โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๑๙

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:25, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามให้หนุมานกับกุขันไปส่งข่าวในกรุงศรีอยุธยา

แผ่นที่ ๔๗๓ – พระพิบูลย์ไอยสวรรค์

๓๓๐๕ ยาตรย้ายพยุหพื้นพลหาญ
จากขีดขินเขนขานโห่เร้า
สามกระษัตริยแสนสำราญบนบุษ บกเฮย
ทัพน่าธงนำเข้าเฃตรแคว้นแดนดง ฯ
๓๓๐๖ เดินกระบวนทัพสท้านธรณิน
เสียงสนั่นแตรสังขพิณพาทยฆ้อง
วนัดรถคชวรินทร์อัศวราช ครื้นแฮ
ฮึกกระหึ่มโห่ร้องเร่งริ้วพลจรัล ฯ
๓๓๐๗ เสียงลั่นพฦกล้ำลุดง รังเฮย
พระตรัสเรื่องอรอนงค์นุชน้อง
เมื่อตามพระเอกองค์สกุณออก ความนา
คาบพระธำรงก้อยสุโนดท้าวทูลถวาย ฯ
๓๓๐๘ สดายุสุดสิ้นชนมาน
ที่พนมศพสการเสร็จแล้ว
เที่ยวตามอัคเรศราญรอนราพ เรียบนา
เสร็จศึกจึงรับแก้วเกษสร้อยสู่เมือง ฯ
๓๓๐๙ ตรัสพลางทางเร่งเร้ารีบพลา กรเฮย
ถึงฟากฝั่งโคธาประทับร้อน
สามกระษัตริย์สรงวารินรื่น ฤไทยแฮ
ชมอุบลบานซ้อนสลับล้วนหลายศรี ฯ
๓๓๑๐ สินธุใสในวากเวิ้งหว่างอุบล
มัจฉะร่ายแหวกวนแวดเกล้า
ว่ายดำผุดพ่นชลชิงเหยื่อ กันนา
บ้างแอบกอบัวเข้ากัดกร้านกินไคล ฯ
๓๓๑๑ พระสรงเสร็จเสด็จขึ้นทรงประทับ
บุษบกแก้วระยับยาตรฟ้า
โสรมนัศตรัสกับสองกระษัตริยเกษมเฮย
พระสุริยส่องแสงกล้าพักร้อนรอพล ฯ
             

แผ่นที่ ๔๗๔ – พระพิบูลย์ไอยสวรรค์

๓๓๑๒ พิเภกสุครีพทั้งหณุมาน
นิลนนท์พลทหารแซ่ซ้อง
ลงเล่นกระสินสนานแสนสนุก สนั่นฮา
จนบดบ่ายนายร้องเรียกขึ้นคอยเตรียม ฯ
๓๓๑๓ หยุดร่มมารุดริ้วรอเย็น
ภอบายสามโมงเห็นเหือดร้อน
ขบวนแห่จัดเป็นพยุหะ บาตรแฮ
แห่กระบี่สี่สายซ้อนเสร็จเยื้องยาตรา ฯ
๓๓๑๔ เดินทัพคับคั่งเข้าเฃตรไพร วันแฮ
แลสลับล้วนไศลหลากล้ำ
ชมสัตวจตุบาทในอรัญนก อเนกนา
มัจฉโลดเล่นน้ำหลั่งล้นลำธาร ฯ
๓๓๑๕ เยนชื่นรื่นร่มไม้มีพรรณ ต่างเฮย
ระตะคอกออกอนันต์นับร้อย
หอมรินเรี่ยทางจรัลเจริญราช ฤไทยแฮ
บ้างห่อกลิ่นกลีบช้อยพระชี้นางชม ฯ
๓๓๑๖ ดำเนินพลพ้นพระฤๅษี
สรภังค์ภารทวาชชีใช่ใกล้
ข้ามฝั่งสะโตงลีลาศล่วง ทางฮา
ถึงพระวสิฐให้หยุดพื้นพลากร ฯ
๓๓๑๗ คณะนักสิทธิ์สดุ้งโดดกระฎี
ต่างตื่นว่าไพรีรีบเร้น
หอบบริกฃารหนีเนารก
เคยเข็ดกากนาเว้นแต่เจ้าคุณครู ฯ
๓๓๑๘ ฝ่ายสองนักสิทธิซ้อมสวดมนต์ เย็นเฮย
ยินแซโสตรเสียงพลลั่นพื้น
พระอยุดเงียบคิดฉงนผงกแอบ มองแฮ
เหนพยุหโห่ครื้นคิดคร้ามใครไฉน ฯ
             

แผ่นที่ ๔๗๕ – พระพิบูลย์ไอยสวรรค์

๓๓๑๙ ผิดสังเกตจับไม้ธานกร
จากกุฎีรีบบทจรจดจ้อง
เหนองค์พระทรงศรเกษกระษัตรย์
เรียกศิศยเสียงอึงก้องอย่าข้าไปเชิญ ฯ
๓๓๒๐ ปางพระบรมนารถเจ้าจักรกฤษณ์
ชวนพระอนุชพระขนิฐแน่งน้อย
เสร็จสู่สิทธาสถิตประทับ ที่เฮย
น้อมศิระเรียบร้อยแทบเท้าชฎิลดง ฯ
๓๓๒๑ พระครูผู้เถ้าทักถามไท ท่านเฮย
เดิมประพฤดิเนาไพรพรตพร้อม
ลาผนวชเมื่อปางใดได้พวก พหลเฮย
พลทหารห้อมล้อมมากล้วนมารลิง ฯ
๓๓๒๒ พระเล่าเรื่องแต่ต้นตามมูล เหตุเฮย
จนฆ่าทศเศียรสูญชีพม้วย
เศกพิเภกครองประยูรยาตรพยุห์ ส่งนา
ครบสัตยเสร็จศึกด้วยกลับเข้าอยุธยา ฯ
๓๓๒๓ เสวะนะพระพรอกพร้องสองสิท ธาแฮ
โสรมนัศในจิตรแจ่มหน้า
อสุรปัจจามิตรมารหมู่ หมดฤๅ
สองพระทรงญาณกล้ากล่าวถ้อยถวายไชย ฯ
๓๓๒๔ ฝ่ายกุขันอยู่ด้าวปลายแดน
พฤกษร่วงสิบสี่คะแนนเหน็บไว้
ครบตามรับสั่งแสนโสรมนัศ นักนา
จำจะถามชฎิลได้เรื่องรู้ร้ายดี ฯ
๓๓๒๕ ตริเสร็จรเห็จขึ้นบนพฤกษ์
เป่าหลอดเรียกพลคึกคักพร้อม
ต่างถือธนูฮึหาญโห่ โหมฮา
เกณฑกระบวนบ่าวล้อมลัดเลี้ยวลงทาง ฯ
             

แผ่นที่ ๔๗๖ – พระพิบูลย์ไอยสวรรค์

๓๓๒๖ มาถึงที่ท่าข้ามคิดฉงน
เหนร่องรอบรถพลพักช้าง
ติณะชาติชายชลรอยย่ำ ยักษ์แฮ
ไม่ไล่แหลกคชล้างลู่ล้มแลตลุย ฯ
๓๓๒๗ จะเปนจอมกระษัตริยเจ้าใดดล แดนเฮย
เสร็จประภาศพาพลผ่านด้าว
ยุรยาตรพยุหยลยศยิ่ง ใหญ่นอ
สังเกตรอยก่ายก้าวพ่างพื้นปถพี ฯ
๓๓๒๘ กุขันสนเท่หแท้มาไกล
เหนจะพักอยู่ในป่านี้
ยลรอยยิ่งสงไสยสาวบาท
บอกบ่าวพวกเราลี้ลาศเต้าตามถาม ฯ
๓๓๒๙ มาถึงนิวาศน์เจ้าจอมอา จาริยเฮย
พวกยักษลิงวิ่งฮาฮึกห้าม
พระยลกุขันมาตรัสเรียก
พรานนึกในจิตรคร้ามยอบยั้งบังคม ฯ
๓๓๓๐ พระถามถึงมาตุรทั้งสุริวงษ์
องค์อนุชสององค์ร่วมไร้
พรานทูลว่าวรพงษ์ผอมซูบ สลดแฮ
ผองพิโยคจิตรไข้คับแค้นขุ่นทรวง ฯ
๓๓๓๑ พระทราบโศกสั่งให้วายุบุตร
กับกุขันรีบรุดเร่งเฝา
สามพระนาฎสองอนุชในนิเวศน์
ทูลว่าเรารอเข้าหยุดยั้งเยียนครู ฯ
๓๓๓๒ สองนายรับสั่งแล้วทูลลา
สมเด็จพระจักรารีบร้น
มาตามเฃตรมรรคาข้ามโขด เฃาแฮ
พรานกุขันนำด้นดัดดั้นดงหลวง ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว