จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
อินทรชิตเสียพิธีชุบศรนาคบาศเพราะชามพูวราชแปลงเป็นหมีมาทำลายพิธี
แผ่นที่ ๒๘๑ – ขุนวิสุทธากร
|
๑๙๖๑ ปางพระพิศณุเจ้า | | จอมตรี โลกย์ฤๅ
|
เสดจออกสุระเสนี | | นอบเฝ้า
|
ตรัสถามพิเภกปรี | | ชาเชี่ยว โหรเฮย
|
อินทรชิตบเต้า | | ต่อด้วยกลใด ฯ
|
|
|
๑๙๖๒ พิเภกทูลเหตุไท้ | | จักกรี
|
อินทรชิตทำพิธี | | ลอยส้อน
|
อยู่อากาศคีรี | | ชุบนาค บาศแฮ
|
พี่พฤกษโรทันติ์ต้อน | | อุรดพร้อมเพรียงประชุม ฯ
|
|
|
๑๙๖๓ นาคหลายคายพิศม์ให้ | | ครไชย ราพแฮ
|
พอจวบสามวันใน | | บัดนี้
|
หากครบเจ็ดวันไสย | | สาตรเสร็จ กิจนา
|
เดชจะยงยิ่งกี้ | | ปราบฟ้าดินสยอง ฯ
|
|
|
๑๙๖๔ พระจึ่งถามกิจล้าง | | พิธี มานา
|
พิเภกทูลมูลดคี | | เหตุซั้น
|
บังคับเฉภาะเปนหมี | | ขจัดพฤก ษาแฮ
|
นามว่าโรทันติ์นั้น | | แหลกแล้วมลายกรรม ฯ
|
|
|
๑๙๖๕ จึ่งชามภูวราชน้อม | | อาษา
|
จะตัดทลายวิทยา | | ราพล้าง
|
พระประสิทธิพรพา | | นเรศรับ พจน์เฮย
|
แสดงฤทธิระเห็จคว้าง | | เค็จกะดาวพะโยมหน ฯ
|
|
|
๑๙๖๖ ลุอากาศบรรพตแล้ว | | ลอยลง นิมิตรเฮย
|
เปนรูปอัศยาอง | | อาจซั้น
|
แสดงเดชสนั่นดง | | ผังเผ่น ทยานแฮ
|
กัดพฤกษโรทันติ์สบั้น | | พินาศด้วยฤทธิรอน ฯ
|
|
|
๑๙๖๗ เสียงสนั่นฝูงนาคเลื้อย | | หลีกหนี
|
อินทรชิตพิโรธหมี | | ไล่ล้าง
|
อัศยากลับอินทรีย์ | | เปนกระ บินทรเฮย
|
ปราบหัดถ์ชี้ภักตร์อ้าง | | อวดเย้ยเลยครไลย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๘๒ – ขุนวิสุทธากร
|
๑๙๖๘ กลับถึงทูลกฤษณเจ้า | | จอมบินทร
|
พระสดับดุจวาริน | | ทิพยไล้
|
ตรัสบอกขุนกระบิน | | ทรราช
|
กลับสู่คฤหาศน์ไท้ | | ที่ท้าวผธมเกษม ฯ
|
|
|
๑๙๖๙ ปางปิยเรศเจ้า | | จอมลง กาเฮย
|
เสียกิจพิธีทรง | | พิโรจเร้า
|
สั่งอมาตย์กลับทูลองค์ | | บิตุเรศ เสร็จแฮ
|
จึ่งเคลื่อนพลระเห็จเต้า | | ไป่ได้คืนนคร ฯ
|
|
|
๑๙๗๐ ลุสมรภูมอยุดยั้ง | | พยุหทัพ สงบแฮ
|
โดยครุฑนามตำหรับ | | เก่าตั้ง
|
วิรุญมุขคำนับ | | ทูลเหตุ ปวงเฮย
|
ตราบที่ตนมารั้ง | | ขัดต้านทัพอรินทร์ ฯ
|
|
|
๑๙๗๑ บัดอินทรชิตแจ้ง | | เหตุพลัน
|
ว่าราพมังกรกรรฐ์ | | มอดแล้ว
|
แสนโศกเจ็บจาบัลย์ | | หวนพิโรธ นักนา
|
ไหนมนุษย์จักแคล้ว | | คลาศพ้นมือเรา ฯ
|
|
|
๑๙๗๒ ปางองค์ภูวนารถเจ้า | | จักกฤษณ
|
ออกหมู่มาตยาสถิตย | | แท่นแก้ว
|
เสียงอุโฆษครรชิต | | ถามพิ เภกนา
|
ทราบว่าอินทรชิตแกล้ว | | ออกล้าราวี ฯ
|
|
|
๑๙๗๓ พระจึงเอยวรพจน์พร้อง | | อนุชา พ่อเอย
|
จงยกพยุหปราบพา | | ละราพร้าย
|
สุครีพรีบจัดวา | | นรพวก พหลเฮย
|
จงครบกระบวนเรวผ้าย | | เพื่อล้างเศิกแสลง ฯ
|
|
|
๑๙๗๔ สุครีพกรานกราบแล้ว | | ลีลา
|
จัดหมู่เบญจะมาตยา | | รวดเร้า
|
หกสิบสมุทสวา | | เรืองเดช เสร็จแฮ
|
คอยพระจอมพยุหเจ้า | | อนุชไท้ถนิมกาฬ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๘๓ – ขุนวิสุทธากร
|
๑๙๗๕ พระลักาณวรนารถน้อง | | จักรกฤษณ
|
ครั้งเสร็จทรงเครื่องพิจิตร | | แจ่มจ้า
|
ลุฤกษเลื่อนทัพประชิต | | ยังที่ รบแฮ
|
ตั้งกระบวนสุบรรณกล้า | | ปีกป้องปิดโพยม ฯ
|
|
|
๑๙๗๖ พิเภกทูลไท้อย่า | | ประมาท องค์นา
|
อินทรชิตเทิดเทพสารท | | เดชกล้า
|
พระตอบว่าอย่าหวาด | | วิตก เลยเฮย
|
หากราพยกประยูรร้า | | รบข้อยจักผลาย ฯ
|
|
|
๑๙๗๗ อินทรชิตยลทัพน้อง | | รามา ธิราชเฮย
|
ให้เลื่อนรถอสุรา | | รีบเข้า
|
เตือนต้อนอสุรโยธา | | โรมรุก กระบี่นา
|
ส่ำสวารวดเร้า | | เร่งล้างมารประไลย ฯ
|
|
|
๑๙๗๘ ขุนยักษพลราพรี้ | | พลตาย แตกฤๅ
|
พิโรธเพียงเพลิงพราย | | ตวาดร้อง
|
ทรงศรพาดสายหมาย | | ตัดหมู่ อรีเฮย
|
แผลงสนั่นครั่นครืนต้อน | | กรบี่ม้วยมูลมอง ฯ
|
|
|
๑๙๗๙ พระอนุชาธิราชเจ้า | | แผลงศิลป์ ไชยเฮย
|
ต้องอสูรผลพฤนธุ์ | | แหลกสะตื้น
|
ล้างศรอสูรอินทร | | ชิตแหลก ลาญแฮ
|
ทั้งชุบพานรฟื้น | | ตื่นเต้นเผ่นทยาน ฯ
|
|
|
๑๙๘๐ ทั้งองค์อินทรชิตต้อง | | ศรทรง พระแฮ
|
เจ็บปวดปิ้มจะปลง | | ชีพร้าง
|
พลางร่ายวิทยเดชยง | | เจ็ดคาบ ครบนา
|
ลูบทั่วสรรพางค์ล้าง | | พิศม์ร้อนศรสูญ ฯ
|
|
|
๑๙๘๑ เรียกวิรุญมุขเจ้า | | จงรอญ แทนเอย
|
ลุงจะปลุกฤทธิศร | | บ่ช้า
|
สั่งเสร็จประนมกร | | บนรถ ทรงแฮ
|
ปลุกฤทธินาคบาศกล้า | | กลั่นด้วยมนต์พรหม ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๘๔ – ขุนวิสุทธากร
|
๑๙๘๒ วิรุญมุขขับม้า | | รบพา นรเฮย
|
พลอัศวโยธา | | แหลกม้วย
|
พิโรธร่ายมนตร | | เดชยิ่ง ใหญ่เฮย
|
บังสกนธ์ผจญด้วย | | หอกสู้ส่ำสวา ฯ
|
|
|
๑๙๘๓ พานรแตกตื่นเต้น | | ตายตน กลาดแฮ
|
นายหมู่ทุกหมวดยล | | บ่แจ้ง
|
กรูเกรียววิ่งเวียนวน | | คอยมุ่ง จับแฮ
|
แลบ่บงยักษแกล้ง | | เลี่ยงเลี้ยวเลือนหาย ฯ
|
|
|
๑๙๘๔ พระลักษณเหนเหตุนั้น | | ดาลฉงน
|
ถามพิเภกนำยุบล | | แดไท้
|
วิรุญมุขบังสกนธ์ | | มาต่อ ยุทธแฮ
|
เชิญพระแผลงศรให้ | | ข่ายคล้องรึงอสูร ฯ
|
|
|
๑๙๘๕ พระแผลงพลายวาตคว้าง | | ฉวัดเฉวียน
|
ต้องอัศดรบั่นเศียร | | ขาดทิ้ง
|
กลับเปนข่ายเพชรเวียน | | วิ่งรอบ รัตนา
|
มัควิรุญมุขกลิ้ง | | เกลือกเกล้ากลางดิน ฯ
|
|
|
๑๙๘๖ วายุบุตรบงข่ายต้อง | | วิรุญ มุขแฮ
|
โผนจับสู่อนุชขุน | | ขี่เกล้า
|
พระซักทราบเสร็จมุล | | เหตุตรัส สั่งเฮย
|
จงผูกสวมคาเข้า | | เฆี่ยนแล้วปล่อยไป ฯ
|
|
|
๑๙๘๗ สุครีพรับสั่งแล้ว | | เรียกหา
|
หมู่ราชมันสวา | | พรั่งพร้อม
|
จูงยักษปักหลักคา | | ผูกบาท เอวเอย
|
บัดเฆี่ยนศักหน้าย้อม | | หมึกซ้ำสับประจาน ฯ
|
|
|
๑๙๘๘ เฆี่ยนเสร็จส่ำกรยี่แก้ | | คุมยักษ์ ตระเวนแฮ
|
ฆ้องกระแตนำชัก | | เชือกคล้อง
|
ถึงน่าทัพอริผลัก | | มารผละ ปล่อยนา
|
พานะระเหิมโห่ก้อง | | เกริกเย้าเย้ยหยัน ฯ
|
| | |
|