จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
หนุมานจับวิรุญจำบังได้แล้วฆ่าตาย เอาศีรษะถวายพระราม
แผ่นที่ ๓๗๓ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๖๐๕ บุตรพระพายชายเนตรค้น | | ในคู หาเฮย
|
| ยลอนงค์หนึ่งดู | | เพริศพริ้ม
|
| งามเลิศเฉิดโฉมตรู | | ตาติด ใจแฮ
|
| หวามวาบปลาบอกปิ้ม | | ป่วนปลื้มลืมตน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๖๐๖ ลัดแลงแฝงหลืบถ้ำ | | ถึงนาง
|
| นั่งชิดสะกิดพลาง | | พร่ำพร้อง
|
| ไฉนจึ่งนุชเนากลาง | | ป่าเปลี่ยว ฉะนี้นา
|
| บุญส่งคงคู่น้อง | | เพื่อนเจ้าเนาไศล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๐๗ วานรินทร์ร้องหวีดว้า | | หวั่นใจ
|
| สทกสเทิ้นหฤไทย | | ถดลี้
|
| ใครหนออาจมาใน | | ไพรแต่ เดียวฤๅ
|
| แม่ตอบจะเซ้าซี้ | | จึ่งแสร้งสนองคำ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๐๘ ตัวข้าข้าบาทเจ้า | | โลกา
|
| มีผิดท่านสาปมา | | สถิตยถ้ำ
|
| ทราบเรื่องเร่งเรวคลา | | ไคลจาก เราแฮ
|
| หน่วงหนักจักพลอยซ้ำ | | ผิดต้องพานตน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๐๙ อนิจจาอ้าอกต้อง | | กรรมกรณ์
|
| บอกพี่พอทราบสมร | | อย่าป้อง
|
| เยียไฉนเมื่อใดอร | | จักสุด สาปนา
|
| เผื่อพี่พอช่วยน้อง | | มากน้อยตามแรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๑๐ โทษข้าถ้าได้พบ | | หณุมาน
|
| ทหารเอกพระอวตาร | | จักเปลื้อง
|
| เท่านี้และนิ่งนาน | | เจียวนุช พี่เอย
|
| ก่นแต่แกล้งยักเยื้อง | | อยู่ให้ป่วยการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๑๑ หณุมานคือพี่แล้ว | | โฉมเฉลา
|
| จักช่วยส่งนงเยาว์ | | ยาตรฟ้า
|
| ไมตรีพี่ฝากเสา | | วลักษณ์รับ เรียมฤๅ
|
| ฉวยสไบไขว่คว้า | | ขยับต้องลองใจ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๗๔ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๖๑๒ ไฮ้อไรไขว่คว้าใช่ | | ควรเคย
|
| ยินเล่ากลับมาเฉลย | | ลักเค้า
|
| ทราบอยู่อย่าลวงเลย | | เหลือสด นักพ่อ
|
| ไป่เชื่อชายเช่นเจ้า | | จักสู้ศึกอสูร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๑๓ ทหารพระพิศณุนั้น | | เปนพา นรเฮย
|
| ขนเพชรเขี้ยวแก้วปรา | | กฎแจ้ง
|
| ยามหาวหากเหนดา | | ราเด่น เดือนแฮ
|
| ใช่เช่นเจ้าชู้แกล้ง | | อวดกล้ากลัวจริง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๑๔ แสนงอนข้อนเถิดเจ้า | | ตามใจ
|
| แต่อย่าวอนอ้อนไป | | ฟากฟ้า
|
| พลางแผลงฤทธิเกรียงไกร | | เปนกระบี่ ขาวแฮ
|
| รเห็จเหาะหาวโอษฐอ้า | | อร่ามด้วยเดือนดาว ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๑๕ สาวสวรรค์หวั่นหวีดป้อง | | ปิดภักตร์
|
| วายุบุตรปลอบนงลักษณ์ | | แนบข้าง
|
| เชิญค้านทหารจักร | | กฤษณผิด ไฉนแม่
|
| ต้องอย่างรางวัลบ้าง | | ก่อนเมื้อเมืองบน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๑๖ ทราบแล้วเจ้าเลิสล้ำ | | ฤทธิรงค์
|
| เหมือนว่าเมตตาจง | | ส่งข้า
|
| หน่วงหนักพวักพะวง | | ไยป่วย การนา
|
| ราชกิจจะติดช้า | | เช่นนี้ดีไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๑๗ จักไปประยุทธด้วย | | ไพรี
|
| ข้องบ่วงห่วงมารศรี | | สุดเปลื้อง
|
| บิดเบือนเงื่อนเทวี | | หน่วงราช การแฮ
|
| นงลักษณอย่ายักเยื้อง | | หย่อนให้สมหวัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๑๘ พลางตระโบมโลมลูบเกี้ยว | | กอดผสาน
|
| สองสบสุดศุขสราญ | | ร่วมรู้
|
| ลูกลมลเลิงลาน | | ลืมเหนื่อย
|
| นางพะวงหลงชู้ | | ชื่นล้ำลืมสวรรค์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๗๕ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๖๑๙ เสร็จสองสมสวาศแล้ว | | พานร ถามแฮ
|
| นางแนะทางกำธร | | ที่เร้น
|
| สองกิจต่างทางจร | | จำแยก สองแฮ
|
| สองวิตกอกเต้น | | จากถ้ำดำเนิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๒๐ ถึงแท่นปากถ้ำทอด | | ทรวงอา ไลยนอ
|
| สองเลือกปลิดมาลา | | แลกให้
|
| พานรร่ำพรรณนา | | ขอโทษ ทัณฑ์นอ
|
| นางชอ้อนวอนไหว้ | | ผิดพลั้งขอษมา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๒๑ สองสั่งสองโศกส้วม | | สอดกัน แสงแฮ
|
| กลับคิดราชกิจพลัน | | ข่มสร้อย
|
| จงจัดพัตรกระสัน | | สนิทแน่น แฟ้นนา
|
| ช้อนเชิดอนุชน้อย | | คว่างขึ้นหาวหาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๒๒ เสร็จส่งนงลักษณแล้ว | | พานร
|
| แสดงเดชเดินอัมพร | | ผาดผ้าย
|
| ดลแดนสิทันดร | | ดูสมุทร เหนแฮ
|
| ฟองใหญ่ไปเคลื่อนย้าย | | ที่ยั้งยลฉงน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๒๓ แปลงตนโตเติบแม้น | | พรหมมาน
|
| โจมจับฟองชลธาร | | แหวกพ้อง
|
| ไพรีรากษษทยาน | | เข้ายุทธ แย้งแฮ
|
| ดำโดดโลดกลางท้อง | | สมุทแม้นจักรผัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๒๔ ชลธานฉานฉ่าครื้น | | โครมดัง
|
| ขุนวิรุณจำบัง | | ฟาดต้อง
|
| ลูกลมจ่อมจมยัง | | พื้นภาค สมุทแฮ
|
| ผลันผลุดผุดขึ้นพ้อง | | ราพรื้อรำบาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๒๕ หณุมานหาญหักยื้อ | | คทา ราพเอย
|
| มารสะบัดพลัดมือมา | | เพลี่ยงพลั้ง
|
| กระบีตีอสุรสา | | หัสบอบ ช้ำแฮ
|
| สุดเจบสุดจะยั้ง | | อยู่ต้านทานกร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๗๖ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๖๒๖ กำธรถาแถกน้ำ | | ดำคึง
|
| ดลภาคพื้นรำพึง | | จะส้อน
|
| ร่ายเวทวิเศศขึง | | ขัดสมาธิ มั่นแฮ
|
| น้ำรอบแต่ยังร้อน | | เหตุเร้นมฤตยู ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๒๗ หณุมานเมิลยักษลี้ | | หลบหาย
|
| ร่ายเวทวิเศศกลาย | | กลับให้
|
| หางยาวนับโยชน์ขยาย | | หยั่งสมุท
|
| วงรอบอสุเรศไว้ | | หว่างห้องขนดหาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๒๘ รึงรัดกรหวัดได้ | | ตนมาร
|
| ฉุดกระชากจากธาร | | ถีบซ้ำ
|
| เหยียบกายจิกเกษทยาน | | ยืนหยัด
|
| ฉวยชักตรีเพชรห้ำ | | หั่นเหล้าขาดรอน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๒๙ เสร็จการผลาญราพเสี้ยน | | ศึกไกษย
|
| ขุนกระบี่ดีใจ | | จิกเกล้า
|
| พาเหาะรเห็จไป | | โดยด่วน
|
| ถึงทัพคำนับเฝ้า | | เทิดเกล้ามารถวาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๓๐ ปางพระหริรักษยั้ง | | สนามรณ
|
| บัดเร่งรูปภาพยนต์ | | ยอบล้ม
|
| กลายเปนพักตโพกรคน | | เคียงหอก เหนแฮ
|
| เหลือบพบพายุบุตรก้ม | | เกษเฝ้ากลางสนาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๓๑ ตรัสถามความทราบเบื้อง | | บาทบงสุ์ สิ้นแฮ
|
| ชมชอบหณุมานยง | | ยิ่งแกล้ว
|
| ชี้ได้อย่งใจจง | | จุดชอบ เขาแฮ
|
| พาลักษณลิกขิตแล้ว | | สั่งผ้ายพลไกร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๓๒ นายทัพรับสั่งแล้ว | | สั่งกัน
|
| เรวเร่งขับพลขันธ์ | | กลับแคล้ว
|
| จึงประทับเทพไพชยันต์ | | ยังพลับ พลาเฮย
|
| พระเสดจโดยเกยแก้ว | | สู่ห้องทองผธม ฯ
|
| | |
|