โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๒๐

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:25, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระพรตพระสัตรุดเตรียมเข้ากองไฟ หนุมานและกุขันเข้าเฝ้าทูลเรื่องพระรามเสด็จกลับให้ทราบ

แผ่นที่ ๔๗๗ – พระมหาคำเปรียญ

๓๓๓๓ ถึงปีสิบสี่ถ้วนกำหนด สัญญาเฮย
พระสัตรุศพระพรตพราพร้อง
เหตุใดพระทรงยศไม่กลับ มานา
ครบสัตยสัญญาน้องจักต้องลาญชนม์ ฯ
๓๓๓๔ อยู่ใยอัประยศถ้วนเทวัญ
เสียชีพรักษสัตย์ธรรม์ชอบไว้
คิดเสร็จเสด็จจรผันสู่พระแม่ สามเฮย
ประนตลนาฎไท้จักเข้ากองกูณฑ์ ฯ
๓๓๓๕ ทั้งสามฟังทูลท้าวทูลลา
ดาลโศกปรามลูกยาอย่าม้วย
รอคอยสักสามวาระก่อน นะพ่อ
อย่าเพ่อด่วนตายด้วยสัตยยั้งฟังคำ ฯ
๓๓๓๖ โอรสประณตน้อมทูลสนอง
ชีพไม่รักรักษครองสัตยไว้
ประทานโทษข้าสองพลั้งผิด แลนา
ฝากพระวงษข้าใต้บาทด้วยช่วยผดุง ฯ
๓๓๓๗ มารดากอดลูกท้าวสลบลง
โอรสโศกเจียนปลงชีพม้วย
สนมนาฎแลพระวงษแก้กลับ ฟื้นนา
ต่างโศกอโศกด้วยจักต้องจำตาย ฯ
๓๓๓๘ โอรสว่าสัตยตั้งเปนประธาน
เหล็กเพชรเจาะผาจานจรตอ้าง
ไม่เลือนลายปานความสัตย แลนา
วายชีพลูกไม่ล้างสัตยแล้วฃอลา ฯ
๓๓๓๙ สองรีบเสด็จสู่ท้องสนามพลัน
สั่งแก่สุมันตันอย่าช้า
ทวารวังเร่งปิดกันพระแม่ ไว้นา
แล้วรีบกองกูณฑ์ข้าจักเข้าถวายชนม์ ฯ
             

แผ่นที่ ๔๗๘ – พระมหาคำเปรียญ

๓๓๔๐ สุมันตันหวั่นจิตรว้าทูลผัด วันเฮย
สองราชกล่าวคำตัดตอบโต้
งาช้างงอกออกชัดใครฉุด คืนฤๅ
ฝ่ายสุมันตันโอ้โอดแล้วกองกูณฑ์ ฯ
๓๓๔๑ เหล่าเสนาใหญ่น้อยหญิงชาย
รักราชโศกเสียดายทั่วด้าว
สองขัดติยจึ่งภิปรายปรามสั่ง ทั่วนา
ฃอฝากสามนาฎท้าวอิกทั้งประยูรวงษ ฯ
๓๓๔๒ เสร็จสั่งกรจับเกื้อจูงกัน
หวังจักโจมเพลิงพลันจ่อจ้อง
ภอวายุบุตรกุขันถึงพระ ลานแฮ
ดูเกลื่อนคนโศกก้องรีบใกล้เหนองค์ ฯ
๓๓๔๓ กุขันเข้ากอดไท้สัตรุศ
พระพรตวายุบุตร์ยึดไว้
สองราชว่าใครฉุดเหลือบเนตร มานา
สบภักตรสองจึ่งได้หยุดค้างพลางถาม ฯ
๓๓๔๔ กุขันวายุบุตรน้อมทูลสาร
ว่าพระอวะตารยกกลับด้าว
หยุดพักพวกทวยหาญสำนักนิ์ วะสิฐนา
ตรัสสั่งข้าทูลท้าวเพื่อพ้นปฎิญาณ ฯ
๓๓๔๕ สองขัดติยราชแจ้งปรีดี
เราจักทูลชนนีร่มเกล้า
ท่านจงอยู่อย่าลีลาศก่อน เลยนา
พลางรีบเสด็จขึ้นเฝ้าท่านไท้มาตุรงค์ ฯ
๓๓๔๖ ทูลว่าพระพี่เจ้าจรลี ถึงเฮย
สำนักนิ์พระมุนีตรัสใช้
หณุมานกุขันปรีชารีบ บอกแฮ
สามมาตุหมดโศกให้เร่งเร้ารับดไนย ฯ
             

แผ่นที่ ๔๗๙ – พระมหาคำเปรียญ

๓๓๔๗ โอรสประนตแล้วมาพลัน
สั่งแก่สุมันตันรีบเต้า
เกณฑ์จัดพวกพลขันธ์สี่หมู่
จักรับพระพี่เจ้าเสด็จเข้าคืนเวียง ฯ
๓๓๔๘ สุมันตันรับสั่งแล้วเกณฑ์พล
ม้ารถคชอนนท์อเนกหล้า
สรรพาวุธครบฅนกบวนแต่ง ต่างนา
เตรียมตรวจรับเสด็จถ้าครบถ้วนกระบวรพล ฯ
๓๓๔๙ สามมารดากับทั้งกำนัน ตามเอย
โอรสร่วมชีวันพรั่งพร้อม
สนานเสด็จประดับสรรพ์ภูษิตร เสร็จนา
ทรงรถพลแหนห้อมแห่ริ้วเร่งกระบวน ฯ
๓๓๕๐ กุขันวายุบุตรได้นำพล จรเฮย
รีบเร่งถึงบัดดลที่ใกล้
เหนลิงยักษสับสนจึ่งหยุด พลแฮ
ห้าขัตติยราชไท้เสด็จเข้าบริเวณ ฯ
๓๓๕๑ พระรามพระลักษทั้งสีดา
ต้อนรับห้าขัตติยาพรักพร้อม
นบประณตแทบบาทามาตุเรศ สามเฮย
ต่างต่างปราโมชน้อมเนื่องหน้าปราไส ฯ
๓๓๕๒ นางเกาสุริยสร้อยสมยา
พลางกอดพระรามาลูบไล้
โฉมสมุทรับสีดาโลมลูบ
พระลักษณไกยเกษีได้โอบอุ้มรับขวัญ ฯ
๓๓๕๓ เกาสุริยนาฎเอื้อนโอฐถาม
พระลูกแรมวะนารามแต่ต้น
เปนดาบศทั้งสามทรงพรต
เกิดเหตุใดจึ่งต้นเฃตรข้ามลงกา ฯ
             

แผ่นที่ ๔๘๐ – พระมหาคำเปรียญ

๓๓๕๔ พระรามประณตแจ้งกิจจา
ลูกสถิตยโคธาวาเรศรั้ง
ทศภักตรลักสีดาดวงจิตร ไปแฮ
ลูกจึ่งลาพรตตั้งติดเต้าตามผลาญ ฯ
๓๓๕๕ ความลำบากยากแค้นในดง
ซ้ำต่อยุทธณรงค์รบสู้
ข้ากับอนุชแทบปลงปลดชีพ แลนา
ราญรบอสุรผู้เผ่าร้ายวายปราณ ฯ
๓๓๕๖ สามมาตุเรศไท้ทรงฟัง
ความวิโยคโศกประดังละห้อย
สุดกลั้นโศกประทังค่อยส่าง แลนา
ตรัสแก่สีดาสร้อยกอบเกื้อภักดี ฯ
๓๓๕๗ สีดาประณตน้อมทูลสนอง
ยามวิโยคสามีหมองหม่นไหม้
นับวันแต่จักปองดับชีพ ลงนา
ความทุกขใครนับได้เท่าข้าฤๅมี ฯ
๓๓๕๘ สามมารดาตรัสเล้าโลมใจ
เนื้อนพคุณตกใดห่อนคล้ำ
แล้วจึ่งตรัสปราไสพระลักษณ แลนา
พระลักษณทูลทุกข์ปล้ำศึกเปลื้องเคืองเข็ญ ฯ
๓๓๕๙ พระพรตสัตรุศน้อมทูลคดี สัตยเฮย
จักกฤษณขอบคุณมีมากแล้ว
นางไกยะเกษีสรวมโทษ แล้วนา
เชิญพระทรงจักรแก้วกลับเข้าคืนนคร ฯ
๓๓๖๐ ทรงศรอ่อนเกษเกล้าอภิวันท์
ทูลไป่ถือโทษทัณฑ์ก่อนกี้
แปดกรษัตริย์เกษมสันตใสสร่าง โศกนา
ปราโมทยกรมลชี้ชื่นด้วยสมาคม ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว