โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๔

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 03:35, 21 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

อสุผัด ลิวัน กันยุเวก จับทศพิณ กับวรณีสูร

แผ่นที่ ๕๓๒ – พระราชครูพิเชต

๓๗๑๘ ทศพิณพิโรธเกรี้ยวกระทืบบาท
ธไป่ลามาตราชรีบร้อน
มามณฑิรมณีมาศประทับแท่น ทองแฮ
สั่งพี่เลี้ยงเกณฑ์ต้อนเตรียมรี้พลขันธ์ ฯ
๓๗๑๙ ฝ่ายกุมภัณฑ์พี่น้องสองกุ มารแฮ
ยามลิวันกันยุเวกนี้
ทราบว่าทศพิณมุเตรียมหมู่ มารนา
เกรงจักพลอยป่นปี้เพราะเปื้อนปนพาล ฯ
๓๗๒๐ ภาคนไปเฝ้าพระมารดา ทูลเฮย
นางทราบโสมนัศาสั่งซ้ำ
พ่อลอบออกไปหาพระยานุ ชิตเฮย
จักช่วยจักชูค้ำพ่อให้ไภยไกษย ฯ
๓๗๒๑ สองรับโอวาทแล้วลาจร
ลอยลิ่วปลิวอำพรภาคฟ้า
ถึงมรกฎสิงขรลงบอก ยพลเฮย
แก่กระบี่นายกองกล้าเดชก้องยามพวาร ฯ
๓๗๒๒ กระบี่พาสองยักษ์เยื้องยาตรา
พบอนุชิตสองราบอกแจ้ง
ขุนกระบี่ก็พามาถวายพระ พรตแฮ
ลองรบอาษาแว้งจับท้าวทศพิณ ฯ
๓๗๒๓ ภูบาลบานเบิกปลื้มหฤไทย
ตรัสภิปรายปราไสยเพราะพร้อง
ฃอบจิตรที่จองใจจงรัก เรานา
รีบกลับไปปกป้องพิเภกไว้จงดี ฯ
๓๗๒๔ สองอสูรรับสั่งไท้ภูธร
ถวายอภิวาทจรจาดเฝ้า
โผนทยานยาตรอำพรเต็มพัด
บรรลุลงกาเข้าสู่ห้องปรางเหน ฯ
             

แผ่นที่ ๕๓๓ – พระราชครูพิเชต

๓๗๒๕ ปางองค์อสุรเรศรเจ้าลงกา
ผธมแท่นทองเลขาขุ่นแค้น
จำจะยกโยธายาตรทัพ รบเฮย
ฤๅถดถอยถึงแม้นชีพม้วยเกียรติคง ฯ
๓๗๒๖ ทรงดำริหเร่งเร่าร้อนหฤไทย
จนจวบอุไทยไขปลั่งเปลื้อง
สรงสินธุ์กระแสใสเสรจประดับ องค์แฮ
ทรงพระขรรค์ศรเยื้องยาตรขึ้นเกยกาญจน์ ฯ
๓๗๒๗ สองกุมารชาญฉลาดล้ำทูลสนอง
อันมนุษยฆ่าโคตรผองเผ่าสิ้น
เผื่อเจบจิตรคิดจองเวรจัด
อย่าวิตกแดดิ้นศึกนี้ภารเผือ ฯ
๒๗๒๘ จะอาษาออกสู้สงคราม
บคิดขยาดความมอดม้วย
อสุรินทรฮึกเหิมตามเฉาโฉด
หลงเล่ห์ยินดีด้วยยักษผู้สองหลาน ฯ
๓๗๒๙ ธเถลิงวรรคแก้วแกมกาญจน์
ยกพยุหทวยหาญโห่เร้า
รีบเมื้อจากเมืองมารเสียงมี่ สนั่นแฮ
สองอสุรอาษาเข้ารับร้าปีกสอง ฯ
๓๗๓๐ ถับถึงจังหวัดเวิ้งสนามยุทธ
พระยายักษสั่งพลอยุดทัพยั้ง
ถกลกลกระบวนครุฑกางปีก
รายร่ายโยธีตั้งต่อต้านไพริน ฯ
๓๗๓๑ ปางองค์ภูวนารถน้องนารายน์
เสดจออกพลับพลาพรายเพริศแพร้ว
อำมาตยกระบินทร์หลายหมอบกลาด
ทรงสดับอสุรแกล้วโห่ก้องกุลาหล ฯ
             

แผ่นที่ ๕๓๔ – พระราชครูพิเชต

๓๗๓๒ ทรงทราบว่าทัพท้าวทศพิณ
เสียงสะเทือนธรณินทั่วพื้น
บมีหวั่นหวาดยินมลากต่อ ยุทธเฮย
เหมพระกระมลชื้นเหตุห้าวณรงค์หาญ ฯ
๓๗๓๓ จึ่งสั่งสุครีพให้เตรียมพล
เรืองฤทธิราญรณสุรกร้าว
อสุรผัดคุมพหลทัพน่า
กองถัดนิลพัทห้าวถัดนั้นฤทธิหาญ ฯ
๓๗๓๔ สององค์ทรงรถเร้ารุกพล
รีบเร่งพยุหพหลทัพหน้า
ธุลีพัดพิโดรบนบังบด
ดลสมรภูมิ์ผ่านฟ้าสั่งให้อยุดพล ฯ
๓๗๓๕ พระบรรหารเร่งให้อสุรผัด
ขับพิริยพลรีบรัดรบร้า
หลานลมสุดโสรมนัศรับสั่ง พระเฮย
เร่งรุกพลแกว่นกล้ากล่นเข้ารณรงค์ ฯ
๓๗๓๖ ถับถึงน่าทัพท้าวกุมภัณฑ์
อสุรผัดกวัดแกว่งขรรค์กระทืบเท้า
ผายสีหสารทเย้ยหยันเหวยยักษ์ หยิ่งนา
เผยอยกยอโคตรเค้าว่าเชื้อวงษพรหม ฯ
๓๗๓๗ อวดฤทธิกำเริบอ้างอวดหาญ
ชีวิตรจักมลายลาญไป่ช้า
เยียวมึงรักชนมานมละพยศ เสียเทอญ
มานบบาทเจ้าหล้าจึ่งพ้นไภยผอง ฯ
๓๗๓๘ ทศพิณพิโรธร้องผรุศไข
เหม่ลูกลิงลาไถยถ่อยถ้อย
ยกมนุษยเท่าแมงไยใครจัก ยั่นเฮย
กูใช่แทตยต่ำต้อยเผ่าพื้นพงษ์พรหม ฯ
             

แผ่นที่ ๕๓๕ – พระราชครูพิเชต

๓๗๓๙ เปนจรรโลงภพพื้นกุมภัณฑ์
มารมหิทธิมหันต์เดชกล้า
บเคยจักเคียงคัลนรเทพ ใดเลย
มึงคึกมึงขันท้าเที่ยงแท้ถึงตาย ฯ
๓๗๔๐ สองเถียงเสียงถี่ถ้อยทารุณ
อสุเรศโมโหหุนเหิ่มซ้ำ
สั่งพลากะระเนื่องหนุนขนาบขน่ำ มันเฮย
จับอสุรผัดมัดห้ำหั่นให้เปนจุณ ฯ
๓๗๔๑ พลยักษเคยย่อท้อฤทธา ลิงนอ
เหนอสุรผัดใช่พานเรศแท้
ต่างมนัศหรรษาสมคิด แล้วพ่อ
แกว่งสาตราเตมแล้เล่ห์ต้นต่อณรงค์ ฯ
๓๗๔๒ ตระบัดลัดหลีกเข้าพนาลี
วิ่งแยกแตกตื่นหนีวุ่นว้า
อสุรผัดตบหัดถ์ทีสรวลเยาะ เย้ยฮา
ขานเคาะเหวยพลร้าหลบหน้าหนีไฉน ฯ
๓๗๔๓ อสุรินทรยินเย้ยยิ่งโกรธา
เหวยลูกลิงเลวมาหมิ่นได้
เองจะดับชีวาศราวุธ นี้เวย
ธกวัดแกว่งศรไส้หน่วงน้าวแผลงผลง ฯ
๓๗๔๔ แสนศรร่อนคคว้างกลางหน
อเนกแน่นนาทคำรนเกรอกฟ้า
รุมไล่อสุรผัดจนเจียนรอบ ตนนา
อสุรผัดโผนเผ่นคว้ารวบไว้ไวเหลือ ฯ
๓๗๔๕ รวบศรรวมรับไว้ในกำ หัดถ์แฮ
เริงร่าสำราญสำรากเย้ย
หักศรยับระยำโยนเยาะ ให้ฮา
นี่สาตราใครเฮ้ยเดชล้ำดีหลาย ฯ
             

แผ่นที่ ๕๓๖ – พระราชครูพิเชต

๓๗๔๖ อสุรผัดโผนขึ้นรถกุมภัณฑ์
ถีบอสุรโลทันต์ถูกหน้า
รถทรงหักลงพลันพลิกคว่ำ
เหนทศพิณถลาล้าร่าเข้าโรมรอญ ฯ
๓๗๔๗ อสุรินทรร่าร้าโรมรัน
ต่างจับต่างตีกันกึกก้อง
ต่างหนีต่างไล่พันลวันล่อง ไวแฮ
อสุรผัดโผนโจนจ้องจับคว้าคันศิลป์ ฯ
๓๗๔๘ ยื้อยุดฉุดแย่งได้รันโรม
ถูกทศพิณท่าวโครมคว่ำคว้าง
บุตรอินทรชิตสองโสรมมนัศสบ ช่องฮา
โจนจับแขนคนละข้างฉุดรั้งขุนเข็ญ ฯ
๓๗๔๙ อสุรผัดโจนจับได้วรณี สูรนา
จับจิกเกษอสุรีคร่าไว้
สามอสูรจับยักษีสองโสด มาแฮ
พาประเวศถวายไท้ที่ยั้งยุทธภูมิ์ ฯ
๓๗๕๐ พระพรตภักตรผ่องแผ้วภูลปรา โมทย์แฮ
ตรัสเรียกสุครีพมาสั่งซ้ำ
ท่านก็บุตรสุริยาเดชยิ่ง
จงอย่าเผลอพลาดพล้ำพ่ายรู้ไพริน ฯ
๓๗๕๑ จำมันจงมั่นไว้ทั้งสอง
จะไถ่ถามเอาผองเพื่อนด้วย
ยันดาคิดขบถปองสมบัติ พิเภกนา
พิฆาฏเสียจงม้วยหมดพื้นมารพาล ฯ
๓๗๕๒ แต่อสุรผัดกับทั้งบุตรา
อินทรชิตสองรารีบร้อน
ไปนคเรศลงกาถอดพิเภก มาเทอญ
สั่งเสรจเลิกพลย้อนยาตรยั้งพลับพลา ฯ
             

แผ่นที่ ๕๓๗ – ขุนพินิจจัย

๓๗๕๓ อสุรผัดมหิทธิล้ำกุมภัณฑ์
ยามลิวันกันยุเวกแกล้ว
รับสั่งพระทรงธรรม์นำทัพ กลับเฮย
ลุนิเวศนลงกาแผ้วผ่องน้ำใจเกษม ฯ
๓๗๕๔ นัดดามารุตเร้ารีบคลา
ดลตรุยลไอยกาหม่นไหม้
ซบภักตรแทบบาทาเทวศโศก ศัลยเฮย
สร่างโสกแล้วจึ่งได้กล่าวแจ้งแถลงการ ฯ
๓๗๕๕ หลานรีบเฝ้าบาทไว้ทูลทรง ครุธเอย
ตรัสสั่งสองอนุชองอาจมล้าง
เสร็จศึกสั่งข้าตรงมาถอด ตาแฮ
ทูลจบจับโซร่ง้างงัดเปลื้องพันธนา ฯ
๓๗๕๖ พิเภกคลายโศกสร้วมกอดหลาน ครวญเอย
ดวงเนตรดวงจิตรชาญเชี่ยวผู้
ตาทุกข์แทบวายปราณปราศจาก ยศแฮ
หากนัดดาก่อกู้จึ่งพ้นไภยเข็ญ ฯ
๓๗๕๗ ปางเพรงเกิดเศอกครั้งคราวมหา บาลเอย
พ่อพ่อชาญเดชาช่วยเปลื้อง
คาบนี้นัดดามาปลดทุกข์ ได้แฮ
ตรัสเสร็จท้าวรีบเยื้องยาตรขึ้นปรางสุวรรณ ฯ
๓๗๕๘ สูสนานทรงเครื่องพื้นพรรณราย เสด็จเอย
ออกพระโรงเสวกหลายเรียบเฝ้า
ทรงทักทั่วทุกนายเนาที่ นั้นนา
ต่างประนมก้มเกล้านอบน้อมบทมาลย์
๓๗๕๙ ปิ่นราพอสุรผัดเร้ารีบจร
พร้อมมาตยานิกรยาตรเยื้อง
สู่มรกฎศิงขรลุพลับ พลานอ
พิเภกประณตเบื้องบาทน้องนารายน์ ฯ
             

แผ่นที่ ๕๓๘ – ขุนพินิจจัย

๓๗๖๐ พระพรตปราโมทยแย้มยินดี
ตรัสว่าโหรภัมภีร์รอบรู้
ดังหนึ่งทิพยกาณปรีชาชัด นักนอ
โหรอื่นฤๅจักสู้สุดหล้าหาไหน ฯ
๓๗๖๑ ไฉนจิงเลี้ยงลูกอ้ายอสุรพิศม์
ชีพย์ท่านเจียนจักปลิดปลดม้วย
หากองค์พระจักรกฤษณ์ทราบสั่ง เรานา
กับอนุชมาด้วยดับร้อนรงับเขญ ฯ
๓๗๖๒ ท่านจึ่งได้รอดพ้นไภยพาล
เดิมท่านบวิจารณ์จิตรไว้
บำรุงอริผลาญชนมชีพ ตนนา
เหตุอื่นอาจรู้ได้บ่รู้รวังตน ฯ
๓๗๖๓ พิเภกทูลน้องพระหริรักษ์
อันทศพิณทรลักษณ์แย่งด้าว
เพราะข้าบาทหลงฟักฟูมว่า บุตรนอ
จนขุ่นเบื้องบาทท้าวโทษข้าควรประหาร ฯ
๓๗๖๔ หากโปรดจึ่งรอดม้วยชนม์คง
พระเดชพระคุณยงยิ่งฟ้า
มั่นจิตรภักดิ์จำนงสนองบาท พระนา
จวบสุดสูญชีพข้าสืบเค้าบุตรหลาน ฯ
๓๗๖๕ พระพรตทรงสดับถ้อยขุนมาร
ตรัสว่าองค์อวตารเลิศด้าว
ให้เรายกทวยหาญโหมหัก ศึกแฮ
โดยเยี่ยงไวยกูลท้าวเที่ยงมล้างอาธรรม์ ฯ
๓๗๖๖ เราดสรมนัศดุจได้วิเชียรจัก มาเฮย
เพราะพระสฤษดิรักษโปรดใช้
บคิดแก่เบาหนักเหน็จเหนื่อย ยากแฮ
หวังจักสืบเกียรติไว้เกริกสิ้นกัลป์ปา ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%9C%C3%A0%C2%B9%E2%80%9D"
เครื่องมือส่วนตัว