จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามให้ปล่อยม้าอุปการ หนุมานสะกดตามไป พบพระมงกุฎขี่ม้าหมายจับไปถวาย ถูกพระมงกุฎตีด้วยคันศร จับมัดสาป และสักหน้าประจาน
แผ่นที่ ๖๔๑ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองคเจ้าดิศวรกุมาร
|
๔๔๘๑ พระมกุฎพระลบรั้ง | | แรมพนา เวศเฮย
|
เสรจโค่นขุนพฤกษา | | แหลกล้ม
|
ครไลลุสฐานอา | | ศรมบท
|
สู่พระมาตุเรศก้ม | | กราบแจ้งอนุสนธิ์ ฯ
|
|
|
๔๔๘๒ ฟังดไนยนงลักษณปลื้ม | | เปรมจิตร
|
ว่าพ่อชไมยมิตร | | ร่วมไร้
|
สมเปนเอกอดิศร์ | | วรเผ่า พันธ์นา
|
สิทธิศักดิสมวงษได้ | | ดั่งนี้ดีเหลือพลันนา ฯ
|
|
|
๔๔๘๓ เชษฐองค์โอรสเอื้อน | | อัดถ์ถาม พลันนา
|
พระแม่จุ่งแถลงความ | | หนึ่งน้อย
|
บิตุราชลูกรักนาม | | ไฉนนั่น พระนา
|
สถิตยที่แดใดข้อย | | คิดอ้นฉงนฉงาย ฯ
|
|
|
๔๔๘๔ ชลไนยนองเนตรแจ้ง | | เหตุหน หลังแฮ
|
อ้าพ่อวรยุคล | | คู่ไร้
|
อันองค์พระจุมพล | | ชนกนารถ พ่อฤๅ
|
นามพระราเมศรได้ | | ผ่านด้าวอยุทธยา ฯ
|
|
|
๔๔๘๕ นางแสดงโดยเหตุเบื้อง | | บรรพกาล สิ้นนอ
|
ยกสารทวิวาห์วาร | | แต่งตั้ง
|
ตาบต้องทุกขทรมาน | | มาพึ่ง ชฎิลแฮ
|
จบเรื่องเอารสทั้ง | | นาฎซ้องโศกศัลย ฯ
|
|
|
๔๔๘๖ ปางบรมรามราชเจ้า | | อยุทธยา
|
เสดจออกหมู่มาตยดา | | ดาษเฝ้า
|
ยินก้องเกิดโกลา | | หลเหตุ มหันต์แฮ
|
หลากหฤไทยท่านเร้า | | เร่งซั้นสอบถาม ฯ
|
|
|
๔๔๘๗ โหราจาริยะแจ้ง | | เจนตำ หรับเฮย
|
รับราชโองการธรรม | | ธเรศไท้
|
สอบทั่วเสรจทุกคำ | | ภีรภาคย์
|
สอบบ่เหนเหตุให้ | | อัดดั้นอกฉงน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔๒ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองคเจ้าดิศวรกุมาร
|
๔๔๘๘ ต่างประนมนอบเกล้า | | กราบทูล
|
ข้าแต่นเรนทรสูรย | | ผ่านหล้า
|
คำคีร์บ่แจ้งมูล | | เหตดุจ นี้เลย
|
แต่ลิขิตคดีข้า | | เนิ่นโน้นมีปาน ฯ
|
|
|
๔๔๘๙ ปางบรรพธรรมิกเจ้า | | ล้อมสา กลเฮย
|
กับพระไตรยอนุชา | | เพริศแพร้ว
|
ลองฤทธิราชศรา | | วุธผาด แผลงแฮ
|
ถวายพระทูลกระหม่อมแก้ว | | ที่คล้อยคืนสวรรค์ ฯ
|
|
|
๔๔๙๐ สรเทือนสรทกฟ้า | | ดินดาล
|
เหตุก็พอปูนปาน | | เปรียบได้
|
ชะรอยผู้รุ่งฤทธิชาญ | | เชิงสาตร
|
ลองวราวุธใกล้ | | เฃตรแคว้นแดนนคร ฯ
|
|
|
๔๔๙๑ ผิผู้เรืองฤทธินี้ | | ใจตรง อยู่ฤๅ
|
คงบขัดพระประสงค์ | | ท่านได้
|
ผิวะคิดขบถคง | | แขงแข่ง คำนา
|
หักก่อนดีกว่าให้ | | แก่กล้ามาผจญ ฯ
|
|
|
๔๔๙๒ ขอจงแต่งอัศวอ้าง | | อุประการ นามฤๅ
|
ครบเครื่องสุวรรณสาส์น | | สอดห้อย
|
เสี่ยงสัตวปล่อนสู่สฐาน | | นิคมเฃตร ขันธแฮ
|
ให้บุตรวายุคล้อย | | คลาศด้อมดอดยาม ฯ
|
|
|
๔๔๙๓ ในสาส์นจงแจ้งว่า | | พระจักรา ราชแฮ
|
ผดุงภพเพ่งกรุณา | | ทั่วหน้า
|
คาบนี้มหัศจรรย์ปรา | | กฎเกิด เปนแฮ
|
จึงปล่อยม้าหมายรุ้ | | เรื่องแจ้งใจชน ฯ
|
|
|
๔๔๙๔ ใครครองวรสัจตั้ง | | ตนกตัญ ญูนา
|
จงสการอัศวอัน | | อาศน์ไท้
|
ใครจ้วงจู่จับขัน | | ขบขี่ ก็ดีแฮ
|
คือขบถบ่ไว้ | | ชีพต้องตายเตียน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔๓ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองคเจ้าดิศวรกุมาร
|
๔๔๙๕ คงจะประจักษแจ้ง | | ใจชน ได้นา
|
ใครชื่อใครคดคน | | คิดร้าย
|
ผิวะพบพวกทรพล | | ผู้ประทุษฐ ไทยแฮ
|
จับอย่าเหลือเหล่าอ้าย | | อาจเอื้อมโอหัง ฯ
|
|
|
๔๔๙๖ ฟังสารซั้นสั่งให้ | | หณุมาน
|
รีบสู่ไกยเกษสฐาน | | ถิ่นด้าว
|
ทูลสองอนุชาชาญ | | ไชยเยศ
|
เชิญเสดจกนิฐท้าว | | เร่งร้อนเรวถึง ฯ
|
|
|
๔๔๙๗ วายุบุตรรับสั่งคล้อย | | คลาจร
|
ลุแหล่งไกยเกษนคร | | ไป่ช้า
|
ทูลองค์อดิศร | | สองกระษัตริย์
|
โดยพระจอมเจ้าหล้า | | ตรัสใช้เชิญองค์ ฯ
|
|
|
๔๔๙๘ สองทราบดำรัสเ | | เร่งพหล
|
เพียบพยุหบาตรพล | | พรั่งพร้อม
|
ยกรัดรีบเดินดล | | อยุทธเยศ แล้วแฮ
|
สองสู่สุรราชน้อม | | นอบเฝ้าฟังสาร ฯ
|
|
|
๔๔๙๙ จักรพงษภูวนารถเอื้อน | | โองการ
|
เหตุอุบัติบันดาน | | กึกก้อง
|
สงไสยว่าไภยพาล | | พวกอมิตร มีนา
|
จึ่งจะให้พระน้อง | | จับเสี้ยนไอยสวรรย์ ฯ
|
|
|
๔๕๐๐ จักรังลิขิตคล้อง | | คออา ชานา
|
ปล่อยออกนอกนัครา | | รีบเต้า
|
อิกขุนกรบินทรวา | | ยุบุตรติด ตามแฮ
|
ให้อนุชยกพลเร้า | | รีบต้อนตอนหลัง ฯ
|
|
|
๔๕๐๑ ยุคลขัตติยะ | | ทูลสาร
|
สรวมชีพใต้บทมาลย์ | | ปิ่นหล้า
|
การเพียงจะรำบาน | | อรินทรราช นี้ฤๅ
|
ตกพนักงานข้า | | พี่น้องสองศรี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔๔ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองคเจ้าดิศวรกุมาร
|
๔๕๐๒ พระหยิบสองเกราะแก้ว | | กันอา วุธเฮย
|
เรืองฤทธิสิทธิศักดา | | เดชล้ำ
|
เคยทรงสู่ศึกมา | | ทุกคาบ ครั้งแฮ
|
ประสิทธิแด่อนุชซ้ำ | | สั่งให้เตรียมพหล ฯ
|
|
|
๔๕๐๓ สองราชรับพจนแล้ว | | ลาคลา
|
จากพระโรงสู่พลับพลา | | สั่งให้
|
โหรเฒ่าเหล่าพฤฒา | | จาริย์จัด พิธีนา
|
มาตยรับโองการไท้ | | ธิเบศน้องอวตาร ฯ
|
|
|
๔๕๐๔ ขุนม้าจูงมิ่งม้า | | มาพลัน
|
อาลักษณ์เชิญสาสน์สุวรรณ | | ผูกเข้า
|
เวียนเทียนเจ็ดรอบบัน | | ลือสุรนาท ประโคมแฮ
|
สรวงประกาษเทพเจ้า | | ข่าวทั้งไตรสฐาน ฯ
|
|
|
๔๕๐๕ สรรพเสรจปล่อยอัศวแคล้ว | | คลาจร
|
วายุบุตรตามอัศดร | | ดุ่มเด้า
|
ปางองค์อดิศร | | สองกนิฐ รามแฮ
|
ทรงรถยกพลเต้า | | สุดท้ายผายหลัง ฯ
|
|
|
๔๕๐๖ กล่าวกับองค์พี่น้อง | | เนากุฎี ดงเอย
|
ลาบาทพระชนนี | | นาฎเจ้า
|
จักใคร่เที่ยวไพรศรี | | หวังศุข จิตรแฮ
|
นางสดับดานจิตรเร้า | | รุ่มร้อนฤไทยไหว ฯ
|
|
|
๔๕๐๗ พลันห้ามปิยบุตรด้วย | | เกรงไภย
|
สองพ่อฟังร่ำไร | | โศกสอื้น
|
จนจิตรจึ่งอวยไชย | | ยอมอนุ ญาตนา
|
สองสดับกลับชื่นชื้น | | ชอบน้ำใจเกษม ฯ
|
|
|
๔๕๐๘ ลาแม่แลลาเบื้อง | | นักธรรม์ แล้วแฮ
|
โทราชกุมารผัน | | ผาดคล้อย
|
เที่ยวชมพฤกษไพรสัณฑ์ | | แสนสนุกนิ์ สนานนอ
|
ชมส่ำสัตว์ใหญน้อย | | ถิ่นถ้ำลำลหาน ฯ
|
| | |
|