โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๖๔
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
การปรับปรุง เมื่อ 06:55, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
กุมภกรรณออกรบกับพระราม ถูกพระรามฆ่าตาย
แผ่นที่ ๒๕๖ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ
๑๗๘๖ พระนรายน์แผลงด้วยอัค | นีวาด | ||
ล้างซึ่งศรอุปราช | รถสิ้น | ||
บันดาทหารดาษ | ดามอด ม้วยแฮ | ||
เหลือแต่องค์เดียวดิ้น | โดดสู้กลางสนาม ฯ | ||
๑๓๘๗ พระรามพระลักษณ์ร้า | เกลียวกลมกันแฮ | ||
สบท่าพระทรงพรหม | มาศได้ | ||
แผลงถูกยักษซานซม | ล้มเหลือบ เหนแฮ | ||
เปนสี่กรกราบไว้ | น้อมน้อมขอฃมา ฯ | ||
๑๗๘๘ พระยายักษคิดท้อ | รทดจิตร | ||
เชื่อผิดเสียชีพิตร | โอดอ้อน | ||
วอนทูลว่าโทษผิด | โปรดส่งสวรรค์นา | ||
พระว่าอย่าทุกขร้อน | จิตรเจ้าเราตาม ฯ | ||
๑๗๘๙ ยามขุนมาได้รับ | พรนรายน์ | ||
เรียกพิเภกมาหมาย | สั่งน้อง | ||
ข้าเจ้าอย่าดูดาย | แต่ศุข ตนนอ | ||
จงจิตรคิดซื่อต้อง | ต่อน้ำพระไทย ฯ | ||
๑๗๙๐ สิ่งใดที่ผิดแล้ว | ละเมิน เสียฮา | ||
ที่ชอบเปนธรรมเชิญ | คิดเข้า | ||
อย่าคิดอิจฉาเขิน | ขับเพื่อน ข้าเฮย | ||
หลายจิตรกอบแรงเจ้า | ยิ่งผู้เดียวสนอง ฯ | ||
๑๗๙๑ ครองจิตรคิดแต่เอื้อ | เอาภาร ดีเอย | ||
ไป่ประกอบราชการ | เกียจคร้าน | ||
พระเจ้าอีกวงษวาร | ภูมเกิด ตนแฮ | ||
คิดรักแต่ต่อต้าน | แต่งให้ถาวร ฯ | ||
๑๗๙๒ เสรจคำสอนสิ้นชีพ | ไปสวรรค์ | ||
พิเภกแสนโศกศัลย | สุดให้ | ||
พวยเทพเหิ่มหฤหรรษ์ | โปรยทิพย มาลย์เอย | ||
เสรจปราบยักษสองไท้ | กลับเข้าพลับพลา ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๕๗ – หลวงอินทรอาวุธ
๑๗๙๓ ปางแทตยสองสุ้มสืบ | สงคราม | ||
ปรากฏสารันต์นาม | ออกอ้าง | ||
ยลอุปราชมลายราม | รอญชีพ แล้วนา | ||
ไหยรถคชแหลกล้าง | หมดม้วยพลณรงค์ ฯ | ||
๑๗๙๔ ตัวสั่นขวัญโดดดิ้น | อาดูร | ||
คืนสู่ลงกาทูล | แทตยไท้ | ||
องค์อิศรอสูร | ทราบเหตุ พินาศนา | ||
ทรงโศกกำสรวญไห้ | สอึกสอื้นรำพัน ฯ | ||
๑๗๙๕ สิบโอษฐออกโอษฐโอ้ | อนิจจา | ||
หลัดหลัดบัดอนุชา | ชีพม้วย | ||
เลิศฤทธิวิทยาปรา | กฎก่น ศึกเฮย | ||
เสียเกียรติ์เสียชีพด้วย | เพลี่ยงพลั้งไพริน ฯ | ||
๑๗๙๖ เวียงวุ่นขุ่นเฃตรแค้น | รำคาน | ||
เฉินฉุกทุกทวยมาร | มากร้อน | ||
ใครจักกอบกู้การ | กลหัก ศึกเฮย | ||
เสียพ่อพี่จำข้อน | อกอั้นตันใจ ฯ | ||
๑๗๙๗ แขงขืนกลืนเทวศกลั้น | กลับคิด แค้นนา | ||
เหม่เหม่ประจามิตร | หมิ่นได้ | ||
ทระนงไป่เกรงฤทธิ์ | กำมะลาศน์ พงษแฮ | ||
จำจักคิดประหารให้ | เหือดสิ้นสุดณรงค์ ฯ | ||
๑๗๙๘ ดำริห์ดำรัสเอื้อน | โองการ | ||
เหวยเหล่านางพนักงาน | อย่าช้า | ||
เรียกอินทรชิตชาญ | เชิงยุทะ มาแฮ | ||
บอกว่ากูคอยถ้า | ธุระร้อนการเรว ฯ | ||
๑๗๙๙ สาวสุรางค์รับสั่งแล้ว | รีบบท จรนา | ||
ถึงถั่นทูลโอรส | เร่งเฝ้า | ||
ปางปิ่นดะไนยทศ | เศียรทราบ กระแสฮ | ||
ทรงเครื่องเสรจเสดจเข้า | สู่ท้องโรงคัล ฯ | ||