จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระสัตรุดรบกับสุริยาภพ สุริยาภพให้เมฆสูรเนรมิตกายเป็นภูเขากั้นพลมารไว้เพื่อตนเองปลุกเสกหอกเมฆทัพให้เรืองฤทธิ์ พระสัตรุดแผลงศรต้องเมฆสูรตาย สุริยาภพพุ่งหอกต้องพระสัตรุดสลบ
แผ่นที่ ๕๕๗ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
|
| ๓๘๙๓ พระพรตสรงแล้วออก | | ยังสฐาน พลับพลา
|
| ยินยักษพลโห่ขาน | | แซ่ซ้อง
|
| ถามพิเภกทูลสาร | | ว่าสุริ ยาภพแฮ
|
| บุตรจักรวรรดิยกพ้อง | | พยุห์ร้าราญเรา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๔ กุมเทพสารทศิวะเอื้อน | | อวยสรร ประสิทธิแฮ | |
|
| ควรพระสัตรุศโรมรัน | | รบเร้า
|
| พระพรตสดับเหตุพลัน | | สั่งพระ สัตรุศเฮย
|
| พ่อรีบยกพหลเต้า | | ต่อร้าราญมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๕ พระสัตรุศคำนับน้อม | | เศียรอา ษาเฮย
|
| พระพรตเรียกสุครีพหา | | สั่งให้
|
| ตรีทัพทศโยธา | | นับสมุท
|
| พระสัตรุศจักได้ | | เสดจต้านต่อณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๖ สุครีพรับสั่งแล้ว | | รีบรัด
|
| จัดกระบี่สรรค์สมรรถ์ | | ล่ำล้วน
|
| กองน่าทัพขันธ์จัด | | กายเกียก หนุนแฮ
|
| ยุกรบัตรกองหลวงถ้วน | | พยุห์ล้วนพานร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๗ ทัพรั้งพลรบพื้น | | กุมภัณฑ์ ลงกานอ
|
| ล้วนแต่ร้ายเริงรัน | | ฤทธิแกล้ว
|
| พระสัตรุศเสดจครร | | ไลยโสรด เสร็จแฮ
|
| ทรงยุทธาภรณ์แพร้ว | | สอกพร้อมศรขรรค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๘ เสดจเถลิงรถแก้ว | | แกมกาญจน์
|
| เทียมสี่สินธพทยาน | | ร่าร้อง
|
| ครบเสรจเครื่องสูงขาน | | โห่ฆาฏ ฆ้องแฮ
|
| พลันเคลื่อนรถพหลพ้อง | | เพียบพื้นดินเดิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๙ ถับถึงที่รบรั้ง | | รอพหล
|
| ราพสุริยาภพยล | | ทักท้า
|
| เหม่มนุษย์ควบคุมพล | | ลิงยักษ
|
| หักด่านบ่หาญฮึกกล้า | | เหยียบด้าวนามใด ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๘ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
|
| ๓๙๐๐ พระสัตรุศขานชื่อพร้อง | | เรานาม สัตรุศนา
|
| กับพี่ชื่อพรตราม | | นเรศใช้
|
| มาปราบจักรวรรติตาม | | โทษผิด
|
| เจ้าชื่อใดจึงได้ | | กล่าวข้อคำหยาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๑ ราพขุนขานชื่อพร้อง | | ฤๅนาน
|
| เราสุริยาภพชาญ | | ชื่ออ้าง
|
| เอารสจักรวรรดิมาร | | จอมมลิ วันแฮ
|
| เจ้ากับพลเราจะล้าง | | ห่อนให้หลอเหลือ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๒ ว่าพลางราพขบเขี้ยว | | คุกคาม
|
| ขับพวกพลมารหลาม | | ไล่ล้าง
|
| ฟันลิงหลบบอขาม | | ยุดแย่ง สารทแฮ
|
| กวัดแกว่งสารทฟาดคว้าง | | ยักษลี้หนีซอน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๓ ตลิกันแทตยทัพหน้า | | เหนทหาร
|
| ลิงไล่หนีลนลาญ | | หลบแพ้
|
| กวัดแกว่งคทาทยาน | | ยุทธ์ฟาด ลิงเฮย
|
| นัลพัทจับตรีแต้ | | ต่อสู้ตลิกัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๔ ต่างรบรับขับเขี้ยว | | ฤๅหนี ล่านา
|
| ยักษฟาดกระบี่ตรี | | แกว่งร้า
|
| ตลิกันรบเสียที | | แพลงพลาด
|
| กระบี่รวบสองเท้าคว้า | | ฟาดม้วยมลายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๕ สุริยาภพเขม้นมุ่ง | | ตลิกัน
|
| กระบี่ฟาดิ้นตายยัน | | เหยียดเท้า
|
| ขบเขี้ยวเคียดเคืองคัน | | หัตถ์แกว่ง หวดแฮ
|
| ขับพวกพลมาเข้า | | ไล่ล้างลิงพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๖ พระสัตรุศเลงยักษมล้าง | | ลิงประไลย
|
| พลันขับราชรถไชย์ | | ยุทธ์ป้อง
|
| จนรถต่อรถไป | | งอนปะทะ กันแฮ
|
| พระจับสารทศรจ้อง | | จิตรน้าวคเนยิง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๙ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
|
| ๓๙๐๗ วางสารทพลาดราพต้อง | | รถหัก
|
| ขุนแทตยตกรถอัก | | อกขว้ำ
|
| ไล่ทันอีกพลยักษ | | ตายย่อย ยับแฮ
|
| สีหราชมอดม้วยซ้ำ | | พินาศสิ้นแสะสาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๘ ขุนราพลุกแล้วตฤก | | การพลัน
|
| มนุษยมีสารทสำคัญ | | เชิดชี้
|
| อุบายคิดฆ่ามัน | | เหนยาก จริงพ่อ
|
| เว้นแต่เมฆภัทนี้ | | พุ่งต้องคงตาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๙ ตริเสร็จราพซ้ำสั่ง | | กำธร
|
| จงนิมิตขุนศิขร | | โฃตห้อม
|
| แวดเรากับพลากร | | จงมิด หมดนา
|
| เราจักนบศุลีน้อม | | เศกให้หอกหาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๑๐ เมฆสูรรับสั่งแล้ว | | นฤมิตร
|
| กายกลับเปนโขดชิด | | ชัฎล้อม
|
| รอบหมดหมู่พลปิด | | สุริยาภาพ ด้วยแฮ
|
| ขุนยักษ์จับสารทน้อม | | มนัศหมั้นเศกมนต์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๑๑ พระสัตรุศยลบ่พ้อง | | ทัพยักษ
|
| ถามพิเภกใคร่ตระหนัก | | เหตุแจ้ง
|
| พิเภกทูลอนุชจักร | | กฤษณทร้าบ
|
| ว่ายักษ์เศกโขดแสร้ง | | ปิดล้อมพลากร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๑๒ ธบินคำพิเภกท้าว | | ศรสรัพ ทรงเฮย
|
| พาดแล่งเนตรมุ่งจับ | | โขดจ้อง
|
| แผลงบรรพตล้อมกลับ | | เปนเมฆ สูรแฮ
|
| เศียรขาดสารทศรต้อง | | มอดม้วยมลายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๑๓ สุริยาภพกลับเนตรน้อม | | จิตรสารท เศกนา
|
| ยินอุโฆษเปรี้ยงปราด | | เปรื่องก้อง
|
| ลืมเนตรพิศเขากลาด | | ล้อมกลับ หายเฮย
|
| เห็นเมฆสูรสารทต้อง | | พินาศสิ้นเสียชนม์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๖๐ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
|
| ๓๙๑๔ กระทืบบาทกราดกริ้ว | | หอกธทูล แบกเอย
|
| กลอกภักตรกวักหรรถยูร | | ยาตรเต้น
|
| พิเภกประณตบาทมูล | | พระสัตรุศ แถลงแฮ
|
| ขุนยักษ์จับหอกเขม้น | | มุ่งร้ายรวังองค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๑๕ ขุนราพเหยียบรถร้า | | รำบาน
|
| สัตรุศต่อกรราญ | | รบป้อง
|
| ราพตกรถเธอประหาร | | ราพราพ เชแฮ
|
| จับสารทผาดแผลงต้อง | | บุตรเจ้ามลิวัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๑๖ โปร่งปรุทลุทั่วทั้ง | | วรกาย มารเอย
|
| ราพเป่าเวทผสานหาย | | ปรุร้าว
|
| จับเมฆพัทหมาย | | มุ่งพุ่ง พลันแฮ
|
| ถูกพระทรวงสัตรุศท้าว | | สลบกลิ้งกลางสมร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๑๗ พิเภกวายุบุตรเข้า | | โอบองค์
|
| หมายชัดชีพสัตรุศปลง | | โศกเศร้า
|
| นิลพัทเผ่นทยานยง | | ยุทธยักษ์
|
| กับรบมิให้เข้า | | สู่ซ้ำสัตรุศองค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๑๘ ขุนราพนึกสัตรุศนี้ | | คงตาย แน่นอ
|
| เราขับเขี้ยวแต่งาย | | อ่อนแล้ว
|
| สู้รบกับลิงนาย | | พลศักดิ์ เสื่อมพ่อ
|
| จวนค่ำเคลื่อนทัพแคล้ว | | คลาศเมื้อเมืองมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๑๙ พิเภกจึงสั่งให้ | | นิลราช
|
| นำเหตุสัตรุสารท | | ราพต้อง
|
| ทูลพระพรตภูวนารถ | | ในค่ำ ทราบแฮ
|
| นิลราชรับคำพร้อง | | รีบร้อนเร็วไป ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๒๐ ถับถึงจึงเฝ้าพระ | | พรตพลัน
|
| ทูลเหตุเขญสำคัญ | | ข่าวร้อน
|
| ว่าสัตรุศรบราพมัน | | หอกพุ่ง สลบแฮ
|
| พระพรตฟังกรข้อน | | อุระเร้ารัญจวน ฯ
|
| | |
|