จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามยกออกรบกับทศกัณฐ์ไม่แพ้ชนะกัน
แผ่นที่ ๓๔๗ – นายแช่มนักเรียน
|
|
| ๒๔๒๓ แลหลากหลายเหล่าล้วน | | พลพา นรนา
|
| หนุนเนื่องกันจรคลา | | ไป่ยั้ง
|
| ดังอุทกธารา | | ไหลหลั่ง มาฤๅ
|
| ลิที่ยุทธหยุดตั้ง | | พยุหใกล้ทัพมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๒๔ ปางท้าวทศภักตรผู้ | | พงษพรหม
|
| ประทับรถเนินพนม | | ที่นั้น
|
| พลทัพลักษณรามสม | | จิตรจัก มล้างเฮย
|
| ให้ยกพลกระชั้น | | ชิดเข้าโจมตี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๒๕ อสุรพลกองน่าเข้า | | โจมสัป ยุทธนา
|
| ทัพน่านารายน์รับ | | รบด้วย
|
| พลรบๆ กลอกกลับ | | กลางถิ่น สมรเฮย
|
| สองฝ่ายฤๅขยาดม้วย | | ดุจช้างเมามัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๒๖ ยักษลิงต่างต่อสู้ | | สับสน
|
| หาญต่อหาญเริงรณ | | ร่ายเลี้ยว
|
| ศับทสนั่นพ่างภูมิดล | | คอยถล่ม ทลายฤๅ
|
| พลกาจต่ากาจเกรี้ยว | | กราดกล้าชิงไชย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๒๗ พลกุมภัณฑ์เพลี่ยงพลั้ง | | เพลงรบ
|
| ลิงละเลิงลุยตลบ | | ไล่มล้าง
|
| ยักษแตกปะทะกทบ | | รถราช อสูรแฮ
|
| ทศภักตร์แกว่งคทาคว้าง | | ไล่เลี้ยวตีลิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๒๘ วารนรบอาจสู้ | | ศักดา ท่านนา
|
| ถอยรับจอมอสุรา | | รุกเร้า
|
| จนกทั่งน่ารัถา | | องค์หริ รักษาแฮ
|
| จึ่งพระจักรกฤษณเจ้า | | เหนี่ยวน้าวศรแผลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๒๙ มลายรถหมดทั้งราช | | สีหโล ทันต์แฮ
|
| ตลอดเหล่ามารพลโย | | ธิศม้วย
|
| ทศภักตรตกรถโผ | | ปีนรถ รามเฮย
|
| ไป่ย่อต่อตีด้วย | | ธิราชไท้ทั้งสอง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๔๗ – นายแช่มนักเรียน
|
|
| ๒๔๓๐ พระรามรอญราพด้วย | | แสงคัน ศิลป์เอย
|
| พระลักษณทรงขรรค์ฟน | | ฟาดซ้ำ
|
| ทศภักตรแต่เดียวขยัน | | ยุทธไป่ ถอยนา
|
| รับรบเรวรวดล้ำ | | เล่ห์แม้นจักรหมุน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๓๑ ทศเศียรเสียท่าเอี้ยว | | เอนหงาย
|
| พระกฤษณตีถูกกาย | | แทตยท้าว
|
| ตกลงที่เชิงชาย | | บรรพต
|
| ผุดลุกยกศรน้าว | | มุ่งมล้างวางศร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๓๒ ศรเปนอาวุธเก้า | | ประการ
|
| รอญพรรคพลอวตาร | | แตกคว้าง
|
| พระกฤษณฤทธิรำบาน | | บงกบี่ พ่ายนา
|
| ทรงพระแสงศรง้าง | | พาดโค้งคันแผลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๓๓ ศรสิทธิวิศณุมล้าง | | แหลกอา วุธเอย
|
| พิฆาฏมารมรณา | | นับร้อย
|
| ลิงซึ่งสลบต้องวา | | ตาตื่น ฟื้นแฮ
|
| จอมยักษ์ยลยิ่งน้อย | | จิตรแค้นแน่นทรวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๓๔ ทรงจักรรัตนคว่างขึ้น | | เวหาศ
|
| แสงดั่งสุริโยภาศ | | ผ่องฟ้า
|
| พระรามลั่นพรหมมาศ | | ศรสิทธิ์ ไปเฮย
|
| ต้องอกอสุรสิบหน้า | | จักรนั้นเปนจุณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๓๕ ราพร้ายร่ายเวทแล้ว | | ลูบกาย
|
| ศรหลุดรอยแผลหาย | | สนิทเนื้อ
|
| พอพระสุริยผาย | | ลับเหลี่ยม เมรุแฮ
|
| เสียพวกเสื่อมพยศเมื้อ | | มุ่งเข้าลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๓๖ ครั้นมารล่าทัพแล้ว | | ลักษรราม
|
| เถลิงรถเหล่าลิงหลาม | | รอบล้อม
|
| เสดจจากยุทธฟภูมิ์สนาม | | รบรีบ มานา
|
| คืนสู่พลับพลาพร้อม | | พรั่งด้วยบริพาร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๔๙ – หลวงอินทรโกษา
|
|
| ๒๔๓๗ ทศภักตรคืนเฃตรขึ้น | | ประทับปรา สาทเอย
|
| ตรัสบอกยอดกัลยา | | ร่วมไร้
|
| กับมนุษยสองรา | | ปราบยาก นักแม่
|
| แม่จักเหนใครได้ | | เดจเสี้ยนสงคราม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๓๘ มณโฑทูลตอบเจ้า | | จอมมาร
|
| สัตลุงเจ้าจักรวาล | | เพื่อนท้าว
|
| กับตรีเมฆองค์หลาน | | สองเลื่อง เดชนา
|
| ควรสั่งสองสู่ด้าว | | จักได้เผด็จบร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๓๙ ทรงฟังชื่นชอบซ้อง | | สารขาน
|
| เออพี่ลืมสองมาร | | ลับลี้
|
| เหนสองอาจจักหาญ | | หักศึก ได้นา
|
| ขวัญเนตรแม่ช่วยชี้ | | ช่องนั้นขย้นเหลือ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๔๐ รับขวัญพลันเข้าที่ | | ไสยา
|
| ถนอมแอบเอกกานดา | | คู่เคล้า
|
| สำราญร่วมนิทรา | | จวบรุ่ง รางเฮย
|
| ดัดผธมเสดจเข้า | | สู่ห้องสนานชล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๔๑ เสรจสรงรงเครื่องแล้ว | | ทศเศียร
|
| ออกหมู่อำมาตยเดียร | | ดาษเฝ้า
|
| ต่างตนประนมเนียน | | นบบาท ท่านนา
|
| คอยรับสั่งนอบเกล้า | | พรั่งพร้อมสดุดี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๔๒ มีโองการสั่งให้ | | เปาวนา สูรเฮย
|
| ลิกขิตราชสารา | | เสรจแล้ว
|
| กาลสูรรีบไคลคลา | | ยังสัด ลุงแฮ
|
| แล้วสั่งนนทสูรแกล้ว | | รีบผ้ายมัชวารย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๔๓ สองมารับสั่งแล้ว | | ครไล
|
| ต่างเผ่นขึ้นม้าไว | | ปล่อยห้อ
|
| กาลสูรลุเวียงไชย | | ท้าวสัต ลุงเฮย
|
| ไปสู่มาตยแถลงข้อ | | กิจไท้ทุภาย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕๐ – หลวงอินทรโกษา
|
|
| ๒๔๔๔ เสนาพาทูตเฝ้า | | จอมาร
|
| ทูลเบิกข้อราชการ | | ทราบไท้
|
| สัตลุงจึ่งบรรหาร | | ถามเหตุ สหายเฮย
|
| ราชทูตทูลกิจให้ | | ทราบแล้วอ่านสาสน์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๔๕ ในลักษณสาสนพระผู้ | | จอมยักษ
|
| ไป่ศุขเศิกหาญหัก | | ยั่วท้าว
|
| มีมนุษย์ชื่อรามลักษณ | | กับพวก สวาแฮ
|
| จองถนนลุด้าว | | ต่อตั้งดัษกร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๔๖ พระวงษาใหญ่น้อย | | อเนกนับ
|
| ออกสัประยุทธทัพ | | ยิ่งแพ้
|
| ทั้งพวกพหลยับ | | เยินพินาศน์
|
| เชิญสหายไปแก้ | | ขุนแค้นในเรา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๔๗ สัตลุงทราบสาสน์แล้ว | | ตฤกคิด ฉงนเฮย
|
| ทศภักตรท้าวมีฤทธิ | | เลื่องหล้า
|
| ไฉนสองมนุษยจิตร | | หาญต่อ ยุทธแฮ
|
| จำจักจะยกพยุหร้า | | ช่วยร้อนรอนเข็ญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๔๘ จึ่งสั่งอำมาตยให้ | | เกณฑ์ทหาร
|
| จักสู่ลงกากาล | | พรุ่งเช้า
|
| จับสองมนุษยผลาญ | | กับพวก สวาแฮ
|
| จัดรถคชรีบเร้า | | เลือกล้วนเหล่าฉกรรจ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๔๙ กาลสูรรับสั่งแล้ว | | คัลไล
|
| มาจัดพลแต่ใจ | | เก่งกร้าว
|
| เปนพยุหทัพไชย | | ตามหมวด
|
| เสรจกลับกราบทูลท้าว | | เสดจขึ้นสรงชล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๕๐ ทรงเครื่องขัติยราชแล้ว | | ทรงศรา วุธแฮ
|
| เสรจสู่เกยเสนา | | นอบเกล้า
|
| ขึ้นรถเร่งยาตรา | | ตามฤกษ
|
| หมู่พหลโห่เร้า | | ผาดผ้ายโดยลบอง ฯ
|
| | |
|
