จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามปูนบำเหน็จน้องทั้งสองและทหาร
แผ่นที่ ๖๑๗ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๑๓ องค์นารายน์ดำหรัสเอื้อน | | โองการ
|
ถามพระน้องโดยสาร | | ศึกไซ้
|
ทศพินฤทธิเปรียบปาน | | ใดใคร่ รู้แฮ
|
อีกมลิวันได้ | | รบช้าฤๅพลัน ฯ
|
|
|
๔๓๑๔ พระพรตประณตน้อม | | ทูลคดี
|
ศึกทศพินวรนี | | สุรไซร้
|
บุตรอินทรชิตสองมี | | ใจภักดิ์ จับนา
|
เสร็จพิฆาฏจึ่งได้ | | สู่ด้าวมลิวัน ฯ
|
|
|
๔๓๑๕ แรกอนุชคุมทัพย้าย | | แยกทบ รบนา
|
ต้องหอกสุริยำพ | | แทบม้วย
|
บันไลยจักรออกรบ | | แผลงอิก เล่านา
|
ศรรัตสัตรุศช่วย | | หากแก้กันทัน ฯ
|
|
|
๔๓๑๖ กุมภัณฑ์จักรรวรรดิ์สู้ | | อนุชา
|
ขุนยักษแผลงศรมา | | มุ่งน้อง
|
หากพระโปรดเกศา | | ปทานเกราะ กันแฮ
|
จึงพิฆาฏหมดพ้อง | | พวกพื้นมารพาล ฯ
|
|
|
๔๓๑๗ ฟังพระพรตทูลถี่ถ้อย | | ทุกประการ
|
ธตอบว่ามารชาญ | | รบเร้า
|
พระเวทสาตร์เทพทาน | | แทตยศักดิ์สิทธินา
|
หากว่าสองน้องเจ้า | | ฤทธิล้ำอรินไปลย ฯ
|
|
|
๔๓๑๘ โองการซักท้าวพิ | | เภกตรึก ไฉนนา
|
ท่านก็หารหารฦก | | เล่ห์รู้
|
หลงเลี้ยงลูกฆ่าศึก | | เปนบุตร ตนนา
|
อสุรผัดบอกจึ่งกู้ | | ชีพไว้เปนตัว ฯ
|
|
|
๔๓๑๙ พิเภกประณตน้อม | | สนองยุบล
|
ข้าบาทหมายบุตรตน | | แต่ไส้
|
จักรวรรดิยกพลผจญ | | เจียนจัก ไปลยนา
|
หากพระเดชปกไว้ | | จึ่งพ้นไภยพาล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๑๘ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๒๐ พระจักรีสดับยิ้ม | | สรวลปรา ไสเอย
|
ฤทธิ์ท่านน้อยพาลมา | | หมื่นไซร้
|
เพราะนิเวศน์ลงกา | | เถกิงกึ่ง สวรรคเฮย
|
ปวงพวกพาลจึ่งได้ | | รบร้าชิงนคร ฯ
|
|
|
๔๓๒๑ โองการสั่งพระลักษณทั้ง | | สุมัน ตันเอย
|
ศึกเสร็จจะรางวัน | | ทั่วผู้
|
เครื่องยศและทรัพย์บัน | | ดาศักดิ์
|
ตามซึ่งได้ต่อสู้ | | ยักษร้ายวายชนม์ ฯ
|
|
|
๔๓๒๒ พระลักษณกับอมาตย์น้อม | | อัญชลี แล้วเฮย
|
มาประชุมมนตรี | | ใหญ่น้อย
|
ปฤกษาซึ่งผู้มี | | ความชอบ
|
ตามจดหมายเทียบถ้อย | | แบบเบื้องปางบรรพ์ ฯ
|
|
|
๔๓๒๓ ปฤกษาว่าเมื่อครั้ง | | หริรักษ
|
พระราชทานทรัพยศักดิ | | แก่ทแกล้ว
|
ซึ่งเสร็จศึกทศภักตร์ | | เปนแบบ
|
เปนหลักเทียบเปรียบแล้ว | | เลิศข้อคำเดิม ฯ
|
|
|
๔๓๒๔ หนึ่งโปรดพระพรตให้ | | คุมทหาร
|
พิฆาฎทศพินมาร | | เสร็จแล้ว
|
รีบปรุกรอนราญ | | จักรวรรดิ วอดเอย
|
ผดุงราษฏร์สองนครแผ้ว | | ผ่องเสี้ยนศึกสูญ ฯ
|
|
|
๔๓๒๕ พระสัตรุศออกรบร้า | | จนสลบ
|
ต้องหอกสุริยภพ | | แทบม้วย
|
บันไลยจักรออรบ | | แผลงสาตร รัดแฮ
|
พระกลับผลาญมารด้วย | | เดชล้ำฤทธิรงค์ ฯ
|
|
|
๔๓๒๖ สองทรงธรรม์อนุชไท้ | | นฤเบศร์
|
ควรครอบครองไกยเกษ | | ผ่านเผ้า
|
ทรงบวรราชเสวตร | | ฉัตรศักดิ์ เฉลิมแฮ
|
ให้เครื่องขัติยราชเจ้า | | แก่ไท้ทั้งสอง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๑๙ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๒๗ ยังบุตรสุริเยศนั้น | | ชาญไชย
|
เหาะโลดนภดลไว | | รับน้อง
|
คร่าอสุรบันไลย | | จักรปล่อย ศรนา
|
ครเครื่องกระษัตริย์ต้อง | | จัดให้รางวัน ฯ
|
|
|
๔๓๒๘ ทศคิริวงษราพท้าว | | สุจริต
|
เปนเนตรศึกศักดิ์สิทธิ์ | | ส่องรู้
|
ควรให้มกุฏวิจิตร | | เนาวรัตน์ จรูญแฮ
|
เพิ่มเกียรติ์ตามควรผู้ | | พิทักษด้าวลงกา ฯ
|
|
|
๔๓๒๙ พระยาอนุชิตล้ำ | | เลอสรรพ์ ทหารแฮ
|
หักด่านกรดเพลิงกัลป์ | | ป่นพ้น
|
ควรครองเฃตรมลิวัน | | เวียงราพ
|
ให้เครื่องทรงเครื่องต้น | | เพิ่มตั้งนางสนม ฯ
|
|
|
๔๓๓๐ พระยาอินนุภาพล้าง | | บันไลย จักรนา
|
แข่งฆ่าเพตราไกษย | | ชีพม้วย
|
ควรให้เครื่องขัติยไพ | | โรจรัตน อร่ามเอย
|
ทั้งเครื่องอุปโภคด้วย | | มาศล้วนจำหลักลาย ฯ
|
|
|
๔๓๓๑ นิลพัทควรแต่งตั้ง | | เปนพระยา
|
อไภยพัทหะพงษา | | ชื่ออ้าง
|
สังวาลยมาศุรัตนา | | ภรณ์ประ ทานแฮ
|
เพิ่มศักดิ์อุปราชข้าง | | เฃตรท้าวชมภู ฯ
|
|
|
๔๓๓๒ ชมภูพานกับทั้ง | | นลนนท์ นั้นนา
|
ได้ลื่อสองเมืองผจญ | | ราพม้วย
|
ให้มกุฎรัตนหิรญ | | อลงกฎ
|
กับเครื่องอื่นอีกด้วย | | ชอบได้อาษา ฯ
|
|
|
๔๓๓๓ อสุรผัดนำเหตุด้าว | | ลงกา ทูลเฮย
|
พิธียักษสองครา | | ล่มได้
|
ให้เป็นที่พระยา | | มารน ราชแฮ
|
อุปราชลงกาให้ | | ช่วยท้าวไอยกา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๐ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๓๔ โอรสอินทรชิตผู้ | | เชษฐา
|
ลอบออกทูลกิจา | | แก่ไท้
|
ควรที่เปนพระยา | | วันยุ ภักตรแฮ
|
พิทักษกุรุราษฐให้ | | ราษฎร์แผ้วผองเกษม ฯ
|
|
|
๔๓๓๕ กันยุเวกให้ปกด้าว | | จักรวาฬ
|
กันนุชินนามขนาน | | ยศไซ้
|
หนึ่งปาวนะมาร | | โปรดกลับ กรุงแฮ
|
ช่วยกิจพิเภกให้ | | ผ่องแผ้วประชากร ฯ
|
|
|
๔๓๓๖ พระลักษณกับหมู่ท้าว | | พระยา ปวงเอย
|
เหนชอบคำปฤกษา | | สู่เฝ้า
|
กราบทูลพระเทพา | | วตารทราบ เสร็จแฮ
|
ตามรเบียบเรียบเค้า | | เงื่อนถ้วนทุกประการ ฯ
|
|
|
๔๓๓๗ ทรงสุบรรณผ่องแผ้ว | | วรกาย
|
ฟังเสร็จข้อบรรยาย | | ถี่ถ้วน
|
ต้องพระหฤไทยหมาย | | โดยขนบ
|
จึ่งประทานบำเหน็จล้วน | | ชอบได้ปฤกษา ฯ
|
|
|
๔๓๓๘ ภูธรจึ่งตรัสเอื้อน | | โองการ
|
เออพิเภกขุนมาร | | ฤทธิน้อย
|
จะเสื่อมศึกเพราะหลาน | | ช่วยรงับ
|
จงอย่าละเบี่ยงถ้อย | | ผิดเค้าการธรรม ฯ
|
|
|
๔๓๓๙ สองน้องจักรกฤษณน้อม | | ศิระราบ
|
มนุษยยักษลิงกราบ | | เกลื่อนเกล้า
|
ได้พระราชทานลาภ | | เหลือแหล่
|
ต่างฤดีแดเร้า | | รื่นชื้นรอมชอม ฯ
|
|
|
๔๓๔๐ พระจอมโมลิศไท้ | | อวตาร
|
เสร็จซึ่งปูนบำนาญ | | บ่ายคล้อย
|
จากอาศนสรกาญจน์ | | ยูรยาตร์
|
สถิตย์แท่นมณเฑียรพร้อย | | พรั่งพร้อมแสนสุรางค์ ฯ
|
| | |
|