จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์ได้น้ำทิพย์มาพรมซากศพญาติวงษ์และพลมารที่ตายไปให้ฟื้นขึ้นมาช่วยรบ พระรามแผลงศรเป็นข่ายเพชรล้อมไว้
แผ่นที่ ๔๐๑ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
|
| ๒๘๐๑ เององค์ทรงครุฑแกล้ว | | เกียรติขจร
|
| เสด็จออกปวงพานร | | นอบไหว้
|
| เสียงอสุรดัษกร | | โห่สนั่น
|
| ถามพิเภกว่าใครไซ้ | | ยกรี้พลมา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๐๒ โหรยักษยามเลิศรู้ | | เรวทูล
|
| นายทัพราพนาสูร | | แน่แท้
|
| กับสองบุตรตระกูล | | เกิดกับ คเชนทร์แฮ
|
| เชิญเสด็จไปปราบแม้ | | จักได้ไชยอรินทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๐๓ ธทราบทูลเสร็จแล้ว | | โองการ
|
| สั่งบุตรสุริยะชาญ | | อย่าช้า
|
| สุครีพรับบรรหาร | | มาจัด พลแฮ
|
| เสร็จสรรพทัพหลังหน้า | | ปีกป้องกองหลวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๐๔ สององค์ทรงเครื่องแล้ว | | จับศิลป์
|
| ทรงรถอมรินทร์ | | อร่ามพร้อย
|
| พระลักษณแยกหมู่กระบิน | | เป็นทัพ น่าเฮย
|
| ได้ฤกษเคลื่อนพลคล้อย | | สู่พื้นสมรภูมิ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๐๕ ทศเศียรทรงคชแกล้ว | | กลางณรงค์
|
| สั่งบุตรเข้ายุทธยง | | อย่าช้า
|
| พลปักษกระบี่ตรง | | ตรูรบ กันแฮ
|
| พระลักษณแผลงถูกม้า | | ชีพสิ้นทั้งสอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๐๖ ทวิราชโอรสเจ้า | | ลงกา
|
| แผลงสารทเก้าสิ่งมา | | ร่อนคว้าง
|
| องค์พระอนุชา | | หัดถ์หน่วง ศิลป์เฮย
|
| พลันลั่นถูกศรล้าง | | บุตรท้าวทั้งสอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๐๗ ทศภักตร์คว่างจักรล้าง | | ชีพกระบิน
|
| จักรกฤษณแผลงพรหมมาดศิลป์ | | กระบี่พื้น
|
| กุมภัณฑ์เพ่งภักตร์ผิน | | เหนบุตร ม้วยแฮ
|
| โศกซบสอึกสอื้น | | ขับช้างแอบไพร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๐๒ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
|
| ๒๘๐๘ มณโฑนั่งนบนิ้ว | | บริกำม์
|
| กอบกิจพิธีสำ | | เหร็จแล้ว
|
| มอบอุทกให้อำ | | มาตย์ชื่อ มโหธร
|
| เหาะลงจากลงกาแคล้ว | | ม่อน้ำน้อมถวาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๐๙ ราพร้ายรับม่อน้ำ | | ทิพย์ประ พรมเฮย
|
| ปิศาจซึ่งมรณะ | | กลับฟื้น
|
| ตบหัดถตรัสฉิฉะ | | ชาญเชี่ยว จริงนอ
|
| สั่งอสุรเพียบพื้น | | อย่าช้าประดาตี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๑๐ บันดาปิศาจร้าย | | ฤทธิแรง ณรงค์ฤๅ
|
| โรมรุกบุกฟันแทง | | ทั่วหน้า
|
| กระบิลต่อยุธแยง | | ยลย่อ จิตรเฮย
|
| ต่างแยกแตกยับว้า | | วุ่นทั้งทัพไชย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๑๑ สุครีพองคตทั้ง | | หณุมาร
|
| พิฆาฏอสุรสาธาร | | ป่นปี้
|
| ลิงเลวเหล่าบริวาร | | แปลกประหลาดใจนา
|
| ปวงปิศาจตายกี้ | | กลับกลุ้มตลุมลิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๑๒ องค์นารายน์ธิราชเรื้อง | | โรมยักษ
|
| พระหัดถจับศรศักดิ์ | | เสี่ยงซ้ำ
|
| แผลงพลันลูกนั้นปัก | | อกปิศาจ
|
| อสุรกายแกล่กล้ำ | | รูปนั้นพลันสูญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๑๓ ทศภักตร์วัน้ำทิพย์ | | ประพรม
|
| ปิศาจฟื้นกลุ่มกลม | | รบร้า
|
| จักรกฤษณคิดปรารมภ์ | | ถามเหตุ พิเภกเฮย
|
| อสุรเปนพรั่งหน้า | | จักแก้กลไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๑๔ ยักษโหรยอหัดถแล้ว | | ทูลพลัน
|
| อุทกทิพย์มณโฑสรร | | เสกไซ้
|
| รีบแก้พิธีอัน | | สังวาศ รศนา
|
| อีกพระแผลงศรให้ | | โอบอ้อมล้ออสูร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๐๓ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
|
| ๒๘๑๕ พระฟังพิเภกแจ้ง | | จับศิลป์ แผลงเฮย
|
| เปนฃ่ายโอบอสุรินทร์ | | แน่นแฟ้น
|
| แล้วรับสั่งสามกระบิล | | กับเหล่า ลิงนอ
|
| เรวเร่งไปตอบแค้น | | ตัดต้นกลพิธี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๑๖ นิลนลวายุบุตรทั้ง | | ชมภูพาล
|
| รับสั่งองค์อวตาร | | นอบน้อม
|
| ภาพลกึ่งสมุทหาร | | เดินด่วน
|
| ถึงฃตรลงกาพร้อม | | อยุดยั้งแปลงกาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๑๗ ชมพูพาลนิมิตแค้น | | การุณ ราชเฮย
|
| นิลนลเปนกุญ | | ชเรศกล้า
|
| วายุบุตรคือขุน | | ทศภักตร์
|
| ลิงไพร่พรั่งพร้อมหน้า | | นิตรเพี้ยงพลมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๒๘ ยกพลเร่งรีบเข้า | | ลงกา
|
| ต่างทักถามกิจจา | | แซ่ซ้อง
|
| กระบี่บอกชาวประชา | | เสร็จศึก แล้วพ่อ
|
| ลิงมนุษยพี่น้อง | | มอดม้วยฤๅหลอ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๑๙ ลงจากฅอคฃเข้า | | โรงพิธี
|
| นั่งแนบดาบศนี | | บอกน้อง
|
| ว่าอริราชไพรี | | วายวอด หมดแล
|
| เชิญสถิตสถานห้อง | | นั่งช้าใยไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๒๐ ถึงปรางพลางพลอดจ้อ | | เจรจา
|
| ตั้งแต่นี้ลงกา | | สงบเสี้ยน
|
| เพราะเจ้าเศกธารา | | ชุบชีพ ยักษแฮ
|
| นางตอบว่าผิดเพี้ยน | | เวทย์ฃ้าลงกาจม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๒๑ ลูกลมสมเสน่ห์น้อง | | แนบสนิท
|
| รศรื่นชื่นชูจิตร | | แรกรู้
|
| นางสมานสมัคพิศ | | สวาดิ์รศ รักเฮย
|
| อรแอบกระบี่ชู้ | | แน่แท้ทศเศียร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๐๔ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
|
| ๒๘๒๒ สองทหารชาญยุทธทั้ง | | พลลิง
|
| ฉุดลากกระชากชิง | | ช่วยรื้อ
|
| โรงราชพิธีหญิง | | ยับย่อย ลงแฮ
|
| ราชวัดฉัตรธงยื้อ | | เย่อสิ้นถอนเสา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๒๓ วายุบุตรกล่าวเลศเล้า | | โลมลา
|
| พี่จะยกโยธา | | เที่ยวค้น
|
| จับพิเภกมัดมา | | ตัดศีศะ เสียบเฮย
|
| ตระบัตรจากห้องพ้น | | รีบขึ้นคชสาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๒๔ เดินพลจนเกือบใกล้ | | กองทัพ
|
| แปลงเพศจากมารสรรพ | | ด่วนเฝ้า
|
| ทูลแยบพิธียับ | | พระตรัส ชมเฮย
|
| แล้วสั่งสุครีพเข้า | | ไล่ล้างเหล่าอสูร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๒๕ ขุนมารเหนปิศาจม้วย | | มรณ์หมด
|
| น้ำทิพย์ที่จะรด | | ขัดข้อง
|
| ไสคเชนทรไล่ลิงลด | | เลี้ยววิ่ง หนีเฮย
|
| ราเมศแผลงศรต้อง | | เป่าแก้แผลหาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๒๖ องค์นารายน์ลั่นซ้ำ | | ศรไชย
|
| พลยักษแลช้างประไลย | | ชีพเปลื้อง
|
| ทศภักตร์ดเดือดใจ | | คว่างจักร มาแฮ
|
| วิศณุน้าวศรเยื้อง | | ลั่นล้างจักรอสูร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๒๗ ราพร้ายแรงเรี่ยวสิ้น | | สลดทรวง
|
| คับอกวิตกตวง | | เพียบแท้
|
| ลิงเยาะกล่าวถึงดวง | | สมรมิ่ง กูเอย
|
| โอ้ป่านนี้พิธีแม้ | | แหลกแล้วลิงลุย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๒๘ จึงชวนเลิกทัพแสร้ง | | เจรจา
|
| เย็นย่ำพระสุริยา | | ลับแล้ว
|
| นารายน์ตอบอสุรา | | ตามจิตร ท่านเทอญ
|
| พลางสั่งเคลื่อนพลแคล้ว | | คลาศเข้าพลับพลา ฯ
|
| | |
|