสมอโมง |  | ไม้อุโลก โมกเอย
 | 
| กระแบกกระเบาเสลาสล้าง |  | สลับต้นคนทา ฯ
 | 
| ๒๗๘
 | 
| ๏ ตามร่องคลองที่เจ้า |  | เล่าความ
 | 
| เด็ดดอดลอดลัดตาม |  | ติดท้าย
 | 
| เลี้ยวลดปลดปลิดหนาม |  | หน่อคลอก ออกแฮ
 | 
| เสียงแต่เนื้อเสือร้าย |  | ร่านร้องก้องกระหึม ฯ
 | 
| ๒๗๙
 | 
| ๏ สุดคลองหนองหนึ่งกว้าง |  | อย่างแถลง
 | 
| ที่ถิ่นดินดาดแดง |  | ดุจพร้อง
 | 
| สังเกตเขดขอบแขวง |  | ความที่ ชี้เอย
 | 
| ขึ้นค่างทางขวาท้อง |  | ทุ่งช้างวางเวง ฯ
 | 
| ๒๘๐
 | 
| ๏ ภบถ่อบ่อแร่น้ำ |  | ดำนิล
 | 
| เหมือนหมึกปึกปะดิน |  | เดกคุ้ย
 | 
| ปะแต่แร่ปรอดกิน |  | แก่นเท่า เจ้าเอย
 | 
| เนื้อมั่งยังขยี้หยุ้ย |  | ยกไว้ไปแสวง ฯ
 | 
| ๒๘๑
 | 
| ๏ ตัดทางหว่างต้นโตนด |  | โขดสูง
 | 
| เนื้อแยกแตกตื่นฝูง |  | ฝุ่นฟุ้ง
 | 
| แฝงดูหมู่นกยูง |  | ยอบย่อง มองเอย
 | 
| พรายพร่างอย่างศรีรุ้ง |  | อร่ามเพี้ยนเขียนซน ฯ
 | 
| ๒๘๒
 | 
| ๏ รำแพนแอ่นอกฉะแง้ |  | แผ่หาง
 | 
| หันร่ายฝ่ายฝูงนาง |  | นกเคล้า
 | 
| ตัวผู่อยู่กลางกาง |  | กลมปีก หลีกเอย
 | 
| ก้อกรีดขีดเขี่ยเท้า |  | ท่าฟ้อนอ่อนเอียง ฯ
 | 
| ๒๘๓
 | 
| ๏ ด้อมดูหมู่มยุรย้าย |  | ร่ายรำ
 | 
| เยี่ยงย่างนางรบำทำ |  | ท่าฉะม้าย
 | 
| เคยดูคู่เคียงรบำ |  | รเบงกลับ ลับเอย
 | 
| เหนแต่ฝูงยูงคล้าย |  | นุชฟ้อนงอนงาม ฯ
 | 
| ๒๘๔
 | 
| ๏ ฝ่ายฝูงยูงบ่อรู้ |  | สู่สม
 | 
| สังวาดชาติเช่นพรม |  | พระพร้อง
 | 
| ตัวภู่ฟู่ฟองกลม |  | เมียชื่น กลืนแฮ
 | 
| เกิดไข่ได้พวกพ้อง |  | เพื่อส้องฟองกสิน ฯ
 | 
| ๒๘๕
 | 
| ๏ หนุ่มหนูพรูไล่พร้อม |  | ล้อมยูง
 | 
| ปีกกระพือฮือฝูง |  | ฟ่องฟ้า
 | 
| ตานโดดโขดทรายสูง |  | สมเล่า เจ้าเอย
 | 
| เหนรอบขอบเขดหน้า |  | สนุกแท้แลเพลิน ฯ
 | 
| ๒๘๖ ( สระล้วน )
 | 
| ๏ เขาเขียวโขดคุ่มขึ้น |  | เคียงเคียง
 | 
| ร่มรื่นรุกขรังเรียง |  | เรียบร้อย
 | 
| โหมหัดหิ่งหายเหียง |  | หัดหาด แฮ่วแฮ
 | 
| ย่างใหญ่ยอดยื่นย้อย |  | โยกโย้โยนเยน ฯ
 | 
| ๒๘๗
 | 
| ๏ เลี้ยวทางหว่างช่องไม้ |  | ไผ่เหลือง
 | 
| ปะแต่แร่กรัดเรือง |  | ร่วงรุ้ง
 | 
| ย่องเหยียบเลียบลำเหมือง |  | ไม้ชื่น รรื่นเอย
 | 
| หอมกระถินกลิ่นฟุ้ง |  | เฟื่องฟื้นชื่นใจ ฯ
 | 
| ๒๘๘
 | 
| ๏ สุดเหมืองเยืองขึ้นค่าง |  | หว่างเนิน
 | 
| ล้วนแร่แก่เก่าเกิน |  | เก็บทิ้ง
 | 
| พลวงเหล็กเด็กสดุดเดิน |  | กระโดดค่าม ตามแฮ
 | 
| ชมเล่นเหนเกลื่อนกลิ้ง |  | กลาดสล้างอย่างฝัน ฯ
 | 
| ๒๘๙
 | 
| ๏ ลงเนินเดินป่ากว้าง |  | วังเวง
 | 
| ลมลั่นครั่นครืนเครง |  | ครึกครื้น
 | 
| ควายเถื่อนเกลื่อนกลุ้มเกรง |  | เกรียวโห่ โร่แฮ
 | 
| ป่าใหญ่ไม้ร่มชื้น |  | ช่อช้อยย้อยไสว ฯ
 | 
| ๒๙๐
 | 
| ๏ พิศพวงดวงดอกไม้ |  | ไพรพนม
 | 
| รยับรย้าน่าชม |  | แช่มช้อย
 | 
| ม่วงโมกโศกสุกกรม |  | กรวยกร่าง สล้างเอย
 | 
| ดอกดกนกน้อยน้อย |  | เหนี่ยวไซ้ไส้เพกา ฯ
 | 
| ๒๙๑
 | 
| ๏ ดูเดียวเปลี่ยวอกอ้าง |  | ว้างเอย
 | 
| คิดใคร่ได้คนเคย |  | คู่ชี้
 | 
| คลอเคล้าเฟ่าชื่นเชย |  | ชมนก หกแฮ
 | 
| ถามไถ่ได้กระจู้กระจี้ |  | กระแจะแต้มแก้มหอม ฯ
 | 
| ๒๙๒ ( ราชสีห์เทียมรถ )
 | 
| ๏ ยนโศกยามเศร้ายิ่ง |  | ทรวงเยน
 | 
| คิดสุดขัดแสนเขน |  | โศกไข้
 | 
| หวนหนาวหากนึกเหน |  | หน้าแห่ง น้องแฮ
 | 
| ดวงจิตเด็จจากได้ |  | จึ่งดิ้นจำโดย ฯ
 | 
| ๒๙๓ ( ราชสีห์เทียมรถ )
 | 
| ๏ เสลาสลอดสลับสล้าง |  | สลัดได
 | 
| สอึกสอะสอมสไอ |  | สอาดสอ้าน
 | 
| มแฝ่มฟาบมเฟืองมไฟ |  | มแฟบมฝ่อ พ่อเอย
 | 
| ตขบตขาบตเคียนตคร้าน |  | ตคร้อตไคร้ตเคราตครอง ฯ
 | 
| ๒๙๔
 | 
| ๏ ถึงธารบ้านเกรี่ยงร้าง |  | กลางดง
 | 
| ไร่ฟ่ายหมายมั่นคง |  | คิดค้าง
 | 
| รอนรอนอ่อนอัศดง |  | แดดพยับ ลับเอย
 | 
| ภักผ่อนนอนเรือนห้าง |  | ก่อให้ไฟโพลง ฯ
 | 
| ๒๙๕
 | 
| ๏ เหล่าลูกถูกส้มทับ |  | พลับจีน
 | 
| หักฮ่างต่างหัดปีน |  | คล่องแขล้ว
 | 
| เหนื่อยนอนอ่อนมือตีน |  | ต่างรงับ หลับเอย
 | 
| ดึกดื่นฟื้นฟังแหว้ว |  | วิเวกวิ้วหวีวโหวย ฯ
 | 
| ๒๙๖ ( สกัดแคร่ )
 | 
| ๏ หนาวลมห่มผ้าห่อน |  | หายหนาว
 | 
| ฟ้าพร่ำน้ำค้างพราว |  | พร่างฟ้า
 | 
| เด่นเดือนเกลื่อนกลาศดาว |  | ดวงเด่น
 | 
| ใจเปล่าเศร้าซบหน้า |  | นึกน้องหมองใจ ฯ
 | 
| ๒๙๗
 | 
| ๏ ไร่เกรี่ยงเสียงหลอดโหร้ |  | โหร่เสียง
 | 
| โหว่งโหว่งโรงรายเรียง |  | รับพร้อง
 | 
| หว่างไม้ไก่ขันเคียง |  | เสียงเอ่ก อี๋เอ้กเอย
 | 
| ยามดึกนึกนุชน้อง |  | นิ่งเศร้าเปล่าทรวง ฯ
 | 
| ๒๙๘
 | 
| ๏ จังหรีดกรีดกริ่งร้อง |  | ซ้องเสียง
 | 
| แหร่แหร่แม่ม่ายเรียง |  | รับซ้อง
 | 
| จักกจั่นสนั่นสำเนียง |  | เสนาะเรื่อย เฉื่อยเอย
 | 
| ผี่ผิวหวิ่วโหวกร้อง |  | รอบข้างวางเวง ฯ
 | 
| ๒๙๙
 | 
| ๏ ค่อนคืนดืนดึกแท้ |  | แม่เอย
 | 
| เกรี่ยงไร่กระไรเลย |  | ล่าเนื้อ
 | 
| ด่องด่องย่องเหยาะเงย |  | ฉโงกฉะงัก ทักแฮ
 | 
| ปลุกหนุ่มกุมขวานเงื้อ |  | ผงะร้องซ้องเสียง ฯ
 | 
| ๓๐๐
 | 
| ๏ ถามไถ่ใช่เหล่าร้าย |  | กรายมา
 | 
| พูดเล่นเป็นคนชรา |  | รักใขร้
 | 
| ถามชี้ที่ว่านยา |  | รยะย่าน บ้านเอย
 | 
| ชื่อกวั่งสั่งซ้ำให้ |  | แวะเข้าเย่าเรือน ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  ๓๐๑ - ๔๐๐ 
| 
 | 
| ๓๐๑
 | 
| ๏ ลูกปัตตัดให้สี่ |  | สิบใบ
 | 
| เกรี่ยงชอบยอบยิ้มลไม |  | ใส่ข้อ
 | 
| หมากพลูสู่สมใจ |  | จันอับ พลับเอย
 | 
| ถามกวั่งนั่งพูดจ้อ |  | จวบแจ้งแสงสูร ฯ
 | 
| ๓๐๒
 | 
| ๏ รุ่งเช้าเข้าบ้านเกรี่ยง |  | เลี้ยงเหลือ
 | 
| แกงฟักผักพริกมเขือ |  | ค่างปิ้ง
 | 
| อึ่งแย้แช่เขมเกลือ |  | เกลียดขะยั่น กลั้นแฮ
 | 
| เด็กบ่อชอบลอบทิ้ง |  | ท่วยขว้ำซ้ำแสยง ฯ
 | 
| ๓๐๓
 | 
| ๏ หญิงชายฝ่ายเกี่ยงล้อม |  | พร้อมเพรียง
 | 
| รักหนุ่มอุ้มแอบเคียง |  | ใคร่พร้อง
 | 
| สาวแก่แม่ม่ายเมียง |  | มุ่มขยิ่ม ยิ้มแฮ
 | 
| ทักเพรียกเรียกพี่น้อง |  | นั่งเฝ้าเคล้าเคลีย ฯ
 | 
| ๓๐๔
 | 
| ๏ น้อยน้อยคอยหลีกเหลี้ยง |  | เมียงเมิน
 | 
| หญิงฉุดยุดหยอกเอิญ |  | แอบข้าง
 | 
| ผลักไสไล่เล่นเพลิน |  | พลอยรรื่น ชื่อเอย
 | 
| รุมรักชักชวนค้าง |  | คิดหน้าอาไลย ฯ
 | 
| ๓๐๕
 | 
| ๏ ลูกปัดตัดแจกถั้ว |  | ตัวคน
 | 
| หมดย่ามตามยากจน |  | จัดให้
 | 
| ลาจากอยากตรมปรน |  | นิบัดหนุ่ม อุ้มเอย
 | 
| ตากวั่งซั่งบูเรได้ |  | เพื่อนด้วยช่วยนำ ฯ
 | 
| ๓๐๖
 | 
| ๏ ตามเกรี่ยงเลี้ยงเลี้ยวลัด |  | ตัดทาง
 | 
| หนามไหน่ไม่มีรคาง |  | ค่างเท้า
 | 
| ดงยาป่าปิ่นฝาง |  | ฟุ้งรศ โอสถเอย
 | 
| ต่างต่างย่างทรายเปล้า |  | โปร่งฟ้าชาเกลือ ฯ
 | 
| ๓๐๗
 | 
| ๏ ปรายปรูปู่เจ้าเจด |  | ตพังคี
 | 
| ลักกระจั่นขันใชศรี |  | แซ่ม้า
 | 
| ใครเครือเดื่อดีหมี |  | มื้อเหลก เดกเอย
 | 
| เขามวกรวกรกฟ้า |  | ฝิ่นต้นคนจาม ฯ
 | 
| ๓๐๘
 | 
| ๏ กทกรกกกกนากน้ำ |  | ใจใคร
 | 
| ราชดัตสลัดได |  | ไข่เหน้า
 | 
| พิษนาดพาดไฉน |  | นากกภด กรดเอย
 | 
| สอึกสอมซมเช้า |  | ชิ่งช้าชาลี ฯ
 | 
| ๓๐๙
 | 
| ๏ มหาสดำคำไก้ต้น |  | ทนดี
 | 
| หางตเค่เนระภูศรี |  | ซ่มกุ้ง
 | 
| ชาเลือดเหมือดคนมี |  | หมอภิเภก เอกเอย
 | 
| ลมป่วนหวนหอมฟุ้ง |  | เปลือกไม้ใบยา ฯ
 | 
| ๓๑๐
 | 
| ๏ กำยานก้ายกิ่งช้อย |  | ย้อยยาง
 | 
| คิดใคร่ได้สำอาง |  | อบน้ำ
 | 
| ยามไร้ไม่มีนาง |  | เสน่ห์พี่ นี้เอย
 | 
| สรี้นกลิ่นสรี้นศุขซ้ำ |  | โศกเศร้าเช้าเยน ฯ
 | 
| ๓๑๑
 | 
| ๏ ฉลูดโลดโกฎเก้าค่า |  | ตาเสือ
 | 
| มเดื่อดินขมิ้นเครือ |  | ครอบฟ้า
 | 
| กรันเกราเค่าเยนเหนือ |  | หนอนตยาก ซากเอย
 | 
| หวายตมอยข่อยคล้า |  | ขลู่ขล้อสมอไทย ฯ
 | 
| ๓๑๒
 | 
| ๏ หนามหันสันพร้าพัก |  | แพวแดง
 | 
| สหัศคุณหสมุลแวง |  | สวาดเอื้อง
 | 
| หลอดเสลาเหล่ากระเจี้ยงแจง |  | กำจัด อัดเอย
 | 
| หนุ่มอยุดขุดครบเขรื้อง |  | ห่อผ้าลว้าศพาย ฯ
 | 
| ๓๑๓
 | 
| ๏ เกรี่ยงนำตำแหน่งแหร้ |  | แลหลาย
 | 
| ทุบแหลกแตกเนื้อพราย |  | พร่างพร้อย
 | 
| เหมือนรู้ผู้เท่าทาย |  | ถิ่นแร่ แม่เอย
 | 
| ชมเล่นเยนบ่ายคล้อย |  | คล่ำเนื้อเสือขะนอง ฯ
 | 
| ๓๑๔
 | 
| ๏ หวังปะพระปรอดรื้อ |  | ดื้อเดิน
 | 
| หลอยกวั่งสังบูเรเพลิน |  | พลอดพร้อง
 | 
| หลีกหนามค่ามโขดเขิน |  | พนัศรื่น ครื้นเอย
 | 
| ลำฦกนึกขนิดน้อง |  | เสน่หเต้าเคล้าคลอ ฯ
 | 
| ๓๑๕
 | 
| ๏ ดงมเกลือเหลือดกล้ำ |  | ดำเหลือ
 | 
| เล่หม่อมย้อมมเกลือ |  | กแจะให้
 | 
| ใจหม่อมย่อมเหมือนเกลือ |  | กลิ่นร่ำ ดำเอย
 | 
| ดำเทือกเปลือกแก่นไสร้ |  | ซี่นต้นผลดำ ฯ
 | 
| ๓๑๖
 | 
| ๏ เดินดงวงหว่างเวิ้ง |  | เซิงสูง
 | 
| รื่นร่มชมฉมันฝูง |  | ฝ่านเนื้อ
 | 
| เนินไม้ใหญ่ยางยูง |  | พย่อมย่อม หอมเอย
 | 
| ชุ่มชื่นกลืนกล้ำเกลื้อ |  | กลิ่นเกลี้ยงเพียงสุคน ฯ
 | 
| ๓๑๗
 | 
| ๏ ค่ามป่งลงฮ่วงน้ำ |  | ค่ำเยน
 | 
| ปะแต่หมอต่อกเตน |  | ตกกลิ้ง
 | 
| หมอตายฝ่ายนกเปน |  | ปล่อยโปรด โทษเอย
 | 
| ย่ามพ่าพร้ากะทอทิ้ง |  | ไท่เฃ้ายาวยาน ฯ
 | 
| ๓๑๘
 | 
| ๏ สิ่งของต้องแต่งตั้ง |  | บังสกุน
 | 
| ปลงพระอสุภบุญ |  | แบ่งให้
 | 
| กรวดน้ำร่ำการุญ |  | เกรี่ยงกราบ ราบเอย
 | 
| เถ้ากวั่งสังบุเนได้ |  | ดาบหญ้ามตามประสงค์ ฯ
 | 
| ๓๑๙
 | 
| ๏ จากศพพลบค่ำคลุ้ม |  | พุ่มพง
 | 
| ป่าว่ายย่านหย่อมดง |  | แด่นลว้า
 | 
| ตามเกรี่ยงเลี่ยงลัดลง |  | แหล่งฮ่วย กวยแฮ
 | 
| หักฮ่างค้างที่ถ้า |  | ถิ่นน้ำลำธาร ฯ
 | 
| ๓๒๐
 | 
| ๏ เกรี่ยงสองกองกิ่งไม้ |  | ใส่เพลิง
 | 
| โพลงพลุ่งฟุ้งฟอนเซิง |  | สว่างฟ้า
 | 
| กวางปีบถีบป่ากเจิง |  | กจัดถิ่น สินแฮ
 | 
| ดงว่านกำยานลว้า |  | รเยือกข้างหว่างเขา ฯ
 | 
| ๓๒๑
 | 
| ๏ เหล่าเกรี่ยงเลี้ยงหนุ่มน้อย |  | อ้อยแตง
 | 
| มันเผือกเลือกจัดแจง |  | จุดไต้
 | 
| เดือนหนึ่งพึ่งรวงแสวง |  | หวานฉ่ำ ล้ำเอย
 | 
| เอมอิ่นยิ้มแย้มได้ |  | เกรี่ยงด้วยช่วยรวัง ฯ
 | 
| ๓๒๒
 | 
| ๏ เหล่าลูกผูกฮ่างห้อย |  | ย้อยโยน
 | 
| ไกวเล่นเจรจาโขน |  | ขับร้อง
 | 
| ชักเชือกเยือกยวบโอน |  | อ่อนสบัด กวัดเอย
 | 
| กล่อมเห่เรไรซ้อง |  | แซ่เหรื้อยเฉื่อยเสียง ฯ
 | 
| ๓๒๓
 | 
| ๏ เกรี่ยงว่าป่าว่านร้าย |  | ควายงัว
 | 
| เสือบ่อกล้ามากลัว |  | กลิ่นหว้าน
 | 
| เข้าชิดพิศมืดมัว |  | เมาซบ สลบแฮ
 | 
| ต้องย่างค้างไฟร้าน |  | รอดได้ไม่ตาย ฯ
 | 
| ๓๒๔
 | 
| ๏ เหมือนรู้ดูหว้านสว่าง |  | กลางดง
 | 
| เลื่อมลุกทุกที่ตรง |  | เกิดต้น
 | 
| มืดมืดยืดสว่างวง |  | ว่านชื่อ กระสือแฮ
 | 
| คิดใคร่ไปเที่ยวค้น |  | ขุดบ้างกลางคืน ฯ
 | 
| ๓๒๕
 | 
| ๏ เกรี่ยงห้ามยามหว้านลุก |  | ถูกตาย
 | 
| แก่อย่างไรไม่คลาย |  | คลั่งคลุ้ม
 | 
| จำอยุดสุดเสียดาย |  | ดูอร่าม วามเอย
 | 
| ริ่มห่างว่างซอกซุ้ม |  | สว่างหว้านด่านดง ฯ
 | 
| ๓๒๖
 | 
| ๏ ดึกดื่นชื่นชุ่มไม้ |  | ไพรพนม
 | 
| พร่ำพร่ำน้ำค้างพรม |  | พร่างฟ้า
 | 
| กลิ่นว่านซ่านส่งลม |  | กระหลบกรุ่น อุ่นเอย
 | 
| ยิ่งมืดครืดสว่างกล้า |  | กลิ่นกลุ้มคลุ้มเมา ฯ
 | 
| ๓๒๗
 | 
| ๏ หากครูรู้แก้ว่าน |  | ท่านสอน
 | 
| เศกขะมิ่นกินจึ่งนอน |  | นั่นได้
 | 
| เกรี่ยงเมาเหล่าลูกถอน |  | ให้ขะมิ่น กินแฮ
 | 
| เมาส่างต่างกราบไหว้ |  | ว่าขมี้นกินหาย ฯ
 | 
| ๓๒๘
 | 
| ๏ ยามสามยามพิศหว้าน |  | ซานซึม
 | 
| เพลิงกรับเสียงกระหึม |  | เห่าหื้อ
 | 
| ว่านคนบ่นพึมพึม |  | พูดค่าง ห้างแฮ
 | 
| กบเขียดเอียดอึงอื้อ |  | อึ่งร้องซ้องเสียง ฯ
 | 
| ๓๒๙
 | 
| ๏ กาแกแต่แว่วแหว้ว |  | แจ้วเสียง
 | 
| ไก่กุกลูกเจี๊ยบเรียง |  | รอบห้าง
 | 
| หนุ่มฟังนั่งมองเมียง |  | หมายไก่ ใกล้แฮ
 | 
| เกรี่ยงใส่ไฟค่างหล้าง |  | ดับสิ้นกลิ่นยา ฯ
 | 
| ๓๓๐
 | 
| ๏ เกรี่ยงชวนจวนสว่างหว้าน |  | ว่านแสลง
 | 
| ต่อแดดแผดแสงแขง |  | ค่อยเศร้า
 | 
| อยู่ชิดพิศร้ายแรง |  | ร้อนทั่ว ตัวเอย
 | 
| หนีออกนอกดงเข้า |  | เขตลว้าพาเดิน ฯ
 | 
| ๓๓๑
 | 
| ๏ สามยามตามเกรี่ยงอย้อง |  | มองทาง
 | 
| เดือนแหว่างแสงรางราง |  | เรี่ยไม้
 | 
| เกรี่ยงเราเป่าหลอดพลาง |  | เพลิงชุด จุดแฮ
 | 
| ออกจากปากดงได้ |  | แด่นลว้าป่าสูง ฯ
 | 
| ๓๓๒
 | 
| ๏ หึ่งหึ่งพึ่งเรียกร้อง |  | ก้องกหึม
 | 
| หมีบ่นดันดุ่มพึม |  | พุ่มไม้
 | 
| เยนเยียบเงียบเงางึม |  | สงบสงัด สัดเอย
 | 
| ฟ้าพร่ำน้ำค้างไห้ |  | รเยือกเนื้อเหลือหนาว ฯ
 | 
| ๓๓๓
 | 
| ๏ จวนรุ่งฟุ้งดอกไม้ |  | ไพรพนม
 | 
| รื่นรื่นชื่นอารม |  | เรื่อยริ้ว
 | 
| ร่วงหลุ่นบนเผ้าผม |  | ผอยถูก ตมูกเอย
 | 
| ลมผ่าวหนาวดอกงิ้ว |  | ง่วงเศร้าเหงาหงิม ฯ
 | 
| ๓๓๔
 | 
| ๏ หนาวลมห่มพ่าแก้ |  | แม่เอย
 | 
| หนาวที่ใจใครเลย |  | จแก้
 | 
| ยามรุ่นอุ่นอกเอย |  | เคียงคู่ อยู่แฮ
 | 
| ยามเท่าเปล่าทรวงแท้ |  | เที่ยวค้างกลางดง ฯ
 | 
| ๓๓๕
 | 
| ๏ เกรี่ยงเราเป่าหลอดโหล้ง |  | โหว่งดัง
 | 
| สำเหนียกเรียกรว้าฟัง |  | ฝ่ายบ้าน
 | 
| ข้างเขาเป่ารับรวัง |  | วิเวกโร่ โหร่แฮ
 | 
| รู้ชัดลัดเข้าหญ้าน |  | หย่อมลว้ามาคอย ฯ
 | 
| ๓๓๖
 | 
| ๏ เกรี่ยงปะละว้ารับ |  | นับถือ
 | 
| พาเค่าเย่าเรือนครื |  | พี่น้อง
 | 
| โหมไฟใส่ฟืนฮือ |  | ให้นั่ง อังเอย
 | 
| เช้าเพื่อนเกลื่อนมาพร้อง |  | พรักพร้อมล้อมสลอน ฯ
 | 
| ๓๓๗
 | 
| ๏ ลว้าเถือเนื้อสดให้ |  | ไส่กระบุง
 | 
| หนุ่มแต่งแกงเผ็ดปรุง |  | เปราะพร้อม
 | 
| กินเค่าเหล่าเกรี่ยงมุง |  | มองปาก อยากแฮ
 | 
| เสจสับกับเกรี่ยงล้อม |  | กทะลี้มชิมแกง ฯ
 | 
| ๓๓๘
 | 
| ๏ ร้องอร่อยพลางซดกลุ้ม |  | หนุ่มสาว
 | 
| แม่ลูกมูกฟูมยาว |  | ยืดย้อย
 | 
| มดเนื้อเหื่อโทรมพราว |  | พร่ำอร่อย น้อยฤๅ
 | 
| กอดหนุ่มอุ้มหนูน้อย |  | น่าได้ไว้ผัว ฯ
 | 
| ๓๓๙
 | 
| ๏ สานแกงแต่งพรีกพร้อม |  | ล้อมดู
 | 
| ครกใหญ่ไส่โขรกครู |  | ครอบให้
 | 
| กวางป่าฮ่ากระทะหู |  | ห้อมซด หมดแฮ
 | 
| อิ่มอกยกมือไหว้ |  | แวดล้อมพร้อมเพรียง ฯ
 | 
| ๓๔๐
 | 
| ๏ สาวสาวเหล่าลูกลว้า |  | หน้าชม
 | 
| ยิ้มย่องผ่องผิวสม |  | ผูกเกล้า
 | 
| คิ้วตาน่านวลสม |  | เสมอฮ่าม งามเอย
 | 
| แค่งทู่หูเจาะเจ้า |  | จึ่งต้องหมองศรี ฯ
 | 
| ๓๔๑
 | 
| ๏ น้อยน้อยพลอยว่าลว้า |  | หน้านวล
 | 
| ยุทหยอกนอกเสื้อสวน |  | แซ่ซ้อง
 | 
| สาวสาวเหล่าลว้ากวน |  | กอดหนุ่ม อุ้มเอย
 | 
| ปล่ำเล่นเช่นพี่น้อง |  | นึกหน้าปรานี ฯ
 | 
| ๓๔๒
 | 
| ๏ ตาลวดยวดยิ่งลว้า |  | ป่าเขียว
 | 
| เคยปะพระเจดีเดียว |  | เที่ยวด้วย
 | 
| ลาสาวเหล่าลว้าเกรียว |  | กรูส่ง ดงเอย
 | 
| เกรี่ยงเลือกเผือกมันกล่วย |  | แบกบ้างทางไกล ฯ
 | 
| ๓๔๓
 | 
| ๏ ลวดลว้าพาเลี้ยวลัด |  | ตัดทาง
 | 
| ไผ่ป่าหนาหนามกลาง |  | กลับเกลี้ยง
 | 
| พ้นไผ่ไม้ยูงยาง |  | ยามหล่น ผลเอย
 | 
| ลูกร่อนว่อนเวียรเหลี้ยง |  | หลีกต้นหล่นไกล ฯ
 | 
| ๓๔๔
 | 
| ๏ ลูกยางอย่างลูกน้อย |  | ถ่อยสถุน
 | 
| ไม่รักศักศรีกระกุน |  | เก่งก้อ
 | 
| ครูสอนห่อนเหนคุน |  | คิดออก นอกเอย
 | 
| ปลิ้นปลอกหลอกหลอนฬ้อ |  | เล่ต้นผลยาง ฯ
 | 
| ๓๔๕
 | 
| ๏ เยนชื่นรื่นร่มไม้ |  | ไพรรหง
 | 
| เปนป่ากฤศนาลง |  | สลับไม้
 | 
| โกร๋นเกราะเผาะผุะลง |  | ผุยล่อน กร่อนเอย
 | 
| กฤศนางว่าครืไสร้ |  | พุะไม้ใหญ่พยูง ฯ
 | 
| ๓๔๖
 | 
| ๏ ขึ้นเนินเดินใกล้ชิด |  | กฤศนา
 | 
| หอมรื่นชื่นนาสา |  | สูดซ้ำ
 | 
| สมมุดดุจดังทา |  | แป้งกแจะ และเอย
 | 
| ใครไม่ได้ให้น้ำ |  | กุหลาบหุหล้อยน้อยใจ ฯ
 | 
| ๓๔๗
 | 
| ๏ ขาดขะมิ้นสรี้นแม่เลี้ยง |  | ลูกเอย
 | 
| สารภีพ่อเคย |  | ขัดเนื้อ
 | 
| บุญนากยากไร้เชย |  | เช่นกลิ่น ขมิ้นแฮ
 | 
| ถึงไม่เหลืองเรืองเหรื้อ |  | ร่ำง้อขอหญิง ฯ
 | 
| ๓๔๘
 | 
| ๏ หนุ่มหนูรู้อบผ้า |  | หาหอม
 | 
| ดอกไม้ไส่ห่อสนอม |  | แนบไว้
 | 
| ขาดแป้งแต่งตัวมอม |  | มีดอก ไม้เอย
 | 
| ต่างฝูกลูกนอนได้ |  | นุ่มเนื้อเจือจอม ฯ
 | 
| ๓๔๙
 | 
| ๏ อกเอยเคยขู้พลอด |  | ฉอดเสียง
 | 
| ตกเถื่อนเพื่อนกับเกรี่ยง |  | รว้า
 | 
| ยามมีที่รักเคียง |  | ค่างค่อน ฉอ้อนเอย
 | 
| ยามยากบากเบือนหน้า |  | นึกน้องสยองแสยง ฯ
 | 
| ๓๕๐
 | 
| ๏ ทางร่มลมรื่นเหรื้อย |  | เชื่อยโชย
 | 
| หอมสุกกรมยมโดย |  | ดอกไม้
 | 
| ผิละพวงกลิ่นโรย |  | รริกร่อน ว่อนเอย
 | 
| ตูมตาดกลาดหล่นใกล้ |  | เกลื่อนข้างทางเดิน ฯ
 | 
| ๓๕๑
 | 
| ๏ ตวันเที่ยงเลี่ยงเลียบน้ำ |  | ลำธาร
 | 
| ภบที่ศีลาลาน |  | ฦกซึ้ง
 | 
| อยุดยั้งนั่งสำราญ |  | ร่มโศก ฉโงกเอย
 | 
| ชื่นฉ่ำน้ำอ่อนอึ้ง |  | อาบเหล้นเยนสบาย ฯ
 | 
| ๓๕๒
 | 
| ๏ หนูหนุ่มทุ่มท่องน้ำ |  | ลำลหาน
 | 
| ฟุ้งฟาดสาดสายสนาน |  | สนุกบ้า
 | 
| ลวดกวั่งซุ่งบูเรบูราน |  | เรียนหนุ่ม กระทุ่มเอย
 | 
| เด็กอ่อนสอนเกรี่ยงลว้า |  | ว่ายน้ำสำราน ฯ
 | 
| ๓๕๓
 | 
| ๏ เกรี่ยงเลือกเชือกชิ่งช้า |  | ช่วยแขวน
 | 
| หนุ่มหนุ่มรุมไกวแสน |  | สนุกล้ำ
 | 
| เจรจาว่าถวายแหวน |  | หวังเหาะ เคราะแฮ
 | 
| วันฃาดพลาดโพล่งน้ำ |  | สนั่นร้องซ้องเสียง ฯ
 | 
| ๓๕๔
 | 
| ๏ น้ำใสไหลเลื่อนช้า |  | ปลากริม
 | 
| กระกรับเกราะเราะเรียงริม |  | ร่มไม้
 | 
| ศรีศะตะกั่วพิมพ์ |  | พาตพาก มากเอย
 | 
| ปักเป่าเหล่าหลดไหล้ |  | แฉลบเลี้ยวเที่ยวสลอน ฯ
 | 
| ๓๕๕
 | 
| ๏ แห่งตื่นพื้นกรวดแก้ว |  | แวววาว
 | 
| วาววับจับพฤกษพราว |  | พร่างน้ำ
 | 
| นิลบ้างหล่างเหลืองขาว |  | เฃียวแข่ง แดงเอย
 | 
| ช้อนคึ่นมึนมัวคล้ำ |  | เคลือบคล้ายสลายสลัว ฯ
 | 
| ๓๕๖
 | 
| ๏ กลางน้ำคล่ำดอกไม้ |  | ไหลลอย
 | 
| เหล่าหนุ่มสุ่มว่ายคอย |  | แข่งคว้า
 | 
| เด็จกลีบจีบเรือพลอย |  | เพลินเล่น เยนเอย
 | 
| เกรี่ยงว่ายได้ลว้า |  | ว่ายไหม้ไคร่เปน ฯ
 | 
| ๓๕๗
 | 
| ๏ ชุ่มชื่นขึ้นจากน้ำ |  | สำราน
 | 
| ลว้าเกรี่ยงเลี้ยงอ้อยตาน |  | มตาดมต้อง
 | 
| เงาะป่าว่าหวายหวาน |  | วางต่าง ต่างเอย
 | 
| อิ่มชื่นรื่นเริงร้อง |  | รับช้าลาธาร ฯ
 | 
| ๓๕๘
 | 
| ๏ ตวันบ่ายหายเลื่อยล้า |  | คลาไคล
 | 
| ค่ามโป่งดงเหลกไหล |  | แล่งขมิ้น
 | 
| ภบเตาเก่าก่อไฟ |  | ผ้าพาด บาตแฮ
 | 
| ตายแน่แร่กินสริ้น |  | ซากเนื้อเหลือของ ฯ
 | 
| ๓๕๙
 | 
| ๏ สงสารท่านที่ม้วย |  | อวยบุญ
 | 
| กระดูกยังบังสกุน |  | เก็บผ้า
 | 
| ย่ามบาตขาดเปนจุน |  | จุดใส่ ไฟเอย
 | 
| ตายเปล่าเจ้ากูบ้า |  | บ่อรู้ครูสอน ฯ
 | 
| ๓๖๐
 | 
| ๏ เหล็กไหลได้แต่บ้า |  | หาแสวง
 | 
| ถูกแร่แม่สารแสลง |  | เหล็กคล้าย
 | 
| หลอมถลุงพลุ่งเพลิงแรง |  | ราวรศ กรดเอย
 | 
| ควันพิศฤทธสารร้าย |  | ร่ำไซ้ไสร้สูร ฯ
 | 
| ๓๖๑
 | 
| ๏ เดินทางหว่างไม้ชัด |  | ลัดเฉลียง
 | 
| ลมตกนกสนั่นเสียง |  | แซ่ร้อง
 | 
| ร่ายไม้ไต่มองเมียง |  | เหมือนจัก ทักเอย
 | 
| เพรียกพลอดฉอดเสียงซ้อง |  | แซ่จ้อซอแซ ฯ
 | 
| ๓๖๒
 | 
| ๏ นกตขาบคาบตขบเต้น |  | เผ่นโจร
 | 
| บ้ารบุ่นขุนแผนโผน |  | ผ่านหน้า
 | 
| เหล่านกหกหิ้วโหน |  | ห้อยไต่ ไม้แฮ
 | 
| ไก่เถื่อนเกลื่อนไก่ฟ้า |  | ฟุบไม้ไซ้ขน ฯ
 | 
| ๓๖๓
 | 
| ๏ คู่ลาโห่โหรโร่โหร้ |  | โห่โหย
 | 
| โภระโดกโหวกวิเวกโหวย |  | แว่วซ้อง
 | 
| ยามยินยิ่งดิ้นโดย |  | เดินหว่าง ทางเอย
 | 
| เฆ้ากู่กู๋กู่ก้อง |  | ไก่แก้วแจ้วเสียง ฯ
 | 
| ๓๖๔
 | 
| ๏ แซ้งแซวแว่วแหว้วพลอด |  | ฉอดเสียง
 | 
| หวีดหว่อจ้อจับเคียง |  | คู่เคล้า
 | 
| นึกเหมือนเพื่อนรักเรียง |  | ร่ำพลอด ฉอดเอย
 | 
| อายนกอกใจเศร้า |  | โศกสอื้นฝืนเดิน ฯ
 | 
| ๓๖๕
 | 
| ๏ ผงกผงกนกอี่แอ้น |  | กระแวนกระเวน
 | 
| กวักเกว่าเหล่ากางเขน |  | แขกเต้า
 | 
| ตัวภู่จู่โจมเจน |  | กโจมจับ ทับแฮ
 | 
| ขะมิ่นอ่อนนอนแนบเคล้า |  | คู่ป้อนสลอนเหลือง ฯ
 | 
| ๓๖๖
 | 
| ๏ หนูหนุ่มดูขมิ้นอ่อน |  | นอนคลอ
 | 
| ใครช่วยทามาหนอ |  | นกขมิ้น
 | 
| เหลืองอ่อนหล่อนลองฃอ |  | ขมิ้นนก ขมิ้นเอย
 | 
| ขมิ้นที่ของน้องสิ้น |  | แซ่งฉอ้อนวอนฃอ ฯ
 | 
| ๓๖๗ ( อักษรสาม )
 | 
| ๏ รวังไพรร่ายร้องกร่อ |  | กร๋อกรอ
 | 
| แอ้แอ่แอ้แอ๊อุลอ |  | เลียบร้อง
 | 
| พญาลอล่อล้อคลอ |  | เคล้าคู่ อยู่แฮ
 | 
| กะหรอดกรอดกร๊อดกร๋อกร้อง |  | กะรอกเต้นเล่นกระแต ฯ
 | 
| ๓๖๘
 | 
| ๏ ต้อยตี๋วิศชิศโฉบร้อง |  | ก้องเกรียว
 | 
| ตวี๋ดตวิ๋ดติ๋ดเตี่ยวเตียว |  | เจี่ยวจ้อย
 | 
| ตามทักปักหน้าเจียว |  | เจ้าตี๋วิด กระจิ๋ดเอย
 | 
| เด็กรักทักถามกต้อย |  | กเตาะเต้นเผ่นหนี ฯ
 | 
| ๓๖๙
 | 
| ๏ กต่ายตุ่นวุ่นวิ่งข้าง |  | ทางเตียน
 | 
| เด็กโดดโลดไล่เฉวียร |  | ฉวัดคว้า
 | 
| ทักกระทอล่อเลี้ยวเวียร |  | วิ่งลัด สกัดแฮ
 | 
| ล้มลุกคุกเข่าหน้า |  | นิ่วต้องย่องเดิน ฯ
 | 
| ๓๗๐
 | 
| ๏ ตวันเยนเหนโขดตขุ้ม |  | เฃาเฃียว
 | 
| สูงสุดดุจกลีบเกลียว |  | เมฆคลุ้ม
 | 
| เสือกวางต่างกระเกริงเกรียว |  | เกริ่นป่า มาแฮ
 | 
| เดชะพระเจ้าคุ้ม |  | คชร้ายควายเสือ ฯ
 | 
| ๓๗๑
 | 
| ๏ ถึงถิ่นหินเงื้อมงอก |  | กรอกเขา
 | 
| หินหลักปักสองเสา |  | ซอกน้อย
 | 
| ลอดเลี้ยวเหนี่ยวหน่วงเถา |  | ลัดาช่วย ด้วยแฮ
 | 
| ลงภุปรุะน้ำพร้อย |  | พร่างคล้ายสายฝน ฯ
 | 
| ๓๗๒
 | 
| ๏ พระเจดีที่ค่างถ้ำ |  | บุรำบุราน
 | 
| สูงสักหกสอกประมาณ |  | ลม่อมป้อม
 | 
| ปตูมีที่ช่องดาน |  | ดันปิด สนิดแฮ
 | 
| ปูนเพชรเขดเฃาล้อม |  | แล่งไว้ใบลาน ฯ
 | 
| ๓๗๓
 | 
| ๏ หนูหนุ่มรุมเข้าผลัก |  | ปักกตู
 | 
| ปิดห่องของท่านผู่ |  | ภิเศศไว้
 | 
| ต่างมองซ่องดานดู |  | แวววับ ลับแฮ
 | 
| สะมาบาปกราบไหว้ |  | หวังผึ้งจึ่งมา ฯ
 | 
| ๓๗๔
 | 
| ๏ จัดแจงแต่งตั้งธูป |  |  เทียรถวาย
 | 
| เข้าตอกดอกไม้ราย |  | รอบล้อม
 | 
| สงพระประสุคนปราย |  | ปรุงรศ สดเอย
 | 
| กราบพระประนศน้อม |  | นั่งไต้ไทรทอง ฯ
 | 
| ๓๗๕
 | 
| ๏ จุดเทียรเวียรสว่างเวิ้ง |  | เพิงผา
 | 
| น้ำภุทลุศีลา |  | ลั่นครื้น
 | 
| ห้วงห้องปล่องคงคา |  | ขังเปี่ยม เปรี่ยมเอย
 | 
| ชื่นชุ่มภูมิภาคพื้น |  | ภิฦกหน้าอาไศรย ฯ
 | 
| ๓๗๖
 | 
| ๏ หาถ้ำค่ำมืดไหม้ |  | ใคร่เหน
 | 
| สงัดเงียบเยียบเยือกเยน |  | อย่อมไม้
 | 
| ภบแท่นแผ่นผาเปน |  | ปูนเพช สำเรจเอย
 | 
| ที่อยู่ผู่ภิเศศไว้ |  | ฉวากเวิ้งเพิงเขา ฯ
 | 
| ๓๗๗
 | 
| อาไสในเงื้อมฉโงก |  | โกรกผา
 | 
| ที่แท่นแผ่นศีลา |  | เลื่อมแก้ว
 | 
| เทียรธูปบุพบูชา |  | เชิญช่วย ด้วยเอย
 | 
| กราบพระอธิถานแล้ว |  | ลูกน้อยพลอยนอน ฯ
 | 
| ๓๗๘
 | 
| ๏ เกรี่ยงกวั่งทังลวดลว้า |  | กล้าแขง
 | 
| ฟืนไส่ไฟโพลงแสง |  | สว่างหน้า
 | 
| หุงเค่าเต่าต้มแกง |  | กินเสจ สำเรจแฮ
 | 
| นั่งเล่นเยนเยือกฟ้า |  | พร่ำพร้อยฝอยฝน ฯ
 | 
| ๓๗๙
 | 
| ๏ ลวดว่าป่าปู่เจ้า |  | เฃาโพรง
 | 
| ที่อยู่หมู่ช้างโขลง |  | คล่ำล้อม
 | 
| เยนเช้าเหล่าช้างโยง |  | ฝูงเที่ยว เกรียวแฮ
 | 
| มาปลอดยอดดีด้อม |  | ดอดเข้าเฃาสบาย ฯ
 | 
| ๓๘๐
 | 
| ๏ ไต้เหนือเสือช้างรอบ |  | ขอบเขา
 | 
| อยู่แต่นอกสอกเสา |  | แซ่ซ้อง
 | 
| โกรกกรอกซอกแซกเรา |  | ทลุโตล่ง โว่งเอย
 | 
| สัตอื่นหมื่นแสนต้อง |  | เติ่งค้างข้างเฃา ฯ
 | 
| ๓๘๑
 | 
| ๏ เกรี่ยงลว้าป่าปู่เจ้า |  | เขากลัว
 | 
| อยู่แต่นอกกลอกหวัว |  | ไว่ซ้อง
 | 
| แสกเค้าเค่ามามัว |  | มืดน่า ตาแฮ
 | 
| เด็กใหญ่ไม่รู้ฉ้อง |  | ฉวากโว้งโพรงเฃา ฯ
 | 
| ๓๘๒
 | 
| ๏ ตาลวดอวดอ้างเริ่ม |  | เดิมที
 | 
| โขลงไล่ไพล่ผลุนหนี |  | เหนี่ยวไม้
 | 
| เหนปล่องช่องเลกมี |  | มุดลอด ตลอดแฮ
 | 
| จึ่งปะพระเจดีได้ |  | สดับต้นหนหลัง ฯ
 | 
| ๓๘๓
 | 
| ๏ ฟังผร่ำตำเรื่องรู้ |  | บูราน
 | 
| ศักสิทพิศฐานชาญ |  | เชี่ยวแท้
 | 
| ตรวดน้ำร่ำอธิถาน |  | เทพช่วย ด้วยเอย
 | 
| ขอปะพระปรอดแก้ |  | สดวกได้ใบลาน ฯ
 | 
| ๓๘๔
 | 
| ๏ น้ำพึ่งครึ่งจอกตั้ง |  | สังเวย
 | 
| เชิญพระปรอดเสวย |  | หว่างไม้
 | 
| บุบผาบุชาเชย |  | ช่วยชัก สลักแฮ
 | 
| ฃออ่านลานทองได้ |  | ดุจข้าอาวร ฯ
 | 
| ๓๘๕
 | 
| ๏ หนึ่งครูผู่ภิเศศส้าง |  | ปางหลัง
 | 
| เชิญช่วยอวยสวัดิหวัง |  | ไว่เท้า
 | 
| ประโหญดโปรดสัตสัง |  | สารวัด สวัดิเอย
 | 
| จึ่งจิตสิทธิแก่กล้า |  | กม่อมหมั้นกตันยู ฯ
 | 
| ๓๘๖
 | 
| ๏ อัพิวาทราตนหนั้ง |  | ตั้งใจ
 | 
| หวิดหวิดชิดเฉียดไฟ |  | ฟอดผึ้ง
 | 
| เทียรดับกลับจุดไฟ |  | ส่องขเม่น เหนแฮ
 | 
| สธุสพระปรอดขรึ้ง |  | จอกแก้วแพรววาว ฯ
 | 
| ๓๘๗
 | 
| ๏ หญิบขึ้นลื่นหลุดเหล้ |  | ปรอดเหลว
 | 
| ใสเหน่งเปล่งปลอดเปลว |  | ปลอบช้อน
 | 
| ห่อนเหนเช่นองคเอว |  | เล็ดฟ่าย คล้ายแฮ
 | 
| หญิบหลุดปลุดปลิ้นปล้อน |  | เปล่าคล้ายหายสูร ฯ
 | 
| ๓๘๘
 | 
| ๏ น้ำพึ่งครึ่งกระบอกตั้ง |  | หวังริน
 | 
| ฟอดฟอดปรอดกิน |  | กบปล้อง
 | 
| ควักขึ้นลื่นตกหิน |  | หายเปล่า เล่าแฮ
 | 
| หนุ่มห่อ(ต้นฉบับเลือน)อยู่ซ้อง |  | แซ่ปล้ำคลำหวาม ฯ (หวามหรือหลาย ต้นฉบับไม่ชัด)
 | 
| ๓๘๙
 | 
| ๏ เกรี่ยงลว้าผ้าขอดเข้า |  | เปล่าหาย
 | 
| ใส่กลักหนักมือหมาย |  | มั่นแท้
 | 
| กลับลอดปลอดเปล่าดาย |  | เดกกโดด โครทเอย
 | 
| ลื่นหลุดสุดกลแก้ |  | กิจสึ้งตรึงกระสิน ฯ
 | 
| ๓๙๐
 | 
| ๏ หายลื่นคืนเข้ากบอก |  | ออกถูน (ถูนหรือพูน ต้นฉบับไม่ชัด)
 | 
| รุ่มร่ำน้ำพึ่งสูน |  | ซิ่นม้วย
 | 
| ปรอดหายฝ่ายกองกูล |  | ก่อกลับ ดับแฮ
 | 
| เทียรท่วยพลอยหมดด้วย |  | เด็กจ้องส่องแสวง ฯ
 | 
| ๓๙๑
 | 
| ๏ ดึกสามยามสงัดครึ้ม |  | งึมเงา
 | 
| เยนเยียบเงียบขอบเฃา |  | โขดเงื้อม
 | 
| มืดคลุ้มพุ่มกระแบกกระเบา |  | บังปิด มิดเอย
 | 
| แวววับลับแลเหลื้อม |  | ปรอดหร้อนว่อนเวียร ฯ
 | 
| ๓๙๒
 | 
| ๏ เกือบรุ่งฝูงช้างแซ่ |  | แปร๋แปร๋น
 | 
| กรวดป่ามาแกร๋นแกร๋น |  | เกริ่นหย้าน
 | 
| ฮูมฮูมอู่มอึงแสน |  | สนั่นรอบ ขอบแฮ
 | 
| คึกคึกทึกเสทือนสท้าน |  | ถิ่นไม้ไพรพนม ฯ
 | 
| ๓๙๓
 | 
| ๏ ต่างตื่นฟื้นสติตั้ง |  | ฟังโขลง
 | 
| ครื้นครั่นลั่นผึงโผง |  | แผดร้อง
 | 
| เกรี่ยงเราเป่าหลอดโหวง |  | โหว่งโว่ โร่แฮ
 | 
| ช้างสงัดบัดเดี๋ยวซ้อง |  | แซ่เข้าเสาหิน ฯ
 | 
| ๓๙๔
 | 
| ๏ อึกกทึกครึกครื้นนอก |  | กรอกทาง
 | 
| หักค่นต้นยูงยาง |  | ย่ำค้น
 | 
| เหมือนรู้ว่าอยู่กลาง |  | กลีบช่อง ปล่องแฮ
 | 
| จนรุ่งฝูงช้างร้น |  | รุกร้องซ้องเสียง ฯ
 | 
| ๓๙๕
 | 
| ๏ เกรี่ยงลว้าพาขึ้นฉโงก |  | โกรกสูง
 | 
| แลค่างล่างช้างฝูง |  | ฟูดฉเง้อ
 | 
| กลิ่นใกล้ไล่โยกยูง |  | ยางค่น ต้นแฮ
 | 
| เขย่งคึ้นยื่นงวงเหย้อ |  | ยุดไม้ไต่เฃา ฯ
 | 
| ๓๙๖
 | 
| ๏ ดูเล่นเหนสนุกหน้า |  | ผาเผิน
 | 
| ตรงกรอกซอกเสาเนิน |  | นั่งพร้อม
 | 
| ช้างยิ่งวิ่งพล่านเพลิน |  | พลอยคว่าง ช้างแฮ
 | 
| ช้างแล่นแปร๋นฮูมห้อม |  | หืดฮื้ออื้ออึง ฯ
 | 
| ๓๙๗
 | 
| ๏ หนุ่มหนุ่มรุมโห่ขว้าง |  | ช้างโขลง
 | 
| มันขเม่นเหนคนโขยง |  | เย่อไม้
 | 
| ตามุ่งพลุ่งพลามโพลง |  | พลั่งพลั่ง ปลั่งแฮ
 | 
| ฮูมเค่าเสาหินไง้ |  | งัดง้างสล้างสลอน ฯ
 | 
| ๓๙๘
 | 
| ๏ แลดูหมู่ช้างเถื่อน |  | เกลื่อนโขลง
 | 
| ลุยผ่ามาผางโผง |  | พวกพ้อง
 | 
| ยัดเยียดเสียดแซกโยง |  | ยาวยืด มืดแฮ
 | 
| แหงนน่างาเงยซ้อง |  | สลับสล้างค่างเขา ฯ
 | 
| ๓๙๙
 | 
| ๏ ช้างบ้างาใหญ่เฟื้อย |  | เปลือยเปลา
 | 
| ทลวงทลึ่งถึงแทงเสา |  | สวบง้าง
 | 
| งากระเด่นเผ่นท้าวเทา |  | แทงอีก ฉลีกเอย
 | 
| บ้าเลือดเดือดดุนช้าง |  | อื่นร้องซ้องเสียง ฯ
 | 
| ๔๐๐
 | 
| ๏ เพลินดูหมู่ช้างคล่ำ |  | ต่ำสูง
 | 
| เตี้ยค่อมปลอมแปลกฝูง |  | เฟ่าฉแง้
 | 
| ขุดขัดงัดยางยูง |  | ยับทับ สลับแฮ
 | 
| จนเที่ยงเสียงเซงแส้ |  | แสบท้องต้องถอย ฯ
 | 
| 
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  ๔๐๑ - ๔๖๒ 
| 
 | 
| ๔๐๑
 | 
| ๏ เกรี่ยงลว้าปลาเค่าน้ำ |  | สำรอง
 | 
| ติดย่ามตามทำนอง |  | น่าไม้
 | 
| พรีกเกลือเมื่อฃาดของ |  | คิดคู่ หมูเอย
 | 
| อร่อยอิ่มยิ้มแย้มได้ |  | เด็กน้อยพลอยเพลิน ฯ
 | 
| ๔๐๒
 | 
| ๏ เลียบเดินเนินไม้รอบ |  | ขอบเฃา
 | 
| รื่นร่มชมสลูดเฉลา |  | สลับเลื้อย
 | 
| มสังทรางกร่างกรันเกรา |  | กรวยกระทุ่ม ฉอุ่มเอย
 | 
| เคี่ยมข่อยสร้อยฟ้าเฟื้อย |  | เฟื่องฟุ้งจรุงจรวย ฯ
 | 
| ๔๐๓
 | 
| ๏ มไฟมเฟืองเหลืองอร่ามต้น |  | ผลพวา
 | 
| แมงคุดลมุดษีดา |  | ดกด้วย
 | 
| บูราณท่านปลูกมา |  | มีพืด ยืดเอย
 | 
| ไม้งอกซอกเหวห้วย |  | ดอกย้อยห้อยไสว ฯ
 | 
| ๔๐๔
 | 
| ๏ มตูมมตาดกลาดกลิ้งหล่น |  | ล้นเหลือ
 | 
| เดกใคร่ได้ไส่เรือ |  | ร่ำค้า
 | 
| เหมือนปลูกลูกดอกเฝือ |  | ฟุ้งตลบ อบเอย
 | 
| อยากอยู่ดูสนุกหน้า |  | นั่งเหล้นเยนใจ ฯ
 | 
| ๔๐๕
 | 
| ๏ เลียบรอบขอบเขตฃ้ำ |  | ย่ำเยน
 | 
| มาที่เจดีเหน |  | แห่งถ้ำ
 | 
| น้ำภุปรุะซ่านเซน |  | สาดปิด มิดแฮ
 | 
| ต่อนั่งหลังรับน้ำ |  | ภุไว้ได้เหน ฯ
 | 
| ๔๐๖
 | 
| ๏ อยากดูซู่เปียกน้ำ |  | ตรำหนาว
 | 
| มืดเขม่นเหนแวววาว |  | สว่างหว้าน
 | 
| ภุน้ำพร่ำพรมพราว |  | หนาวสุด อยุดแฮ
 | 
| ต่างต่างคางสั่นสท้าน |  | สทึกสท้อนถอนใจ ฯ
 | 
| ๔๐๗
 | 
| ๏ หนาวน้ำซ้ำเปียกผ้า |  | หน้าจ๋อย
 | 
| สุมไส่ไฟโพลงพลอย |  | ผึ่งผ้า
 | 
| เพลิงแรงแฮ่งแล้วคอย |  | ขึ่งอื่น ผืนแฮ
 | 
| พร้อมพรั่งทังเกรี่ยงลว้า |  | ไว่ตั้งสังเวย ฯ
 | 
| ๔๐๘
 | 
| ๏ บุบผาสารพัดพร้อม |  | หอมรเหย
 | 
| บำบ่วงสรวงสังเวย |  | สวัดิให้
 | 
| ผลักดูปตูเผย |  | ภอขเยื่อน เคลื่อนแฮ
 | 
| แย้มช่องสองนิ้วได้ |  | เด็กด้วยช่วยดุน ฯ
 | 
| ๔๐๙
 | 
| ๏ ในห้องมองมืดกลุ้ม |  | คลุ้มควัน
 | 
| หอมรื่นชื่นกลิ่นจรร |  | จากห้อง
 | 
| ผลักอีิกกริกกลอนดัน |  | ดุนผลัก หนักแฮ
 | 
| ปตูกลับหับกึงก้อง |  | ปกับแหน้นแผ่นผนัง ฯ
 | 
| ๔๑๐
 | 
| ๏ โยกคลอนห่อนจได้ |  | ไหวสเทือน
 | 
| รู้เท่าเจ้าบิดเบือน |  | บ่อให้
 | 
| เยนย่ำค่ำคิดเฟือน |  | ไฟไส่ ไว้แฮ
 | 
| ไกลถิ่นสริ้นเทียรไต้ |  | ต่างต้องกองเพลิง ฯ
 | 
| ๔๑๑
 | 
| ๏ เหมือนรู้ครูเถ้าเล่า |  | เราเหน
 | 
| ถ้ำที่เจดีเปน |  | ป่าซึ้ง
 | 
| เบิกสลักผลักกระดอนกระเดน |  | กระดากกลับ หับแฮ
 | 
| หมดเลี่ยนเทียรน้ำผึ้ง |  | ผักส้าปลายำ ฯ
 | 
| ๔๑๒
 | 
| ๏ คิดกลับหลับอ่อนสอื้น |  | ตื้นใจ
 | 
| กรีดกริ่งหริ่งเรไร |  | เรื่อยร้อง
 | 
| แจ้วแจ้วแว่วเสียงไส |  | ซอรับ ขับเอย
 | 
| เรื่อยเรื่อยเฉื่อยเสียงซ้อง |  | เสนาะน้ำคำครวน ฯ
 | 
| ๔๑๓ ( ฝัน )
 | 
| ๏ เสียวทราบวาบสว่างเวิ้ง |  | เผิงผา
 | 
| เพียงพระโรงโถงฝา |  | เฟ่าท้าว
 | 
| สี่นางค่างเคียงพญา |  | ยอดยิ่ง หญิงเอย
 | 
| ไว้จุกลูกเล็กจ้าว |  | แจ่มหน้าสง่างาม ฯ
 | 
| ๔๑๔
 | 
| ๏ ท้าทับจับปี่จ้อง |  | ลองซอ
 | 
| พร้อมพรั่งนั่งเรียงรอ |  | เรียบร้อย
 | 
| กระษัตรหัฐจบฃอ |  | คำขับ สดับแฮ
 | 
| ยินชื่อฦๅเลื่องถ้อย |  | เทพท้าวกล่าวยอ ฯ
 | 
| ๔๑๕
 | 
| ๏ จำรับขับกล่อมท้าว |  | กล่าวกลอน
 | 
| ชมพระศะศริทร |  | ถ่องฟ้า
 | 
| ดาวประดับกับจรรจร |  | แจ่มเมฆ วิเวกเอย
 | 
| เพียงราชนาฎนวลหน้า |  | นอบน้อมล้อมสลอน ฯ
 | 
| ๔๑๖
 | 
| ๏ ท้าวชอบตอบเหล้าเรื่อง |  | เบื้องบุราณ
 | 
| ปราสาทราชวังสถาน |  | ท่านส้าง
 | 
| เฃารอบขอบปรากาล |  | เกิดห่า มาแฮ
 | 
| เปนเถื่อนเกลื่อนโขลงช้าง |  | ช่วยเผ้าเข้าของ ฯ
 | 
| ๔๑๗
 | 
| ๏ เจดีที่อยู่ห้อง |  | ทองพทม
 | 
| ปรอดเสร็จเพชปูนปสม |  | ใส่ไว้
 | 
| สำหรับกับถั่วนม |  | เนื้อแผด แปดแฮ
 | 
| ของลูกจุกจได้ |  | เกิดสร้างปรางทอง ฯ
 | 
| ๔๑๘
 | 
| ๏ ใช่ยาอายุร้อย |  | แสนปี
 | 
| ทั่วล่าหาห่อนมี |  | แม่นแล้ว
 | 
| ปรอดฟอดรัศมี |  | เสมอเม็จ เพชเอย
 | 
| ใช่พระปรอดแพร้ว |  | พระไหว้ใช่การ ฯ
 | 
| ๔๑๙
 | 
| ๏ หนึ่งคว่างช้างเจ้าป่า |  | งากระเดน
 | 
| โป่งป่ามาคอยเขน |  | เคียดแค้น
 | 
| สมเคราะเพราะเหตุเหน |  | ให้สวัดิ กษัตรเอย
 | 
| นอนหลับทับที่แถ้น |  | ท่านอ้างทางบุญ ฯ
 | 
| ๔๒๐ ( ห้าม ๓ ข้อ )
 | 
| ๏ ห้ามอย่าหาปรอดแหร้ |  | แชเชือน
 | 
| สืบทร่างทางบุญเบือน |  | แบ่งบ้าง
 | 
| ยายืนหมื่นปีเฟือน |  | ฝ่ายว่า บ้าแฮ
 | 
| อย่าอยู่จู่หนีช้าง |  | ช่วยให้ไปดี ฯ
 | 
| ๔๒๑
 | 
| ๏ ปลาดปากฝากบุตรไว้ |  | ให้เรียน
 | 
| กลอนกล่าวท่านลัศเตียน |  | แต่ต้น
 | 
| ลูกวานอ่านรามเกียร |  | เกิดยุก สนุกแฮ
 | 
| ช้างไล่ได้พาพ้น |  | พูดอ้อนวอนวาน ฯ
 | 
| ๔๒๒ ( ตื่น )
 | 
| ๏ สว่างตื่นขึ้นเก้าค่ำ |  | สำคัน
 | 
| จาฤกเรื่องเมืองสุพรรณ |  | ผูกไว้
 | 
| เคลิ้มเหนเช่นไฝ่ฝัน |  | ฟังเจ้า เล่าเอย
 | 
| ลูกเล็กเด็กจได้ |  | สดับห้ามสามสถาน ฯ
 | 
| ๔๒๓
 | 
| ๏ เลยลาป่าปู่เจ้า |  | เช้าสาย
 | 
| ออกจากปากปล่องหมาย |  | มุ่งช้าง
 | 
| เหนเกลื่อนเถื่อนพังพลาย |  | พล่านสกัด อัดเอย
 | 
| ล้อมรอบขอบเฃาข้าง |  | เขดเฃ้าเสาหิน ฯ
 | 
| ๔๒๔
 | 
| ๏ ใจหายหมายดุจเจ้า |  | เข้าฝัน
 | 
| โป่งป่ามาสกัดกัน |  | เก่งแท้
 | 
| โห่ขับกลับกลุ่มถลัน |  | ทลวงไล่ ใกล้แฮ
 | 
| อยู่จค่ำจำแก้ |  | ก่อให้ไฟโพลง ฯ
 | 
| ๔๒๕
 | 
| ๏ เกรี่ยงลว้ากล้าไล่ช้าง |  | กลางโขลง
 | 
| คบแกว่งแสงเพลิงโพลง |  | พล่านร้อง
 | 
| ช้างตื่นครื้นเครงโยง |  | เหยียดป่า ล่าแฮ
 | 
| เซงแซ่แปร๋แปร๋นซ้อง |  | สนั่นหน้าป่าเปิง ฯ
 | 
| ๔๒๖
 | 
| ๏ ฮูมฮูมอูมอื้ออึก |  | กทึกโขลง
 | 
| ป่าแหลกแตกผางโผง |  | แผดร้อง
 | 
| ฝุ่นฟุ้งพลุ่งควันโขมง |  | มืดล่า ฟ้าแฮ
 | 
| สเทือนสทึกกึกก้อง |  | เกือบเถี้ยงเสียงอึง ฯ
 | 
| ๔๒๗
 | 
| ๏ เหนเงียบเลียบเลี้ยวออก |  | กรอกทาง
 | 
| งาหักดักเดินขวาง |  | ไขว่ค้น
 | 
| ไม้ไล่ก่ายกีดกาง |  | เกะกะ ผงะแฮ
 | 
| เหนจะไปไม่พ้น |  | ผ่อนเข้าเสาหิน ฯ
 | 
| ๔๒๘
 | 
| ๏ บัดเดี๋ยวเกรียวตรวดแส้ |  | แกร๋แกร๋น
 | 
| ขวักไขว่ไปมาแทน |  | ท่องเถี้ยว
 | 
| ฬ้อเล่นเช่นผัดแพน |  | พวกเดก เลกเอย
 | 
| มันไล่ไพล่ผลุนเลี้ยว |  | ลอดเข้าเสาหิน ฯ
 | 
| ๔๒๙
 | 
| ๏ จุดไฟไล่แล้วค่อย |  | ถอยไป
 | 
| เพลิงดับกลับเวียรรไว |  | แวดล้อม
 | 
| หลอดเป่าเท่าไรไร |  | ไม่ว่าง ช้างเอย
 | 
| ดุจว่าฆ่าศึกห้อม |  | ฮุ่มไว้ใจหาย ฯ
 | 
| ๔๓๐
 | 
| ๏ เกรี่ยงลว้าหน้าไม้ส่อง |  | ย่องบัง
 | 
| ยิงแปรกแสกหน้าปั๋ง |  | ป่วนร้อง
 | 
| งาหักปักขมับฉมัง |  | หมุนป่วน ซวนแฮ
 | 
| ฝูงเถื่อนเพื่อนพยุงซ้อง |  | แซกแส้แปร๋แปร๋น ฯ
 | 
| ๔๓๑
 | 
| ๏ ยางน่องต้องช้างคลั่ง |  | ปดังเสียง
 | 
| เพื่อหน่วงงวงประคองเคียง |  | เค่าไม้
 | 
| ต่างห่างต่างมุ่งเมียง |  | ฉม้ายหม้าย หมายแฮ
 | 
| เหลือจลี้หนีได้ |  | เด็กน้อยหง่อยเหงา ฯ
 | 
| ๔๓๒
 | 
| ๏ เกรี่ยงลว้าว่าไว่เจ้า |  | เฃาโพรง
 | 
| ช่วยขู่หมู่ช้างโขลง |  | คลาศแคล้ว
 | 
| ไปถึงจึ่งรำโรง |  | รินเล่า เจ้าเอย
 | 
| จวนค่ำร่ำว่าแล้ว |  | หลอดเร้าเป่าถวาย ฯ
 | 
| ๔๓๓
 | 
| ๏ บัดเจ้าเข้าหนุ่มหนั้ง |  | สังบุเร
 | 
| ลุกคึ่นยืนโซเซ |  | ซั่นสท้าน
 | 
| ยุดมือฮื่อหันเห |  | ฮึดฮัด สบัดแฮ
 | 
| เหนผิดคิดขันจ้าน |  | จับไข้ใช่เชิง ฯ
 | 
| ๔๓๔
 | 
| ๏ รู้ที่ผีวิ่งเข้า |  | เดาถาม
 | 
| มาแต่ไหนไขความ |  | บอกบ้าง
 | 
| พลิกผลักซักถึงสาม |  | หนตคอก ออกแฮ
 | 
| ไอ้ลว้าฆ่าช้าง |  | ฉุดไว้ใช้แทน ฯ
 | 
| ๔๓๕
 | 
| ๏ ลวดลว้าว่าให้ช่วย |  | ด้วยเอย
 | 
| สังบุเรเซเลย |  | สลบแหน้
 | 
| แก้ไขไม่ฟื้นเฉย |  | ฉุนคิด ผิดแฮ
 | 
| จนค่ำจำจนแท้ |  | ทุกท้อรย่อแสยง ฯ
 | 
| ๔๓๖
 | 
| ๏ หวังยุดพุทธิเจ้าพระ |  | ชนะมาร
 | 
| โปรดปราบราพรางควาน |  | ไขว่ล้อม
 | 
| เดชะพระกุศลชาน |  | เชินช่วย ด้วยเอย
 | 
| เคลิ้มเช่นเหนพระพร้อม |  | สพรั่งคล้ายหลายหน ฯ
 | 
| ๔๓๗
 | 
| ๏ เกรี่ยงจามสามฉาดฟื้น |  | ยืนหัน
 | 
| หวัวร่องององัน |  | ง่วงง้ำ
 | 
| สองเท่าเค่าถามผัน |  | ผินขีก อีกแฮ
 | 
| พยักน่าว่าเมื่อฃ้ำ |  | ขับน้อยคอยฟัง ฯ
 | 
| ๔๓๘
 | 
| ๏ สังบุเรเซซุดหนั้ง |  | ยังหาว
 | 
| ถามว่าตามันวาว |  | วิ่งคว้าง
 | 
| หวัวจุกลูกเลกขาว |  | เขาช่วย ด้วยแฮ
 | 
| ว่าพ่อฃอบุญจ้าง |  | จให้ไปตาม ฯ
 | 
| ๔๓๙
 | 
| ๏ เหมือนฝันขันน้ำตรวจ |  | สวดสัภี
 | 
| พ้นทุกศุกขีศุกขี |  | คึ่นฟ้า
 | 
| โขมดโขลงโป่งป่าผี |  | ผาศุข สนุกเอย
 | 
| อย่าหน่วงหวงห้ามช้า |  | ช่วยสร้างทางกุศล ฯ
 | 
| ๔๔๐
 | 
| ๏ แว่วเสียงเพียงรนาดฆ้อง |  | หนองเหนง
 | 
| จวนค่ำซ้ำวังเวง |  | หว่างไม้
 | 
| ฤๅเจ้าเฟ่าฟังเพลง |  | พลอยบ่วง สวงเอย
 | 
| แนะหนุ่มรุมร้องไหว้ |  | สวัดิเจ้าเฃาเขิน ฯ
 | 
| ๔๔๑
 | 
| ๏ ขับข้อยอยศท้าว |  | กล่าวกลอน
 | 
| สิงสู่อยู่สิงขร |  | ห่อนเศร้า
 | 
| พร้อมภักอักษรสมร |  | เสมอกษัตร สวัดิเอย
 | 
| ขับกล่อมน้อมแนบเฝ้า |  | ฟุบเฟี้ยมเสงี่ยมงาม ฯ
 | 
| ๔๔๒
 | 
| ๏ สองข้อยอยศหญิ้ง |  | สิงขร
 | 
| เสวยศุขทุกภุทันดร |  | ห่อนร้าง
 | 
| ไม้งอกออกออรชร |  | ฉัดสพรั่ง บังเอย
 | 
| ชุ่มชื่นพื้นพฤกสล้าง |  | สลับล้อมพร้อมไสว ฯ
 | 
| ๔๔๓
 | 
| ๏ สามข้อยอยศไม้ |  | ไพรศาร
 | 
| ชื่นชุ่มภุมิภากสถาน |  | เถื่อนกว้าง
 | 
| ผลดอกออกอวยทาน |  | อุทิศทั่ว ตัวเอย
 | 
| แขนงหน่อกอกาบสล้าง |  | เลิศล้ำจำเจริญ ฯ
 | 
| ๔๔๔
 | 
| ๏ สี่ข้อยอยศสริ้น |  | ถิ่นถาน
 | 
| เทพทุกรุกขโรงศาร |  | ท่านส้าง
 | 
| เชิญอยู่สู่สำราน |  | วานช่วย ด้วยเอย
 | 
| กั่นโป่งโหงห่าช้าง |  | ช่วยให้ไปสบาย ฯ
 | 
| ๔๔๕
 | 
| ๏ อยุดขับตรับเตรียบไม้ |  | ไพรรหง
 | 
| เยนเยียบเงียบสงัดวง |  | หว่างไม้
 | 
| รอนรอนอ่อนอัศดง |  | แดดดับ พยับเอย
 | 
| แล่งล่าป่าเหนือใต้ |  | เงียบสริ้นถิ่นสถาน ฯ
 | 
| ๔๔๖
 | 
| ๏ เกรี่ยงเหนเปนเด็กน้อย |  | คอยนำ
 | 
| ไว้จุกลูกจ้าวจำ |  | จุดไต้
 | 
| วู้วู้กู่สมคำ |  | คิดเช่น เหนแฮ
 | 
| ออกจากปากดงได้ |  | ดุ่มด้อมด่อมเดิน ฯ
 | 
| ๔๔๗
 | 
| ๏ ตามลว้าพาอ้อมออก |  | นอกทาง
 | 
| มืดขเม่นเหนรางราง |  | รกเรี้ยว
 | 
| ไม้ล่ายก่ายกิดขวาง |  | ขวันพี่ หนีเอย
 | 
| เด็กดอดลอดลัดเลี้ยว |  | ล่วงหน้ากล้าหาน ฯ
 | 
| ๔๔๘
 | 
| ๏ ออกเลมาะเหยาะเหย่าอย้อง |  | มองรวัง
 | 
| ตาเฟ่าดูหูฟัง |  | ฝ่ายช้าง
 | 
| เคลิ้มเหมือนเพื่อนหน้าหลัง |  | เลื่อมสว่าง ทางเอย
 | 
| ยามหนึ่งถึงดงสล้าง |  | แหล่งไม้ใหญ่สูง ฯ
 | 
| ๔๔๙
 | 
| ๏ เกรี่ยงลว้าว่าพ้นทุ่ง |  | ฝูงโขลง
 | 
| ตามไล่ไส่เพลิงโพลง |  | พลอกม้วย
 | 
| รั้งรอก่อไฟโขมง |  | มึนเมื่อย เหนื่อยแฮ
 | 
| พ้นเถื่อนเดือนขึ้นด้วย |  | สดวกได้ไคลคลา ฯ
 | 
| ๔๕๐
 | 
| ๏ แปร๋นแปร๋แหวแว่วช้าง |  | ข้างหลัง
 | 
| เหนเหตุเดชบุญบัง |  | บาปแคล้ว
 | 
| เกรี่ยงหน้าลว้่ารวัง |  | หลังพลอด ฉอดเอย
 | 
| ร่มรื้นพื้นกรวดแก้ว |  | กจ่างพร้อยพรอยพราย ฯ
 | 
| ๔๕๑
 | 
| ๏ พร่ำพร่ำน้ำค้างพร่าง |  | กลางไพร
 | 
| ผอยเผาะเหยาะเยนใจ |  | แจ่มพร้อย
 | 
| แน่นิ่งกิ่งก้านใบ |  | บ่อกดิก ริกเอย
 | 
| ดาวเคลื่อนเดือนบ่ายคล้อย |  | เคลือบคลุ้มพุ่มพง ฯ
 | 
| ๔๕๒
 | 
| ๏ เดือนเอยเคยคู่แก้ว |  | แววตา
 | 
| เกือบตกอกอาทวา |  | ว่างแล้ว
 | 
| โปรดด้วยช่วยรอรา |  | รถสว่าง ทางเอย
 | 
| อย่าเลื่อนเคลื่อนคล้อยแคล้ว |  | คลาดฃ้าอาไลย ฯ
 | 
| ๔๕๓
 | 
| ๏ เอนดูหนูหนุ่มน้อย |  | หง่อยเหงา
 | 
| เกรี่ยงเลือกเผือกมันเผา |  | ผ่าให้
 | 
| เลี้ยวลงโป่งป่ากระเบา |  | บึงสนัด สกัดแฮ
 | 
| เสือคุ่มดุ่มเดินใกล้ |  | กลอกหน้าตาวาว ฯ
 | 
| ๔๕๔
 | 
| ๏ เด็กเหนเปนหิ่งห้อย |  | คอยมอง
 | 
| มืดหน้าตาเสือสอง |  | สว่างแก้ว
 | 
| กวั่งเกรี่ยงเควี่ยงพยักฆ์ผยอง |  | พยศฮืด มืดแฮ
 | 
| กรวบกราบสาบสูนแล้ว |  | หลอดโหร้โห่เสือ ฯ
 | 
| ๔๕๕
 | 
| ๏ บูราณท่านเทียบแท้ |  | แน่เหลือ
 | 
| มืดค่ำคลำศศะเสือ |  | สุดร้าย
 | 
| ซึ้งซึกพฤกษครุมเครือ |  | ครึมทั่ว มัวเอย
 | 
| ย่องย่ำคลำเสือคล้าย |  | ท่านอ้างปางหลัง ฯ
 | 
| ๔๕๖
 | 
| ๏ เกรี่ยงลว้าบ่าแบกอุ้ม |  | หนุ่มสบาย
 | 
| ผ้าผูกลูกเลกสพาย |  | ผากคล้อง
 | 
| งุมหงุดดุจดังควาย |  | ความรัก หนักเอย
 | 
| ไก่เถื่อนเตือนขันก้อง |  | กิ่งไม้ใสเสียง ฯ
 | 
| ๔๕๗
 | 
| ๏ เที่ยวสนุกทุกสนัดแท้ |  | แต่เรา
 | 
| เร่ร่อนนอนป่าเขา |  | เค่าไม้
 | 
| หลงเลี้ยวเที่ยวเดินเดา |  | ดึกดื่น สอื้นเอย
 | 
| หาพระปรอดได้ |  | เดือดร้อนอ่อนหู ฯ
 | 
| ๔๕๘
 | 
| ๏ เช้าตรู่พรูพร้อยพร่าง |  | ทางจร
 | 
| หวานฉ่ำน้ำทศกอน |  | เกาะไม้
 | 
| ขูดได้ใส่กระบอกคอน |  | ค่อยชื่น ขึ้นแฮ
 | 
| เปลี่ยวอกตกยากไร้ |  | ร่อนเหร้รเหรหน ฯ
 | 
| ๔๕๙
 | 
| ๏ วันครึ่งถึงไร่ลว้า |  | ลาเลย
 | 
| ลากวั่งสังบุเรเคย |  | เขดแคว้น
 | 
| ลงสองพี่น้องสังเวย |  | สวัดิิว่า ลาพ่อ
 | 
| รุ่งเรื่อเรือล่องเหล้น |  | ทลุถลึ้งถึงสถาน ฯ
 | 
| ๔๖๐
 | 
| ๏ โคลงแทนแผนที่ข้าง |  | ทางสุพรรณ
 | 
| เที่ยวเล่นเปนสำคัน |  | เขดคุ้ง
 | 
| ไร้นาป่าปลายจรร |  | ทประเทศ ทุเรศเอย
 | 
| เฃาท่ำลำธารถุ้ง |  | ถิ่นลว้าป่าโขลง ฯ
 | 
| ๔๖๑
 | 
| ๏ หวังไว้ให้ลูกเต้า |  | เหล่าหลาน
 | 
| รู้เรื่องเปลืองป่วยการ |  | เกิดร้อน
 | 
| อายุวันชนะขนาน |  | นี้พ่อ ขอเอย
 | 
| แร่ปรอดยอดยากข้อน |  | คิดไว้ให้จำ ฯ
 | 
| ๔๖๒
 | 
| ๏ โคลงไว้ใช้ชื่ออ้าง |  | ต่างนาม
 | 
| นากคปริพันตาม |  | กบเต้น
 | 
| สรล้วนส่วนอักษรสาม |  | สกัดแคร่ แม่นา
 | 
| ซ้อนดอกบอกบ่อเว้น |  | ว่าไว้ให้ฟัง ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  เชิงอรรถ 
  อ้างอิง