โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๔à¹
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
การปรับปรุง เมื่อ 03:57, 21 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระสัตรุดรบกับสุริยาภพ สุริยาภพให้เมฆสูรเนรมิตกายเป็นภูเขากั้นพลมารไว้เพื่อตนเองปลุกเสกหอกเมฆทัพให้เรืองฤทธิ์ พระสัตรุดแผลงศรต้องเมฆสูรตาย สุริยาภพพุ่งหอกต้องพระสัตรุดสลบ
แผ่นที่ ๕๕๙ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
๓๙๐๗ วางสารทพลาดราพต้อง | รถหัก | ||
ขุนแทตยตกรถอัก | อกขว้ำ | ||
ไล่ทันอีกพลยักษ | ตายย่อย ยับแฮ | ||
สีหราชมอดม้วยซ้ำ | พินาศสิ้นแสะสาร ฯ | ||
๓๙๐๘ ขุนราพลุกแล้วตฤก | การพลัน | ||
มนุษยมีสารทสำคัญ | เชิดชี้ | ||
อุบายคิดฆ่ามัน | เหนยาก จริงพ่อ | ||
เว้นแต่เมฆภัทนี้ | พุ่งต้องคงตาย ฯ | ||
๓๙๐๙ ตริเสร็จราพซ้ำสั่ง | กำธร | ||
จงนิมิตขุนศิขร | โฃตห้อม | ||
แวดเรากับพลากร | จงมิด หมดนา | ||
เราจักนบศุลีน้อม | เศกให้หอกหาญ ฯ | ||
๓๙๑๐ เมฆสูรรับสั่งแล้ว | นฤมิตร | ||
กายกลับเปนโขดชิด | ชัฎล้อม | ||
รอบหมดหมู่พลปิด | สุริยาภาพ ด้วยแฮ | ||
ขุนยักษ์จับสารทน้อม | มนัศหมั้นเศกมนต์ ฯ | ||
๓๙๑๑ พระสัตรุศยลบ่พ้อง | ทัพยักษ | ||
ถามพิเภกใคร่ตระหนัก | เหตุแจ้ง | ||
พิเภกทูลอนุชจักร | กฤษณทร้าบ | ||
ว่ายักษ์เศกโขดแสร้ง | ปิดล้อมพลากร ฯ | ||
๓๙๑๒ ธบินคำพิเภกท้าว | ศรสรัพ ทรงเฮย | ||
พาดแล่งเนตรมุ่งจับ | โขดจ้อง | ||
แผลงบรรพตล้อมกลับ | เปนเมฆ สูรแฮ | ||
เศียรขาดสารทศรต้อง | มอดม้วยมลายชนม์ ฯ | ||
๓๙๑๓ สุริยาภพกลับเนตรน้อม | จิตรสารท เศกนา | ||
ยินอุโฆษเปรี้ยงปราด | เปรื่องก้อง | ||
ลืมเนตรพิศเขากลาด | ล้อมกลับ หายเฮย | ||
เห็นเมฆสูรสารทต้อง | พินาศสิ้นเสียชนม์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๖๐ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
๓๙๑๔ กระทืบบาทกราดกริ้ว | หอกธทูล แบกเอย | ||
กลอกภักตรกวักหรรถยูร | ยาตรเต้น | ||
พิเภกประณตบาทมูล | พระสัตรุศ แถลงแฮ | ||
ขุนยักษ์จับหอกเขม้น | มุ่งร้ายรวังองค์ ฯ | ||
๓๙๑๕ ขุนราพเหยียบรถร้า | รำบาน | ||
สัตรุศต่อกรราญ | รบป้อง | ||
ราพตกรถเธอประหาร | ราพราพ เชแฮ | ||
จับสารทผาดแผลงต้อง | บุตรเจ้ามลิวัน ฯ | ||
๓๙๑๖ โปร่งปรุทลุทั่วทั้ง | วรกาย มารเอย | ||
ราพเป่าเวทผสานหาย | ปรุร้าว | ||
จับเมฆพัทหมาย | มุ่งพุ่ง พลันแฮ | ||
ถูกพระทรวงสัตรุศท้าว | สลบกลิ้งกลางสมร ฯ | ||
๓๙๑๗ พิเภกวายุบุตรเข้า | โอบองค์ | ||
หมายชัดชีพสัตรุศปลง | โศกเศร้า | ||
นิลพัทเผ่นทยานยง | ยุทธยักษ์ | ||
กับรบมิให้เข้า | สู่ซ้ำสัตรุศองค์ ฯ | ||
๓๙๑๘ ขุนราพนึกสัตรุศนี้ | คงตาย แน่นอ | ||
เราขับเขี้ยวแต่งาย | อ่อนแล้ว | ||
สู้รบกับลิงนาย | พลศักดิ์ เสื่อมพ่อ | ||
จวนค่ำเคลื่อนทัพแคล้ว | คลาศเมื้อเมืองมาร ฯ | ||
๓๙๑๙ พิเภกจึงสั่งให้ | นิลราช | ||
นำเหตุสัตรุสารท | ราพต้อง | ||
ทูลพระพรตภูวนารถ | ในค่ำ ทราบแฮ | ||
นิลราชรับคำพร้อง | รีบร้อนเร็วไป ฯ | ||
๓๙๒๐ ถับถึงจึงเฝ้าพระ | พรตพลัน | ||
ทูลเหตุเขญสำคัญ | ข่าวร้อน | ||
ว่าสัตรุศรบราพมัน | หอกพุ่ง สลบแฮ | ||
พระพรตฟังกรข้อน | อุระเร้ารัญจวน ฯ | ||