จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์ตั้งพิธีชุบกายให้เป็นเพชร หนุมานสะกดพานางมณโฑมาเย้าหยอกจนเสียพิธี
แผ่นที่ ๓๕๗ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๔๙๓ ทศภักตรทราบศึกแพ้ | | แต่สา รันเฮย
|
| เสียสหายนัดดา | | เด็ดร้าง
|
| ตรลึงรฤกอา | | ไลยร่ำ รักแฮ
|
| หาเลศมลายล้าง | | เหล่าเสี้ยนศึกไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๔ ไพรีมีฤทธิด้วย | | สาตรา
|
| เอาเวทต่อเดชา | | จึ่งได้
|
| คิดพลางสั่งเปาวนา | | สูรสฤษดิ การแฮ
|
| ขุนราพทราบสั่งไท้ | | รับถ้อยเกณฑ์พล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๕ พาไปบรรพตแก้ว | | นิลกาฬ
|
| ขุดอุมงค์โอฬาร | | ฤกกว้าง
|
| ครบสิ่งสักการพาน | | ผกาธูป เทียนแฮ
|
| ราชวัดฉัตรธงสล้าง | | เสรจทั้งกุมภ์สลิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๗๖ ทศเศียรเสดจสู่ห้อง | | สนานองค์ สอาดเอย
|
| โขมพัตรภูษาทรง | | สภักแผ้ว
|
| สอดประคำทรำวง | | เวียดห่อ ชฎาแฮ
|
| สถิตยรถเร่งพลแคล้ว | | รีบร้นดลคอย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๗ ลงรถดำหรัสให้ | | หาผา แผ่นเฮย
|
| คอยปิดปากมรรคา | | มิดเม้น
|
| จดเวรจึ่งค่อยมา | | เผยแผ่น ผานอ
|
| สั่งสรรพสู่ที่เร้น | | ราพป้องปิดทาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๘ ท้าวราวนร่ายเวทกรึ้ง | | กรึงไศล
|
| แล้วเสดจสถิตยใน | | แท่นแก้ว
|
| รฦกคุณพระครรไล | | หงษมนัส การแฮ
|
| ขัดสมาธิ์ร่ายมนต์แกล้ว | | ห่อนได้ไหวติง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๙ ปางนเรนทร์ราเมศเกล้า | | โลกา
|
| ออกหมู่มุขมาตยา | | ยอบเฝ้า
|
| พระฟังฝ่ายปัจจา | | มิตรไป่ มาเฮย
|
| หลากจิตรเหนผิดเค้า | | เบิกถ้อยถามโหร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕๘ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๕๐๐ เวศสุญาณหยั่งจิตรแจ้ง | | จึ่งทูล ฉลองแฮ
|
| เหตุว่าราพนาสูร | | สุดรู้
|
| เสียมิตรหมู่ประยูร | | ญาติมาก มายนา
|
| ตนจะออกต่อสู้ | | สทกท้อศรทรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๑ จึ่งลงไปต่อตั้ง | | อาหุดี
|
| ชื่ออุมงค์พิธี | | ฤทธิล้ำ
|
| อยู่ยังเฃตรคิรี | | กลางเกาะ กรุงแฮ
|
| อดโกรธโภชน์แลน้ำ | | นับถ้วนสับดวาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๒ กายจัดเปนเพชรต้าน | | ต่อวรา วุธเฮย
|
| ไป่รคายมังษา | | ไป่ม้วย
|
| ชี้ใครไป่ทานอา | | นุภาพวอด วายแฮ
|
| ชุบไพร่ให้ทนด้วย | | เดชได้ดังประสงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๓ ทรงทราบจึ่งสังให้ | | สามทหาร
|
| คือสุครีพหณุมาน | | มหิทธิ์ห้าว
|
| นิลนนณรงค์ชาญ | | ไปช่วย กันแฮ
|
| ล้างกิจพิธีท้าว | | แทตยให้คลายขลัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๔ สามกระบี่นบบาทไท้ | | ถอยมา พ้นแฮ
|
| เหาะลุนิลกาฬา | | เหลือบพ้อง
|
| พลมารมั่วพสุธา | | ร่ายเวท บังแฮ
|
| เมิลมุ่งหาปากห้อง | | ห่อนรู้รอยทาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๕ ช้านานพานพบต้น | | มรรคา
|
| ง้างงัดคัดแผ่นผา | | ปลุกปล้ำ
|
| ไปเขยื้อนสุดปัญญา | | วายุบุตร
|
| เหาะกลับพลับพลาซ้ำ | | สอบถ้อยถามโหร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๖ ขุนยักษแนะแยบให้ | | หาวา รีเฮย
|
| สระบาทสัตรีมา | | รดล้าง
|
| ฤทธิเวทผูกแผ่นผา | | เผยจัก ออกพ่อ
|
| ทราบเล่ห์ลอยลมคว้าง | | กลับเข้าลงกา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕๙ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๕๐๗ บังตนดลห้องอยู่ | | เบญกาย
|
| ปลอบประโลมโฉมฉาย | | แนบข้าง
|
| ความลับเล่าสู่สาย | | สมรทราบ เสร็จเฮย
|
| ขันคั่งสลิลล้าง | | บาทให้ภรรดา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๘ อาไลยลานิ่มน้อง | | นวลอนงค์
|
| เหาะกลับถึงอุมงค์ | | มุ่งล้าง
|
| จึ่งเทอุทกลง | | ตรงแผ่น ผาเฮย
|
| มนต์เสื่อมสุครีพง้าง | | เปิดได้โดยใจ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๙ ลงไปประสบเจ้า | | ลงกา
|
| หลับเนตรนั่งสมา | | ธิหมั้น
|
| สามนายต่างแผลงอา | | นุภาพเผ่น โผนแฮ
|
| หักฉัตรราชวัดกั้น | | เกลื่อนรื้อโทรมทลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๐ แล้วไปทุบถีบหม้อ | | ชลธาร ทิพยเฮย
|
| เดาะเตะเครื่องสักการ | | กลาดล้ม
|
| สุครีพถีบขุนมาร | | เซซวด
|
| วายุบุตรฉุดเกษก้ม | | โขกเกล้าอสุรี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๑ นิลนนทยอบาทขึ้น | | ตีตบ
|
| ทศภักตร์เผยอเนตรพบ | | เพ่งยั้ง
|
| หยุดโกรธหลับตานบ | | นอบบ่น มนต์แฮ
|
| เดชะพระเวทกั้ง | | บ่ได้เจ็บกาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๒ สามนายย้ายเล่ห์แกล้ง | | หลายกล
|
| ท้าวยักษไป่หยุดมนต์ | | สมาธิหมั้น
|
| ต่างเหนื่อยต่างจินต์จน | | จักคิดไฉนนา
|
| โอรสมารุดซั้นนเข้าข้าง | | กล่าวถ้อยปฤกษา
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๓ ธรรมดาไตรโลกยแล้ว | | โลกีย์
|
| รักกับโกรธย่อมมี | | แกล่ใกล้
|
| มณโฑเทพเทพี | | ทศภักตร์ สวาศนา
|
| พาสู่สัพยอกให้ | | โกรธฟุ้งคงเฟือน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๐ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๕๑๔ พงษภาณุมาศได้ | | สดับสาร
|
| เหนชอบเช่นหณุมาน | | กล่าวอ้าง
|
| ลูกลมล่องลมทยาน | | ยังนิเวศน์
|
| สะกดยักษลักเข้าข้าง | | แท่นแก้วมณโฑ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๕ ยลนางหลับสนิทอุ้ม | | องค์อร
|
| เถาถีบทางอัมพร | | ผาดฟ้า
|
| ถึงที่ยี่สิบกร | | กอบตรบะ กิจแฮ
|
| วางอนุชเทียบหน้า | | ปลุกเปลื้องมนต์สดม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๖ ร้องตวาดเหวยท้าวยี่ | | สิบมือ
|
| นางนี่เมียใครหือ | | ใคร่แจ้ง
|
| มัวหลับสับเงาปรือ | | จะป่น เปิงแฮ
|
| ฉวยชักผ้าห่มแกล้ง | | หยอกเย้ยหยาบหยาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๗ มณโฑร้องกรีดคว้า | | กอดผัว
|
| จอมราพรู้ศึกตัว | | หวาดสดุ้ง
|
| เผยเนตรพบลิงพัว | | พันหยอก เมียแฮ
|
| เหลืออดพิโรธฟุ้ง | | โลดขึ้นยืนยัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๘ ฉวยชักคันฉัตรต้อน | | ตีสวา
|
| สามต่อฤทธิอสุรา | | ร่ำล้อ
|
| รบพลางผัดกันมา | | ยื้อหยอก นางแฮ
|
| ท้าวราพเหลือรับท้อ | | จิตรยั้งยืนตลึง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๙ ลูกลมหลอนหลอกเย้ย | | ยิ้มหยัน
|
| ฉะมั่นขันตีขัน | | แตกเปรี้ยง
|
| เมียตัวสิตาชัน | | ฉุนโกรธ ฉิวแฮ
|
| เมียท่านฉกมาเพี้ยง | | ลูกไม้กลางไพร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๒๐ หาไม่จะฆ่าให้ | | วายปราณ
|
| เกรงจะล่วงโองการ | | ท่านใช้
|
| กล่าวเสร็จจึ่งสามทหหาร | | เหาะกลับ มาแฮ
|
| ทูลพระนรายน์ไท้ | | ท่านซร้องสรเสริญ ฯ
|
| | |
|