โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:46, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ห้องที่ ๑๖๒ พระรามให้พระพรตสัตรุดยกพลออกไปจับพระมงกุฎ

แผ่นที่ ๖๔๕ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม

๔๕๐๙ สององค์บงมิ่งม้าอุปการ
กายเสวตรอาฐเท้าปานชาดป้าย
ภักตร์ดำผูกเบาะอานลออเอี่ยม เอกแฮ
ยูรยาตรกิริยาย้ายย่างแม้นเหมือนหงษ ฯ
๔๕๑๐ ชมพลางสองต่างทึ้งเถาวัล คล้องแฮ
ม้าติดทรงสรวลสรรแซ่ซ้อง
พิศพบกล่องผูกพันสอแสะ มานา
พระบุตรเปิดพบพ้องเพ่งอื้นอ่านสาส์น ฯ
๔๕๑๑ ศุภสาส์นราเมศร์เจ้าจอมนรินทร์
ไวยกูลจากระสินธุ์ปราบเสี้ยน
มีพระกระมลจินดนานึก ฉงนแฮ
โดยศัปทกำปนาทเพี้ยนผิดกี้กาลปฐม ฯ
๔๕๑๒ สงไสยอริราชร้ายเริงทนง
จึ่งปล่อยอปการทรงเสี่ยงม้า
ใครคิดทรยศองอาจร่วม อาศน์แฮ
จะพิฆาฏชาติช้าชั่วสิ้นวงษ์สูญ ฯ
๔๕๑๓ อ่านจบสาส์นเสร็จแล้วตรัสพลัน
หากว่ามาขอกันจักให้
มาทแม้นจักโรมรันเรารบ มันพ่อ
การขบถทดโท่ไท้บ่แจ้งจิตรฉงน ฯ
๔๕๑๔ ตรัสพลางพระเผ่นขึ้นอัศดร
กวัดแกว่งพระแสงศรสาตรคว้าง
องค์อนุชแล่นตามจรพระเชษ ฐาแฮ
งามลออเอี่ยมอ้างเอกแม้นอัมรินทร์ ฯ
๔๕๑๕ กำแหงวายุบุตรสุ้มตามสะกด รอยเฮย
เพ่งพบสองทรงยศหน่อเหน้า
หนึ่งขี่แสะหนึ่งบทจรวิ่ง ตามแฮ
โฉมเฉิดเฉกผ่านเกล้าพิศณุไท้ผธมสินธ์ ฯ
             

แผ่นที่ ๖๔๖ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม

๔๕๑๖ ฤๅสองอรนารถนี้ลองฤทธิ์
จึงอาจร่วมอาศนสถิตยที่ท้าว
มันคือปัจจามิตรจักจับ ถวายนา
ตริเสรจแผลงเดชห้าวจู้จ้วงจับประจัน ฯ
๔๕๑๗ หน่อนรินทร์ผิดภักตรพ้องขุนสวา
ฉุนโกรธชักสาตราฟาดต้อง
กระบินทร์ซวดซวนถลาสลบนิ่ง นอนแฮ
พลางยุบลบอกน้องกระบี่นี้ทะนงหาญ ฯ
๔๕๑๘ ชะรอยนายใช้ดอดด้อมดูพา ชีเฮย
จึ่งบ่อกลัวชีวาปลดเปลื้อง
มาทใครจักตามมาเราต่อ กรพ่อ
ตรัสสรรพขับม้าเยื้องย่างห้อรเห็จหัน ฯ
๔๕๑๙ ลูกลมคืนกลับได้สมประดี คิดแฮ
ฉิกุมารมีฤทธีแต่จ้อย
ตีกูแทบชีวีวายวอด เจียวนา
อินทรชิตเดชยังน้อยกว่านี้ไหนไหน ฯ
๔๕๒๐ คิดพลางกลายเพศแกล้งกลับกลาย เปนเฮย
ลิงเล็กสีเทาผายตุ่มเต้า
หักผลพฤกษาถวายพระพี่ น้องนอ
พระบ่สงไสยเค้าตรัสเอื้อนโอษฐแถลง ฯ
๔๕๒๑ หณุมานทำชอบชั้นเชิงประจบ
เหนประมาทโดตลบไล่คว้า
พระบุตรฟาดถูกซบหมอบนิ่ง นอนแฮ
บัดเพศกลับคงหน้าอนุชกริ้วกระหน่ำตี ฯ
๔๕๒๒ เชษฐาว่าอ้ายนี่อหังการ
พิฆาฏให้วายปราณเถิดน้อง
กนิฐตอบคำฃานอย่าฆ่า เลยนอ
มัดปล่อยไปสู่พ้องพบเจ้านายมัน ฯ
             

แผ่นที่ ๖๔๗ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม

๔๕๒๓ ฟังกนิฐคิดชอบแล้วถอนลัด ตาแฮ
ผูกกระบี่ไพล่หลังมัดแอ่นแต้
ยางไม้จรดลายหัดถ์เปนเรื่อง สาปฮา
ใครใช่เจ้าของแก้อย่าได้ดังประสงค์ ฯ
๔๕๒๔ วายุบุตรคืนชีพดิ้นฤๅหลุด
บัดกลับลุอนุชจักรแกล้ว
พระถามลูกมารุตแถลงเรื่อง จบเฮย
ทรงสดับเสดจแคล้วสู่แก้ขุนกระบินทร์ ฯ
๔๕๒๕ ลัดาไป่ปลดเปลื้องทรงตัด
บขาดบงแช่งชัดที่หน้า
พระจึงออกโอษฐตรัสบอกหณุ มานแฮ
จงท่านเฝ้าผ่านฟ้ากฤษณท้าวยังสฐาน ฯ
๔๕๒๖ จนกระบินทรยินตรัสเศร้าใจเสีย
อกเผ่าเพียงไฟเสียลวกไหม้
โอ้กูจะคิดเยียใดปลด อายนา
มาทมิเฝ้าท่านไท้เทวศร้อนฤๅหาย ฯ
๔๕๒๗ คิดแล้วลาบาทเบื้องบทบงษุ์
เดินดัดลัดพุ่มพงป่ากว้าง
ลุอยุทธยาตรงกรากสู่ เฝ้าแฮ
ก้มเกษลงแทบข้างบาทแล้วรำพรรณทูล ฯ
๔๕๒๘ หริยินผินภักตรพ้องหณุมาน
ต้องสาปถูกมัดประจานจิตรข้อง
โกรธตรัสเหม่ใครหาญจัดวอด วายเฮย
บัดยื่นหัดถ์ลูลต้องวลิเปลื้องจากสวา ฯ
๔๕๒๙ หณุมานกรานกราบแล้วสนองทูล
เบื้องบาบดินทร์สูรย์สุดถ้อย
พระตรัสสั่งหณุยูรยาตรเร่ง อนุชแฮ
ให้จับอ้ายเดกจ้อยจิตรเอื้อมโอหัง ฯ
             

แผ่นที่ ๖๔๘ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม

๔๕๓๐ ลูกลมรับพจนขึ้นเมฆา
ถึงทัพทูลอนุชาท่านแจ้ง
พระให้เร่งโยธาเดินด่วน ไปเอย
พลเพียบเพียงเบียดแป้งป่าล้มเนนนอน ฯ
๔๕๓๑ ปางสองน้องพี่ได้ยลพล มาแฮ
ยืนสกัดกล่าวยุบลไต่ถ้อย
สองท่านจักไปหนใดบอก หน่อยฮา
พาพวกมาไม่น้อยกิจเกื้อการไฉน ฯ
๔๕๓๒ น้องนรินทรยินพจน์อื้นตอบพลัน
เฮ้ยเด็กอย่าใมหันสู่รู้
เองร่วมอาศนทรงธรรม์โทษยิ่ง ใหญ่แฮ
เราจักจับสองผู้ขบถไท้ไปถวาย ฯ
๔๕๓๓ ตรัสพลางแผลงสารทโต้ตอบผลาญ สาตรเอย
ต่างอาจต่างอุกราญรุกเกรี้ยว
ศรพระบุตรสังหารทรวงกษัตริย์ สองแฮ
แล้วกลับเปนบ่วงเลี้ยวไล่ล้างพลขันธ์ ฯ
๔๕๓๔ วายุบุตรบัดโดดเขาราวี
พระหวดต้องศรศรีซบดิ้น
สองกระษัตริย์สมประดีร่ายเวท เปนแฮ
แผลติดยลพลสิ้นบาดต้งบ่วงกระศัลย ฯ
๔๕๓๕ พระพรตจับสารทขึ้นเสี่ยงพลัน
นึกเดชทรงสุบรรณกอบเกื้อ
แผลงปราดเกิดลมผันพัดบ่วง หมดแฮ
บันกระทบหน่อเนื้อนารถกลิ้งกลางอรัญ ฯ
๔๕๓๖ ลูลมโถมจู่จ้วงโจมจับ
รวบพี่น้องหนีลับหลีกได้
บัดพาพระบุตรกลับยังน่า รถแฮ
ถวายแก่อนุชไท้ธเรศรเจ้าจอมราม ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว