โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๙๓

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:06, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

วิรุญจำบังออกรบกำบังตนไล่แทงวานร

แผ่นที่ ๓๖๙ – พระพินิตพินัย

๒๕๗๗ พลอัษฎงค์แหลกล้มเหลือลาญ ชีพแฮ
เล็ดลอดสู่จิตรการกล่าวถ้อย
ว่าปิ่นอัษฎงค์ราญศึกชีพ มลายแฮ
นายจิตรการทราบคล้อยเคลื่อนเฝ้าทูรรบิล ฯ
๒๕๗๘ จอมบุรินทร์จาฤกรู้โกรธา ยิ่งแฮ
โผนเผ่นขึ้นนิลพาหุห้าว
เร่งพลรีบเร็วมาถึงที่ รบแฮ
เหนมนุษยวานรท้าวกระทืบม้าสังพหล ฯ
๒๕๗๙ เหวยพลมารเร่งเข้าโจมจับ มนุษยเฮย
กองจิตรารรับขับแสะร้า
แยกเปนปีกกากลับตีตลบ หลังแฮ
ฟอนฟาดลิงเสียถ้าแทตย์กลุ้มรุมณรงค์ ฯ
๒๕๘๐ สิบแปดมงกุฎได้ทฤษดี
ลิงพ่ายพลอสุรีไล่สท้าน
โกรธประหนึ่งอัคนีเผาพฤกษ์ พลุ่งแฮ
ต่างเผ่นโผนออกต้านต่อด้วยอสุรินทร ฯ
๒๕๘๑ นิลขันฟันอสฟุรกลิ้งตายกลาด เกลื่อนนา
นิลเอกจับอัศวฟาดคว่างคว้าง
ปิงคลาสุรเสนฆาฏเข่นยักษ มรณแฮ
ม้ามอดมารม้วยบ้างหลีกลี้หนีซอน ฯ
๒๕๘๒ จอมนครทฤกได้ยลพลา แหลกแฮ
พิโรธดำริห์หาเหตุแก้
อัดใจร่ายเวทกายาวับ หายเฮย
โลดไล่แทงลิงแพ้พ่ายล้มลาญปราณ ฯ
๒๕๘๓ อวตารเหนหลากด้วยโยธี
ตายแตกอุตลุดหนีตื่นเต้า
ไม่เหนราพจักรีตรองกริ่ง ใจนา
ถามพิเภกน้อมเกล้ากล่าวถ้อยทูลแถลง ฯ
             

แผ่นที่ ๓๗๐ – พระพินิตพินัย

๒๕๘๔ จงแผลงพรหมมาศล้างแสะอรินทร์ เสียเทอญ
ทรงสดับจับศรศิลป์เหนี่ยวน้าว
แผลงผลาญอัศวนิลพาหุ ลเอียดเอย
พลพินาศกลาดด้าวกระบี่ฟื้นคืนคง ฯ
๒๕๘๕ เอกองค์ราพร้ายวิรุณจำ บังแฮ
เสียแสะเสียพลดำริห์เร้น
เปลื้องพัตรโพกบริกำม์เกิดรูป พยนต์นา
ถือหอกขับอัศวเต้นต่อต้านต่างสกนธ์ ฯ
๒๕๘๖ ร่ายมนต์ดานมืดคลุ้มธาตรี
อสุรลอบเหาะลีลาศเต้า
ถึงอังกาศคิรีพักพบ สวาแฮ
คอนหาบผลไม้เฃ้าสู่ห้องคูหา ฯ
๒๕๘๗ อสุราหมายแม่นแม้นนักพรต เนาฤๅ
ร่ายเวทกำบังบดสู่ถ้ำ
ยลโฉมอรงามชดเฉกเทพ ธิดานา
แลเลิศลักษณล้ำเล่ห์แม้นสาวสวรรค์ ฯ
๒๕๘๘ โดยพลันคลายเวทให้เห็นสกนธ์
จึ่งกล่าวสารอนุสนธิ์เพราะพร้อง
เราหนีพระภุชพลขอพัก แหล่งแม่
ภอรุ่งจักลาน้องแน่งน้อยอย่าถวิล ฯ
๒๕๘๙ วารินทรฟังพจน์ให้สเทินจิตร นางนา
ยินพระนามจักรกฤษณนึกได้
ชรอยราพหลบศรสิทธิ์มาสู่ เรานา
เห็นเลศเราแกล่ใกล้จักพ้นทุกข์รทม ฯ
๒๕๙๐ ทรามชมสนองถ้อยราพกำธร ท่านเอย
จักพักสำนักนิ์นอนที่นี้
เราเห็นไม่พ้นศรราเมศร์ แผลงนา
เชิญท่านไปหลบลี้แหล่งให้ไกลเรา ฯ
             

แผ่นที่ ๓๗๑ – พระพินิตพินัย

๒๕๙๑ นงเยาวสงเคราะห์ชี้ทางจรัล เทิญแม่
จงแนะเขาวินันตกเต้า
ราพรีบถับไศลพลันนฤมิตร กายแฮ
เลกเล่หตัวไรเข้าแทรกส้อนฟองชล ฯ
๒๕๙๒ ฝ่ายพยนต์รูปราพร้ายรำบาน อยู่นา
แกว่งหอกควบไหยทยานยุทธกล้า
แทงลิงแตกขจายผลาญชีพมอด ม้วยแฮ
วานเรศต่างรุมเร้ารูปนั้นฤๅหนี ฯ
๒๕๙๓ พระตรีภูวนารถน้าวศรพลาย วาตแฮ
แผลงภาพยนตร์มลายแหลกแล้ว
เกิดเปนตระบัดตายสามคาบ คืนนา
ฉงนจิตรพระจักรแก้วกล่าวถ้อยถามโหร ฯ
๒๕๙๔ พิเภกโอนศิรน้อมทูลยุบล พระเอย
รูปราพภาพยนตร์เศกซร้อม
ตัวมันเหลื่อมไปดลอังกาศ ไศลนา
ขอพระแผลงฃ่ายล้อมรูปร้ายมารยา ฯ
๒๕๙๕ โปรดบัญชาสั่งให้หณุมาน
ถามฆาฏอสุรลาญชีพแล้ว
ราพยันตจักบันดาลเปนพัตร อยู่แฮ
สดับพยากรแผ้วผ่องพ้นพันทวี ฯ
๒๕๙๖ จักรีกรายหัดถ์น้าวศรทรง แผลงแฮ
เปนข่ายเพชรเวียนวงเจดชั้น
สั่งบุตรพระพายจงจรพิฆาฏ มารเฮย
วายุบุตรรับสั่งซั้นเสริดแท้ถึงคอย ฯ
๒๕๙๗ ลอยแลอังกาศล้ำเลิศคีรี
ลงพักพื้นธรณีเนตรไซ้
ดูรอยบาทยักษีสบส่ำ สวาแฮ
ตามหาบคอนผลไม้มีอื้ออึงมา ฯ
             

แผ่นที่ ๓๗๒ – พระพินิตพินัย

๒๕๙๘ วายุบุตรอยุดกล่าวถ้อยถามพา นรแฮ
เองหาบผลพฤกษ์มามากล้ำ
จักไปแห่งใดหวาฤๅเหล่า เองเอย
ขนส่งใครในถ้ำเร่งแจ้งความจริง ฯ
๒๕๙๙ ลิงป่าเกรงกราบเบื้องบาทกบินทร์ บอกแฮ
ข้าส่วยวานรินทรนาฎเจ้า
ในถ้ำมณีนิลอังกาษ นานนา
ต้องส่งผลเฌอเช้าค่ำน้อมนางเสวย ฯ
๒๖๐๐ กระบินทร์ยินเอ่ยอ้างนามยุพาน
เปรมกระมลเบิกบานชื่นช้อย
ดังได้วิมานสฐานฤดีด่วน เดินแฮ
ตามเหล่าลิงป่าคล้อยสู่ถ้ำยืนถวิล ฯ
๒๖๐๑ เข้าหายุพินด้วยเพศพานร นี้ฤๅ
นางไม่ชื่นสโมสรสิช้า
เสียการพระสี่กรกูจัก นิมิตรเอย
เปนมนุษยหนุ่มหน้าแน่งน้อยเฉลิมศรี ฯ
๒๖๐๒ ถามเทวีอาจรู้ราพไป ใดนา
หญิวชิดชายพิศไสมยมาทแม้น
ประสงคสิ่งใดใดโดยฦก ตื้นฤๅ
คงทราบไม่ยากแค้นคิดแล้วอัญชลี ฯ
๒๖๐๓ นึกคุณตรีเนตรเจ้าจอมไกร ลาศเอย
หนึ่งนึกคุณภูวไนยนารถน้าว
หน่วงจิตรร่ายเวทไสยสาตรสิทธิ์ ฤทธิ์แฮ
กลายกลับเท่ห์เล่ห์ท้าวเทพไท้ในสวรรค์ ฯ
๒๖๐๔ ผิวพรรณภักตรผ่องพริ้มเพราพราย
มงกุฎทรงโชติฉายเฉิดเกล้า
ทอดกรกรีดกรุยกรายกระหยับ ย่างนา
งามดุจเลขาเข้าสู่ถ้ำศีขรินทร ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว