จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
ข้อมูลเบื้องต้น
แม่แบบ:เรียงลำดับ
พระราชนิพนธ์: พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
บทประพันธ์
เห่ชมสวน
|
|
| โคลง
|
| ๏ นาเวศคลาเคลื่อนคล้อย | | ชลธาร
|
| ล่วงกระแสวโนทยาน | | ถิ่นไม้
|
| เฌอเหล่าพฤกษ์ตระการ | | ดวงดอก
|
| หอมรื่นชื่นจิตให้ | | นึกน้องคะนึงหลัง ฯ
|
| | |
|
|
|
| กาพย์
|
| ๏ นาเวศเคลื่อนคล้อยคลา | | ล่องลอยมาตามชลธาร
|
| ชมไม้ในอุทยาน | | บานเกล อนกล่นหล่นเรี่ยราย
|
| ๏ ช้องนางนางคลี่ไว้ | | คิดทรามวัยเคยสรงสยาย
|
| กลิ่นร่ำน้ำอบอาย | | ไม่วายว่างห่างหอมเลย
|
| ๏ เห็นปรางติดต้นตื่น | | เหมือนพี่ชื่นชิดชมเชย
|
| จากนางส่างสุขเสบย | | เลยชมปรางต่างโฉมฉาย
|
| ๏ นางแย้มแซมนมสวรรค์ | | พี่ถูกถันน้องยิ้มพราย
|
| ชื่นชมสุขสมสบาย | | วายสวาทนึกตรึกกรมเกรียม
|
| ๏ เล็บนางอย่างเล็บน้อง | | เหลืองดุจทองหาไหนเทียม
|
| ปัดป้องข้องข่วนเรียม | | เห็นรอยติดคิดไม่หาย
|
| ๏ ลำเจียกกลีบนวลอ่อน | | เหมือนศรีสมรแม่แต่งกาย
|
| ผิวผ่องต้องตาชาย | | หมายรักน้องปองจิตจง
|
| ๏ รสสุคนธ์ส่งกลิ่นกลบ | | เหมือนน้ำอบชโลมองค์
|
| เรือชายใกล้กาหลง | | คิดโฉมยงเจ้าตามมา
|
| ๏ กล้วยไม้พันไม้ติด | | เป็นพวงพิศเพลิศพรายตา
|
| อายอบสบนาสา | | พากลิ่นน้องล่องมาฤๅ
|
| ๏ กลิ่นแก้วแก้วกลิ่นชัด | | พระพายพัดรำเพยกระพือ
|
| นามแก้วดอกแก้วคือ | | แก้วเนตรพี่นี้ใช่ใคร
|
| ๏ ดอกแก้วสีขาวผ่อง | | ไม่เหมือนน้องต้องติดใจ
|
| ขาวเหลืองเรืองเรื่อใส | | ในแหล่งหล้าหาไหนทัน
|
| ๏ พุทธชาดดาษดื่นดก | | กอก้านปรกประเกี่ยวพัน
|
| มะลิดอกออกแกมกัน | | หวั่นหวังนุชสุดกรมเกรียม
|
| ๏ พุทธชาดแกมมะลิ | | น้องช่างริหาไหนเทียม
|
| ร้อยกรองต้องจิตเรียม | | วางให้พี่ข้างที่นอน
|
| ๏ ไม้ดอกออกต่างต่าง | | หลากหลายอย่างดูอรชร
|
| คิดความยามบังอร | | เจ้าผูกไม้ให้เสียบทรวง
|
| ๏ สาวหยุดขึ้นพันรั้ว | | คิดพันพัวด้วยดอกดวง
|
| สาวหยุดสาวน้าวพวง | | สาวหยุดหน่อยคอยพี่ชาย
|
| ๏ ส่าเหล้าเข้าแกมด้วย | | เหล้าแถ ถ้วยหนึ่งเมามาย
|
| เมานุชสุดสวาทหมาย | | ร้ายกว่าเหล้าเฝ้าทุกข์ทน
|
| ๏ รักเร่เร่รักร้าง | | เล่ห์เรียมหักรักเร่รน
|
| จากน้องต้องจำจน | | ผลกรรมพรากจากน้องนาง
|
| ๏ กระถินส่งกลิ่นเกลี้ยง | | คิดพ่างเพียงจากจำจาง
|
| จำพรากจากจรทาง | | ทิ้งน้องไว้ไกลกระถิน
|
| ๏ ซ่อนชู้รู้ซ่อนชัก | | ซ่อนชายรักเรียมจากถวิล
|
| ชายใ ในแผ่นดิน | | คิดเชยน้องต้องเคืองกัน
|
| ๏ ชมไม้มาตามทาง | | ให้คะนึงนางทุกวี่วัน
|
| พรั่นพรั่นหวั่นจิตครัน | | ผันพักตร์ไปไม่ลืมเลย
|
| ๏ แม้นแม่มากับพี่ | | จะชวนชี้ชักชมเชย
|
| ยิ้มเยื้อนไม่เชือนเฉย | | เลยชมเล่นเช่นเคยชม ฯ
|
| | |
|
เห่ชมนก
เห่ชมไม้
เห่ชมโฉม
เชิงอรรถ
อ้างอิง