จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
วิรุญจำบังออกรบกำบังตนไล่แทงวานร
แผ่นที่ ๓๖๙ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๗๗ พลอัษฎงค์แหลกล้ม | | เหลือลาญ ชีพแฮ
|
| เล็ดลอดสู่จิตรการ | | กล่าวถ้อย
|
| ว่าปิ่นอัษฎงค์ราญ | | ศึกชีพ มลายแฮ
|
| นายจิตรการทราบคล้อย | | เคลื่อนเฝ้าทูรรบิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๗๘ จอมบุรินทร์จาฤกรู้ | | โกรธา ยิ่งแฮ
|
| โผนเผ่นขึ้นนิลพา | | หุห้าว
|
| เร่งพลรีบเร็วมา | | ถึงที่ รบแฮ
|
| เหนมนุษยวานรท้าว | | กระทืบม้าสังพหล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๗๙ เหวยพลมารเร่งเข้า | | โจมจับ มนุษยเฮย
|
| กองจิตรารรับขับ | | แสะร้า
|
| แยกเปนปีกกากลับ | | ตีตลบ หลังแฮ
|
| ฟอนฟาดลิงเสียถ้า | | แทตย์กลุ้มรุมณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๘๐ สิบแปดมงกุฎได้ | | ทฤษดี
|
| ลิงพ่ายพลอสุรี | | ไล่สท้าน
|
| โกรธประหนึ่งอัคนี | | เผาพฤกษ์ พลุ่งแฮ
|
| ต่างเผ่นโผนออกต้าน | | ต่อด้วยอสุรินทร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๘๑ นิลขันฟันอสฟุรกลิ้ง | | ตายกลาด เกลื่อนนา
|
| นิลเอกจับอัศวฟาด | | คว่างคว้าง
|
| ปิงคลาสุรเสนฆาฏ | | เข่นยักษ มรณแฮ
|
| ม้ามอดมารม้วยบ้าง | | หลีกลี้หนีซอน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๘๒ จอมนครทฤกได้ | | ยลพลา แหลกแฮ
|
| พิโรธดำริห์หา | | เหตุแก้
|
| อัดใจร่ายเวทกา | | ยาวับ หายเฮย
|
| โลดไล่แทงลิงแพ้ | | พ่ายล้มลาญปราณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๘๓ อวตารเหนหลากด้วย | | โยธี
|
| ตายแตกอุตลุดหนี | | ตื่นเต้า
|
| ไม่เหนราพจักรี | | ตรองกริ่ง ใจนา
|
| ถามพิเภกน้อมเกล้า | | กล่าวถ้อยทูลแถลง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๗๐ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๘๔ จงแผลงพรหมมาศล้าง | | แสะอรินทร์ เสียเทอญ
|
| ทรงสดับจับศรศิลป์ | | เหนี่ยวน้าว
|
| แผลงผลาญอัศวนิล | | พาหุ ลเอียดเอย
|
| พลพินาศกลาดด้าว | | กระบี่ฟื้นคืนคง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๘๕ เอกองค์ราพร้ายวิ | | รุณจำ บังแฮ
|
| เสียแสะเสียพลดำ | | ริห์เร้น
|
| เปลื้องพัตรโพกบริกำม์ | | เกิดรูป พยนต์นา
|
| ถือหอกขับอัศวเต้น | | ต่อต้านต่างสกนธ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๘๖ ร่ายมนต์ดานมืดคลุ้ม | | ธาตรี
|
| อสุรลอบเหาะลี | | ลาศเต้า
|
| ถึงอังกาศคิรี | | พักพบ สวาแฮ
|
| คอนหาบผลไม้เฃ้า | | สู่ห้องคูหา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๘๗ อสุราหมายแม่นแม้น | | นักพรต เนาฤๅ
|
| ร่ายเวทกำบังบด | | สู่ถ้ำ
|
| ยลโฉมอรงามชด | | เฉกเทพ ธิดานา
|
| แลเลิศลักษณล้ำ | | เล่ห์แม้นสาวสวรรค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๘๘ โดยพลันคลายเวทให้ | | เห็นสกนธ์
|
| จึ่งกล่าวสารอนุสนธิ์ | | เพราะพร้อง
|
| เราหนีพระภุชพล | | ขอพัก แหล่งแม่
|
| ภอรุ่งจักลาน้อง | | แน่งน้อยอย่าถวิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๘๙ วารินทรฟังพจน์ให้ | | สเทินจิตร นางนา
|
| ยินพระนามจักรกฤษณ | | นึกได้
|
| ชรอยราพหลบศรสิทธิ์ | | มาสู่ เรานา
|
| เห็นเลศเราแกล่ใกล้ | | จักพ้นทุกข์รทม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๙๐ ทรามชมสนองถ้อยราพ | | กำธร ท่านเอย
|
| จักพักสำนักนิ์นอน | | ที่นี้
|
| เราเห็นไม่พ้นศร | | ราเมศร์ แผลงนา
|
| เชิญท่านไปหลบลี้ | | แหล่งให้ไกลเรา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๗๑ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๙๑ นงเยาวสงเคราะห์ชี้ | | ทางจรัล เทิญแม่
|
| จงแนะเขาวินัน | | ตกเต้า
|
| ราพรีบถับไศลพลัน | | นฤมิตร กายแฮ
|
| เลกเล่หตัวไรเข้า | | แทรกส้อนฟองชล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๙๒ ฝ่ายพยนต์รูปราพร้าย | | รำบาน อยู่นา
|
| แกว่งหอกควบไหยทยาน | | ยุทธกล้า
|
| แทงลิงแตกขจายผลาญ | | ชีพมอด ม้วยแฮ
|
| วานเรศต่างรุมเร้า | | รูปนั้นฤๅหนี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๙๓ พระตรีภูวนารถน้าว | | ศรพลาย วาตแฮ
|
| แผลงภาพยนตร์มลาย | | แหลกแล้ว
|
| เกิดเปนตระบัดตาย | | สามคาบ คืนนา
|
| ฉงนจิตรพระจักรแก้ว | | กล่าวถ้อยถามโหร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๙๔ พิเภกโอนศิรน้อม | | ทูลยุบล พระเอย
|
| รูปราพภาพยนตร์ | | เศกซร้อม
|
| ตัวมันเหลื่อมไปดล | | อังกาศ ไศลนา
|
| ขอพระแผลงฃ่ายล้อม | | รูปร้ายมารยา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๙๕ โปรดบัญชาสั่งให้ | | หณุมาน
|
| ถามฆาฏอสุรลาญ | | ชีพแล้ว
|
| ราพยันตจักบันดาล | | เปนพัตร อยู่แฮ
|
| สดับพยากรแผ้ว | | ผ่องพ้นพันทวี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๙๖ จักรีกรายหัดถ์น้าว | | ศรทรง แผลงแฮ
|
| เปนข่ายเพชรเวียนวง | | เจดชั้น
|
| สั่งบุตรพระพายจง | | จรพิฆาฏ มารเฮย
|
| วายุบุตรรับสั่งซั้น | | เสริดแท้ถึงคอย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๙๗ ลอยแลอังกาศล้ำ | | เลิศคีรี
|
| ลงพักพื้นธรณี | | เนตรไซ้
|
| ดูรอยบาทยักษี | | สบส่ำ สวาแฮ
|
| ตามหาบคอนผลไม้ | | มีอื้ออึงมา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๗๒ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๙๘ วายุบุตรอยุดกล่าวถ้อย | | ถามพา นรแฮ
|
| เองหาบผลพฤกษ์มา | | มากล้ำ
|
| จักไปแห่งใดหวา | | ฤๅเหล่า เองเอย
|
| ขนส่งใครในถ้ำ | | เร่งแจ้งความจริง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๙๙ ลิงป่าเกรงกราบเบื้อง | | บาทกบินทร์ บอกแฮ
|
| ข้าส่วยวานรินทร | | นาฎเจ้า
|
| ในถ้ำมณีนิล | | อังกาษ นานนา
|
| ต้องส่งผลเฌอเช้า | | ค่ำน้อมนางเสวย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๐๐ กระบินทร์ยินเอ่ยอ้าง | | นามยุพาน
|
| เปรมกระมลเบิกบาน | | ชื่นช้อย
|
| ดังได้วิมานสฐาน | | ฤดีด่วน เดินแฮ
|
| ตามเหล่าลิงป่าคล้อย | | สู่ถ้ำยืนถวิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๐๑ เข้าหายุพินด้วยเพศ | | พานร นี้ฤๅ
|
| นางไม่ชื่นสโมสร | | สิช้า
|
| เสียการพระสี่กร | | กูจัก นิมิตรเอย
|
| เปนมนุษยหนุ่มหน้า | | แน่งน้อยเฉลิมศรี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๐๒ ถามเทวีอาจรู้ | | ราพไป ใดนา
|
| หญิวชิดชายพิศไสมย | | มาทแม้น
|
| ประสงคสิ่งใดใด | | โดยฦก ตื้นฤๅ
|
| คงทราบไม่ยากแค้น | | คิดแล้วอัญชลี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๐๓ นึกคุณตรีเนตรเจ้า | | จอมไกร ลาศเอย
|
| หนึ่งนึกคุณภูวไนย | | นารถน้าว
|
| หน่วงจิตรร่ายเวทไสย | | สาตรสิทธิ์ ฤทธิ์แฮ
|
| กลายกลับเท่ห์เล่ห์ท้าว | | เทพไท้ในสวรรค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๐๔ ผิวพรรณภักตรผ่องพริ้ม | | เพราพราย
|
| มงกุฎทรงโชติฉาย | | เฉิดเกล้า
|
| ทอดกรกรีดกรุยกราย | | กระหยับ ย่างนา
|
| งามดุจเลขาเข้า | | สู่ถ้ำศีขรินทร ฯ
|
| | |
|