จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์ตั้งพิธีชุบกายให้เป็นเพชร หนุมานสะกดพานางมณโฑมาเย้าหยอกจนเสียพิธี
แผ่นที่ ๓๕๗ – พระราชนิพนธ์
|
๒๔๙๓ ทศภักตรทราบศึกแพ้ | | แต่สา รันเฮย
|
เสียสหายนัดดา | | เด็ดร้าง
|
ตรลึงรฤกอา | | ไลยร่ำ รักแฮ
|
หาเลศมลายล้าง | | เหล่าเสี้ยนศึกไฉน ฯ
|
|
|
๒๔๙๔ ไพรีมีฤทธิด้วย | | สาตรา
|
เอาเวทต่อเดชา | | จึ่งได้
|
คิดพลางสั่งเปาวนา | | สูรสฤษดิ การแฮ
|
ขุนราพทราบสั่งไท้ | | รับถ้อยเกณฑ์พล ฯ
|
|
|
๒๔๙๕ พาไปบรรพตแก้ว | | นิลกาฬ
|
ขุดอุมงค์โอฬาร | | ฤกกว้าง
|
ครบสิ่งสักการพาน | | ผกาธูป เทียนแฮ
|
ราชวัดฉัตรธงสล้าง | | เสรจทั้งกุมภ์สลิล ฯ
|
|
|
๒๔๗๖ ทศเศียรเสดจสู่ห้อง | | สนานองค์ สอาดเอย
|
โขมพัตรภูษาทรง | | สภักแผ้ว
|
สอดประคำทรำวง | | เวียดห่อ ชฎาแฮ
|
สถิตยรถเร่งพลแคล้ว | | รีบร้นดลคอย ฯ
|
|
|
๒๔๙๗ ลงรถดำหรัสให้ | | หาผา แผ่นเฮย
|
คอยปิดปากมรรคา | | มิดเม้น
|
จดเวรจึ่งค่อยมา | | เผยแผ่น ผานอ
|
สั่งสรรพสู่ที่เร้น | | ราพป้องปิดทาง ฯ
|
|
|
๒๔๙๘ ท้าวราวนร่ายเวทกรึ้ง | | กรึงไศล
|
แล้วเสดจสถิตยใน | | แท่นแก้ว
|
รฦกคุณพระครรไล | | หงษมนัส การแฮ
|
ขัดสมาธิ์ร่ายมนต์แกล้ว | | ห่อนได้ไหวติง ฯ
|
|
|
๒๔๙๙ ปางนเรนทร์ราเมศเกล้า | | โลกา
|
ออกหมู่มุขมาตยา | | ยอบเฝ้า
|
พระฟังฝ่ายปัจจา | | มิตรไป่ มาเฮย
|
หลากจิตรเหนผิดเค้า | | เบิกถ้อยถามโหร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕๘ – พระราชนิพนธ์
|
๒๕๐๐ เวศสุญาณหยั่งจิตรแจ้ง | | จึ่งทูล ฉลองแฮ
|
เหตุว่าราพนาสูร | | สุดรู้
|
เสียมิตรหมู่ประยูร | | ญาติมาก มายนา
|
ตนจะออกต่อสู้ | | สทกท้อศรทรง ฯ
|
|
|
๒๕๐๑ จึ่งลงไปต่อตั้ง | | อาหุดี
|
ชื่ออุมงค์พิธี | | ฤทธิล้ำ
|
อยู่ยังเฃตรคิรี | | กลางเกาะ กรุงแฮ
|
อดโกรธโภชน์แลน้ำ | | นับถ้วนสับดวาร ฯ
|
|
|
๒๕๐๒ กายจัดเปนเพชรต้าน | | ต่อวรา วุธเฮย
|
ไป่รคายมังษา | | ไป่ม้วย
|
ชี้ใครไป่ทานอา | | นุภาพวอด วายแฮ
|
ชุบไพร่ให้ทนด้วย | | เดชได้ดังประสงค์ ฯ
|
|
|
๒๕๐๓ ทรงทราบจึ่งสังให้ | | สามทหาร
|
คือสุครีพหณุมาน | | มหิทธิ์ห้าว
|
นิลนนณรงค์ชาญ | | ไปช่วย กันแฮ
|
ล้างกิจพิธีท้าว | | แทตยให้คลายขลัง ฯ
|
|
|
๒๕๐๔ สามกระบี่นบบาทไท้ | | ถอยมา พ้นแฮ
|
เหาะลุนิลกาฬา | | เหลือบพ้อง
|
พลมารมั่วพสุธา | | ร่ายเวท บังแฮ
|
เมิลมุ่งหาปากห้อง | | ห่อนรู้รอยทาง ฯ
|
|
|
๒๕๐๕ ช้านานพานพบต้น | | มรรคา
|
ง้างงัดคัดแผ่นผา | | ปลุกปล้ำ
|
ไปเขยื้อนสุดปัญญา | | วายุบุตร
|
เหาะกลับพลับพลาซ้ำ | | สอบถ้อยถามโหร ฯ
|
|
|
๒๕๐๖ ขุนยักษแนะแยบให้ | | หาวา รีเฮย
|
สระบาทสัตรีมา | | รดล้าง
|
ฤทธิเวทผูกแผ่นผา | | เผยจัก ออกพ่อ
|
ทราบเล่ห์ลอยลมคว้าง | | กลับเข้าลงกา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕๙ – พระราชนิพนธ์
|
๒๕๐๗ บังตนดลห้องอยู่ | | เบญกาย
|
ปลอบประโลมโฉมฉาย | | แนบข้าง
|
ความลับเล่าสู่สาย | | สมรทราบ เสร็จเฮย
|
ขันคั่งสลิลล้าง | | บาทให้ภรรดา ฯ
|
|
|
๒๕๐๘ อาไลยลานิ่มน้อง | | นวลอนงค์
|
เหาะกลับถึงอุมงค์ | | มุ่งล้าง
|
จึ่งเทอุทกลง | | ตรงแผ่น ผาเฮย
|
มนต์เสื่อมสุครีพง้าง | | เปิดได้โดยใจ ฯ
|
|
|
๒๕๐๙ ลงไปประสบเจ้า | | ลงกา
|
หลับเนตรนั่งสมา | | ธิหมั้น
|
สามนายต่างแผลงอา | | นุภาพเผ่น โผนแฮ
|
หักฉัตรราชวัดกั้น | | เกลื่อนรื้อโทรมทลาย ฯ
|
|
|
๒๕๑๐ แล้วไปทุบถีบหม้อ | | ชลธาร ทิพยเฮย
|
เดาะเตะเครื่องสักการ | | กลาดล้ม
|
สุครีพถีบขุนมาร | | เซซวด
|
วายุบุตรฉุดเกษก้ม | | โขกเกล้าอสุรี ฯ
|
|
|
๒๕๑๑ นิลนนทยอบาทขึ้น | | ตีตบ
|
ทศภักตร์เผยอเนตรพบ | | เพ่งยั้ง
|
หยุดโกรธหลับตานบ | | นอบบ่น มนต์แฮ
|
เดชะพระเวทกั้ง | | บ่ได้เจ็บกาย ฯ
|
|
|
๒๕๑๒ สามนายย้ายเล่ห์แกล้ง | | หลายกล
|
ท้าวยักษไป่หยุดมนต์ | | สมาธิหมั้น
|
ต่างเหนื่อยต่างจินต์จน | | จักคิดไฉนนา
|
โอรสมารุดซั้นนเข้าข้าง | | กล่าวถ้อยปฤกษา
|
|
|
๒๕๑๓ ธรรมดาไตรโลกยแล้ว | | โลกีย์
|
รักกับโกรธย่อมมี | | แกล่ใกล้
|
มณโฑเทพเทพี | | ทศภักตร์ สวาศนา
|
พาสู่สัพยอกให้ | | โกรธฟุ้งคงเฟือน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖๐ – พระราชนิพนธ์
|
๒๕๑๔ พงษภาณุมาศได้ | | สดับสาร
|
เหนชอบเช่นหณุมาน | | กล่าวอ้าง
|
ลูกลมล่องลมทยาน | | ยังนิเวศน์
|
สะกดยักษลักเข้าข้าง | | แท่นแก้วมณโฑ ฯ
|
|
|
๒๕๑๕ ยลนางหลับสนิทอุ้ม | | องค์อร
|
เถาถีบทางอัมพร | | ผาดฟ้า
|
ถึงที่ยี่สิบกร | | กอบตรบะ กิจแฮ
|
วางอนุชเทียบหน้า | | ปลุกเปลื้องมนต์สดม ฯ
|
|
|
๒๕๑๖ ร้องตวาดเหวยท้าวยี่ | | สิบมือ
|
นางนี่เมียใครหือ | | ใคร่แจ้ง
|
มัวหลับสับเงาปรือ | | จะป่น เปิงแฮ
|
ฉวยชักผ้าห่มแกล้ง | | หยอกเย้ยหยาบหยาม ฯ
|
|
|
๒๕๑๗ มณโฑร้องกรีดคว้า | | กอดผัว
|
จอมราพรู้ศึกตัว | | หวาดสดุ้ง
|
เผยเนตรพบลิงพัว | | พันหยอก เมียแฮ
|
เหลืออดพิโรธฟุ้ง | | โลดขึ้นยืนยัน ฯ
|
|
|
๒๕๑๘ ฉวยชักคันฉัตรต้อน | | ตีสวา
|
สามต่อฤทธิอสุรา | | ร่ำล้อ
|
รบพลางผัดกันมา | | ยื้อหยอก นางแฮ
|
ท้าวราพเหลือรับท้อ | | จิตรยั้งยืนตลึง ฯ
|
|
|
๒๕๑๙ ลูกลมหลอนหลอกเย้ย | | ยิ้มหยัน
|
ฉะมั่นขันตีขัน | | แตกเปรี้ยง
|
เมียตัวสิตาชัน | | ฉุนโกรธ ฉิวแฮ
|
เมียท่านฉกมาเพี้ยง | | ลูกไม้กลางไพร ฯ
|
|
|
๒๕๒๐ หาไม่จะฆ่าให้ | | วายปราณ
|
เกรงจะล่วงโองการ | | ท่านใช้
|
กล่าวเสร็จจึ่งสามทหหาร | | เหาะกลับ มาแฮ
|
ทูลพระนรายน์ไท้ | | ท่านซร้องสรเสริญ ฯ
|
| | |
|