จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์รับท้าวสัทธาสูรผู้เป็นสหายกับวุรุณจำบังผู้เป็นหลาน
แผ่นที่ ๓๖๔ – พระพินิตพินัย
|
๒๕๔๒ พลแสะสลอนสลับทั้ง | | ธงทหาร นำเฮย
|
พลโห่ฮึกไหยยาน | | ยาตรเต้า
|
พบทัพอัษฎงค์เข้า | | เฃตรแคว้นลงกา ฯ
|
|
|
๒๕๔๓ สองอสุราอยุดยั้ง | | จตุรงค์
|
สองอสุรต่างลง | | จากม้า
|
จากรถบทจรตรง | | ยังพระ โรงแฮ
|
ทศภักตร์เหลือบเหนหน้า | | รีบก้าวจูงกร ฯ
|
|
|
๒๕๔๔ ขึ้นบรรจฐรณ์ร่วมพร้อม | | ราพสาม องค์เฮย
|
ต่างชื่นชมไต่ถาม | | ทุกข์ร้อน
|
ทศภักตรว่าลักษณราม | | สวารุก โรมนา
|
สหายสดับเคืองดังค้อน | | ค่อยเกล้าแตกสลาย ฯ
|
|
|
๒๕๔๕ พระสหายอย่าร้อนจิตร | | เรารับ รบนา
|
จักมัดมานุษยกับ | | พวกพ้อง
|
เรียกเทพสาตราสับ | | เปนภัศม์ ธุลีเอย
|
ยี่สิบโสตรสดับพร้อง | | ชอบแล้วถามหลาน ฯ
|
|
|
๒๕๔๖ พ่อจักราญเศิกด้วย | | เดชใด หลานเอย
|
ข้าจักบังสนธ์ไป | | บั่นเกล้า
|
สองมนุษยับลิงไพร | | พินาศพริบ เดียวนา
|
เชิญพระบิตุลาเข้า | | ก่อนข้าคอยหนุน ฯ
|
|
|
๒๕๔๗ บุญคุณของพ่อพร้อม | | พระสหาย
|
ยังเหนื่อยนักพักสบาย | | ผ่อนทแกล้ว
|
ทศเศียรสั่งมารนาย | | วิเสศนอก ในนา
|
ให้จัดเลี้ยงพลแล้ว | | ทั่วทั้งโยธี ฯ
|
|
|
๒๕๔๘ ให้นารีตั้งเครื่อง | | คาวหวาน ถวายแฮ
|
นางนาฎรินสุราบาน | | นอบน้อม
|
สามเสวยกระยาหาร | | พลางพิศ รบำเฮย
|
ลุล่วงยามปลายพร้อม | | เสด็จขึ้นแทนผธม ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๕ – พระพินิตพินัย
|
๒๕๘๙ รามสรงทรงเครื่องแล้ว | | ออกพลา กรแฮ
|
ถามพิเภกโหรา | | รอบรู้
|
ราพเสียพิธีคลา | | เคลื่อนคิด ไฉนฤๅ
|
จึงไม่ออกศึกสู้ | | พิเภกน้อมทูลความ ฯ
|
|
|
๒๕๕๐ ยามว่าพรุ่งนี้จัก | | โรมรำ บานนา
|
กับสัทธาสูรอำ | | นาจร้าย
|
อิกกับวิรุณจำ | | บังล่อง หนแฮ
|
เชิญเสดจยกพลผ้าย | | เพื่อมล้างมารหาญ ฯ
|
|
|
๒๕๕๑ องค์อวตารสดับข้อ | | คำนวณ ทูลแฮ
|
สั่งสุครีพเกณฑ์กบวน | | ทัพแกล้ว
|
เจ็ดสิบเจ็ดสมุทควร | | ขจัดศึก สองเฮย
|
สุครีพจัดพลแล้ว | | รุ่งเข้าทูลฉลอง ฯ
|
|
|
๒๕๕๒ สองกษัตริยสดับเสด็จเข้า | | สรงสลิล แล้วนา
|
ทรงเครื่องเสร็จจับศิลปะ | | สาตรพร้อม
|
สองเถลิงรถเทวินทร์ | | ขุนกบี่ กบวนเฮย
|
พยุหแห่แหนห้อม | | โห่สท้านสเทือนไหว ฯ
|
|
|
๒๕๕๓ พิไชยรถม้าเผ่นผ้าย | | พลหลาม มาเอย
|
ถึงที่สงครามราม | | สั่งทแกล้ว
|
อยุดตั้งทัพไชยนาม | | ครุธเหนี่ยว นาคนา
|
ตั้งกระบวนมั่นแล้ว | | พิเภกเฝ้ากราบทูล ฯ
|
|
|
๒๕๕๔ สัทธาสูรได้เวท | | เรียกวรา วุธเอย
|
โปรดสั่งหณุมานคลา | | สกัดก้าว
|
ลวงราพเรียกเทวา | | วุธเหวี่ยง รับแฮ
|
มันไม่เหนสาตรท้าว | | สอดแคล้วมนตไปลย ฯ
|
|
|
๒๕๕๕ ทรงสดับตรัสสั่งให้ | | หณุมาน ไปเฮย
|
วานเรศของบริวาร | | เหาะได้
|
ห้าร้อยกับลิงหลาน | | อินทรออก ช่วยเอย
|
พระโปรดอนุญาตให้ | | เร่งมล้างอสุรา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๖ – พระพินิตพินัย
|
๒๕๕๖ ลูกลมลาแล้วออก | | กับอง คตเอย
|
พาพวกเบญจสดงค์ | | เดชกล้า
|
ลอดพนัศลัดลง | | ทางใหญ่ รามแฮ
|
พลกระบี่พร้อมหน้า | | อยุดใต้ไทรสฐาน น
|
|
|
๒๕๕๗ หณุมานกล่าวถ้อยับ | | บุตรพา ลีเอย
|
พระกฤษณ์ใช้เรามา | | รบเร้า
|
จำจักผ่อนผันหา | | กลเล่ห์ ลวงเฮย
|
สวานิกายกับเจ้า | | จักให้เหาะคอย ฯ
|
|
|
๒๕๕๘ ลอยสกับยักษเรียกให้ | | เทวัญ
|
โยนเครื่องอาวุธพลัน | | รวบไว้
|
อย่าให้ตกสักอัน | | คอยพี่ เรียกนา
|
ยินจึ่งซัดสาตรให้ | | ตกต้องมารทหาร ฯ
|
|
|
๒๕๕๙ หลานอินทรยินสั่งพร้อม | | กันเหาะ
|
แมกเมฆลอยคอยเฉพาะ | | พักฟ้า
|
หณุมานนฤมิตเหมาะ | | ลิงป่า แล้วเฮย
|
ปีนป่ายรุกขรอร้า | | ราพร้ายออกสนาม ฯ
|
|
|
๒๕๖๐ ส่วนสามอสุเรศรเข้า | | สรงเสวย เสร็จเฮย
|
ท้าวสัทธาสูรเผย | | พจนเร้า
|
ว่าพระสหายเอ๋ย | | จักออก รบนา
|
จงพระหลานตามเต้า | | ต่อเบื้องขบวนหลัง ฯ
|
|
|
๒๕๖๑ ทศกรรฐัฟังชอบเอื้อน | | อวยไชย์
|
สหายยกพลไกรไป | | รีบร้อน
|
ล่วงเฃตรนครไคล | | ลุพนัศ นพมนา
|
ภาคินัยราชต้อน | | พยุหเต้าตามหลัง ฯ
|
|
|
๒๕๖๒ สัทธาสูรตั้งเคี่ยว | | ขับพหล เหนแฮ
|
ฟานเผือกวิ่งผ่นฉงน | | จิตรท้าว
|
อยุดทัพแทบไพรสณฑ์ | | สวาออก ถามนา
|
ยักษยกพลหาญห้ว | | แห่ห้อมไปไหน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๗ – พระพินิตพินัย
|
๒๕๖๓ เฮยลิงไพรใคร่รู้ | | ฤๅถาม
|
กูจักไปณรงค์ราม | | เร่งมล้าง
|
ยักษเหวยเวทเดชทราม | | สู้ฤทธิ์ นรายน์ฤๅ
|
เหนจักอดราวอ้าง | | อวดสู้มฤตยู ฯ
|
|
|
๒๕๖๔ อ้ายสูรู้อวดอ้าง | | อัปปรี
|
เองไป่รู้กูมี | | เวทล้ำ
|
แม้มนุษย์สองศรี | | ซมเซ่อ สู้เฮย
|
กูเรียกเทพสาตรห้ำ | | หั่นให้บรรไลย ฯ
|
|
|
๒๕๖๕ ลิงทำไถลว่าท้าว | | อวดฤทธิ์ เวทฤๅ
|
เชิญเศกให้ประสิทธิ์ | | ประเสริฐแกล้ว
|
เราเหนประจักษ์จิตร | | จึ่งจัก เชื่อนา
|
ยักษว่าอยากยลแล้ว | | เรียกด้วยวราคม ฯ
|
|
|
๒๕๖๖ เทพวงษพรหเมศถ้วน | | ราษี
|
กลัวพระเวทอสุรี | | เรียกร้อง
|
ต่างโยนหอกดาบตรี | | ทวนกฤช ง้าวแฮ
|
ลงเกลื่อนกลาดดาษห้อง | | แห่งฟ้าดังฝน ฯ
|
|
|
๒๕๖๗ ปวงพลพานเรศทั้ง | | องคต เหนแฮ
|
รับเทพสาตรได้หมด | | แมกจ้อง
|
คอยฟังพโยรส | | เรียกจัก โยนเฮย
|
สาตทจึ่งไตกต้อง | | แผ่นพื้นพสุธา ฯ
|
|
|
๒๕๖๘ วายุบุตรจึงเยาะเจ้า | | อัษฎงค์
|
เราบ่อเหนสาตรลง | | แหล่งใต้
|
เออยักษช่างยกองค์ | | เอกอวด เท็จเฮย
|
เราเรียกบ้างคงได้ | | สาตรเย้ยยักษา ฯ
|
|
|
๒๕๖๙ สัทธาสูรสอดแคล้ว | | แคลงมนต์ เสื่อมแฮ
|
กระบืบบาทขบทนต์ | | โกรธกล้า
|
เฮยลิงหยิ่งยกตน | | จงเรียก เร็วนา
|
แม้สารทไม่ลงหล้า | | จักเคี้ยวมังษ์มึง ฯ
|
| | |
|