จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระยาอนุชิตชมอุทยาน เก็บผลมะม่วงให้สนม ยางมะม่วงหยดถูกศีรษะ เผลอตัวใช้เท้าเกา นางสนมเห็นเข้าหัวเราะเลยหนีไปบวชอยู่กับพระฤาษีทิศไพที่เขามณฑป
แผ่นที่ ๕๐๑ – นายโตการเปรียญ
|
|
| ๓๕๐๑ ปางองค์อนุชิตไท้ | | นฤบาล
|
| รองนครเขตรสฐาน | | ถิ่นกว้าง
|
| นามนพคีรีขาน | | เมืองเอก
|
| ทวยราษฎร์ขาดเข็ญอ้าง | | ออกอื้ออวยไชย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๐๒ นานรินทรปิ่นภพผู้ | | ฤทธิรงค์
|
| รองสัตยสุจริตทรง | | เสาะสร้าง
|
| ทศธรรมอิกการสง | | เคราะห์ราษฎร์ สี่เฮย
|
| เสด็จดัดหฤไทยกระด้าง | | แผกเบื้องเขบ็จบรรพ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๐๓ วันหนึ่งอนุชิตเจ้า | | จอมนรา ราษฎรเฮย
|
| ออกพระโรงเสนา | | แน่นเฝ้า
|
| ทรงวินิจกิตยา | | นุกิจ เสรจเฮย
|
| สั่งพระผู้ผ่านเฝ้า | | จักเต้าสวนขวัญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๐๔ ทันใดธก็เอื้อน | | พจมาน
|
| ตรัสสั่งเสนาชาญ | | เชี่ยวใช้
|
| เรวๆ จัดทวยหาญ | | แหนแห่
|
| อำมาตยประณตไท้ | | รีบร้อนเกณฑ์พล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๐๕ จัดพลอย่างพยุหเยื้อง | | เปนกระบวน
|
| เหล่าหนึ่งกระลึงทวน | | ดาบดั้ง
|
| บางพวกเทิดปืนชนวน | | นกสับ
|
| บางก็กุมหอกตั้ง | | ท่าจ้องจักผลาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๐๖ ขุนรถจัดรถเจ้า | | จอมกา นินเฮย
|
| คอยรับพระจอมพา | | นรินทร์คั่ง คับเฮย
|
| ทูลทราบทุกสิ่งล้วน | | เสร็จพร้อมพลพฤนท์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๐๗ จอมกระบินทร์ฟังเหตุให้ | | เหิมปรี ดีเฮย
|
| บานเบิกกระมลมี | | ใช่น้อย
|
| สบสนานพระอินทรีย์ | | ทรงเครื่อง ต้นเฮย
|
| จึ่งเสด็จทรงรถคล้อย | | เคลื่อนพร้อมโยธี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๐๒ – นายโตการเปรียญ
|
|
| ๓๕๐๘ เอกองค์โอภาษแม้น | | เดือนเพ็ญ
|
| พลเพียบคือดาวเป็น | | เครื่องล้อม
|
| จอมราชผ่อนราษฎร์เย็น | | ยามเคลื่อน พลเฮย
|
| ดังว่าเดือนดาวห้อม | | ค่อยคล้อยโดยโพยม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๐๙ ถึงสวนดำรัสให้ | | สงบพล
|
| เกณฑ์กระบวนรายตน | | รอบล้อม
|
| เสด็จจากรถมน | | ตรีหมอบ เรียบเฮย
|
| ประพาศพฤกษสพฤบพร้อม | | พรั่งด้วยนางสนม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๑๐ ชมพรรณหมู่ไม้ดอก | | ดกหลาย
|
| สารภีพิกุลสาย | | อยุดแย้ม
|
| ซ่อนกลิ่นๆ บหาย | | หอมส่า เล่าเฮย
|
| พุทธชาดดาษดวงแฉล้ม | | เลิศด้วยกลิ่นศรี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๑๑ กรรณิกาการเกษแก้ว | | กาหลง
|
| พุดจีบปีบประยงทรง | | กลิ่นกล้า
|
| เลือกเก็บประทานองค์ | | วรนาฎ
|
| เกษมศุขทุกทั่วหน้า | | นาฎไท้ทรงธรรม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๑๒ บันดานคิดเคลิบเคลิ้ม | | สกนธ์ตน
|
| คงจริตอย่างลิงลน | | เลศนั้น
|
| ถอดมกุฎภิมณฑ์ | | มอบพนัก งานเฮย
|
| ปีนป่ายอัมพพฤกษดั้น | | โดดเต้นโดยคะนอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๑๓ เมิลมองมม่วงไม้ | | ปลิดผล
|
| โยนประทานสนมกล | | เกี่ยงเย้า
|
| หยาดยางหยดเต็มบน | | เศียรกระ บี่นา
|
| มือแกะบหลุดเท้า | | แกะซ้ำเกาพลาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๑๔ สนมนางนับยิ่งร้อย | | ยลนาง
|
| พระบาทเกาเศียรลน | | ลูบป้อย
|
| แผกเพศกรษัตริย์ซน | | เสียสง่า
|
| บ้างก็ยิ้มเนตรชม้อย | | บอกบุ้ยโอฐเบือน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๐๓ – นายโตการเปรียญ
|
|
| ๓๕๑๕ พระยาอนุชิตได้ | | ยลสบ
|
| สนมนาฎสรวลประจบ | | เกือบเก้อ
|
| อดสูหมู่นางหลบ | | ลับพฤกษ
|
| เยี่ยมเยี่ยมมองมองชเง้อ | | ง่านน้ำใจตน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๑๖ กูซนจนต้องรับ | | รองอาย
|
| รักอยู่บสบาย | | บ่อนนี้
|
| ควรคิดหลบหลีกกาย | | สันโดฐ เดียวเฮย
|
| อาเพศดาบศลี้ | | ลับหน้านางจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๑๗ พานรดำริหแล้ว | | แผลงฤทธิ์
|
| อากาศเกิดหมอกผิด | | มืดหล้า
|
| บ่ายภักตรฉเภาะทิศ | | อยุทธเยศ
|
| ระเห็จเหาะเลาะเลียบฟ้า | | ใฝ่เผ้าหริวงษ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๑๘ ปางอนงค์องค์เอกทั้ง | | โยธี
|
| ไบสบกระบี่ดี | | อกดิ้น
|
| คือใครบั่นเศียรศรี | | สมรขาด เกล้าเฮย
|
| ย้ายแยกกันค้นสิ้น | | สุดรู้ทางจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๑๙ พานรระเห็จห้อง | | เวหน รวดแฮ
|
| ตระบัดอยุทธยาดล | | ด่วนเฝ้า
|
| ทูลคืนบูรีตน | | ลาบวช
|
| สรวมเดชพระผ่านเฝ้า | | โปรดเกล้าหณุมาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๒๐ ฟังสารดาลจิตรเจ้า | | จักรกรี
|
| ข่อนๆ พระไทยทวี | | เทวศว้า
|
| อาไลยกระบี่ศรี | | แสนเสนห
|
| เคยสบพบเนตรหน้า | | แต่นี้นานเหน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๒๑ จำใจจำตรัสเอื้อน | | อวยพร
|
| แก่พระยาพานร | | แกว่นแกล้ว
|
| เปนศุขสถาวร | | เทอญพ่อ
|
| ทุกขโศกโรคไภยแคล้ว | | คลาศพ้นอันตราย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๐๔ – นายโตการเปรียญ
|
|
| ๓๕๒๒ ฝ่ายพานเรศรน้อม | | อภิวันท์
|
| รับพระพรทรงธรรม์ | | ท่านให้
|
| ลาองค์อาศนสุบรรณ | | อีกพระ ลักษณเฮย
|
| ออกจากพระโรงไท้ | | รีบร้อนระเห็จเหิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๒๓ มาดลมณฑปอ้าง | | นามคี รีเฮย
|
| เหนอรัญกุฎี | | เด่นตั้ง
|
| ลงจากนภางค์ลี | | ลาสู่ กุฎีเฮย
|
| นบบาทดาบศยั้ง | | อยู่พร้องสนองสาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๒๔ กาลนี้ข้าน้อยนึก | | ศรัทธา
|
| หวังเพิ่มผนวชดา | | บศบ้าง
|
| ขอจงพระจอมอา | | จาริยโปรด ข้าเฮย
|
| ยอมรับให้อยู่สร้าง | | พรตด้วยดุษฎี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๒๕ พระมนีมีชื่ออ้าง | | พิศไพ
|
| ตอบพจนพานรไข | | เงื่อนเค้า
|
| สูเอยรูปจนใจ | | เองสัตว
|
| บวชไป่ได้ดอกเจ้า | | เพศเตี้ยเดียรฉาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๒๖ ใครๆ จักอาจแสร้ง | | เอาทรง
|
| เปนเพศบุรุษยง | | เยี่ยงข้อย
|
| กูจึ่งจะยอมสง | | เคราะห์บวช ได้นา
|
| แลจะแนะกิจน้อย | | ใหญ่ให้กองกูณฑ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๒๗ ขุนกระบินทรยินเลศน้อม | | นักธรรม์
|
| ร่ายเวทแปรเพศผัน | | แผกกี้
|
| ทรงโฉมเฉกเช่นฉัน | | ชายหนุ่ม
|
| จอมนารถนักสิทธิ์ชี้ | | กิจให้ปรรพชา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๒๘ ครองนุ่งหนังพยัฆพร้อง | | บริกฃาร
|
| ห่อเกษชฎาธาร | | เสรจแล้ว
|
| ลาองค์พระอาจริย | | สู่ยอด ไศลเฮย
|
| ชี้ชื่อมรฎปแก้ว | | อยู่สร้างกิจกูณฑ์ ฯ
|
| | |
|