โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๑๖

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:19, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

เมื่อพระรามยกทัพกลับ พิเภกทูลให้แผลงศรทำลายถนนที่จองไว้ บัลลัยกัลป์ขึ้นมาจากบาดาลเยี่ยมทศกัณฐ์พบนางกาลอัคคีมารดาจึงรู้ว่าพ่อตาย

แผ่นที่ ๔๖๑ – ขุนท่องสื่อคนเก่า

๓๒๒๑ บัลไลยกัลป์มหิทธิเหี้ยมเหิมทนง
ตั้งแต่ห้าขวบองอาจร้าย
เปนโอรสเจ้าลงกาเกียรติ์ เลิศแฮ
กาลอรรครีฝ่ายซ้ายนาฏนนมารดา ฯ
๓๒๒๒ ไอยาขอราพไว้บาดาล
เจริญสุขเนานาคนานนัยช้า
เจดปีเจดเดือนชาญชุบแช่ ยาเอย
กายมาลื่นยืนยงกล้ากาจเกรี้ยวเดียวคะนอง ฯ
๓๒๒๓ ขุนมารหาญฮึกห้าวเหิมอง อาจเอย
เถลิงสุวรรณปรางอลงกฎแก้ว
สนมนาคอเนกอนงค์นางขับ กล่อมแฮ
ไสยาศน์เหนืออาศน์แผ้วผ่องพื้นอำไพ ฯ
๓๒๒๔ คราวเหตุอาเพศร้ายลางฝัน เหนเฮย
เทพยเทิดธทายขรรค์ขู่ก้อง
สี่กรจับกุมภัณฑ์พับหัก สอนา
แขวะควักดวงจิตรจ้องเจียดได้เสด็จจร ฯ
๓๒๒๕ ผวาตื่นอุระเต้นสดกดวง แดเอย
ขุกคิดนิมิตทรวงสะดุ้ง
เหตุสองเกิดเกษปวงญาติมิตร ไฉนนอ
ภออุไทยเรื่อรุ้งรุ่งเร้ารังสี ฯ
๓๒๒๖ พลันสรงภักตรแล้วจรจรร
สู่สนานธารสุคันธ์รศเร้า
ทรงเครื่องนพรัตน์อันโอ่อ่า องค์เอย
นางนาคพนักงานเข้าพัดแผ้วกระพือลม ฯ
๓๒๒๗ ราพจรจากห้องรัตน์เรืองรจิต
เฝ้าพระไอยากาชิตแท่นแก้ว
นบลาเยี่ยมชนนิศรชนกนารถ ณกรุงแฮ
แต่จากสองพระแคล้วคลาศหน้ามานาน ฯ
             

แผ่นที่ ๔๖๒ – ขุนท่องสื่อคนเก่า

๓๒๐๑ กาลนาคปิ่นพื้นภพพาสุกรี
สดับอสุรวาทีถ่องถ้อย
ตรงอนุญาตลีลารีบ กลับพ่อ
แม้ว่าข้าตาละห้อยห่วงล้ำหลานขวัญ ฯ
๓๒๐๒ ตาหวังราชกิจด้าวบาดาล มอบเอย
ให้ช่วยพิทักบการกอบรู้
จึ่งจะอภิเษกหลานเถลิงภพ นาคนอ
ตาใคร่ทรงศีลกู้ก่อเกื้อพรหมจรรย์ ฯ
๓๒๐๒ บัลไลยกัลป์รับถ้อยทูลขยาย
กำหนดสับตวารหมายไม่ช้า
บัดลากลับรีบผายผันสู่ ปรางแฮ
ตรัสสั่งสนมสนิทหน้านิ่มเนื้อนวลถนอม ฯ
๒๓๐๓ สั่งเสร็จอสุรเข้าสรงชล
ชำระสระสกนธ์เกษเกล้า
โดยเวทวิเศศมนต์มารประ สิทธิ์นา
ทรงพระสุคนธ์เคล้าเครื่องฟุ้งจรุงใจ ฯ
๒๓๐๔ เสร็จสรงทรงสับช้อยเชิงงอน
ภูษิตฉลององค์อรเอี่ยมพริ้ง
เกราะนวมสอดทองกรประวิช สรวมเฮย
ตาบทิศทับทรวงสะอิ้งอิกสร้อยชฎาทรง ฯ
๓๒๐๕ ออกจากปราสาทแก้วสุรกาญจน์
แผลงฤทธิวิทยาดาลเดชห้าว
ปถวยแยกเยี่ยทวารไวว่าง เปิดแฮ
รีบรัดลัดลด้าวด่านแคว้นลงกา ฯ
๓๒๐๖ ถึงเมืองภอมืดสิ้นแสงไถง
เดินสดับสรรพเสียงใดเซียบซ้อง
พลเมืองห่อนเหนใคลคลาเช่น ก่อนฮา
สงัดเงียบพิณพาทย์ฆ้องหลากล้ำเหลือฉงน ฯ
             

แผ่นที่ ๔๖๓ – ขุนท่องสื่อคนเก่า

๓๒๐๗ วิปริตคิดเช่นร้ายเราฝัน ไฉนนอ
อสุรเหนอัศจรรย์จิตรว้า
จำลอบสอบสารสรรพ์สืบพระ แม่เอย
คงประจักษไป่ช้าคิดแล้วเรวจร ฯ
๓๒๐๘ ถึงวังเข้าซุ่มซุ้มพระทวาร
ยอหัตถ์นมัสการกึ่งเกล้า
ร่ายเวทเดชพรหมมานสมัถมุ่ง จิตรแฮ
ตระบัก็หายกลายเข้าสู่ห้องมาตุรงค์ ฯ
๓๒๐๙ ราพคลายพระเวทให้เหนองค์
ยูรยาตรมาดหมายตรงแท่นแก้ว
ฝ่ายกาลอรรคคีอนงค์เนาอาศน์ นางนา
เหนพระโอรสแล้ววิ่งว้ามาประคอง ฯ
๓๒๑๐ จูงกรตรงขึ้นแท่นทองพราย
ทรงโศกกันแสงสยายเกษเกล้า
เอารสตะลึงกายกลเกี่ยง จิตรแฮ
ถามพระชนนิศร์เศร้าโศกด้วยใดไฉน ฯ
๓๒๑๑ นางทรงพิลาบรื้อรำพรรณ
มนุษย์ลักษณรามอันอาจกล้า
คุมกระบี่พลขันธ์คึกพิ ฆาฏเฮย
พ่อพี่ลุงอาวว้าวุ่นม้วยมวญสหาย ฯ
๓๒๑๒ แต่พิเภกคิดร้ายฤษยา
เปนพวกมนุษย์รามามอบด้าว
มณโฑทิพยโสภาเศกคู่ ครองแฮ
รวมพึ่งยกพยุห์ห้าวกลับได้ตรีวาร ฯ
๓๒๑๓ สดับสารอสุรเศร้าเสียวทรวง
กอดบาทชนนีตวงเทวศไห้
พระฉัตรเพชรเสดจสรวงสุรโลกย์ แล้วเฮย
             

แผ่นที่ ๔๖๔ – ขุนท่องสื่อคนเก่า

๓๒๑๔ สงสารบิตุเรศโอ้อีกพระ ลุงเอย
กุมภกรรฐอินทระชิดม้วย
สิ้นญาติขาดวงษอะสุรศักดิ์ เสื่อมแฮ
อัปประยศทศทิศด้วยดั่งนี้ดีไฉน ฯ
๓๒๑๕ ลูกก็ชายชาติเชื้อชาญเวท หรหมเอย
ควรคิดคุณบิตุเรศร์ร่วมเศร้า
แสงสารทพระทรงเดชใดอยู่ ขอนา
จักตอบต่อณรงค์เร้ารีบมล้างลักษณราม ฯ
๓๒๑๖ นางสดับโอรสพร้องพลางปราม ลูกเอย
สองมนุษย์ลิงรามฤทธิห้าว
ทั่วทิศคิดเข็ดขามขยาดเดช เขานอ
พ่อย่าไปต่อท้าวแม่ท้วงจงฟัง ฯ
๓๒๑๗ เสียวโสตพิโรธรื้อแรงกาจ
เสียงสนั่นปราสาทสะท้าน
เปนชายชาติอสุรอาจออกฤทธิ์ ใครฤๅ
ใดจักขัดคัดค้านแต่ข้าคงประจญ ฯ
๓๒๑๘ สดับลูกหวาดหวั่นว้าหวามจิตร หวิวนอ
สุดจักปลอบปรามคิดขัดข้อง
นางทรงหยิบศรสิทธิ์สุรเชฐ ส่งแฮ
พรประสาทอาจป้องปัดเสี้ยนเศิกไกษย์ ฯ
๓๒๑๙ ราพรับเคารพแล้วลาจร
แสดงเดชเดินอำพรผาดฟ้า
ข้ามโขตเฃตรสาครลุฝั่ง ลงเอย
ถึงวิถีใหญ่ว้าวุ่นค้นยลรอย ฯ
๓๒๒๐ เหนพนัศถนัดแท้ทิวพฤกษ ยับนอ
เดียวโดดพิโรธคฤกครั่นครื้น
โดยอิทธิ์มหิทธิ์ฮึกเหิมเดช แสดงแฮ
เสียงสนั่นลั่นพื้นพ่างหล้าแหลกสลาย ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว