โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๐

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 05:39, 19 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

กำเหนิดทรพีในฝูงทรพา เทวดาช่วยรักษาจนทรพีเติบโตเท่าบิดา มาท้าแล้วขวิดทรพาผู้เป็นพ่อ ตาย

แผ่นที่ ๓๗ – ขุนโอวาทวรกิจ

๒๕๓ ทรพีสถิตยถิ่นถ้ำสุรการ
ปวงเทพย์อภิบาลปกป้อง
เจริญไวยศุขสำราญฤทธิรุ่ง เรืองเฮย
จรจากคูหาห้องฮึกห้าวหาญคนอง ฯ
๒๕๔ วัดรอยเหนเท่าเท้าบิตุรงค์
สมจิตรที่จำนงนึกไว้
จักเป็นศัตรูปลงชีพพ่อ ตนนา
ตริเสรจแฝงตนใต้ร่มไม้ริมธาร ฯ
๒๕๕ ฝ่ายทรพาเผือกผู้โสภณ
ครั้นพระสุริยยลเยี่ยมฟ้า
พาพวกบริพารดลแดนถิ่น ธารนา
ต่างเลาะเสาะเล็มหญ้าย่างเยื้องบทจร ฯ
๒๕๖ มหิงษ์มหิทธิเหี้ยมใจหาญ
เหนพ่อโผนทยานจากซุ้ม
ว่าเหวยกระบือพาลทุจริต
มีแต่มัวมืดกลุ้มราคร้ายฤษยา ฯ
๒๕๗ หวงเมียฆ่าบุตรม้วยมากหลาย
ไป่คิดเกรงอบายบาปบ้าง
เราเปนบุตรสืบสายโลหิต ท่านนา
เจ็บจิตรจักหมายมล้างชีพให้ดับสูญ ฯ
๒๕๘ ทรพาพิโรธร้องเสียงดัง
มึงบุตรบควรบังอาจสู้
มึงรบจักมรณังพินาศ เองนา
เพราะประมาทตูผู้พ่อได้มีคุณ ฯ
๒๕๙ ทรพีเผยพจน์โต้ตอบคำ
ตัวท่านผิดทางธรรมก่อนโพ้น
ปวงเทพยไปอุปถัมภ์พิทักษ์ ท่านนา
ถึงเคราะห์คราวจักโข้นชีพม้วยอาสัญ ฯ
             

แผ่นที่ ๓๘ – ขุนโอวาทวรกิจ

๒๖๐ ทรพายินขัดแค้นหุนหัน
โผนเผ่นทะลวงถลันฃวิดคว้า
ทรพีย่อตัวยันยืนรับ รบพ่อ
ตัวต่อตัวต่างกล้าต่อโต้กลางแปลง ฯ
๒๖๑ กาษรสองเสี่ยวสู้อลวน
หาญต่อหาญเชิงชนเชี่ยวรู้
ต่างคล่องต่างแคล่วยลเสมอจักร หมุนนา
เสียงดุจลมพยุอู้เอิกทั้งอารัญ ฯ
๒๖๒ ทรพาเสียท่าทั้งเสียที
ถอยเลี่ยงเอียงอินทรีย์พลาดขว้ำ
กระบือบุตรรุดราวีไวว่อง
คะยิกเสี่ยวฃยี้ซ้ำชีพสิ้นดับสูญ ฯ
๒๖๓ เสร็จศึกนึกขยิ่มยิ้มปรีดา
บานเบิกกระมลผาศุกแผ้ว
ลำพองเผ่นโผนมายังหมู่ มหิงษ์เฮย
ดลพวกบริพารแล้วลดเลี้ยวเลียโลม ฯ
๒๖๔ ตระหลบจบกลิ่นเคล้าคลึงชม
โดยเพศสัตวนิยมราคกล้า
ร่ายเร่ร่วมรักสมสังวาศ
แควไขว่ไล่ฃวิดคว้าพุ่มไม้ไพรพง ฯ
๒๖๕ บันเทิงเริงร่าร้าสำราญ
จรจากพวกบริพารเผ่นก้าว
ลำพองคะนองหาญเหิมฮึก ใจเฮย
โทนเที่ยวทุกแดนด้าวอวดอ้างฤทธิไกร ฯ
๒๖๖ ลุเฃตรถิ่นถ่านไท้เทวา
แกล้งเสี่ยวหักพฤกษาสนั่นก้อง
โดยจิตรลุฤษยาอยากย่ำ ยีเฮย
กำเริบฤทธิคำรนร้องเรียกไท้เทวัญ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว