จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์ได้น้ำทิพย์มาพรมซากศพญาติวงษ์และพลมารที่ตายไปให้ฟื้นขึ้นมาช่วยรบ พระรามแผลงศรเป็นข่ายเพชรล้อมไว้
แผ่นที่ ๔๐๑ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
๒๘๐๑ เององค์ทรงครุฑแกล้ว | | เกียรติขจร
|
เสด็จออกปวงพานร | | นอบไหว้
|
เสียงอสุรดัษกร | | โห่สนั่น
|
ถามพิเภกว่าใครไซ้ | | ยกรี้พลมา ฯ
|
|
|
๒๘๐๒ โหรยักษยามเลิศรู้ | | เรวทูล
|
นายทัพราพนาสูร | | แน่แท้
|
กับสองบุตรตระกูล | | เกิดกับ คเชนทร์แฮ
|
เชิญเสด็จไปปราบแม้ | | จักได้ไชยอรินทร์ ฯ
|
|
|
๒๘๐๓ ธทราบทูลเสร็จแล้ว | | โองการ
|
สั่งบุตรสุริยะชาญ | | อย่าช้า
|
สุครีพรับบรรหาร | | มาจัด พลแฮ
|
เสร็จสรรพทัพหลังหน้า | | ปีกป้องกองหลวง ฯ
|
|
|
๒๘๐๔ สององค์ทรงเครื่องแล้ว | | จับศิลป์
|
ทรงรถอมรินทร์ | | อร่ามพร้อย
|
พระลักษณแยกหมู่กระบิน | | เป็นทัพ น่าเฮย
|
ได้ฤกษเคลื่อนพลคล้อย | | สู่พื้นสมรภูมิ์ ฯ
|
|
|
๒๘๐๕ ทศเศียรทรงคชแกล้ว | | กลางณรงค์
|
สั่งบุตรเข้ายุทธยง | | อย่าช้า
|
พลปักษกระบี่ตรง | | ตรูรบ กันแฮ
|
พระลักษณแผลงถูกม้า | | ชีพสิ้นทั้งสอง ฯ
|
|
|
๒๘๐๖ ทวิราชโอรสเจ้า | | ลงกา
|
แผลงสารทเก้าสิ่งมา | | ร่อนคว้าง
|
องค์พระอนุชา | | หัดถ์หน่วง ศิลป์เฮย
|
พลันลั่นถูกศรล้าง | | บุตรท้าวทั้งสอง ฯ
|
|
|
๒๘๐๗ ทศภักตร์คว่างจักรล้าง | | ชีพกระบิน
|
จักรกฤษณแผลงพรหมมาดศิลป์ | | กระบี่พื้น
|
กุมภัณฑ์เพ่งภักตร์ผิน | | เหนบุตร ม้วยแฮ
|
โศกซบสอึกสอื้น | | ขับช้างแอบไพร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๐๒ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
๒๘๐๘ มณโฑนั่งนบนิ้ว | | บริกำม์
|
กอบกิจพิธีสำ | | เหร็จแล้ว
|
มอบอุทกให้อำ | | มาตย์ชื่อ มโหธร
|
เหาะลงจากลงกาแคล้ว | | ม่อน้ำน้อมถวาย ฯ
|
|
|
๒๘๐๙ ราพร้ายรับม่อน้ำ | | ทิพย์ประ พรมเฮย
|
ปิศาจซึ่งมรณะ | | กลับฟื้น
|
ตบหัดถตรัสฉิฉะ | | ชาญเชี่ยว จริงนอ
|
สั่งอสุรเพียบพื้น | | อย่าช้าประดาตี ฯ
|
|
|
๒๘๑๐ บันดาปิศาจร้าย | | ฤทธิแรง ณรงค์ฤๅ
|
โรมรุกบุกฟันแทง | | ทั่วหน้า
|
กระบิลต่อยุธแยง | | ยลย่อ จิตรเฮย
|
ต่างแยกแตกยับว้า | | วุ่นทั้งทัพไชย ฯ
|
|
|
๒๘๑๑ สุครีพองคตทั้ง | | หณุมาร
|
พิฆาฏอสุรสาธาร | | ป่นปี้
|
ลิงเลวเหล่าบริวาร | | แปลกประหลาดใจนา
|
ปวงปิศาจตายกี้ | | กลับกลุ้มตลุมลิง ฯ
|
|
|
๒๘๑๒ องค์นารายน์ธิราชเรื้อง | | โรมยักษ
|
พระหัดถจับศรศักดิ์ | | เสี่ยงซ้ำ
|
แผลงพลันลูกนั้นปัก | | อกปิศาจ
|
อสุรกายแกล่กล้ำ | | รูปนั้นพลันสูญ ฯ
|
|
|
๒๘๑๓ ทศภักตร์วัน้ำทิพย์ | | ประพรม
|
ปิศาจฟื้นกลุ่มกลม | | รบร้า
|
จักรกฤษณคิดปรารมภ์ | | ถามเหตุ พิเภกเฮย
|
อสุรเปนพรั่งหน้า | | จักแก้กลไฉน ฯ
|
|
|
๒๘๑๔ ยักษโหรยอหัดถแล้ว | | ทูลพลัน
|
อุทกทิพย์มณโฑสรร | | เสกไซ้
|
รีบแก้พิธีอัน | | สังวาศ รศนา
|
อีกพระแผลงศรให้ | | โอบอ้อมล้ออสูร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๐๓ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
๒๘๑๕ พระฟังพิเภกแจ้ง | | จับศิลป์ แผลงเฮย
|
เปนฃ่ายโอบอสุรินทร์ | | แน่นแฟ้น
|
แล้วรับสั่งสามกระบิล | | กับเหล่า ลิงนอ
|
เรวเร่งไปตอบแค้น | | ตัดต้นกลพิธี ฯ
|
|
|
๒๘๑๖ นิลนลวายุบุตรทั้ง | | ชมภูพาล
|
รับสั่งองค์อวตาร | | นอบน้อม
|
ภาพลกึ่งสมุทหาร | | เดินด่วน
|
ถึงฃตรลงกาพร้อม | | อยุดยั้งแปลงกาย ฯ
|
|
|
๒๘๑๗ ชมพูพาลนิมิตแค้น | | การุณ ราชเฮย
|
นิลนลเปนกุญ | | ชเรศกล้า
|
วายุบุตรคือขุน | | ทศภักตร์
|
ลิงไพร่พรั่งพร้อมหน้า | | นิตรเพี้ยงพลมาร ฯ
|
|
|
๒๘๒๘ ยกพลเร่งรีบเข้า | | ลงกา
|
ต่างทักถามกิจจา | | แซ่ซ้อง
|
กระบี่บอกชาวประชา | | เสร็จศึก แล้วพ่อ
|
ลิงมนุษยพี่น้อง | | มอดม้วยฤๅหลอ ฯ
|
|
|
๒๘๑๙ ลงจากฅอคฃเข้า | | โรงพิธี
|
นั่งแนบดาบศนี | | บอกน้อง
|
ว่าอริราชไพรี | | วายวอด หมดแล
|
เชิญสถิตสถานห้อง | | นั่งช้าใยไฉน ฯ
|
|
|
๒๘๒๐ ถึงปรางพลางพลอดจ้อ | | เจรจา
|
ตั้งแต่นี้ลงกา | | สงบเสี้ยน
|
เพราะเจ้าเศกธารา | | ชุบชีพ ยักษแฮ
|
นางตอบว่าผิดเพี้ยน | | เวทย์ฃ้าลงกาจม ฯ
|
|
|
๒๘๒๑ ลูกลมสมเสน่ห์น้อง | | แนบสนิท
|
รศรื่นชื่นชูจิตร | | แรกรู้
|
นางสมานสมัคพิศ | | สวาดิ์รศ รักเฮย
|
อรแอบกระบี่ชู้ | | แน่แท้ทศเศียร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๐๔ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
๒๘๒๒ สองทหารชาญยุทธทั้ง | | พลลิง
|
ฉุดลากกระชากชิง | | ช่วยรื้อ
|
โรงราชพิธีหญิง | | ยับย่อย ลงแฮ
|
ราชวัดฉัตรธงยื้อ | | เย่อสิ้นถอนเสา ฯ
|
|
|
๒๘๒๓ วายุบุตรกล่าวเลศเล้า | | โลมลา
|
พี่จะยกโยธา | | เที่ยวค้น
|
จับพิเภกมัดมา | | ตัดศีศะ เสียบเฮย
|
ตระบัตรจากห้องพ้น | | รีบขึ้นคชสาร ฯ
|
|
|
๒๘๒๔ เดินพลจนเกือบใกล้ | | กองทัพ
|
แปลงเพศจากมารสรรพ | | ด่วนเฝ้า
|
ทูลแยบพิธียับ | | พระตรัส ชมเฮย
|
แล้วสั่งสุครีพเข้า | | ไล่ล้างเหล่าอสูร ฯ
|
|
|
๒๘๒๕ ขุนมารเหนปิศาจม้วย | | มรณ์หมด
|
น้ำทิพย์ที่จะรด | | ขัดข้อง
|
ไสคเชนทรไล่ลิงลด | | เลี้ยววิ่ง หนีเฮย
|
ราเมศแผลงศรต้อง | | เป่าแก้แผลหาย ฯ
|
|
|
๒๘๒๖ องค์นารายน์ลั่นซ้ำ | | ศรไชย
|
พลยักษแลช้างประไลย | | ชีพเปลื้อง
|
ทศภักตร์ดเดือดใจ | | คว่างจักร มาแฮ
|
วิศณุน้าวศรเยื้อง | | ลั่นล้างจักรอสูร ฯ
|
|
|
๒๘๒๗ ราพร้ายแรงเรี่ยวสิ้น | | สลดทรวง
|
คับอกวิตกตวง | | เพียบแท้
|
ลิงเยาะกล่าวถึงดวง | | สมรมิ่ง กูเอย
|
โอ้ป่านนี้พิธีแม้ | | แหลกแล้วลิงลุย ฯ
|
|
|
๒๘๒๘ จึงชวนเลิกทัพแสร้ง | | เจรจา
|
เย็นย่ำพระสุริยา | | ลับแล้ว
|
นารายน์ตอบอสุรา | | ตามจิตร ท่านเทอญ
|
พลางสั่งเคลื่อนพลแคล้ว | | คลาศเข้าพลับพลา ฯ
|
| | |
|