โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๙

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:34, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระพรตตั้งทัพที่เขามยุราหลักเมืองมลิวัน นลนนท์สื่อสารจนถึงท้าวจักรวรรดิให้หาสุริยาภพออกรบ

แผ่นที่ ๕๕๓ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๓๘๖๕ พระพรตชวนพระน้องจรลี ลงเอย
สรงสระธารวารีรื่นเร้า
ชมทรายกรวดพรายสีแสงเพชร พลอยแฮ
ชมประทุมเทิดเต้าเต่งตั้งตูมงาม ฯ
๓๘๖๖ สรงเสรจเสดจเข้าพลับพลาทรง สถิตย์นา
พลพวกยักษ์ลิงลงเล่นป้วน
ท้าวทศคิริวงษ์องคต
สุครีพหณุมานล้วนเล่นน้ำสำราญ ฯ
๓๘๖๗ ฝ่ายมารชาวด่านลี้เหลือตาย มาแฮ
ถึงนครหานายสี่นั้น
ต่างแถลงว่าลิงกายเผือกผ่อง มานา
หักด่านผลาญยักษ์นั้นนอกม้วยในมรณ์ ฯ
๓๘๖๘ สองมนุษยนายทัพทั้งโยธา มากแฮ
ตั้งค่ายเขามยุราฤทธิห้าว
เสนีสี่สดับอาดูรด่วน
รีบสู่วังทูลท้าวแทตย์ถ้วนทุกประการ ฯ
๓๘๖๙ ปางจอมจักรวรรดิเจ้ามลิวัน
สดับเหตุเหนขับขันทุกข้อ
โหรทายเมื่อกูฝันเหนสบ สมเอย
แต่ชาตชายจะท้อเทพย์เจ้าจะหยัน ฯ
๓๘๗๐ ตรัสเหวยขุนราพร้ายเรวพลัน
เกณฑ์รักษาทวารขันธ์เขื่อนป้อม
เสนีรับรีบผันผายเร่ง กันนา
เกณฑ์พวกพลมารล้อมรอบชั้นเชิงเทิน ฯ
๓๘๗๑ ราษฎรฦๅข่าวด้วยอาดูร
เพราะเพื่อไพนาสูรแส่เสี้ยน
จึ่งหลานอัชบาลยูรเหยียบย่ำ ยักษนา
เมืองมลิวันจะเพี้ยนแผกปิ้มเปนพง ฯ
             

แผ่นที่ ๕๕๔ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๓๘๗๒ ยามงายพระพรตไท้เสดจคลา
ออกพระโรงเสนาแน่นเฝ้า
จึ่งดำหรัสปฤกษาทหารเอก ทั่วเอย
เราจะรบฤๅจะเร้าจะรั้งฟังไฉน ฯ
๓๘๗๓ ไวยวงษทูลว่าให้ทูลถึง ก่อนรา
แม้มิยอมจริงจึงจะปล้น
ตรัสถามว่าใครพึงเปนทูต ดีนา
ทูลว่านิลนนท์ล้นฤกล้ำฉลาดแหลม ฯ
๓๘๗๔ ตรัสสั่งอาลักษณ์ให้เขียนสาสน์
เสรจสั่งนิลนนท์หาญระเห็จฟ้า
ถึงเมืองมลิวันทยานอยุดเลื่อน ลอยเฮย
ตรงช่องบัญชรหน้านารถเจ้าจตุเศียร ฯ
๓๘๗๕ ร้องเหวยจักรวรรดิน้อมเศียรฟัง
สาสน์กนิษฐพระทรงสังขสั่งใช้
กูเปนทูตมาหวังชูชีพ เองแฮ
จักรวรรดิเหนลิงไว้สง่ากริ้วตวาดเสียง ฯ
๓๘๗๖ เหวยลิงมาหยิ่งข้อนเคืองหู
ไยมิลงนบกูก่อนนี้
อวดเปนทูตไฉนสูบทราบ กิจนา
แต่ชื่อบบอกชี้ชาติเชื้อเดียรฉาน ฯ
๓๘๗๗ เหวยมารกูนี้ชื่อนิลนนท์
เองบ่อสำนึกตนแต่กริ้ว
กูทหารนรายน์รณเรืองเดช
ยังบเคยนบนิ้วนบอน้อมยอมใคร ฯ
๓๘๗๘ ว่าพลางๆ น้อมอ่านสาสนทรง
นามพระพรตฤทธิรงค์เลิศแล้ว
อนุชาพระหริวงษสวัสดิ์แบ่ง ภาคนา
มาปราบอสุรราบแผ้วผ่องให้ภพเกษม ฯ
             

แผ่นที่ ๕๕๕ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๓๘๗๙ ท่านผิดคิดด้วยเด็กเดียงสา
จับพิเภกตรึงตราตรุไว้
ยังกลับยกไพนาสูรผ่าน เมืองเอย
ทำบเกรงเดชไท้ท่านท้าวอวตาร ฯ
๓๘๘๐ จึ่งพระหริรักษ์ให้เรามา
เราก็ยังกรุณาอยู่บ้าง
ท่าคิดผิดมาสารภาพผิด เสียเฮย
ตั้งสัตยต่อมล้างโทษพ้นชนม์มลาย ฯ
๓๘๘๑ จักรวรรดิสดับเดือดเยื้องทยานยัก ท่าแฮ
กูเพื่อนทศภักตร์หลักโลกย์สท้าน
พิเภกดุจกนิฐรักกูเรียก หานา
ยังกลับยกออกต้านต่อต้องจองจำ ฯ
๓๘๘๒ มันบคิดเจ้าพี่มีคุณ มันนา
กลับบอกอุบายหนุนมนุษย์ด้วย
มันหวังจะชิงบุญสมบัติ พี่นา
จนทศภักตร์ญาติม้วยหมดนี้ดีไฉน ฯ
๓๘๘๓ นิลนนท์ตอบโตเสรจสารพัน
ขุนยักษยังดึงดันเดือดคลุ้ม
พานรก็ชักขรรค์แสดงฤทธิ เรืองแฮ
กวัดแกว่งเปนควันกลุ้มกลบทั้งเมืองมาร ฯ
๓๘๘๔ ชาวเมืองแตกตื่นทั้งหญิงชาย
ว่าเกิดไฟเวยวายวิงก้ม
บางจูงลูกหลานยายตาเก็บ ของนา
วิ่งปทะปะกันล้มทับขว้ำถลำหงาย ฯ
๓๘๘๕ ลางจูงเมียรักรั้งรูบสวย
หนุ่มๆ รุมกันฉวยฉุดคว้า
ผัวมุว่ามึงมวยตีต่อย กันฤๅ
พลางจดหมัดครูท้าท่าทิ้งทอดแห ฯ
             

แผ่นที่ ๕๕๖ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๓๘๘๖ สุรางค์นางนาฎท้าวอสุรี
วางกระจกจับหวีวิ่งเร้น
พนักงานเครื่องดีดสีเซงแซ่ อยู่นา
โขลนจาพากันเต้นตื่นสิ้นสมฤดี ฯ
๓๘๘๗ ลิงโถมโจมเข้าหักยอดปรา สาทแฮ
คีบกลับพลับพลาถวายบาทไท้
ทูลเสรจพระอนุชาชมชอบ ลิงเอย
เรืองเดชหาไหนได้ดุจนี้ดีขยัน ฯ
๓๘๘๘ ขุนยักษยลขั้นยอดปรางหัก
อัปรยศนิกรยักษยิ่งเศร้า
ใช้มารชื่อฤทธิจักรจรรีบ ไปเอย
ทูลราชโอรสเจ้าว่าท้าวแทตย์เชิญ ฯ
๓๘๘๙ สุริยาภพรู้รีบคลา มาเอย
นบบาทพระบิดาบอกแจ้ง
ลิงทหารมนุษย์มาดูหมิ่น
จงพอไปยุทธแย้งมนุษย์ให้ประไลยลาญ ฯ
๓๘๙๐ โอรสรับพจน์น้อมคำนับ ทูลนา
มิยากใจไปจับมนุษย์นั้น
พระชนกชื่นชมรับขวัญประสิทธิ พรเฮย
ลูกรับกลับวังชั้นสั่งให้เตรียมพล ฯ
๓๘๙๑ เสนีรับสั่งแจ้งจัดพล
ยักษพยุหพหลฮึกกล้า
ไหยรถคชเคยชนชนะศึก มากแฮ
รถเทียบเกยทองถ้าลูกท้าวธจะจร ฯ
๓๘๙๒ สุริยาภพเข้าโสรดสรง เสรจแฮ
ทรงเครื่องยุทธ์งามยงย่างย้าย
จับหอกเมฆพัททรงสถิตย์รถ รัตนเอย
ให้เคลื่อนพลพยุหผ้ายอยุดพื้นสมรภูมิ์ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว