โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๕๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 06:21, 21 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ท้าวจักรวรรดิออกรบแล้วมีลางร้าย

แผ่นที่ ๖๐๕ – พระวิสูตรเสนี

๔๒๒๙ จักรวรรดิเต็มปวดปิ้มประไลย ชีพแฮ
เหาะรีบราพเคืองใจเจบร้อน
เสียแรงแปดกรไกรเกริกเกียรติ์ เราราห
ฦๅลั่นโลกยสะท้อนท่ววฟ้าดินแสยง ฯ
๔๒๓๐ ฤๅแพ้มนุษยน้อยสองหัตถ์ เล่าแฮ
มิตรหมดราชบุตรวิบัติชีพร้าง
เสียรถคชพลขจัดสรรพสารท สิ้นแฮ
แฃงพระไทยเหาะคว้างสู่ห้องปรางพลัน ฯ
๔๒๓๑ ปางองค์อรรคราชท้าววัชนี สูรแฮ
กับพระราชบุตรีแน่งน้อย
ปวงนางพิศพระฉวีกระษัตริยเสื่อม สิ้นแฮ
ตนแต่โลหิตย้อยต่างตั้งตาตลึง ฯ
๔๒๓๒ มเหสีสาวสวัสดิทั้งปวงประคอง องค์เอย
ประทับเหนือแท่นทองก่องแก้ว
ลางนางช่วยปลดฉลองพระองค์ลูบ สุคนธแฮ
บางถวายอยู่งานแล้วโศรกซ้องกันแสง ฯ
๔๒๓๓ ท้าวยลอรรคเรศทังงบุตรี ท่านนา
ปวงสนมนารีโอษฐอ้อน
จอมมารสุดโศกมีกมลห่วง แหนแฮ
เร่งรทดหทัยสะท้อนแทตยท้าวเธอตลึง ฯ
๔๒๓๔ พิศภักตรอรรคเรศท้อถอนใจ ใหญ่แล
ตรัสกล่าวคดีไขข่าวร้าย
เสียรถคชพลไกรกายสบ สารทแฮ
จำจักเปลี่ยนภพย้ายโลกยแล้วลาสมร ฯ
๔๒๓๕ อันใดจะรอดม้วยฤๅมี
มาจักสั่งสารศรีสวาศเจ้า
เวรก่อนเก่ากำม์ทวีโซมส่ำ สนองเนอ
จงแม่อยู่อย่าเศร้าส่งร้ายโรคัน ฯ
             

แผ่นที่ ๖๐๖ – พระวิสูตรเสนี

๔๒๓๖ ปางยอดชาเยศทั้งธิดา
สดับวับจิตรอาทวาหวั่นเศร้า
เทียมทิพยสับฎราวุธดัด เศียรแฮ
เศียรซบกับบาทเจ้าพิภพแล้วครวญทูล ฯ
๔๒๓๗ สองเผือจักพึ่งผู้ใดไฉน พระเอย
ยามพระอยู่เอย็นใจจากร้อน
ฃอพระผ่อนพระไทยไปสมานมิตร มนุษย์เทอญ
โอษฐตรัสสองหัตถข้อนอุรซ้ำแสนศัลย์ ฯ
๔๒๓๘ ทรงโศกซบศีรเกล้าเกลือกตนนางนอ
เสียงส่ำสองนฤมลร่ำไห้
โอ้พระร่มเกษกลพฤกษโพธิ์ เพียงพ่อ
จักมละข้าบาทไว้เทวศเช้าเย็นเขญ ฯ
๔๒๓๙ ก่นกินชลเนตรต้องต่างธาร เทียวนอ
เหตุพระมิ่งเมืองมารจักม้วย
แม้เสดจทุรกันดารแดนภพ ใดพ่อ
เผือจักโดยเสด็จด้วยไป่ร้างบำเรอห์ ฯ
๔๒๔๐ แปดโสตรสดับถ้อยเทพินทร์
แปดเนตร์อสุชลรินร่วงพร้อย
โอบองค์ยุพินผินภักตรปลอบบุตรเอย
ออกโอษฐว่านิ่งน้อยหนึ่งเน้อจักแถลง ฯ
๔๒๔๑ ตัวเราสูรเชษฐเชื้อชายหาญ
ชีวิตรบรรไลยลาญบ่เอื้อ
ไป่ควรจักสมานมิตรฆ่า ศึกเอลย
เสียชีพสงวนนามเชื้อชั่วฟ้าดินชม ฯ
๔๒๔๒ นัทีสี่สมุทท้งงแผ่นไผท ทวีปฤๅ
ยงงพิบัติเพลองปรไลยโลกยล้าง
กำเนิดเนื่องใดไตรภพโลกย แลแม่
ใดจักเร้นไป่ร้างชีพนั้นอย่าแหนง ฯ
             

แผ่นที่ ๖๐๗ – พระวิสูตรเสนี

๔๒๔๓ อยู่ดีดวงสวาสสร้อยศรีสมร แม่เอย
ฝากธิดาองค์อรโอบอ้อม
บุตรเดียวช่วยเตือนสอนถนอมนาฎ ณแม่
นึกว่าร่วมทุกข์พร้อมเพื่อนไร้ยามเขญ ฯ
๔๒๔๔ สี่โอษฐธร่ำซ้ำสั่งสาร สนมนา
ปวงนาฎแน่งนางมารโศรกสอื้น
จนรุ่งพระสุริยกาลจำออก พระโรงเอย
สั่งสุพินจัดพื้นพยุหตั้งตามประสงค์ ฯ
๔๒๔๕ สุพินเร่งจัดพ้องพลยง ยุทธแฮ
สี่เหล่าโดยจตุรงค์บาทตั้ง
จดรถทิพยเคยทรงเคยศึก เสร็จแฮ
พลน่าขวาซ้ายท้งงแล่นซ้ำแซงหนุน ฯ
๔๒๔๖ หกสิบสมุทล้วนพลรณ รบแฮ
ได้หนึ่งหนีสองตนแตกริ้ว
นายหมวดตรวจเตรียมพหลฃาดเฆี่ยน คุมแฮ
กลแต่จักแพลงพลิ้วไพล่ลี้หลบตน ฯ
๔๒๔๗ ปางจักรวรรดิเจ้าจอมณรงค์
สรงเสร็จแต่งองค์องอาจแกล้ว
เศียรสี่เทริดสรวมมงกุฎประดับ เพชรแฮ
ขัดคทาทิพยแพร้วหัตถ์ซ้ำทรงศร ฯ
๔๒๔๘ ยลองค์ชาเยศท้งงสาวสุรางค์
ท้าวธหักหทัยพลางโศกพร้อง
คราวเคราะห์ถึงที่ปางพรหมลิ ขิดแม่
เกิดกับป่วยม้วยต้องติดแท้สกธ์ทน ฯ
๔๒๔๙ พลางปลอบปิยบุตรเจ้าจงทรง สวัสดิแม่
ขวัญอย่าตามบิตุรงค์เร่ร้าง
ขวัญเอยประจำองค์อรนาฎ แม่นา
ตรัสเท่านั้นอั้นอกค้างโอษฐอึ้งอาดูร ฯ
             

แผ่นที่ ๖๐๘ – พระวิสูตรเสนี

๔๒๕๐ มเหสีเสาวภาคยทั้งกำนัล
สองหัดถ์ทุ่มอุรรันทดไห้
กรุงกระษัตริยสั่งสารศัลย์โศกสลด ทรวงนา
แขงจิตรลู่รถไท้สั่งผ้ายพลจร ฯ
๔๒๕๑ เหลียวดูปราสาทแพร้วพรายพรัน
เทียมอมรแมนสวรรค์เศกส้าง
แสงแก้วจับรพีพรรณรายรุ่ง เรืองแฮ
โอแต่จักแรมร้างนิราศแก้วปรางศรี ฯ
๔๒๕๒ เคยเนานิทรแท่นแท้ทองบำ เทองแฮ
ปวงนาฎบำเรอห์รำเรื่อยร้อง
ประสานศับทดุริยางค์สำเนียงยั่ว ยินแฮ
นับจักลืมจำเรียงต้องแต่ไห้โหยถวิล ฯ
๔๒๕๓ อาไลยชาเยศเจ้าจักรม กรอมเอย
เคยนิทรเทียมผธมแท่นแก้ว
ปรานีนาฎนางสนมนับหมื่น มากนา
จักม่ายหมดหมื่นแคล้วคลาสเคล้าคลายเกษม ฯ
๔๒๕๔ เดินพลนับสมุทล้วนงุนงึม ง่วงแฮ
กลแต่ปรับทุกขพึมพูดแพ้
สีหราชเทียมรถตรึมสยองจิตร ท่านนา
พลทัพต่างเลื่อนแท้ท่าท้าวฤๅเหน ฯ
๔๒๕๕ จรัลรถเร่งพยุหพ้องพลนิกาย
จัดหมู่แร้งกาหลายโฉบไขว้
ภิรุมประชุมสายอุบัติพลุ่ง เพลิงแฮ
๔๒๕๖ ท้าวเองลางหลากซ้ำเสียวสยอง ใจนา
ผวาวามหฤไทยหมองหม่นเศร้า
ชลเนตรจักคลอคลองกลืนกลับ กลั้นแฮ
เขญจิตรจนรถเข้าเฃตรต้งงสมรภูมิ์ ฯ
             

แผ่นที่ ๖๐๙ – พระยาสุนทรนรักษ์

๔๒๕๗ ปางองค์จักรวรรดิเจ้าจอมมาร
อยุดจัตุรงค์ทวยหาญโห่ครื้น
ทั้งนามครุฑยุทธขนานรัพทัพ มนุษย์แฮ
เสียงสนั่นลั่นเพียบพื้นแผ่นด้าวดินไหว ฯ
๔๒๕๘ พระพรตจากนิทรเยื้องยาตรา สรงเอย
ทรงเครื่องออกพลับพลาแท่นแก้ว
ยินโห่ตรัสถามพระยาพิเภก พลันนอ
โหรสดับจับยามแล้วศิระก้มประนมแถลง ฯ
๔๒๕๙ ศึกองค์อสุรเจ้าจักรวรรดื
เกณฑ์ตกชาตาตัดขาดแล้ว
พระสั่งสุครีพจัดกองทัพ เตรียมแฮ
สรรที่ยงยุทธแกล้วกลั่นเข้าณรงค์มาร ฯ
๔๒๖๐ สุครีพอภิวาทไท้ถอยจร
จัดจัตุรงค์นิกรตรวจพร้อม
ยักษลิงมนุษย์สลอนนับสมุท
ครบทัพสามเมืองน้อมนอบเกล้าทูลฉลอง ฯ
๔๒๖๑ สององค์สรงเสรจไล้ลาศสุคันธ์
ทรงเครื่องพิไชยยันต์เกราะแก้ว
กรายกรจับศรขรรค์เสดจสู่ รถเอย
พลฮึกโห่เคลื่อนแคล้วลุพื้นสมรภูมิ์ ฯ
๔๒๖๒ พระเหนทัพยักษตั้งเตมอัด
ให้อยุดรถสองกษัตริย์กล่าวเย้ย
สี่โอษฐพิโรธตรัสหาญต่อ ฤทธิฤๅ
เธอบ่คงชีพเฮ้ยมนุษย์น้อยลิงพาล ฯ
๔๒๖๓ สี่ปากแผดร้องสั่งโยธา
ล้อมจับมนุษย์มาบั่นเกล้า
ยักษหลบวิ่งลิงถลาถลันกลับ ยุทธแฮ
ฟัดฟาดฃาดแขนเท้าแทตยม้วยกลาดสนาม ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%A2%C3%A0%C2%B9%E2%80%99"
เครื่องมือส่วนตัว