โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๗๐

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 08:59, 21 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ห้องที่ ๑๗๐ พระราม พระลักษณ์ และทหารกลับอยุธยา

แผ่นที่ ๖๗๖ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมสันต์โสภาคย์

๔๗๒๖ หริวงษ์สดับแจ้งการรอญ ราพเฮย
โสมนัสหัตถ์ทรงถอนกกแก้ว
อุณาราชโสรดสาครเสร็จสร่าง สกนธ์แฮ
หวนฮึกมานะแคล้วคลาดเข้าโจมตี ฯ
๔๗๒๗ พระจักรีเสด็จเข้ารณรงค์
ศรหวดถูกราพองค์ปั่นคว้าง
ซ้ำพาดกกแก้วทรงศรลั่น ไปแฮ
ต้องอกสรูรร้างชีพเมื้อตรึงผา ฯ
๔๗๒๘ พระสาบเกิดไก่แก้วคอยขัน ขานเฮย
ค้นเหล็กนนทรีรันเมื่อเขยื้อน
เสร็จทราบอสุราธรรม์ลีลาศสู่ สวนแฮ
เทพต่างโปรยผากเอื้อนโอษฐร้องถวายพร ฯ
๔๗๒๙ ฝ่ายแทตยซึ่งเร้นแอบอรัญวา
เหนเหตุพระราชาอยู่เกล้า
รีบทูลนาฎไวยกาสูรอรรค เรศแฮ
ทั้งประจันธิดาเจ้าทราบสิ้นแต่หลัง ฯ
๔๗๓๐ สองฟังสองสุดเศร้าโศกสลด ฤไทยนา
สองทุ่มทรวงกำสดเทวศให้
ชายาว่าทรงยศเฉลิมโลกย เมียเอย
เมียจักตายตามไท้สู่เมื้อเมืองสวรรค์ ฯ
๔๗๓๑ นางประจันว่าโอ้พระบิตุรงค์
พระโปรดพระคุณคงคู่ฟ้า
บทันจักสนององค์บิตุเรศ เลยนา
พระด่วนเสด็จทิ้งข้าบาทให้อาดูร ฯ
๔๗๓๒ กำนันว่าโอ้พระโพทอง
พระเดชเคยปกครองครอบเกล้า
เสด็จกลับนับจะหมองใจเทวศ ถวิลเอย
ต่างค่อนทรวงไห้เศร้ายเยื่อกทั้งวังอสูร ฯ
             

แผ่นที่ ๖๗๗ – ขุนหลวงพระไกรศรี

๔๗๓๓ ปางพระกฤษณุรักษเจ้าจอมสฐาน อยุทธเฮย
ปรายอุณาราชมารมอดแล้ว
สถิตยอาศนอุทยานกับอนุช ท่านเฮย
เพียบหมู่เหล่าพหลแกล้วกบี่เฝ้าบาทบงษุ์ ฯ
๔๗๓๔ พระมีสิงหนาทเอื้อนโอฐประกาศ
เดิมพิเภกทายคาดเคราะหร้าย
ปีหนึ่งนับนิราศแรมเถื่อน
แต่จากอยุทธยาย้ายย่างเข้าขวบปี ฯ
๔๗๓๕ เราปราบอสุระสิ้นเศิกพาล แล้วเฮย
สุครีพเตรียมพลทหารแห่ห้อม
ขุนกบี่รับโองการเตรียมเสรจ ทูลนา
พระสรงทรงเครื่องพร้อมสพรั่งด้วยพลกระบินทร์ ฯ
๔๗๓๖ พระนารายน์เสดจดั้นแดนดง
ชมพฤกษปักษีลงจับจ้อ
เขาขันคู่เคียงดงคิดอนุช นางเฮย
นกคู่คูพลอดอ้อออกเอี้ยงฝ่ายฝูง ฯ
๔๗๓๗ พิศพรรณพิหคแส้เสียงไส
ดุเหว่าจับผวาไพรพลอดพร้อง
พิกุลเกดแก้วใบสบัดผลัด ดอกเฮย
เสียงชะนีเหนี่ยวร้องเมื่อสิ้นสุรยแสง ฯ
๔๗๓๘ กาลิงกาศักแก้วกาชล
นางแอ่นน่างนวลปนเป็ดน้ำ
เขาไฟไก่ป่ายลยืนคู่ เคียงเฮย
เดียวแต่ตูเต้าซ้ำตกไร้แรมสมร ฯ
๔๗๓๙ พระพรตสัตรุศพี่น้องเนาเมือง อยุทธเฮย
อิกบุตรลบฤทธิเรืองเดชห้าว
สี่กระษัตริย์ระฦกเนืองนิจนับ วันนา
ตั้งแต่เสดจจากด้าวครบถ้วนจำนวนปี ฯ
             

แผ่นที่ ๖๗๗ – ขุนหลวงพระไกรศรี

๔๗๔๐ พระพรตสัตรุศน้องอวตาร
ตรัสปฤกษากับหลานผ่องแผ้ว
ตริงานสั่งจัดการรับเสด็จ พระรามแฮ
สั่งเสร็จทรงเครื่องแล้วเสด็จทั้งสี่พระองค์ ฯ
๔๗๔๑ ข้าราชการกึกก้องเกณฑ์กัน
ตำรวจเตรียมหอกหันแห่หน้า
ทนายเลือกพลพันพวกหอก แห่เฮย
หกเหล่านั่งกองถ้าที่ท้องแถวถนน ฯ
๔๗๔๒ ชาวชนบททั่วทั้งพระนคร
มานั่งคอยยอกรนบเกล้า
พวกเถ้าแก่ถวายพรเพ้อพูด พึมแฮ
จีนแต่งโต๊ะเครื่องเจ้าจุดตั้งตามถนน ฯ
๔๗๔๓ พระนารายน์ล่วงแคว้นเฃตรดง
ทรงนึกนับทิวาคงสิบห้า
หมายเมืองมุ่งมาตตรงขอบนัค เรศแฮ
ภอบ่ายสุริยเผือดฟ้ายาตรเยื้องยังนคร ฯ
๔๗๔๔ สี่กรษัตริย์พระเนตรตั้งทัศนา
เหนพระจอมจักราเสดจใกล้
กระษัตริย์สี่หันหาโสมนัศ นักแฮ
รีบออกรับเสดจได้ก่อนผู้อื่นหลาย ฯ
๔๗๔๕ สองอนุชสองบุตรน้อมบังคม บาทแฮ
หมู่มุขมนตรีประนมนบเกล้า
ปวงชนต่างชื่นชมยอพระ เกียรติเฮย
พิณพาทยสังขแตรเร้าเรื่อยซ้องสำเนียง ฯ
๔๗๔๖ ชาวประโคมพรั่งพร้อมคอยฤกษ
โหรลั่นฆ้องไชยเบิกหึ่งก้อง
มโหระทึกฮึกเอิกอึงร่ำ รัวแฮ
พราหมณ์อ่านเวทสยมซ้องศัพท์แส้พรถวาย ฯ
             

แผ่นที่ ๖๗๙ – ขุนหลวงพระไกรศรี

๔๗๔๗ พระสี่กรยลบุตรน้องนอบประนม น้อมนา
พระหฤไทยชื่นชมชุ่มชื้น
ชวนอนุชกับบุตรสมทบเสด็จ พลันเฮย
ดลสฐานปรางพื้นรีบเฝ้ามาตุรงค์ ฯ
๔๗๔๘ สององค์ประณตน้อมทั้งสม ชนนีเฮย
ตรีกระษัตริย์ยลลักษณ์รามรีบร้อน
เสด็จมาลูบขนองถามถึงทุกข์ ยากแฮ
แม่อยู่หลังทรวงสะท้อนแทบปิ้มวายชนม์ ฯ
๔๗๔๙ พระรามก้มเกษน้อมกราบทูล
เดิมปราบตรีปกันอสูรมอดม้วย
กุเวรบิตุระอาดูรดานเดือด พิโรธแฮ
ยกพะยุห์ยาตรมาด้วยลูกล้างสองอสูร ฯ
๔๗๕๐ ภบกุมภัณฑ์นุราชร้ายแรงฤทธิ
เหนลูกมารมาประชิตรบร้า
อสุรทราบหลากจิตรผิดเรารบ นรายน์แฮ
ยอมประณตขอโทษข้าจึ่งให้ไปสวรรค์ ฯ
๔๗๕๑ ไปภพวายุภักษร้ายร่อนรา
โฉบเฉี่ยวสองลูกยารวบไว้
เผ่นโผนสู่นภาลิบลิ่ว
กระบี่ตามสองสูกได้กลับล้างมารปไลย ฯ
๔๗๕๒ ถึงสวนอุณาราชร้ายกุมภัณฑ์
ได้รับสัปยุทธมันมุ่งร้าย
ลูกถอนกกแก้วยันยิงอุระ ยักษเอย
ตรึงแน่นมิให้ย้ายติดพื้นภูผา ฯ
๔๗๕๓ สามชนนีนาฎเจ้าจอมอนงค์
ฟังเรื่องโอรสทรงโศกเศร้า
ช่างตกทุกข์ระทมองค์อุระแม่ ร้อนพ่อ
พ่อกลับคืนนครเข้าปกป้องประชากร ฯ
             

แผ่นที่ ๖๘๐ – ขุนหลวงพระไกรศรี

๔๗๕๔ ไอยสวรรยแม่มอบให้คืนหมด
เครื่องราชอิศรยยศยิ่งล้ำ
วัลยราชเกียรติปรากฏทุกทั่ว ทิศเฮย
ชนมพิพัฒน์ถาวรค้ำคู่ฟ้าธาณิน ฯ
๔๗๕๕ นารายน์รับเสาวนิตแล้วลาจร
เสดจสถิตยพระปัจฐรณแท่นไท้
ทรงพระราชอนุศรถึงกรบี่ ทหารเฮย
ความชอบควรปูนให้ยศทั้งอลังการ ฯ
๔๗๕๖ เสดจออกประทับยั้งยังราช อาศน์เอย
ตรัสสั่งคลังอำมาตย์มากม้วน
ให้จัดเครื่องประสาธน์บำเหน็จ ทหารเฮย
มงกุฎสังวาลล้วนเพชรแก้วแกมกาญจน์ ฯ
๔๗๕๗ จักรรัตนตรัสเรียกให้หณุมาน
รับเครื่องอลังการมกุฎแก้ว
ตรัสเรียกเหล่าทหารครบหก กรบินทร์เฮย
ต่างรับเครื่องยศแล้วเคลื่อนคล้อยถอยหลัง ฯ
๔๗๕๘ พระราชทานบำเหน็จแล้วตรัสสอน
ตัวพระยาพานรนอบน้อม
เอาใจใส่การนครดับทุกข์ ราษฎร์แฮ
กระบี่กราบบังคมพร้อมพรั่งก้มประนมกร ฯ
๔๗๕๙ ท้าวพระยาพานเรศพร้อมทุกบูรินทร
พระจอมนฤบดินทร์จากเฝ้า
สั่งพวกพลกรบินทร์เตรียมสรรพ เสรจแฮ
ต่างด่วนเหาะรีบเร้าลุเข้าสถิตยสฐาน ฯ
๔๗๖๐ ตรีจักกฤษณเจ้าจักรพงษ
สยาศอาศน์เอองค์อกว้า
ตรอมตรึกนึกอนงค์อรรคเรศ ทานเอย
ท้อแต่จากอกจ้าเนิ่นร้างแรมสมร ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%94%C3%A0%C2%B9%C2%90"
เครื่องมือส่วนตัว