จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
นิลนนท์จับพิเภกได้พามาเฝ้าพระราม พิเภกขออยู่ด้วย และดูกำลังฤทธิ์ทหาร เพื่อเปรียบเทียบกับฝ่ายลงกา
แผ่นที่ ๑๖๑ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมศรีศุภโยค
|
๑๑๒๑ ขัษณวานทัพหน้า | | ตรวจพนานต์ ทางนา
|
เหนอสุรเดียวดาล | | เทวศไห้
|
ออกนามพระอวตาร | | เดนปน มาแฮ
|
วานนเรศล้อมลากไว้ | | วุ่นว้าพัลวัน ฯ
|
|
|
๑๑๒๒ พิเภกประหม่าซ้ำ | | เสียวสยอน ขยาดแฮ
|
ถามว่าพลพานร | | พวกนี้
|
บังอาจลากฉุดกร | | มีกิจ ดังฤๅ
|
ผิดชอบใดบ่ชี้ | | ช่องให้เราเหน ฯ
|
|
|
๑๑๒๓ นิลเอกว่าอาตมแท้ | | โยธา หาญเฮย
|
พลพระจอมจักรา | | ฤทธิก้อง
|
จะเสดจเกาะลงกา | | ผลาญราพ ร้ายแฮ
|
เองพวกอสุรต้อง | | จับเจ้าไปถวาย ฯ
|
|
|
๑๑๒๔ พิเภกสดับถ้อย | | แถลงนาม หริฤๅ
|
บอกว่าตนสืบตาม | | เสาะเต้า
|
ไช่เปนริปูความ | | คิดซื่อ ตรงแฮ
|
ขอท่านภาเราเฝ้า | | ฝ่าไท้ถวายตัว ฯ
|
|
|
๑๑๒๕ นิลเอกยิลพจนแล้ว | | ภาตน ภิเภกเอย
|
ไปที่ประชุมพล | | ภักตรพร้อม
|
คำนับบุตรสุริยน | | เสรจเล่า แถลงแฮ
|
ตามที่ภบอสุรล้อม | | จับได้ตัวมา ฯ
|
|
|
๑๑๒๖ สุครีพยลราพแล้ว | | ตวาดถาม แทตยเฮย
|
ใดชื่อชาติพงษตาม | | บอกข้อ
|
เออเองออกพระนาม | | กิจเรื่อง ใดฤๅ
|
จึ่งบเกรงทัณฑ์ท้อ | | โทษล้างบันไลย ฯ
|
|
|
๑๑๒๗ อสุรทราบซักพร้อง | | บอกพลัน
|
เราชื่อภิเภกพันธุ์ | | เผ่าพ้อง
|
เปนขนิฐทศกรรฐ | | เกิดร่วม ครรภ์แฮ
|
อยู่เกาะลงกาต้อง | | ขับเข้าไพรเขียว ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๒ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมศรีศุภโยค
|
๑๑๒๘ เดิมทีฝันบาทวให้ | | เราทาย
|
โกรธริบขับกลับกลาย | | เกลียดกล้า
|
เรานึกแสวงนาย | | นึกห่อน เหนเฮย
|
จึงคิดมาเปนข้า | | บาทไท้จักรี ฯ
|
|
|
๑๑๒๙ สุครีพซักทราบแล้ว | | รีบรุด เรวเฮย
|
กับสิบแปดมงกุฎ | | เสรจเฝ้า
|
บังคมพระทรงครุฑ | | ถวายเรื่อง ทูลแฮ
|
กองตรวจภบยักษเข้า | | จับได้ตัวมา ฯ
|
|
|
๑๑๓๐ มีนามพิเภกน้อง | | ทศกรรฐ์
|
พี่ขับจากเมืองมัน | | คลาศแคล้ว
|
จักรองบาททรงธรรม์ | | เสาะเที่ยว มานา
|
แม้มิโปรดเลี้ยงแล้ว | | ชีพน้อมยอมถวาย ฯ
|
|
|
๑๑๓๑ จักรพงษทรงทราบสิ้น | | เสรจสาร
|
ออกพระโอษฐโองการ | | ตรัสให้
|
นิลเอกรีบพามาร | | ภิเภก มาเฮย
|
ตระบัดนิลเอกไว้ | | กราบแล้วครรไลย ฯ
|
|
|
๑๑๓๒ ถึงแทนจแถลงว่าไท้ | | จักรา
|
มีรับสั่งให้หา | | แห่งเจ้า
|
พลางกุมหัดถ์อสุรมา | | ถึงที่ เฝ้าแฮ
|
พิเภกโอนศิรเกล้า | | กราบน้อมอภิวันท์ ฯ
|
|
|
๑๑๓๓ จักรกฤษณตฤกกริ่งถ้อย | | ตรัสถาม
|
ดูก่อนพิเภกความ | | เท่านั้น
|
ควรฤๅพี่เองหยาม | | หยาบไล่ เองเอย
|
ฤๅส่อสืบศึกซั้น | | ซ่อนซ้อนกลมา ฯ
|
|
|
๑๑๓๔ พิเภกทูลใช่ซ้อน | | กลความ
|
ทศภักตรฝันร้ายถาม | | บอกให้
|
คือจักขาดชีพตาม | | ตำหรับ โหรแฮ
|
จงส่งสีดาไท้ | | แทบเบื้องบทมาลย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๓ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมศรีศุภโยค
|
๑๑๓๕ กลับโกรธริบไล่ข้า | | บาทมา
|
ที่พึ่งแลฤทธา | | เปล่าเปลื้อง
|
แตตำหรับโหรา | | เรียนทราบ เสรจแฮ
|
หมายมุ่งมาพึ่งเบื้อง | | บาทไท้ทูลเศียร ฯ
|
|
|
๑๑๓๖ จักรกฤษณจึ่งตรัสด้วย | | มนตรี
|
พิเภกมาฝากชี | | พิตรไว้
|
รับควรมิควรดี | | ใดบอก เราเอย
|
ญาณฤกษควรเลี้ยงใช้ | | แต่เชื้อทศกรรฐ์ ฯ
|
|
|
๑๑๓๗ สุครีพทูลว่าต้อง | | ทดลอง
|
ให้กระทำสัตยสนอง | | บาทไว้
|
ใจตรงจึ่งควรปอง | | โปรดชุบ เลี้ยงแฮ
|
ผิวะพิรุธจักได้ | | เฆี่ยนซ้ำบั่นเศียร ฯ
|
|
|
๑๑๓๘ หริวงษทรงสดับสิ้น | | นุนสธิ์
|
สั่งสุคีพนายพหล | | เร่งให้
|
เชิญพรหมมาศสงชล | | เปนประ ธานเฮย
|
ให้แทตย์ทำสัตยไว้ | | ต่อหน้าพลากร ฯ
|
|
|
๑๑๓๙ สุครีพคำนับน้อม | | บาทมูล
|
ศรใส่พานเชิญทูล | | ศิระไว้
|
พาพิเภกพลันยูร | | ยาตรที่ ปชุมแฮ
|
สรงซึ่งศรเสรจให้ | | ยักษตั้งสัตยา ฯ
|
|
|
๑๑๔๐ พิเภกทำสัตยซร้อง | | สาบาล
|
ปวงเทพยเปนทิพยาน | | อย่าแล้ว
|
ผิวะบซื่อศรผลาญ | | ชีพแห่ง ข้าแฮ
|
กราบรับชลพัฒน์แล้ว | | ดื่มด้วยยินดี
|
|
|
๑๑๔๑ บุตรอาทิตย์ชิดชอบถ้อย | | แถลงสาร
|
เราจักรับราชการ | | ร่วมเจ้า
|
ท่านพงษเผ่าพรหมมาน | | รารวิ วงษแฮ
|
สมศักดิ์ควรจักเข้า | | คบข้าคือสหาย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๔ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมศรีศุภโยค
|
๑๑๔๒ พิเภกตอบว่าข้า | | ขอบใจ
|
ยอมกระทำสัตยใน | | ที่พร้อม
|
เราสองร่วมฤๅไทย | | ศุขทุกข์ เทียมแฮ
|
ต่างรับคำนับน้อม | | จิตรไว้ใจกัน ฯ
|
|
|
๑๑๔๓ ฝ่ายพิเภกทูทแกล้ว | | จักรกฤษณ
|
สิบแปดมงกุฎพิศ | | เครื่องถ้วน
|
พานรแน่นอกนิฐ | | ตนต่าง แต่งแฮ
|
เพชรฒาธกุณฑลล้วน | | เลิศทั้งยศถา ฯ
|
|
|
๑๑๔๔ ถามสุครีพว่าไท้ | | จักผจญ มารฤๅ
|
ทศภักตร์ก็ฤๅรณ | | ทั่วด้าว
|
พลพาหนะยุคล | | บาทเลิศ ไฉนนอ
|
เหนแต่หณุมานห้าว | | เมื่อเมื้อลงกา ฯ
|
|
|
๑๑๔๕ สุครีพว่าฤทธิแม้น | | หณุมาน มากแฮ
|
ฤทธิ์ฝ่ายชมพูพาล | | กาจแกล้ว
|
องค์อิศระประทาน | | พรเพิ่ม ภูลเฮย
|
โครจักคิดฆ่าแล้ว | | ห่อนสิ้นสูญชนม์ ฯ
|
|
|
๑๑๔๖ พานรินทรฤทธิเลิศนั้น | | เหลือนับ
|
ชีพล่วงถูกลมกลับ | | ชีพแล้ว
|
เผ่นโถมผจญทัพ | | สหายอย่า แหนงแฮ
|
เสรจพจนภากันแคล้ว | | คลาสเฝ้าอวตาร ฯ
|
|
|
๑๑๔๗ ทรงจักรซักแทตยซ้อม | | เสวนา
|
พลเท่าใดลงกา | | เกาะนี้
|
เราจะเร่งพานรา | | รุกไล่ รบแฮ
|
ได้มิได้จงชี้ | | ช่องให้หายฉงน ฯ
|
|
|
๑๑๔๘ พิเภกทูลว่าพ้อง | | พลขับ ขันแฮ
|
แทตยที่ลงกานับ | | ไม่ถ้วน
|
วานนเรศฤทธิรบทัพ | | ยังห่อน เหนเฮย
|
เหลือปมาณประมวนม้วน | | มอบถ้อยทูลสนอง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๕ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
๑๑๔๙ พระอาศนอุรคห้าว | | หาญฤทธิ
|
สดับพิเภกทูลกิจ | | ดั่งนั้น
|
พระเปรมกระมลคิด | | ปราโมทย์
|
จึ่งเปล่งสีหนาทซั้น | | สั่งน้องพาลี
|
|
|
๑๑๕๐ จงพาพานเรศถ้วน | | ทวยหาญ
|
ยังฝั่งชโลธาร | | ท่าน้ำ
|
แผลงฤทธิอวดฤทธิมาร | | หมายเปรียบ กันนอ
|
จงประจักษฤทธิก้ำ | | กาจจ้านการณรงค์ ฯ
|
|
|
๑๑๕๑ เอารสสุริเยศได้ | | ตรับสาร
|
คำนับรับโองการ | | ใส่เกล้า
|
สามคาบกราบศิรกราน | | บัวบาท
|
ลาปิ่นธเรศเจ้า | | จากท้องโรงคัล ฯ
|
|
|
๑๑๕๒ ออกมาเตรียมตรวจพื้น | | พลพา นเรนทรเฮย
|
ครบเสร็จสองนัครา | | ฤทธิห้าว
|
เชิญชวนอนุชา | | ทศภักตร
|
นำนิกรดุ่มด้าว | | แหล่งพื้นพนสณฑ์ ฯ
|
|
|
๑๑๕๓ โยธีกระบี่ล้วน | | เชิงชาญ รบเอย
|
จรแน่นแผ่นดินดาล | | ดาษกลุ้ม
|
ธุลีตระหลบปาน | | ภาณุมาศ มืดเฮย
|
แลชรอ่ำฟ้าคลุ้ม | | เล่ห์คล้ำอัษฎงค์ ฯ
|
|
|
๑๑๕๔ พึงพิศพรรคพวกพื้น | | พลกระบินทร์
|
ผิริปูปวงยิน | | ยั่นกล้า
|
เพียงผลักบุรินอินทร์ | | เอนล่ม ลงพ่อ
|
ทศภัตรฤๅจักเร้า | | รบโต้ต่อกร ฯ
|
|
|
๑๑๕๕ ตระบัดดลท่าน้ำ | | แนวสมุท
|
พร้อมพลหลพลยุทธ์ | | ใหญ่น้อย
|
จึ่งลูกระวิวุฒิ์ | | ไวว่อง
|
เผยพจนสุนทรถ้อย | | ถี่ถ้อยแถลงความ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๖ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
๑๑๕๖ แนะนายวานเรศถ้วน | | ทวยผอง
|
ผู้ร่วมตริเตรียมปอง | | ปัดเสี้ยน
|
จงแผลงพะละประลอง | | ดูเดช กันแฮ
|
ให้ทุกประเทศเที้ยร | | ออกอื้อรบือนาม ฯ
|
|
|
๑๑๕๗ ยินสารสุครีพซ้อง | | เสรจสรรพ์
|
ปราโมทยหฤไทยครัน | | ครั่นครื้น
|
ต่างแผลงฤทธิโรมรัน | | หลายหลาก เลศแฮ
|
คะคฤกคะครั่นลั่นพื้น | | พ่างฟ้าขจายพัง ฯ
|
|
|
๑๑๕๘ ลูกลมโถมถีบขึ้น | | อัมพร
|
ซ้อนเชิดดวงทินกร | | ก่ำฟ้า
|
หลานอินเหยียบยุคุนธร | | ถีบโยก โยนเฮย
|
กรไขว่กระหวัดคว้า | | เหนี่ยวเน้นเมรุไกร ฯ
|
|
|
๑๑๕๙ ลูกพระทรงแสกล้ำ | | ฤทธี
|
เทิดวิมานรูจี | | เสริดยั้ง
|
นิลนนท์แทรกปัถพี | | ผังผ่า ไปเฮย
|
เก็บเพชรก่อถมอตั้ง | | เล่นล้ำเมรุไศล ฯ
|
|
|
๑๑๖๐ นิลเอกชำแรกพื้น | | แผ่นไผท
|
ผุดพะสุเมรุไศล | | หลักหล้า
|
นิลขันธ์ฤทธิชาญไชย | | ปลุกเวท
|
กายกระหลับสีหน้า | | เชิดพื้นภูวดล ฯ
|
|
|
๑๑๖๑ พิมลพานเรศร้าย | | ฤทธา
|
บั่นสะเอวทัณฑิมา | | มอดม้วย
|
เกษรทมาลา | | ฦๅเดช
|
ฉวยฉีกหัศดินทรด้วย | | เดชกล้ากลางสมร ฯ
|
|
|
๑๑๖๒ อุศุภศรราเมศรเหี้ยม | | เหิมหาญ
|
บัดแบกเขาจักวาฬ | | เหาะร้า
|
ญาณรศสุคนธ์ชาญ | | เชิงเวท
|
รวบเมฆเสกไฟฟ้า | | ลั่นเท้งเทพิรุณ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๗ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
๑๑๖๓ ชมพูพานผู้เชี่ยว | | ชาญยุทธ
|
แผ่หัดถพัดมารุต | | ครั่นครื้น
|
ชามภูวราชวุฒิ | | ไกรร่าย มนต์นา
|
ดารกตกสรตื้น | | เด่นทั้งกลางวัน ฯ
|
|
|
๑๑๖๔ กุมมิตันขันเช่นเค้น | | สอสีห์
|
สีหบ่ทานฤทธี | | พ่ายร้อง
|
วิสันตราวี | | แผลงเดช
|
รัดรวบคชสีห์จ้อง | | จับคั้นคอขยำ ฯ
|
|
|
๑๑๖๕ สุรเสนเผ่นผงาดร้า | | รณรงค์
|
ฉีกอุรกระทิงดง | | แด่วดิ้น
|
สุรกาลฤทธิรงค์คง | | อาวุธ
|
โถมถีบกาษรสิ้น | | ชีพล้มมลายชนม์ ฯ
|
|
|
๑๑๖๖ เกยูรโจมจับได้ | | กุญชร ชลเฮย
|
หัดถประหัดงางอน | | หักเหี้ยน
|
มายูรแหวกสาคร | | จับแสะ สินธุ์แฮ
|
ดาบฉะหัวม้าเมี้ยน | | มอดม้วยมลายปราณ ฯ
|
|
|
๑๑๖๗ สัตพลีลนแล่นเข้า | | จับพยัฆ
|
เสือตบลิงต่อยตัก | | เตะต้อง
|
โคมุดช่วยถีบอัก | | ถูกอก เสือฮา
|
เสือเจบเสือจุกร้อง | | ไล่ซ้ำเสือหนี ฯ
|
|
|
๑๑๖๘ นิลราชผาดเผ่นคว้า | | มังกร
|
จับดาะกระเดนกระดอน | | โด่งฟ้า
|
ไวยบุตรฤทธิราญรอน | | แสดงเดช
|
หัดถ์รวบเหรากล้า | | พาศพื้นพังทรวง ฯ
|
|
|
๑๑๖๙ วาหุโรมโจมจู่สู้ | | กุมภิล สองเฮย
|
กุมคู่กุมภาทมิฬ | | แมกน้ำ
|
มหัทวิกันผิน | | ภักตร์พบ ฉนากเอย
|
โผนเผ่นโผผังปล้ำ | | ปลิดปล้นทนต์ปลา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๖๘ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
|
๑๑๗๐ ปิงคลาโลดแล่นเลี้ย | | หลังชล
|
ทวิพัทแหวกวังวล | | ดึ่งดั้น
|
จับมัจฉะอานนท์ | | ขับขี่ มานา
|
โชติมุขจับครุฑคั้น | | ควบเต้าตากโพยม ฯ
|
|
|
๑๑๗๑ นิลปานันกลั่นแกล้ว | | การณรงค์
|
โหมหักหอบเฌอดง | | ฟ่องฟ้า
|
มาลุนเผ่นผยองตรง | | ถีบถูก ไศลแฮ
|
ไศลบ่ทนเดชกล้า | | โค่นล้มเตียนตลุย ฯ
|
|
|
๑๑๗๒ นิลปาสันเหิมห้าว | | หาญสมร
|
เหาะหักโขดสิงฃร | | ทุ่มทิ้ง
|
ไชยามพวานร | | หัดถ์หัก หินเฮย
|
เตะเล่นเศลากลิ้ง | | เกลื่อนพื้นภูวดล ฯ
|
|
|
๑๑๗๓ นิลเษีฤทธิร้าย | | เริงแรง
|
แซะเซาะเศลาแลง | | คว่างฟ้า
|
มากันจรวิกแผลง | | ฤทธิรีบ เรวฤๅ
|
รุดรวบสิงฃรห้า | | ยอดทิ้งถล่มทลาย ฯ
|
|
|
๑๑๗๔ ครื้นๆ พื้นพวกฃ้าง | | ขีดขิน เมืองฮา
|
ถั่นๆ บั่นศิขริน | | แบกจ้อง
|
ต่างๆ คว่างหอบหิน | | ทายทุ่ม กันแฮ
|
หลัดๆ ปัดปิดป้อง | | ต่างป้องปิดกัน ฯ
|
|
|
๑๑๗๕ อลวนพหลเดชพื้น | | ชมพู พลเฮย
|
ง้างงัดแง่ผาชู | | เพียงพื้น
|
ต่างเดาะต่างโยนดู | | ดุจจักร ผันแฮ
|
ต่างคว่างต่างเท้งครื้น | | ครั่นครื้นพงพนานต์ ฯ
|
|
|
๑๑๗๖ อุโฆษบรรพตร้าว | | เราะกัน
|
เป็นประกายเปลวควัน | | กลบฟ้า
|
หินหักกระจายผัน | | บินทั่ว ทิศเฮย
|
พยุพยับอับหล้า | | เล่ห์พื้นโพยมพัง ฯ
|
| | |
|