จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
และดูกำลังฤทธิ์ทหาร เพื่อเปรียบเทียบกับฝ่ายลงกา ก้อนหินตกที่เมืองทศกัณฐ ทศกัณฐ์ใช้ให้สุกรสารไปดู
แผ่นที่ ๑๖๕ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
|
| ๑๑๔๙ พระอาศนอุรคห้าว | | หาญฤทธิ
|
| สดับพิเภกทูลกิจ | | ดั่งนั้น
|
| พระเปรมกระมลคิด | | ปราโมทย์
|
| จึ่งเปล่งสีหนาทซั้น | | สั่งน้องพาลี
|
|
|
|
|
| ๑๑๕๐ จงพาพานเรศถ้วน | | ทวยหาญ
|
| ยังฝั่งชโลธาร | | ท่าน้ำ
|
| แผลงฤทธิอวดฤทธิมาร | | หมายเปรียบ กันนอ
|
| จงประจักษฤทธิก้ำ | | กาจจ้านการณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๕๑ เอารสสุริเยศได้ | | ตรับสาร
|
| คำนับรับโองการ | | ใส่เกล้า
|
| สามคาบกราบศิรกราน | | บัวบาท
|
| ลาปิ่นธเรศเจ้า | | จากท้องโรงคัล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๕๒ ออกมาเตรียมตรวจพื้น | | พลพา นเรนทรเฮย
|
| ครบเสร็จสองนัครา | | ฤทธิห้าว
|
| เชิญชวนอนุชา | | ทศภักตร
|
| นำนิกรดุ่มด้าว | | แหล่งพื้นพนสณฑ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๕๓ โยธีกระบี่ล้วน | | เชิงชาญ รบเอย
|
| จรแน่นแผ่นดินดาล | | ดาษกลุ้ม
|
| ธุลีตระหลบปาน | | ภาณุมาศ มืดเฮย
|
| แลชรอ่ำฟ้าคลุ้ม | | เล่ห์คล้ำอัษฎงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๕๔ พึงพิศพรรคพวกพื้น | | พลกระบินทร์
|
| ผิริปูปวงยิน | | ยั่นกล้า
|
| เพียงผลักบุรินอินทร์ | | เอนล่ม ลงพ่อ
|
| ทศภัตรฤๅจักเร้า | | รบโต้ต่อกร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๕๕ ตระบัดดลท่าน้ำ | | แนวสมุท
|
| พร้อมพลหลพลยุทธ์ | | ใหญ่น้อย
|
| จึ่งลูกระวิวุฒิ์ | | ไวว่อง
|
| เผยพจนสุนทรถ้อย | | ถี่ถ้อยแถลงความ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๖ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
|
| ๑๑๕๖ แนะนายวานเรศถ้วน | | ทวยผอง
|
| ผู้ร่วมตริเตรียมปอง | | ปัดเสี้ยน
|
| จงแผลงพะละประลอง | | ดูเดช กันแฮ
|
| ให้ทุกประเทศเที้ยร | | ออกอื้อรบือนาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๕๗ ยินสารสุครีพซ้อง | | เสรจสรรพ์
|
| ปราโมทยหฤไทยครัน | | ครั่นครื้น
|
| ต่างแผลงฤทธิโรมรัน | | หลายหลาก เลศแฮ
|
| คะคฤกคะครั่นลั่นพื้น | | พ่างฟ้าขจายพัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๕๘ ลูกลมโถมถีบขึ้น | | อัมพร
|
| ซ้อนเชิดดวงทินกร | | ก่ำฟ้า
|
| หลานอินเหยียบยุคุนธร | | ถีบโยก โยนเฮย
|
| กรไขว่กระหวัดคว้า | | เหนี่ยวเน้นเมรุไกร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๕๙ ลูกพระทรงแสกล้ำ | | ฤทธี
|
| เทิดวิมานรูจี | | เสริดยั้ง
|
| นิลนนท์แทรกปัถพี | | ผังผ่า ไปเฮย
|
| เก็บเพชรก่อถมอตั้ง | | เล่นล้ำเมรุไศล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๖๐ นิลเอกชำแรกพื้น | | แผ่นไผท
|
| ผุดพะสุเมรุไศล | | หลักหล้า
|
| นิลขันธ์ฤทธิชาญไชย | | ปลุกเวท
|
| กายกระหลับสีหน้า | | เชิดพื้นภูวดล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๖๑ พิมลพานเรศร้าย | | ฤทธา
|
| บั่นสะเอวทัณฑิมา | | มอดม้วย
|
| เกษรทมาลา | | ฦๅเดช
|
| ฉวยฉีกหัศดินทรด้วย | | เดชกล้ากลางสมร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๖๒ อุศุภศรราเมศรเหี้ยม | | เหิมหาญ
|
| บัดแบกเขาจักวาฬ | | เหาะร้า
|
| ญาณรศสุคนธ์ชาญ | | เชิงเวท
|
| รวบเมฆเสกไฟฟ้า | | ลั่นเท้งเทพิรุณ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๗ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
|
| ๑๑๖๓ ชมพูพานผู้เชี่ยว | | ชาญยุทธ
|
| แผ่หัดถพัดมารุต | | ครั่นครื้น
|
| ชามภูวราชวุฒิ | | ไกรร่าย มนต์นา
|
| ดารกตกสรตื้น | | เด่นทั้งกลางวัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๖๔ กุมมิตันขันเช่นเค้น | | สอสีห์
|
| สีหบ่ทานฤทธี | | พ่ายร้อง
|
| วิสันตราวี | | แผลงเดช
|
| รัดรวบคชสีห์จ้อง | | จับคั้นคอขยำ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๖๕ สุรเสนเผ่นผงาดร้า | | รณรงค์
|
| ฉีกอุรกระทิงดง | | แด่วดิ้น
|
| สุรกาลฤทธิรงค์คง | | อาวุธ
|
| โถมถีบกาษรสิ้น | | ชีพล้มมลายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๖๖ เกยูรโจมจับได้ | | กุญชร ชลเฮย
|
| หัดถประหัดงางอน | | หักเหี้ยน
|
| มายูรแหวกสาคร | | จับแสะ สินธุ์แฮ
|
| ดาบฉะหัวม้าเมี้ยน | | มอดม้วยมลายปราณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๖๗ สัตพลีลนแล่นเข้า | | จับพยัฆ
|
| เสือตบลิงต่อยตัก | | เตะต้อง
|
| โคมุดช่วยถีบอัก | | ถูกอก เสือฮา
|
| เสือเจบเสือจุกร้อง | | ไล่ซ้ำเสือหนี ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๖๘ นิลราชผาดเผ่นคว้า | | มังกร
|
| จับดาะกระเดนกระดอน | | โด่งฟ้า
|
| ไวยบุตรฤทธิราญรอน | | แสดงเดช
|
| หัดถ์รวบเหรากล้า | | พาศพื้นพังทรวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๖๙ วาหุโรมโจมจู่สู้ | | กุมภิล สองเฮย
|
| กุมคู่กุมภาทมิฬ | | แมกน้ำ
|
| มหัทวิกันผิน | | ภักตร์พบ ฉนากเอย
|
| โผนเผ่นโผผังปล้ำ | | ปลิดปล้นทนต์ปลา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๘ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
|
| ๑๑๗๐ ปิงคลาโลดแล่นเลี้ย | | หลังชล
|
| ทวิพัทแหวกวังวล | | ดึ่งดั้น
|
| จับมัจฉะอานนท์ | | ขับขี่ มานา
|
| โชติมุขจับครุฑคั้น | | ควบเต้าตากโพยม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๗๑ นิลปานันกลั่นแกล้ว | | การณรงค์
|
| โหมหักหอบเฌอดง | | ฟ่องฟ้า
|
| มาลุนเผ่นผยองตรง | | ถีบถูก ไศลแฮ
|
| ไศลบ่ทนเดชกล้า | | โค่นล้มเตียนตลุย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๗๒ นิลปาสันเหิมห้าว | | หาญสมร
|
| เหาะหักโขดสิงฃร | | ทุ่มทิ้ง
|
| ไชยามพวานร | | หัดถ์หัก หินเฮย
|
| เตะเล่นเศลากลิ้ง | | เกลื่อนพื้นภูวดล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๗๓ นิลเษีฤทธิร้าย | | เริงแรง
|
| แซะเซาะเศลาแลง | | คว่างฟ้า
|
| มากันจรวิกแผลง | | ฤทธิรีบ เรวฤๅ
|
| รุดรวบสิงฃรห้า | | ยอดทิ้งถล่มทลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๗๔ ครื้นๆ พื้นพวกฃ้าง | | ขีดขิน เมืองฮา
|
| ถั่นๆ บั่นศิขริน | | แบกจ้อง
|
| ต่างๆ คว่างหอบหิน | | ทายทุ่ม กันแฮ
|
| หลัดๆ ปัดปิดป้อง | | ต่างป้องปิดกัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๗๕ อลวนพหลเดชพื้น | | ชมพู พลเฮย
|
| ง้างงัดแง่ผาชู | | เพียงพื้น
|
| ต่างเดาะต่างโยนดู | | ดุจจักร ผันแฮ
|
| ต่างคว่างต่างเท้งครื้น | | ครั่นครื้นพงพนานต์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๗๖ อุโฆษบรรพตร้าว | | เราะกัน
|
| เป็นประกายเปลวควัน | | กลบฟ้า
|
| หินหักกระจายผัน | | บินทั่ว ทิศเฮย
|
| พยุพยับอับหล้า | | เล่ห์พื้นโพยมพัง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๙ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
|
| ๑๑๗๗ ทศเศียรสุรศักดิ์เจ้า | | จอมเมือง มารเอย
|
| เถลิงอาศนรัตนเรือง | | มาศไล้
|
| มวญมาตยดาษดาเนือง | | นบบาท พระนา
|
| คอรับๆ สั่งไท้ | | ธจะอื้นโองการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๗๘ บัดยินอุโฆษคลุ้ม | | คัดณานต์
|
| หินเสก็ดตกน่าฉาน | | เฉียดใกล้
|
| ตระลึงกระมลมาร | | ฉงนนึก ฉงายแฮ
|
| ตรัสสั่งสุกรสารให้ | | รุดเต้าตามดู ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๗๙ สุกรสารรับสั่งคล้อย | | คลามา
|
| เหนเหตุฝ่ายบุรพา | | ภาคนั้น
|
| สำรวมร่ายคาถา | | สามคาบ
|
| กายกลับเปนเหยี่ยวดั้น | | เมฆผ้าผันผยอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๘๐ ร่อนฟ้ามาแกล่ใกล้ | | คันธกา ลาเอย
|
| พลพวกลิงโยธา | | ตื่นครื้น
|
| บางทายทุ่มหินผา | | แตกขจัด ขจายแฮ
|
| ต้องปีกมาตกพื้น | | พ่างม้วยชีวัน
|
|
|
|
|
| ๑๑๘๑ จวนตัวกลับบ่พ้น | | ไภยพาล
|
| อ่านเวทยของพรหมมาน | | มอบให้
|
| กลับเปนกระบินทรชาญ | | ไชยว่อง ไวพ่อ
|
| เลดลอดปนพลได้ | | โดดเต้นตามกัน
|
|
|
|
|
| ๑๑๘๒ พิเภกพิศพวกพื้น | | พานร
|
| แม้นศึกสักแสนรอญ | | ร่นเต้า
|
| ขนพองสยองสยอน | | แสยงเดช พระนา
|
| แสนศุขเสื่อมโศกเศร้า | | สร่างสิ้นกินแหนง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๘๓ ขุนราพบัดบอกน้อง | | พาลี
|
| อสุเรศแปลงอินทรีย์ | | ลอบเร้น
|
| ปลอมปนพยุหธโยธี | | หมายสืบ สารแฮ
|
| แถลงเสรจลิลาศเขม้น | | มุ่งหน้ามาทูล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๗๐ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
|
| ๑๑๘๔ ถึงถวายอภิวาทก้ม | | เกษา สนองเฮย
|
| ฃอเดชพระบาทา | | ปกเกล้า
|
| มีอริอสุรา | | มาลอบ
|
| อุกอาจปลอมทัพเข้า | | สืบร้ายดีเรา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๘๕ พระทรงครุฑพาหนผู้ | | เพญยศ
|
| จึ่งผาดเผยศุภพจน์ | | ตอบถ้อย
|
| เรารีบจักรากษษ | | แปลงอาตย์ ปลอมเอย
|
| หมายมั่นสำคัญน้อย | | หนึ่งได้ฉันใด ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๘๖ เวศสุญาณอัญชลิตแล้ว | | ทูลพลัน
|
| อันเพศพวกกุมภัณฑ์ | | ทั่วผู้
|
| เงามันบ่มีมัน | | บพิรบ ตาฮา
|
| แม้นพิศจักพึงรู้ | | แน่ได้ดังประสงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๘๗ พระองค์ทรงสดับถ้อย | | ทูลสาร
|
| ตรัสสั่งหณุมารหาญ | | เหิมกล้า
|
| จงจับอสุรพงษพาล | | มาลอบ ปลอมเฮย
|
| กูจักดูน้ำหน้า | | ชาติอ้ายมารสถุล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๘๘ หณุมานรีบยาตรขึ้น | | เวหา หนเอย
|
| ถึงทัพกลับกายา | | ใหญ่ง้ำ
|
| หัดถ์หนึ่งครอบโยธา | | ทั้งหมด
|
| ต้อนออกที่ละตนน้ำ | | จิตรจ้องจับมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๘๙ สุกรสารตกประหม่าหน้า | | ซีดสลด ลงนอ
|
| ลับฬ่อรอจ้องจด | | สุดท้าย
|
| คิดลี้จะหนีสด | | สุดยาก นักเฮย
|
| สุดคิดที่จักผ้าย | | ย่อยั้งฟังการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๑๙๐ วายุบุตรเหนกบี่นั้น | | จักหนี ไปนอ
|
| พิศเพ่งสำคัญมี | | หมดสิ้น
|
| โจมจับจิกเกษี | | สลัดรวบ ตัวเฮย
|
| ลิงกลับเปนยักษดิ้น | | ด่าวร้องฃอทัณฑ์ ฯ
|
| | |
|