จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศพิณกับวรณีสูรถูกตัดศีรษะเสียบประจาน ท้าวจักรวรรดิฝันร้ายให้พระปรเมศฤษีรดน้ำมนต์ จนถึงพระพรตยกทัพประชิดเมืองมลิวัน
แผ่นที่ ๕๔๕ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์
|
|
| ๓๘๐๙ พระพรตเดินทัพเต้า | | ตามวิถี
|
| ตัดทุ่งทางพนาลี | | ลัดอ้อม
|
| ใกล้เฃตรด่านอสุรี | | อยู่รัถ ยาเฮย
|
| ท้าวทศคิริวงษ์น้อม | | นบแล้วทูลฉลอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๑๐ เฃตรนี้เกือบใกล้ด่าน | | มลิวัน
|
| สองยักษ์มีฤทธิ์มหันต์ | | ฮึกห้าว
|
| ทำน้ำกรดเพลิงกัลป์ | | ปิดช่อง ทางนอ
|
| เชอญพักคิดหักด้าว | | ด่านแล้วจึ่งจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๑๑ ทรงสดับสั่งให้หยุฅ | | โยธา พักเฮย
|
| สุครีพเร่งทำพลับพลา | | เสร็จแล้ว
|
| เชิญสองกระษัตรา | | เสด็จประ ทับแฮ
|
| สองสถิตย์หฤไทยแผ้ว | | พักใกล้เชิงเขา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๑๒ ปางท้าวจักรวรรดิเจ้า | | มลิวัน
|
| พร้อมหมู่สนมอนันต์ | | อเนกเฝ้า
|
| ประทมมิหลับรัน | | ทดทอด องค์เอย
|
| จนจะจวนรุ่งเร้า | | จึ่งเคลิ้มนิทรา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๑๓ ฝันว่าลูกม้าหนึ่ง | | ในนคร
|
| เพลิงติดหางอัศดร | | โดดดิ้น
|
| วิ่งผกวกเวียนจร | | จนทั่ว เมืองนา
|
| ลามติดเสวตรฉัตรสิ้น | | ติดต้ององค์มาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๑๔ บริวารมิตรญาตต้อง | | อัคคี ท่ววนา
|
| อีกว่าสองเทพยมี | | ฤทธิแกล้ว
|
| ทรงครุฑเลื่อนลอยลี | | ลาศแต่ อิสาญแฮ
|
| เด็ดเกษอะสุเรศร์แล้ว | | โลดขึ้นไปประจิม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๑๕ ภอสุริโยภาษแจ้ง | | เวหน
|
| ฃุนยักษหวาดพลิกตน | | ตื่นแล้ว
|
| เสโททราบดุจลน | | อายอัค คีนา
|
| สรงเสร็จเสด็จแคล้ว | | คลาศยังพระโรงคัล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๔๖ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์
|
|
| ๓๘๑๖ ประทับรัตนอาศนใต้ | | เสวตรฉัตร
|
| เสวกยักษบรรสัช | | สงบเฝ้า
|
| ให้หาหมู่โหรตรัส | | บอกเรื่อง ฝันนา
|
| แด่พระโหราเถ้า | | ถี่ถ้วนทุกประการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๑๗ ขุนโหรโอนศิรน้อม | | อัญชลี
|
| พิเคราะห์ตามคัมภีร์ | | สาตรรู้
|
| ทราบเหตุว่าจะมี | | ศึกใหญ่ แลนา
|
| เหลือฤทธิจะคิดกู้ | | เกียจกั้นกันไภย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๑๘ ซึ่งนิมิตว่าม้า | | สินธพ
|
| เพลิงติดหางเวียนตลบ | | วิ่งร้อง
|
| เสวตรฉัตรสริราพยพ | | ยับย่อย นั้นนอ
|
| อันตะรายมากต้อง | | ทั่วสิ้นธานี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๑๙ มูลเหตุแต่เดกได้ | | อาไศรย พระนา
|
| ซึ่งว่าสองเทพยมไห | | มหิทธิ์พร้อม
|
| ทรงครุฑนั่นคือไพ | | รีฤทธิ เลิศแฮ
|
| จักยกจตุรงค์ล้อม | | พิภพให้อันตราย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๒๐ ปางท้าวจักรวรรดิเจ้า | | จอมสูร
|
| ทรงสดับโหราทูล | | เหตุรู้
|
| แดเดือดรั่นอาดูร | | คิดคาด เค้าแฮ
|
| ไภยแต่ทดพิณผู้ | | ผ่านพื้นลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๒๑ ตริเสร็จจึ่งเอื้อนราช | | บรรหาร
|
| สั่งสุพิณสันมาร | | มหิทธิแกล้ว
|
| เองรีบสู่เชิงสฐาน | | ไกรลาศ
|
| บอกปรเมศดาบศแคล้ว | | คลาศเข้ามาวัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๒๒ สุพิณรับแล้วรีบ | | เหาะจรัญ
|
| บรรลุพระนักธรรม์ | | พรตกล้า
|
| เข้านบอภิวันท์ | | แถลงเหตุ ท่านเฮย
|
| ขอพระคุณอย่าช้า | | ราชรั้งรอคอย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๔๗ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์
|
|
| ๓๘๒๓ พระฤๅษีปรเมศได้ | | ฟังคำ
|
| ลุกจากสฐานคลำ | | ห่อผ้า
|
| ครองหนังพยัฆลำ | | ดับห่อ ชฎาเฮย
|
| ลูกปะคำหายคว้า | | ไฃว่ค้นวนเดิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๒๔ หาปะคำไป่ได้ | | อุตลุด
|
| ปริกขารในกุฎิ์ | | เกลื่อนค้น
|
| เสนายักษเหนอยุด | | นากนัก เตือนนา
|
| ฉายพัชพายักษร้น | | รุดคล้อยคลอยโพยม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๒๕ ถึงนิเวศท่านไท้ | | นฤบาล
|
| ลงจากเวหาศสฐาน | | ที่ไกล้
|
| ขึ้นปราสาทพิมาน | | มุข์มาศ พลันแฮ
|
| สถิตย์อาศน์ลาศไว้ | | แทบเจ้ากรุงมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๒๖ ท้าวจักรวรรดินมัศน้อม | | ฤๅษี
|
| เล่านิมิตโดยคดี | | มากถ้วน
|
| โหรทายว่าจักมี | | ศึกใหญ่
|
| ท่านก็ปรีชาล้วน | | เลศแจ้งจงไข ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๒๗ ฤๅษีตฤกแวทราบ | | ตลอดกิจ
|
| แจ้งเสร็จในนิมิตร | | แม่นพร้อง
|
| ถูกตามเคราะห์โหรพิท | | ทูลเหตุ ฝันนา
|
| ดวงพระชาตาต้อง | | ฆาฏด้วยลักษณ์จันทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๒๘ บาปเคราะห์อริใหญ่เข้า | | แทรกเรือน ลักษณแฮ
|
| แม้เทพคงลดเลือน | | ตกใต้
|
| จึ่งถวายพระพรเหมือน | | โหรคาด เคราะห์นา
|
| ทรงฤทธิ์คิดอย่าได้ | | เดือดร้อนหฤไทย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๒๙ อันในสุบินนี้ที่ | | ทำนาย ศึกแฮ
|
| จะเกิดยุทธมากหลาย | | เล่ห์ล้ำ
|
| กำลังศึกจะวาย | | เพราะแผ่ รักนา
|
| เอาเมตตาจุนค้ำ | | คิดให้ไภยหาย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๔๘ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์
|
|
| ๓๘๓๐ จักช่วยเสดาะเคราะห์ด้วย | | พระมนต์
|
| อันดาบวดสกนธ์ | | ฃุนยักษ นั้นแฮ
|
| อวยศิริลาแคล้ว | | คลาศยั้งกุฎีดง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๓๑ ปางพระพรตขัติยเจ้า | | จอมพล
|
| ประทับพลับพลาบน | | แท่นไท้
|
|
|
|
|
| ๓๘๓๒ ปัจฉิมยามล่วงสิ้น | | แสงจันทร์
|
| เสียงสกุณากาไก่ขัน | | แจ่มแจ้ว
|
| ปวงบุษบ์อุบลบัญจ์ | | บานเบิก กลีบนา
|
| สรงเสร็จทรงเครื่องแล้ว | | เสด็เจบื้องพลับพลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๓๓ อสุรพลกระบี่ทั้ง | | สามนคร
|
| หมอบเกลื่อนประนมกร | | กลาศเฝ้า
|
| ดำหรัสว่าจักรอญ | | สองด่าน ไฉนนา
|
| ใครจะอาษาเข้า | | หักล้างด่านมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๓๔ พระยาอุนชิตน้อม | | ศิริอา ษาเฮย
|
| ข้าบาทจักทูลลา | | รีบเต้า
|
| ทำลายด่านยักษา | | ให้เพิก พังแฮ
|
| ด้วยเดชกำลังเกล้า | | กม่อมผู้เดียวดาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๓๕ สองอนุชจอมภพไท้ | | สีกร
|
| สดับระยาพานร | | ฤทธิ์ล้ำ
|
| รับหักด่านนคร | | ควรยก ชอบนอ
|
| อวยศิริไชเยศซ้ำ | | สั่งให้รีบจรัล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๓๖ บุตรพระพายอ่อนเกล้า | | รับพร ลาเอย
|
| สรวมเดชพระทรงศร | | ปกเกล้า
|
| ให้ปรามปราบดัษกร | | ภังพ่าย ฤทธิแฮ
|
| ทูลเสร็จลูกลมเร้า | | รีบร้อนจรจรัล ฯ
|
| | |
|