โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๑

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 04:17, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

นิลนนท์จับพิเภกได้พามาเฝ้าพระราม พิเภกขออยู่ด้วย และดูกำลังฤทธิ์ทหาร เพื่อเปรียบเทียบกับฝ่ายลงกา

แผ่นที่ ๑๖๑ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมศรีศุภโยค

๑๑๒๑ ขัษณวานทัพหน้าตรวจพนานต์ ทางนา
เหนอสุรเดียวดาลเทวศไห้
ออกนามพระอวตารเดนปน มาแฮ
วานนเรศล้อมลากไว้วุ่นว้าพัลวัน ฯ
๑๑๒๒ พิเภกประหม่าซ้ำเสียวสยอน ขยาดแฮ
ถามว่าพลพานรพวกนี้
บังอาจลากฉุดกรมีกิจ ดังฤๅ
ผิดชอบใดบ่ชี้ช่องให้เราเหน ฯ
๑๑๒๓ นิลเอกว่าอาตมแท้โยธา หาญเฮย
พลพระจอมจักราฤทธิก้อง
จะเสดจเกาะลงกาผลาญราพ ร้ายแฮ
เองพวกอสุรต้องจับเจ้าไปถวาย ฯ
๑๑๒๔ พิเภกสดับถ้อยแถลงนาม หริฤๅ
บอกว่าตนสืบตามเสาะเต้า
ไช่เปนริปูความคิดซื่อ ตรงแฮ
ขอท่านภาเราเฝ้าฝ่าไท้ถวายตัว ฯ
๑๑๒๕ นิลเอกยิลพจนแล้วภาตน ภิเภกเอย
ไปที่ประชุมพลภักตรพร้อม
คำนับบุตรสุริยนเสรจเล่า แถลงแฮ
ตามที่ภบอสุรล้อมจับได้ตัวมา ฯ
๑๑๒๖ สุครีพยลราพแล้วตวาดถาม แทตยเฮย
ใดชื่อชาติพงษตามบอกข้อ
เออเองออกพระนามกิจเรื่อง ใดฤๅ
จึ่งบเกรงทัณฑ์ท้อโทษล้างบันไลย ฯ
๑๑๒๗ อสุรทราบซักพร้องบอกพลัน
เราชื่อภิเภกพันธุ์เผ่าพ้อง
เปนขนิฐทศกรรฐเกิดร่วม ครรภ์แฮ
อยู่เกาะลงกาต้องขับเข้าไพรเขียว ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๒ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมศรีศุภโยค

๑๑๒๘ เดิมทีฝันบาทวให้เราทาย
โกรธริบขับกลับกลายเกลียดกล้า
เรานึกแสวงนายนึกห่อน เหนเฮย
จึงคิดมาเปนข้าบาทไท้จักรี ฯ
๑๑๒๙ สุครีพซักทราบแล้วรีบรุด เรวเฮย
กับสิบแปดมงกุฎเสรจเฝ้า
บังคมพระทรงครุฑถวายเรื่อง ทูลแฮ
กองตรวจภบยักษเข้าจับได้ตัวมา ฯ
๑๑๓๐ มีนามพิเภกน้องทศกรรฐ์
พี่ขับจากเมืองมันคลาศแคล้ว
จักรองบาททรงธรรม์เสาะเที่ยว มานา
แม้มิโปรดเลี้ยงแล้วชีพน้อมยอมถวาย ฯ
๑๑๓๑ จักรพงษทรงทราบสิ้นเสรจสาร
ออกพระโอษฐโองการตรัสให้
นิลเอกรีบพามารภิเภก มาเฮย
ตระบัดนิลเอกไว้กราบแล้วครรไลย ฯ
๑๑๓๒ ถึงแทนจแถลงว่าไท้จักรา
มีรับสั่งให้หาแห่งเจ้า
พลางกุมหัดถ์อสุรมาถึงที่ เฝ้าแฮ
พิเภกโอนศิรเกล้ากราบน้อมอภิวันท์ ฯ
๑๑๓๓ จักรกฤษณตฤกกริ่งถ้อยตรัสถาม
ดูก่อนพิเภกความเท่านั้น
ควรฤๅพี่เองหยามหยาบไล่ เองเอย
ฤๅส่อสืบศึกซั้นซ่อนซ้อนกลมา ฯ
๑๑๓๔ พิเภกทูลใช่ซ้อนกลความ
ทศภักตรฝันร้ายถามบอกให้
คือจักขาดชีพตามตำหรับ โหรแฮ
จงส่งสีดาไท้แทบเบื้องบทมาลย ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๓ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมศรีศุภโยค

๑๑๓๕ กลับโกรธริบไล่ข้าบาทมา
ที่พึ่งแลฤทธาเปล่าเปลื้อง
แตตำหรับโหราเรียนทราบ เสรจแฮ
หมายมุ่งมาพึ่งเบื้องบาทไท้ทูลเศียร ฯ
๑๑๓๖ จักรกฤษณจึ่งตรัสด้วยมนตรี
พิเภกมาฝากชีพิตรไว้
รับควรมิควรดีใดบอก เราเอย
ญาณฤกษควรเลี้ยงใช้แต่เชื้อทศกรรฐ์ ฯ
๑๑๓๗ สุครีพทูลว่าต้องทดลอง
ให้กระทำสัตยสนองบาทไว้
ใจตรงจึ่งควรปองโปรดชุบ เลี้ยงแฮ
ผิวะพิรุธจักได้เฆี่ยนซ้ำบั่นเศียร ฯ
๑๑๓๘ หริวงษทรงสดับสิ้นนุนสธิ์
สั่งสุคีพนายพหลเร่งให้
เชิญพรหมมาศสงชลเปนประ ธานเฮย
ให้แทตย์ทำสัตยไว้ต่อหน้าพลากร ฯ
๑๑๓๙ สุครีพคำนับน้อมบาทมูล
ศรใส่พานเชิญทูลศิระไว้
พาพิเภกพลันยูรยาตรที่ ปชุมแฮ
สรงซึ่งศรเสรจให้ยักษตั้งสัตยา ฯ
๑๑๔๐ พิเภกทำสัตยซร้องสาบาล
ปวงเทพยเปนทิพยานอย่าแล้ว
ผิวะบซื่อศรผลาญชีพแห่ง ข้าแฮ
กราบรับชลพัฒน์แล้วดื่มด้วยยินดี
๑๑๔๑ บุตรอาทิตย์ชิดชอบถ้อยแถลงสาร
เราจักรับราชการร่วมเจ้า
ท่านพงษเผ่าพรหมมานรารวิ วงษแฮ
สมศักดิ์ควรจักเข้าคบข้าคือสหาย ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๔ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมศรีศุภโยค

๑๑๔๒ พิเภกตอบว่าข้าขอบใจ
ยอมกระทำสัตยในที่พร้อม
เราสองร่วมฤๅไทยศุขทุกข์ เทียมแฮ
ต่างรับคำนับน้อมจิตรไว้ใจกัน ฯ
๑๑๔๓ ฝ่ายพิเภกทูทแกล้วจักรกฤษณ
สิบแปดมงกุฎพิศเครื่องถ้วน
พานรแน่นอกนิฐตนต่าง แต่งแฮ
เพชรฒาธกุณฑลล้วนเลิศทั้งยศถา ฯ
๑๑๔๔ ถามสุครีพว่าไท้จักผจญ มารฤๅ
ทศภักตร์ก็ฤๅรณทั่วด้าว
พลพาหนะยุคลบาทเลิศ ไฉนนอ
เหนแต่หณุมานห้าวเมื่อเมื้อลงกา ฯ
๑๑๔๕ สุครีพว่าฤทธิแม้นหณุมาน มากแฮ
ฤทธิ์ฝ่ายชมพูพาลกาจแกล้ว
องค์อิศระประทานพรเพิ่ม ภูลเฮย
โครจักคิดฆ่าแล้วห่อนสิ้นสูญชนม์ ฯ
๑๑๔๖ พานรินทรฤทธิเลิศนั้นเหลือนับ
ชีพล่วงถูกลมกลับชีพแล้ว
เผ่นโถมผจญทัพสหายอย่า แหนงแฮ
เสรจพจนภากันแคล้วคลาสเฝ้าอวตาร ฯ
๑๑๔๗ ทรงจักรซักแทตยซ้อมเสวนา
พลเท่าใดลงกาเกาะนี้
เราจะเร่งพานรารุกไล่ รบแฮ
ได้มิได้จงชี้ช่องให้หายฉงน ฯ
๑๑๔๘ พิเภกทูลว่าพ้องพลขับ ขันแฮ
แทตยที่ลงกานับไม่ถ้วน
วานนเรศฤทธิรบทัพยังห่อน เหนเฮย
เหลือปมาณประมวนม้วนมอบถ้อยทูลสนอง ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๕ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ

๑๑๔๙ พระอาศนอุรคห้าวหาญฤทธิ
สดับพิเภกทูลกิจดั่งนั้น
พระเปรมกระมลคิดปราโมทย์
จึ่งเปล่งสีหนาทซั้นสั่งน้องพาลี
๑๑๕๐ จงพาพานเรศถ้วนทวยหาญ
ยังฝั่งชโลธารท่าน้ำ
แผลงฤทธิอวดฤทธิมารหมายเปรียบ กันนอ
จงประจักษฤทธิก้ำกาจจ้านการณรงค์ ฯ
๑๑๕๑ เอารสสุริเยศได้ตรับสาร
คำนับรับโองการใส่เกล้า
สามคาบกราบศิรกรานบัวบาท
ลาปิ่นธเรศเจ้าจากท้องโรงคัล ฯ
๑๑๕๒ ออกมาเตรียมตรวจพื้นพลพา นเรนทรเฮย
ครบเสร็จสองนัคราฤทธิห้าว
เชิญชวนอนุชาทศภักตร
นำนิกรดุ่มด้าวแหล่งพื้นพนสณฑ์ ฯ
๑๑๕๓ โยธีกระบี่ล้วนเชิงชาญ รบเอย
จรแน่นแผ่นดินดาลดาษกลุ้ม
ธุลีตระหลบปานภาณุมาศ มืดเฮย
แลชรอ่ำฟ้าคลุ้มเล่ห์คล้ำอัษฎงค์ ฯ
๑๑๕๔ พึงพิศพรรคพวกพื้นพลกระบินทร์
ผิริปูปวงยินยั่นกล้า
เพียงผลักบุรินอินทร์เอนล่ม ลงพ่อ
ทศภัตรฤๅจักเร้ารบโต้ต่อกร ฯ
๑๑๕๕ ตระบัดดลท่าน้ำแนวสมุท
พร้อมพลหลพลยุทธ์ใหญ่น้อย
จึ่งลูกระวิวุฒิ์ไวว่อง
เผยพจนสุนทรถ้อยถี่ถ้อยแถลงความ ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๖ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ

๑๑๕๖ แนะนายวานเรศถ้วนทวยผอง
ผู้ร่วมตริเตรียมปองปัดเสี้ยน
จงแผลงพะละประลองดูเดช กันแฮ
ให้ทุกประเทศเที้ยรออกอื้อรบือนาม ฯ
๑๑๕๗ ยินสารสุครีพซ้องเสรจสรรพ์
ปราโมทยหฤไทยครันครั่นครื้น
ต่างแผลงฤทธิโรมรันหลายหลาก เลศแฮ
คะคฤกคะครั่นลั่นพื้นพ่างฟ้าขจายพัง ฯ
๑๑๕๘ ลูกลมโถมถีบขึ้นอัมพร
ซ้อนเชิดดวงทินกรก่ำฟ้า
หลานอินเหยียบยุคุนธรถีบโยก โยนเฮย
กรไขว่กระหวัดคว้าเหนี่ยวเน้นเมรุไกร ฯ
๑๑๕๙ ลูกพระทรงแสกล้ำฤทธี
เทิดวิมานรูจีเสริดยั้ง
นิลนนท์แทรกปัถพีผังผ่า ไปเฮย
เก็บเพชรก่อถมอตั้งเล่นล้ำเมรุไศล ฯ
๑๑๖๐ นิลเอกชำแรกพื้นแผ่นไผท
ผุดพะสุเมรุไศลหลักหล้า
นิลขันธ์ฤทธิชาญไชยปลุกเวท
กายกระหลับสีหน้าเชิดพื้นภูวดล ฯ
๑๑๖๑ พิมลพานเรศร้ายฤทธา
บั่นสะเอวทัณฑิมามอดม้วย
เกษรทมาลาฦๅเดช
ฉวยฉีกหัศดินทรด้วยเดชกล้ากลางสมร ฯ
๑๑๖๒ อุศุภศรราเมศรเหี้ยมเหิมหาญ
บัดแบกเขาจักวาฬเหาะร้า
ญาณรศสุคนธ์ชาญเชิงเวท
รวบเมฆเสกไฟฟ้าลั่นเท้งเทพิรุณ ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๗ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ

๑๑๖๓ ชมพูพานผู้เชี่ยวชาญยุทธ
แผ่หัดถพัดมารุตครั่นครื้น
ชามภูวราชวุฒิไกรร่าย มนต์นา
ดารกตกสรตื้นเด่นทั้งกลางวัน ฯ
๑๑๖๔ กุมมิตันขันเช่นเค้นสอสีห์
สีหบ่ทานฤทธีพ่ายร้อง
วิสันตราวีแผลงเดช
รัดรวบคชสีห์จ้องจับคั้นคอขยำ ฯ
๑๑๖๕ สุรเสนเผ่นผงาดร้ารณรงค์
ฉีกอุรกระทิงดงแด่วดิ้น
สุรกาลฤทธิรงค์คงอาวุธ
โถมถีบกาษรสิ้นชีพล้มมลายชนม์ ฯ
๑๑๖๖ เกยูรโจมจับได้กุญชร ชลเฮย
หัดถประหัดงางอนหักเหี้ยน
มายูรแหวกสาครจับแสะ สินธุ์แฮ
ดาบฉะหัวม้าเมี้ยนมอดม้วยมลายปราณ ฯ
๑๑๖๗ สัตพลีลนแล่นเข้าจับพยัฆ
เสือตบลิงต่อยตักเตะต้อง
โคมุดช่วยถีบอักถูกอก เสือฮา
เสือเจบเสือจุกร้องไล่ซ้ำเสือหนี ฯ
๑๑๖๘ นิลราชผาดเผ่นคว้ามังกร
จับดาะกระเดนกระดอนโด่งฟ้า
ไวยบุตรฤทธิราญรอนแสดงเดช
หัดถ์รวบเหรากล้าพาศพื้นพังทรวง ฯ
๑๑๖๙ วาหุโรมโจมจู่สู้กุมภิล สองเฮย
กุมคู่กุมภาทมิฬแมกน้ำ
มหัทวิกันผินภักตร์พบ ฉนากเอย
โผนเผ่นโผผังปล้ำปลิดปล้นทนต์ปลา ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๘ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ

๑๑๗๐ ปิงคลาโลดแล่นเลี้ยหลังชล
ทวิพัทแหวกวังวลดึ่งดั้น
จับมัจฉะอานนท์ขับขี่ มานา
โชติมุขจับครุฑคั้นควบเต้าตากโพยม ฯ
๑๑๗๑ นิลปานันกลั่นแกล้วการณรงค์
โหมหักหอบเฌอดงฟ่องฟ้า
มาลุนเผ่นผยองตรงถีบถูก ไศลแฮ
ไศลบ่ทนเดชกล้าโค่นล้มเตียนตลุย ฯ
๑๑๗๒ นิลปาสันเหิมห้าวหาญสมร
เหาะหักโขดสิงฃรทุ่มทิ้ง
ไชยามพวานรหัดถ์หัก หินเฮย
เตะเล่นเศลากลิ้งเกลื่อนพื้นภูวดล ฯ
๑๑๗๓ นิลเษีฤทธิร้ายเริงแรง
แซะเซาะเศลาแลงคว่างฟ้า
มากันจรวิกแผลงฤทธิรีบ เรวฤๅ
รุดรวบสิงฃรห้ายอดทิ้งถล่มทลาย ฯ
๑๑๗๔ ครื้นๆ พื้นพวกฃ้างขีดขิน เมืองฮา
ถั่นๆ บั่นศิขรินแบกจ้อง
ต่างๆ คว่างหอบหินทายทุ่ม กันแฮ
หลัดๆ ปัดปิดป้องต่างป้องปิดกัน ฯ
๑๑๗๕ อลวนพหลเดชพื้นชมพู พลเฮย
ง้างงัดแง่ผาชูเพียงพื้น
ต่างเดาะต่างโยนดูดุจจักร ผันแฮ
ต่างคว่างต่างเท้งครื้นครั่นครื้นพงพนานต์ ฯ
๑๑๗๖ อุโฆษบรรพตร้าวเราะกัน
เป็นประกายเปลวควันกลบฟ้า
หินหักกระจายผันบินทั่ว ทิศเฮย
พยุพยับอับหล้าเล่ห์พื้นโพยมพัง ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว