โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๐๖

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:13, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

หนุมานหลอกให้ทศกัณฐ์ออกรบ

แผ่นที่ ๔๒๑ – พระราชนิพนธ์

๒๙๔๑ ราตรีกระบี่ยั้งยังเตียง ทองนา
ฝูงอนงค์นั่งเรียงรับใช้
ฉวยฉุดสใบเมียงภักตรสั่ง สนมแฮ
เชิญนาฏกันยุมาให้เสด็จขึ้นมาปราง ฯ
๒๙๔๒ กำนับรับสั่งแล้วครรไล
ไปกราบทูลอรไทยถี่ถ้อย
นางสดับกระดากใจจักขัด เกรงนา
ทรงเครื่องเสร็จเสด็จคล้อยคลาศเฝ้าขุนกระบินทร์ ฯ
๒๙๔๓ ลูกลมโลมและเกี้ยวกัลยา
ชะรอยพี่ร่วมพาศนานุชพ้อง
อยู่ถึงพลับพลาสามิภักดิ์โปรด ประทานแฮ
สมนึกเชิญนิ่มน้องสถิตยเบื้องบรรจฐรณ์ ฯ
๒๙๔๔ นางสเทินเมินตอบถ้อยวาที
ข้าใช่สาวแส้มีลูกเต้า
ไป่ควรคู่บัดศรีสนมนาฏ ดื่นนา
ขอปลดเปนเพียงเถ้าแก่เกื้อการงาน ฯ
๒๙๔๕ น้อยฤๅถ่อมถ้อยรูปนางเถียง อยู่นา
พี่ใคร่ใช้นุชเพียงเพื่อนเคล้า
ว่าพลางย่างเยื้องเมียงมาโอบ องค์แฮ
พาสถิตยบัลลังก์เล้าลูบต้องลองเลียม ฯ
๒๙๔๖ นางสะบัดหัดถ์ข่วนค้อนคมไนย นาเอย
ดูดู๋ด่วนได้ไฉนน่าแค้น
เมื่อผัวพึ่งพันไลยชลเนตร นองนา
รักแน่คอยหน่อยแม้นทุกขสิ้นตามประสงค์ ฯ
๒๙๔๗ สุดห้ามความรักร้อนทรวงกระสัน แม่อา
ตามนิดอย่าบิดผันผัดเพี้ยน
ลิงยักษย่อมผิดกันกระนั้นและ น้องเอย
ไม่สนิทมิดเมี้ยนเหมาะแม้นมือมาร ฯ
             

แผ่นที่ ๔๒๒ – พระราชนิพนธ์

๒๙๔๘ ซึ่งรักอินทรชิตม้วยชีวา แล้วแฮ
จักก่นกันแสงหาห่อนฟื้น
ลองลืมอสุรรักพานรสัก คราวเอย
เกลือกจะชวนจิตรชื้นฉ่ำล้ำกุมภัณฑ์ ฯ
๒๙๔๙ ว่าพลางทางยั่วเย้ายวนสมร
รวบรัดกระหวัดกรกอดเคล้า
เอนแอบแนบสนิทนอนเหนือแท่น ทิพยนา
สองทราบรศรักเร้ารงับเคลิ้มนิทรา ฯ
๒๙๕๐ ปางนั้นพระลักษณน้องอวตาร
ดำรัสสั่งสุรการกับทั้ง
นิลนนท์รีบนำสารเสนอจักร กฤษณ์แฮ
ตามเหตุหนหลังตั้งแต่ต้นจนปลาย ฯ
๒๙๕๑ แม้นว่าวายุบุตรเข้ารำบาน
ขอลั่นศรสังหารชีพมล้าง
แม้นพระโปรดประการใดกลับ แสดงแฮ
เราจะรั้งทัพค้างอยู่ถ้าราวี ฯ
๒๙๕๒ รับสารสองกระบี่เร้ารีบจร ดลแฮ
เฝ้าบาทพระสี่กรกราบเกล้า
แถลงเหตุหณุมานถอนตนหาก พระนา
ทูลเสร็จสุดสิ้นเค้ากนิฐไท้สั่งความ ฯ
๒๙๕๓ ทรงครุฑหยุดคิดรู้แยบคาย สิ้นแฮ
หวังเกลื่อนเงื่อนอุบายศึกไว้
ตรัสสั่งบุตรสุริยฉายเตรียมตรวจ ขบวนนา
เราจะไปเองได้ทราบแจ้งจริงไฉน ฯ
๒๙๕๔ ขุนกระบี่บช้าจัดพลไกร เสร็จเฮย
พระอ่าองค์อำไภผ่องแผ้ว
กุมศรเสดจไคลคลาสู่ รถแฮ
เร่งคลี่พยุหทัพแกล้วคลาศเข้าพงพี ฯ
             

แผ่นที่ ๔๒๓ – พระราชนิพนธ์

๒๙๕๕ ครั้นถึงเทียบรถแก้วกับรถ อนุชนา
พระลักษณ์ยอหัดถ์ประณตบาทไท้
แถลงเล่าลักษณหมดตามเหตุ หลังแฮ
ขอฆ่าหณุมานไว้แบบเบื้องสงคราม ฯ
๒๙๕๖ ภูวไนยสดับห้ามน้องรัก ท่านแฮ
พ่ออย่าเพ่อหวนหักหม่นไหม้
พรุ่งนี้พี่เองจักสังเกต ก่อนนา
แล้วสั่งพลไกรให้ทบรั้งริมไพร ฯ
๒๙๕๗ ฝ่ายลูกพายุฟื้นนิทรา
ประดับสรรพอลังการ์กนกแพร้ว
โลมกันยุมาลาปราบศึก สมรแฮ
แล้วสู่ปราสาทแก้วยอบเฝ้าทศกรรฐ ฯ
๒๙๕๘ กุมภัณฑ์ยลภักตรยิ้มยินดี ยิ่งนา
เรียกนั่งร่วมแท่นมณีหยอกเย้า
บิดรพิศพ่อผ่องศรีสดกว่า ก่อนเฮย
เปนกระไรข้าเฝ้านี่เนื้อบุญเรา ฯ
๒๙๕๙ แต่รับโอรสไว้ในธา นีนา
ได้พึ่งผ่อนนอนตาหลับได้
วันวานพ่อไปราวีเหนื่อย นักฤๅ
จงพักสักหน่อยให้เหือดฟื้นแรงโรย ฯ
๒๙๖๐ หณุมานเสแสร้งตอบวาที
ลูกริ่งปรปักษหนีน่าส้อน
เชิญพระปิ่นภูมีศารเสด็จ ด้วยแฮ
จักจับมนุษย์ต้อนกระบี่ให้แตกฉาน ฯ
๒๙๖๑ ทศกรรฐ์ตบหัดถ์ก้องปรางรัตน์
คิดถูกกับพ่อซัดชอบถ้อย
เหวยราพเร่งเรวจัดทัพเทียบ ไว้นา
พลไพร่ชายจักน้อยชักล้อมวังเติม ฯ
             

แผ่นที่ ๔๒๔ – พระราชนิพนธ์

๒๙๖๒ จัดเปนสองทัพแม้นมารบิด เบือนแฮ
จงประหารชีวิตรอย่าเว้น
สั่งให้ฟั่นเชือกติดตนทุก กองเฮย
พบสวาน่าเหล้นมัดเข้ามาเมือง ฯ
๒๙๖๓ มโหทรรับสั่งแล้วรีบมา
เร่งตรวจเตรียมโยธาครบถ้วน
สองทัพสรรพสาตราวุธธุช ทิวแฮ
สารแสะรันแทะล้วนแต่งตั้งตามกระบวน ฯ
๒๙๖๔ ทศเศียรทรงเครื่องพร้อมพิไชยยุทธ์
หัดถ์จับสาตราวุธใหญ่น้อย
แล้วตรัสเรียกวายุบุตรตามเสด็จ มานา
เถลิงรถเร่งพลคล้อยคลาศเข้าพนมวัน ฯ
๒๙๖๕ ครั้นถึงบรรพตใกล้สนามรณ รงค์เอย
กระบี่ให้หยุดพลพักไว้
ลงรถรีบจรดลสู่ทศ เศียรแฮ
ทูลว่าข้อขอให้เสด็จยั้งอยู่พลาง ฯ
๒๙๖๖ ลูกจักร่ายเวทป้องกายา
ลอบสู่ทัพปัจจามิตรแล้ว
จับลักษณ์กับรามามัดเหาะ มาแฮ
พระจึ่งขับพลแกล้วกลาดเข้าตลุมบอน ฯ
๒๙๖๗ ทศกรรฐ์สรวลก้องเกือบถึงพรหม โลกย์เฮย
ตบหัดถ์ฉาดฉานชมชอบแท้
ครั้งนี้ที่ปรารมภ์ราวกับ ปลิดแฮ
เหนชัดสัตรูแพ้พ่ายด้วยเดชดนัย ฯ
๒๙๖๘ จับมนุษย์นายทัพทั้งสองคน ได้แฮ
ลิงล่อยคงพลอยซนซอกเร้น
เสนาอย่าเผลอตนตามจับ พิเภกนา
ตั้งจิตรคิดว่าเหล้นสนุกนิ์ครั้งคราวเดียว ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว