จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์รับท้าวสัทธาสูรผู้เป็นสหายกับวุรุณจำบังผู้เป็นหลาน
แผ่นที่ ๓๖๑ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๒๑ ทศเศียรแสนโศกเศร้า | | เสียพิธี อุมงค์เอย
|
| มนต์เสื่อมซ้ำมหิษี | | เสื่อมพริ้ง
|
| อุ้มองค์อัคเทวี | | กลับสู่ วังแฮ
|
| ถึงแท่นทอดองค์กลิ้ง | | กลอกเกล้าเกลือกเขนย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๒๒ เสวยอาดูรขุ่นแค้น | | เคืองอรินทร์
|
| กรก่ายภักตร์ผธมถวิล | | เทวศเศร้า
|
| ใครหนอจักปราปทมิฬ | | มนุษยเหล่า ลิงเอย
|
| คิดขัดสนจนเช้า | | แจ่มจ้าจรัสไถง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๒๓ หวลหฤทัยนึกได้ | | โดยหมาย
|
| ท้าวสัทธาสูรสหาย | | เอกอ้าง
|
| อีกองค์พระหลานชาย | | ชาญเชี่ยว มนต์เฮย
|
| จำจักมามามล้าง | | อริให้ผุยผง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๒๔ สรงเสรจเสด็จออกอื้อน | | โองการ
|
| สั่งมโหทรมาร | | มาตย์ท้าว
|
| ให้แต่งทูตถือสาสน์ | | สู่อัษ ฎงค์เฮย
|
| เชิญพระสหายห้าว | | ช่วยให้เศิกไกษย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๒๕ ให้หามาทั้งพระ | | หลานขลัง มนต์นา
|
| นามวิรุณะจำบัง | | ฤทธิแกล้ว
|
| เนาในพระราชวัง | | จาฤก นครแฮ
|
| อมาตยรับโองการแล้ว | | ออกให้เขียนสาส์น ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๒๖ ลานทองใส่กล่องแก้ว | | ลัญจกร ปทับแฮ
|
| สาสนเสร็จมโหทร | | สั่งใช้
|
| นนทจิตรจุ่งไปนคร | | เอกอัษ ฎงค์เอย
|
| โดยราชประสงค์ให้ | | รีบร้อนจรดล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๒๗ นนทไพรีให้รีบ | | ไปยัง
|
| จาฤกนครวัง | | เลิศด้าว
|
| หาวิรุณะจำบัง | | ขุนราพ มานา
|
| โดยราชบัญชาท้าว | | เร่งร้อนเรวการ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๒ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๒๘ สองมารรับสาสน์แล้ว | | ทูลลา ราพแฮ
|
| ร้องเผ่นขึ้นม้าคลา | | ต่างแคล้ว
|
| นนทจิตรเร่งอัศวา | | ดลอัษ ฏงค์เอย
|
| ลงจากอัศดรแล้ว | | รีบแจ้งราชสาส์น ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๒๙ มารนำมารทูตเฝ้า | | สัทธา สูรนา
|
| มารอ่านสาสน์ลงทา | | เกิดร้อน
|
| ด้วยรามลักษณ์พาลพา | | พลพวก กบี่เอย
|
| หักด่านผลาญยักษต้อน | | พยุหตั้งรณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๓๐ วงษราพออกรบสิ้น | | ชีวา มากเอย
|
| มันยิ่งเหิมยุทธหา | | ห่อนยั้ง
|
| เชิญสหายยกโยธา | | ทัพปราบ อรินทร์เอย
|
| ให้เลื่องฦๅนามตั้ง | | ตลอดฟ้าดินไปลย์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๓๑ อสุราได้สดับกริ้ว | | ไกรเกรียง
|
| กทืบบาทตวาดเสียง | | สนั่นก้อง
|
| เหม่มานุษยมันเพียง | | แมลงหวี่ น้อยนอ
|
| จักฆ่าให้สิ้นพ้อง | | พวกอ้ายทระนง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๓๒ ทรงประภาศแล้วสั่ง | | ขุนมาร
|
| ให้ตรวจเตรียมทวยหาญ | | ฮึกพร้อม
|
| กูจักยกไปราญ | | ศึกช่วย สหายแฮ
|
| นนทกาสูรน้อม | | น้อบคล้ายคลาเกณฑ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๓๓ นายเวรไตรตรวจพร้อม | | จตุรงค์
|
| พลคชไหยยง | | ยุทธห้าว
|
| พลเท้าเหล่าทระนง | | นับสิบ สมุทแฮ
|
| เทียบรถคอยเสด็จท้าว | | แทตยเข้ากราบทูล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๓๔ สัทธาสูรเสด็จห้อง | | สรงคนธ์ ธารเอย
|
| ทรงเครื่องเรืองรยับยล | | ยิ่งล้ำ
|
| ทรงมงกุฎกลีบภกล | | กระเจียก จรูญเฮย
|
| ทรงพระแสงศรซ้ำ | | สอดทั้งพระคทา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๓ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๓๕ บทจรมาขึ้นรถ | | เทียมสีห ราชเอย
|
| ได้ฤกษยกโยธี | | ลั่นฆ้อง
|
| เนืองอเนกพลลี | | ลาล่วง อรัญแฮ
|
| พลรถบทจรก้อง | | กึกพื้นไผทไหว ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๓๖ นนทไพรีทูตนั้น | | จึงจา ฤกเอย
|
| ลงจากแสะอสุรา | | รีบเฝ้า
|
| ทูลว่าราพลงกา | | เกิดศึก ใหญ่แฮ
|
| สมเด็จบิตุลาเศร้า | | โศกร้อนหฤไทย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๓๗ ไม่มีใครอาจเอื้อม | | ออกสง ครามนา
|
| พระจึ่งเชิญสหายองค์ | | ร่วมไร้
|
| หวังให้ช่วยการณรงค์ | | ราญศึก มนุษย์แฮ
|
| ตรัสสั่งเชญิเสด็จให้ | | สู่ด้าวลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๓๘ จอมจาฤกสดับกริ้ว | | เกรียงไกร
|
| กทืบบาทอาศนไหว | | หวั่นก้อง
|
| แหมมนุษยทะนงใจ | | กูจัก ผลาญเฮย
|
| ทั้งทัพพลพรรค์พ้อง | | ไปให้เหลือหลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๓๙ ทรงดำรัสสั่งซั้น | | เสนี เรวเฮย
|
| จงจัดพลพาชี | | ชาติแกล้ว
|
| ให้ครบสิบสมุทมี | | เราจัก ไปแฮ
|
| ช่วยบิตุลราชแผ้ว | | เพิกเสี้ยนทรชน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๐ นนทสูรรับจัดพร้อม | | พรรค์พา ชีเอย
|
| หนึ่งแดงหนึ่งจันทรา | | หนึ่งเลื่อม ลานแฮ
|
| หมู่สิบสมุทถ้วน | | เทียบทั้งดุรงค์ทรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๑ อสุรพงษพรหมเมศเข้า | | สรงคง คาเอย
|
| ประดับสรรพวรองค์ | | อร่ามฟ้า
|
| ขัดคทาวุธกรทรง | | แสงหอก เสด็จแฮ
|
| ทรงสถิตยนิบพาหุม้า | | เผ่นผ้ายบทจร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๔ – พระพินิตพินัย
|
|
| ๒๕๔๒ พลแสะสลอนสลับทั้ง | | ธงทหาร นำเฮย
|
| พลโห่ฮึกไหยยาน | | ยาตรเต้า
|
| พบทัพอัษฎงค์เข้า | | เฃตรแคว้นลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๓ สองอสุราอยุดยั้ง | | จตุรงค์
|
| สองอสุรต่างลง | | จากม้า
|
| จากรถบทจรตรง | | ยังพระ โรงแฮ
|
| ทศภักตร์เหลือบเหนหน้า | | รีบก้าวจูงกร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๔ ขึ้นบรรจฐรณ์ร่วมพร้อม | | ราพสาม องค์เฮย
|
| ต่างชื่นชมไต่ถาม | | ทุกข์ร้อน
|
| ทศภักตรว่าลักษณราม | | สวารุก โรมนา
|
| สหายสดับเคืองดังค้อน | | ค่อยเกล้าแตกสลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๕ พระสหายอย่าร้อนจิตร | | เรารับ รบนา
|
| จักมัดมานุษยกับ | | พวกพ้อง
|
| เรียกเทพสาตราสับ | | เปนภัศม์ ธุลีเอย
|
| ยี่สิบโสตรสดับพร้อง | | ชอบแล้วถามหลาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๖ พ่อจักราญเศิกด้วย | | เดชใด หลานเอย
|
| ข้าจักบังสนธ์ไป | | บั่นเกล้า
|
| สองมนุษยับลิงไพร | | พินาศพริบ เดียวนา
|
| เชิญพระบิตุลาเข้า | | ก่อนข้าคอยหนุน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๗ บุญคุณของพ่อพร้อม | | พระสหาย
|
| ยังเหนื่อยนักพักสบาย | | ผ่อนทแกล้ว
|
| ทศเศียรสั่งมารนาย | | วิเสศนอก ในนา
|
| ให้จัดเลี้ยงพลแล้ว | | ทั่วทั้งโยธี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๔๘ ให้นารีตั้งเครื่อง | | คาวหวาน ถวายแฮ
|
| นางนาฎรินสุราบาน | | นอบน้อม
|
| สามเสวยกระยาหาร | | พลางพิศ รบำเฮย
|
| ลุล่วงยามปลายพร้อม | | เสด็จขึ้นแทนผธม ฯ
|
| | |
|