จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์รับท้าวสัทธาสูรผู้เป็นสหายกับวุรุณจำบังผู้เป็นหลาน
แผ่นที่ ๓๖๔ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๔๒ พลแสะสลอนสลับทั้ง | | ธงทหาร นำเฮย
|
| พลโห่ฮึกไหยยาน | | ยาตรเต้า
|
| พบทัพอัษฎงค์เข้า | | เฃตรแคว้นลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๓ สองอสุราอยุดยั้ง | | จตุรงค์
|
| สองอสุรต่างลง | | จากม้า
|
| จากรถบทจรตรง | | ยังพระ โรงแฮ
|
| ทศภักตร์เหลือบเหนหน้า | | รีบก้าวจูงกร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๔ ขึ้นบรรจฐรณ์ร่วมพร้อม | | ราพสาม องค์เฮย
|
| ต่างชื่นชมไต่ถาม | | ทุกข์ร้อน
|
| ทศภักตรว่าลักษณราม | | สวารุก โรมนา
|
| สหายสดับเคืองดังค้อน | | ค่อยเกล้าแตกสลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๕ พระสหายอย่าร้อนจิตร | | เรารับ รบนา
|
| จักมัดมานุษยกับ | | พวกพ้อง
|
| เรียกเทพสาตราสับ | | เปนภัศม์ ธุลีเอย
|
| ยี่สิบโสตรสดับพร้อง | | ชอบแล้วถามหลาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๖ พ่อจักราญเศิกด้วย | | เดชใด หลานเอย
|
| ข้าจักบังสนธ์ไป | | บั่นเกล้า
|
| สองมนุษยับลิงไพร | | พินาศพริบ เดียวนา
|
| เชิญพระบิตุลาเข้า | | ก่อนข้าคอยหนุน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๗ บุญคุณของพ่อพร้อม | | พระสหาย
|
| ยังเหนื่อยนักพักสบาย | | ผ่อนทแกล้ว
|
| ทศเศียรสั่งมารนาย | | วิเสศนอก ในนา
|
| ให้จัดเลี้ยงพลแล้ว | | ทั่วทั้งโยธี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๘ ให้นารีตั้งเครื่อง | | คาวหวาน ถวายแฮ
|
| นางนาฎรินสุราบาน | | นอบน้อม
|
| สามเสวยกระยาหาร | | พลางพิศ รบำเฮย
|
| ลุล่วงยามปลายพร้อม | | เสด็จขึ้นแทนผธม ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๕ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๘๙ รามสรงทรงเครื่องแล้ว | | ออกพลา กรแฮ
|
| ถามพิเภกโหรา | | รอบรู้
|
| ราพเสียพิธีคลา | | เคลื่อนคิด ไฉนฤๅ
|
| จึงไม่ออกศึกสู้ | | พิเภกน้อมทูลความ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๕๐ ยามว่าพรุ่งนี้จัก | | โรมรำ บานนา
|
| กับสัทธาสูรอำ | | นาจร้าย
|
| อิกกับวิรุณจำ | | บังล่อง หนแฮ
|
| เชิญเสดจยกพลผ้าย | | เพื่อมล้างมารหาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๕๑ องค์อวตารสดับข้อ | | คำนวณ ทูลแฮ
|
| สั่งสุครีพเกณฑ์กบวน | | ทัพแกล้ว
|
| เจ็ดสิบเจ็ดสมุทควร | | ขจัดศึก สองเฮย
|
| สุครีพจัดพลแล้ว | | รุ่งเข้าทูลฉลอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๕๒ สองกษัตริยสดับเสด็จเข้า | | สรงสลิล แล้วนา
|
| ทรงเครื่องเสร็จจับศิลปะ | | สาตรพร้อม
|
| สองเถลิงรถเทวินทร์ | | ขุนกบี่ กบวนเฮย
|
| พยุหแห่แหนห้อม | | โห่สท้านสเทือนไหว ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๕๓ พิไชยรถม้าเผ่นผ้าย | | พลหลาม มาเอย
|
| ถึงที่สงครามราม | | สั่งทแกล้ว
|
| อยุดตั้งทัพไชยนาม | | ครุธเหนี่ยว นาคนา
|
| ตั้งกระบวนมั่นแล้ว | | พิเภกเฝ้ากราบทูล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๕๔ สัทธาสูรได้เวท | | เรียกวรา วุธเอย
|
| โปรดสั่งหณุมานคลา | | สกัดก้าว
|
| ลวงราพเรียกเทวา | | วุธเหวี่ยง รับแฮ
|
| มันไม่เหนสาตรท้าว | | สอดแคล้วมนตไปลย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๕๕ ทรงสดับตรัสสั่งให้ | | หณุมาน ไปเฮย
|
| วานเรศของบริวาร | | เหาะได้
|
| ห้าร้อยกับลิงหลาน | | อินทรออก ช่วยเอย
|
| พระโปรดอนุญาตให้ | | เร่งมล้างอสุรา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๖ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๕๖ ลูกลมลาแล้วออก | | กับอง คตเอย
|
| พาพวกเบญจสดงค์ | | เดชกล้า
|
| ลอดพนัศลัดลง | | ทางใหญ่ รามแฮ
|
| พลกระบี่พร้อมหน้า | | อยุดใต้ไทรสฐาน น
|
|
|
|
|
| ๒๕๕๗ หณุมานกล่าวถ้อยับ | | บุตรพา ลีเอย
|
| พระกฤษณ์ใช้เรามา | | รบเร้า
|
| จำจักผ่อนผันหา | | กลเล่ห์ ลวงเฮย
|
| สวานิกายกับเจ้า | | จักให้เหาะคอย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๕๘ ลอยสกับยักษเรียกให้ | | เทวัญ
|
| โยนเครื่องอาวุธพลัน | | รวบไว้
|
| อย่าให้ตกสักอัน | | คอยพี่ เรียกนา
|
| ยินจึ่งซัดสาตรให้ | | ตกต้องมารทหาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๕๙ หลานอินทรยินสั่งพร้อม | | กันเหาะ
|
| แมกเมฆลอยคอยเฉพาะ | | พักฟ้า
|
| หณุมานนฤมิตเหมาะ | | ลิงป่า แล้วเฮย
|
| ปีนป่ายรุกขรอร้า | | ราพร้ายออกสนาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๖๐ ส่วนสามอสุเรศรเข้า | | สรงเสวย เสร็จเฮย
|
| ท้าวสัทธาสูรเผย | | พจนเร้า
|
| ว่าพระสหายเอ๋ย | | จักออก รบนา
|
| จงพระหลานตามเต้า | | ต่อเบื้องขบวนหลัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๖๑ ทศกรรฐัฟังชอบเอื้อน | | อวยไชย์
|
| สหายยกพลไกรไป | | รีบร้อน
|
| ล่วงเฃตรนครไคล | | ลุพนัศ นพมนา
|
| ภาคินัยราชต้อน | | พยุหเต้าตามหลัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๖๒ สัทธาสูรตั้งเคี่ยว | | ขับพหล เหนแฮ
|
| ฟานเผือกวิ่งผ่นฉงน | | จิตรท้าว
|
| อยุดทัพแทบไพรสณฑ์ | | สวาออก ถามนา
|
| ยักษยกพลหาญห้ว | | แห่ห้อมไปไหน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๗ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๖๓ เฮยลิงไพรใคร่รู้ | | ฤๅถาม
|
| กูจักไปณรงค์ราม | | เร่งมล้าง
|
| ยักษเหวยเวทเดชทราม | | สู้ฤทธิ์ นรายน์ฤๅ
|
| เหนจักอดราวอ้าง | | อวดสู้มฤตยู ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๖๔ อ้ายสูรู้อวดอ้าง | | อัปปรี
|
| เองไป่รู้กูมี | | เวทล้ำ
|
| แม้มนุษย์สองศรี | | ซมเซ่อ สู้เฮย
|
| กูเรียกเทพสาตรห้ำ | | หั่นให้บรรไลย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๖๕ ลิงทำไถลว่าท้าว | | อวดฤทธิ์ เวทฤๅ
|
| เชิญเศกให้ประสิทธิ์ | | ประเสริฐแกล้ว
|
| เราเหนประจักษ์จิตร | | จึ่งจัก เชื่อนา
|
| ยักษว่าอยากยลแล้ว | | เรียกด้วยวราคม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๖๖ เทพวงษพรหเมศถ้วน | | ราษี
|
| กลัวพระเวทอสุรี | | เรียกร้อง
|
| ต่างโยนหอกดาบตรี | | ทวนกฤช ง้าวแฮ
|
| ลงเกลื่อนกลาดดาษห้อง | | แห่งฟ้าดังฝน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๖๗ ปวงพลพานเรศทั้ง | | องคต เหนแฮ
|
| รับเทพสาตรได้หมด | | แมกจ้อง
|
| คอยฟังพโยรส | | เรียกจัก โยนเฮย
|
| สาตทจึ่งไตกต้อง | | แผ่นพื้นพสุธา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๖๘ วายุบุตรจึงเยาะเจ้า | | อัษฎงค์
|
| เราบ่อเหนสาตรลง | | แหล่งใต้
|
| เออยักษช่างยกองค์ | | เอกอวด เท็จเฮย
|
| เราเรียกบ้างคงได้ | | สาตรเย้ยยักษา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๖๙ สัทธาสูรสอดแคล้ว | | แคลงมนต์ เสื่อมแฮ
|
| กระบืบบาทขบทนต์ | | โกรธกล้า
|
| เฮยลิงหยิ่งยกตน | | จงเรียก เร็วนา
|
| แม้สารทไม่ลงหล้า | | จักเคี้ยวมังษ์มึง ฯ
|
| | |
|