จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์ตั้งพิธีปั้นรูปเทวดาเผาไฟ เทพบุตรพาลีลงมาล้างพิธี
แผ่นที่ ๓๘๕ – พระวงษเธอพระองค์เจ้าขจรจรัสวงษ์
|
|
| ๒๖๘๙ แสดงพงษกมเลศเจ้า | | จอมลง กาเฮย
|
| เถลิงอาศน์อนาถองค์ | | ตริเอื้อ
|
| มาตยมิตรปรยูรวงษ | | มวญมอด หมดแฮ
|
| เออจักได้ใดเกื้อ | | กีดกั้งสกลมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๙๐ มณโฑเยาวลักษณ์น้อม | | ทูลไข
|
| ทรงขุ่นระคายใด | | หม่นเศร้า
|
| อ้าแม่ร่วมหฤไทย | | จักคิด ไฉนแฮ
|
| การศึกรุกรบเร้า | | สุดท้อรทมกรม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๙๑ หมายจิตรคิดพึ่งไท้ | | ไอยกา
|
| ยังกลับพิภากษา | | เศกแสร้ง
|
| จักให้ส่งสีดา | | ดวงสวาศ
|
| พี่ขัดท่านกลับแกล้ง | | ด่าซ้ำคำประจาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๙๒ อรรคเรศสดับถ้อย | | พลันทูล
|
| ท่านไป่นับว่าประยูร | | อย่าเศร้า
|
| พระเดชนเรนทรสูริย์ | | โลกยเลื่อง ฦๅแฮ
|
| ควรปราบปรปักษ์เร้า | | ราบพื้นปัถพี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๙๓ ทรงสดับสุนทเรศแล้ว | | พลันคิด ได้ฮา
|
| เออเวทของพระบิตุ | | เรศร์ท้าว
|
| กระบิลพัทซึ่งอิศ | | วุรราช ประทาน
|
| อาจปราบอรินทรห้าว | | ห่ำให้เศิกแสยง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๙๔ กองกูณฑ์หาดกรดตั้ง | | ตามนิยม
|
| ชุบกระบิลพางพรหม | | พรอกพร้อง
|
| ดินแดนเจดท่าผสม | | ปั้นรูป อมรแฮ
|
| สุมใส่กองกูณฑ์ต้อง | | สุดสิ้นชีวัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๙๕ ตริเสร็จให้แต่งตั้ง | | พิธี การเฮย
|
| ยังพระเมรุคิรี | | เร่งเร้า
|
| มโหทรรับชุลี | | ลารีบ
|
| เตรียมเสร็จตามสั่งเจ้า | | พิภพไท้จอมมาร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๘๖ – พระวงษเธอพระองค์เจ้าขจรจรัสวงษ์
|
|
| ๒๖๙๖ โองการสั่งให้จัด | | โยธา
|
| มวญหมู่มาตยามา | | สพรั่งพร้อม
|
| สนานธารแต่งกายา | | กุมหอก แก้วเฮย
|
| เถลิงรถพยุหห้อม | | ระเห็จห้องเวหน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๙๗ ดลสฐานบรรพตให้ | | โยธี
|
| รายบรอบขอบคีรี | | เนื่องหน้า
|
| เปลื้องเครื่องจากอินทรีย์ | | เสดจสู่ สนานแฮ
|
| ทรงเครื่องโยคีผ้ | | โพกม้วนโมฬี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๙๘ สรวมประคำธุหร่ำสร้อย | | พระตรี สูลเฮย
|
| ภูษิตสพักศรี | | ชาดย้อม
|
| จับหอกกระบิลี | | ลาศสู่ อาศน์เอย
|
| ปั้นรูปอมรน้อม | | สติตั้งภาวนา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๙๙ พันคาบหยิบรูปเที้ยน | | เทวัญ
|
| โยนใส่ในกูณฑ์กรรม์ | | โรจร้อน
|
| อำนาจฤทธิมนต์อัน | | อุดมเดช
|
| ปวงเทพหวดวิ่งซ้อน | | สู่ไท้รีศุลี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๐ ร้องทุกข์จอมเทพท้าว | | เทวัญ
|
| พระมเหศวรทรงธรรม์ | | ทราบไท้
|
| ตรัสสั่งจิตุบทผน | | พลันบอก
|
| เทพบุตรพาลีให้ | | สู่ห้องสฐานเรา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๑ จิตุบทรับสั่งแล้ว | | รเห็จทยาน
|
| ยังทิพยามาสฐาน | | กล่าวพร้อง
|
| พาลเทพบุตรหาญ | | สู่มหิศวร์ เจ้าแฮ
|
| ประณตบทเรศจ้อง | | สดับเบื้องบัญชา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๒ จึ่งองค์อิศวร์เอื้อน | | โองการ
|
| ดูก่อนพาลีหาญ | | เดชห้าว
|
| ทศภักตรประพฤติพาล | | มันทุจ ริตแฮ
|
| คิดจักล้างเทพท้าว | | มอดสิ้นสรวงสวรรค์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๘๗ – พระวงษเธอพระองค์เจ้าขจรจรัสวงษ์
|
|
| ๒๗๐๓ เรวไปยุทธแย่งรื้อ | | พิธี นเฮย
|
| สรรพสารทอสุรี | | อย่าแผ้ว
|
| เทเวศรกับพาลี | | รับกลับ กลายแฮ
|
| เปนเพศพานรแกล้ว | | รีบล้างพิธีมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๔ ต่างแผลงวรเดชง้าง | | คิริพลัน
|
| ทิ้งทับลพลกุมภัณฑ์ | | พ่ายม้วย
|
| สิบภักตร์เหลือบเนตรผัน | | พบคิด ฉงนแฮ
|
| อ้ายนี่สิตายด้วย | | สาตรร้ายรามผลาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๕ ไฉนมันคืนชีพได้ | | มาคง นี้นอ
|
| ฤๅว่าวายุบุตรจง | | จิตรแสร้ง
|
| จำกูจักลองยง | | ยุทธต่อ ฤทธินา
|
| ตริเสรจจับหอกแกล้ง | | โลดเลี้ยวลวงประหาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๖ พาลีโผนเผ่นเข้า | | ทยานยัน
|
| เหยียบขยิกจิกเศียรกระสรร | | ง่าจ้อง
|
| สอดหัดถปัดหอกหัน | | อสุรเพลี่ยง พลิกแฮ
|
| เงื้อพระขรรค์ฟันต้อง | | ราพกลิ้งกลางดิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๗ ทศภักตรเทพสาตรต้อง | | ปานวาย ชนม์เฮย
|
| สุดจักดำรงกาย | | ต่อได้
|
| ผละรีบถีบทยานหมาย | | มุ่งสู่ สฐานแฮ
|
| แค้นขุ่นกระมลไหม้ | | รทดท้อหฤไทยทวี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๘ เทวาพานเรศร์ล้าง…พิธีกรรม์
|
| สิ้นเสรจเพี้ยนเพศผัน | | ไป่ข้อง
|
| กลับเปนเพศเทวัญ | | ดังเก่า
|
| เหินระเห็จเวหาศห้อง | | มหศิศวรไท้ทูลความ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๙ ราพร้ายถึงนิเวศนเข้า | | มณเฑียร
|
| เลออาศน์หฟไทยเจียน | | จักม้วย
|
| โอ้อกแต่ตูเพียร | | เคี่ยวขับ ศึกแฮ
|
| มีแต่ยับย่อยด้วย | | มนุษย์แม้แมลงวัน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๘๘ – พระวงษเธอพระองค์เจ้าขจรจรัสวงษ์
|
|
| ๒๗๑๐ มิหนำซ้ำอิกอ้าย | | พาลี
|
| มันกลับคืนชีวี | | ต่อสู้
|
| ช่วยเพิ่มเดชไพรี | | ราญรุก รบแฮ
|
| สุดจิตรจักคิดกู้ | | นิเวศนเกื้อกูลวงษ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๑ อรรคเรศทราบกิจเฝ้า | | จึ่งทูล ถามนา
|
| ทรงเดชเหตุดูล | | เทวศเศร้า
|
| ทรงสดับยิ่งอาดูร | | บัดตรัส ตอบแฮ
|
| พานเรศผัวเก่าเจ้า | | กลับฟื้นคืนผจญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๒ ชาเยนทร์ทูลตอบถ้อย | | ฤๅเหน จริงเลย
|
| ม้วยชีพใครคืนเป็น | | อย่าพร้อง
|
| พิเภกซึ่งตัวเข็ญ | | คอยส่อ
|
| ควรฆ่าจึ่งจักต้อง | | ตัดเสี้ยนศึกหาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๓ นฤบาลทรงสดับถ้อย | | เปราปรา โมทยฮา
|
| ตรัสว่าจริงกัลยา | | กล่าวไซร้
|
| พี่จักยกโยธา | | พิฆาฏ มันเฮย
|
| พลั้นสั่งอำมาตยให้ | | รุ่งแล้วจัดพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๔ มโหทรรับสั่งเจ้า | | อสุรี
|
| รีบรัดจัดโยธี | | แกว่นกล้า
|
| อัศวรถคชเสนี | | พร้อมพรั่ง
|
| คอยเสดจจอมเจ้าหล้า | | ที่ท้องสนามใน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๕ ทศภักตรเสดจเข้า | | ที่สรง
|
| ทรงเครื่องพิไชยณรงค์ | | เพริศแพร้ว
|
| จับหอกกระบิลอง | | อาจปราบ ศึกแฮ
|
| เสดจสู่ราชรถแก้ว | | เร่งให้เดินขบวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๖ ถึงสนามยุทธสั่งให้ | | หยุดทัพ
|
| เหมาะมั่นตามตำหรับ | | ส่ำสู้
|
| ทุกหมวดเร่งกำกับ | | ตรวจทั่ว
|
| วางอย่างพยัคฆนามกู้ | | ก่อให้ศึกแสยง ฯ
|
| | |
|
