โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๖๙

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 13:52, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามแผลงศรล้างมังกรกัณฐ์ ถูกมังกรกัณฐ์ตาย

แผ่นที่ ๒๗๓ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์

๑๙๐๕ หริวงษทรงจักรเจ้าจอมกระบินทร์ ราชเอย
ปางตัดผธมถวิลสวาศไม้
ตริการจะราญอรินรอนโคตร มารแฮ
จวบปัจฉิมยามใกล้รุ่งเรื้องสุริยัน ฯ
๑๙๐๖ จรจรัญจากอาศน์แก้วสู่สรง สนานเฮย
เสรจจับแสงศิลป์ทรงยาตรเยื้อง
เถลองราชอาศนอลงกฎกอง กาญจน์แฮ
พร้อมกระบี่ประหนดเบื้องบาทล้อมแลไสว ฯ
๑๙๐๗ ทันใดยินศับทก้องพสุธาร
ผินภักตรเผยโองการตรัสพร้อง
ดูราพระพิศุญาณคือราพ ใดฤๅ
คุมพยุหสู่ถิ่นท้องที่ร้าราญผจญ ฯ
๑๙๐๘ พระยาพิเภกเยื้อนทูลไท ท่านเอย
อสูรซึ่งยกพลไกรออกร้า
คือมังกรกรรฐดไนยขุนแทตย ฃรแฮ
ศรสิทธิฤทธิกาจกล้าสถิตยด้าวโรมคัล ฯ
๑๙๐๙ ข้าบาทพินิจถ้วนทวยหาร พระเฮย
เหนบมีผู้พานเพื่อนได้
ผิวะแพ้แก่ขุนมารขายบท บงษุ์นา
ขอปิ่นภูวนารถไท้เสดจเข้ารณรงค ฯ
๑๙๑๐ นฤบาลสดับถ้อยทูลคดี ท่านนา
เยื้อนตรัสแด่ลูกรวีเดชล้ำ
เรวรัดจัดโยธีทุกหมวด กองเวย
เยี่ยงพยุหใหญ่ค้ำเศิกกี้ก่อนสมัย ฯ
๑๙๙๑ น้องพระยากากาจก้มเกษบัง คมแฮ
รับสั่งพระทรงสังข์ใส่เกล้า
มาจัดนิกรประดังดาดาษ
นายไพร่ใหญ่น้อยเข้าเรียบไว้ในกระบวน ฯ
             

แผ่นที่ ๒๗๔ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์

๑๙๑๒ พร้อมพระยาพานเรศรทั้งหกองค์
อีกอษฎาทศมงกุฎถ้วน
เก้านายเตียวเพชรพงษมารหนึ่ง นายนา
เจดสิบเจดสมุทล้วนกระบี่แกล้วการณรงค์ ฯ
๑๙๑๓ โทไทธิเบศรเจ้าจอมกระบิน
สนานวิเลปนวารินลูบไล้
อาภรณ์พิจิตรจินดาประดับ องค์เอย
ทรงพระแสงเสรจไท้ธเรศเยื้องบทจร ฯ
๑๙๑๔ มาทรงไชยรถท้าวโกสีย์
เนืองแน่นพหลโยธีกราบเกล้า
จึ่งนายเทพสารถีขับอัศ ดรแฮ
งามเลิบันเจอดเจ้าราพฟ้าเสดจจร ฯ
๑๙๑๕ คลายพหลพยุหคล้อยเฃตรพลับ พลาเฮย
แลนิกรล่วงลับป่ากว้าง
ธงฉัตรพัดโบกรยับบังแทรก สลอนนา
งามเรบียบแถวสล้างเพ่งเพี้ยงพิศวง ฯ
๑๙๑๖ พลากรกระบี่เหี้ยนทุกกอง
ล้วนสมรรถล่ำลำพองหื่นห้าว
กระหึ่มโห่หาญคะนองเสียงสนั่น
เพียงโลกยชำแรกร้าวแหลกด้วยพลกระบิน ฯ
๑๙๑๗ คลาพหลดลถิ่นท้องสนามยุทธ
จึ่งพระผู้ทรงภุชอาศนไท้
ยลพลอสุรสุดสายเนตร แลฤๅ
พลางพระบรรหารให้หยุดยั้งทัพหลวง ฯ
๑๙๑๘ จึ่งจอมอสุรเรศเจ้าโรมคัล
แปรเนตรสบพลขันธ์ปิ่นหล้า
คับคั่งเฃตรไพรวันธุลีเฟื่อง ฟุ้งแฮ
พลางขับพลรับหน้าเศิกไว้โดยกระบวน ฯ
             

แผ่นที่ ๒๗๕ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์

๑๙๑๙ บัดเผยพจนาทร้องประกาศถาม
เหวยมนุษยเหล่าลวนลามอวดกล้า
ทนงจิตรบคิดขามฤทธิราพ แลฤๅ
ชีพจักแหลกฤๅช้าทั่วทั้งทวยหาญ ฯ
๑๙๒๐ ยินยักษจอมจักรเอื้อนโองการ ตอบแฮ
เองอย่าอวดองค์หาญเหิ่บแกล้ว
ขุนขรออกรอญราญยังรอด คืนฤๅ
ฤทธิเช่นเองจักแคล้วคลาศม้วยอย่าหมาย ฯ
๑๙๒๑ สดับสารแสบโสตรเพี้ยงอสุนี ฟาดฤๅ
สองเนตรปานอัคคีจุดจ้า
ตบหัดถ์รัดโยธีทวยแทตย ปวงแฮ
เร่งรุกเร่งราญร้าพิฆาฏพ้องพานร ฯ
๑๙๒๒ พลมารทยานต่อด้วยพลสวา
พลกระบี่ต่างสามรรถต้าน
พลมารพุ่งสรรพาวุธแข่ง คมแฮ
กระบี่รับกลับตอบสท้านทั่วฟ้าแดนดิน ฯ
๑๙๒๓ ยักษฟันลิงปัดป้องสาตรา
โถบถีบแทงอสุรามอดม้วย
กระบี่บเปลืองตาแต่สัก ตนเอย
มายับตายนับถ้วนโกฏล้านเหลือหลาย ฯ
๑๙๒๔ จอมยักษยลยักษแพ้ลิงไพร
ดาลพิโรธคือไฟรุ่มเร้า
แกว่งจักรเลิศฤทธิไกรขว้างลิ่ว ลอยแฮ
ปลิวพัดตัดเกษเกล้ากระบี่ม้วยมรณา ฯ
๑๙๒๕ ยลยักษขว้างจักรต้องคำแหง ทหารเฮย
พระจับพลายวาตแผลงล่องฟ้า
จักรมารบ่ทานแรงศรเลอียด ลงเอย
ซ้ำพิฆาฏมารหมู่หน้ากระบี่ฟื้นคืนคง ฯ
             

แผ่นที่ ๒๗๖ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์

๑๙๒๖ จึ่งจอมอสุเรศได้ทัศนา
ท้าวเหนี่ยวศรศักดาพุ่งคว้าง
จรดเกราะพระจักราขาดเลื่อน หลุดแฮ
กระทั่งพระมังษะข้างอุรยั้งหยุดถอย ฯ
๑๙๒๗ พระถวิลว่ายักษนี้ฤทธิ์มหันต์
ชาญเชี่ยวเชิงศรขยันยิ่งล้ำ
ตริพลางจับพาลจันทร์น้าวเหนี่ยว แผลงแฮ
ถูกรถยักษหักห้ำหั่นสิ้นพลมาร ฯ
๑๙๒๘ สิ้นรถหมดพยุหทั้งสาตรา สิ้นเอย
สุดคิดเกรงฤทธาท่านไท้
อสุรินทร์ร่ายวิทยาระเห็จ เหาะแฮ
แผงเมฆอ่านมนต์ให้เศิกเสี้ยนพิศวง ฯ
๑๙๒๙ อุบัติรูปอสุรเกลื่อนห้องเวหล
โปรยถ่านเพลิงเพียงฝนตกต้อง
นฤบาลบัดยลกลยักษเลศ หลายแฮ
หลากหฤทัยท่านพร้องเพรียกให้โหรแถลง ฯ
๑๙๓๐ พิศุญาณสดับท้าวพลันทูน
เพราะเหตุเวทนตอสูรเสกแส้ง
จักรกฤษณ์เพ่งพิศพูลฉงนจิตร ท่านนา
ไฉนจักประจักษ์แจ้งรูปแท้ไหนเทียม ฯ
๑๙๓๑ ขุนโหรแถลงให้สั่งศิลป์ทรง ไปนา
พระจับพรหมมาศทะนงเหนี่ยวน้าว
แม้อสูรอยู่ใดจงบอนบั่น เศียรนา
เสรจส่งศิลป์ฤทธิห้าวพุ่งขึ้นเวหล ฯ
๑๙๓๒ ศิลป์ทรงตรงตัดเกล้ามังกร กรรฐเอย
ขาดกระเด็นเมือมรณ์ชีพร้าง
รูปฤทธิเกลื่อนอำพรพลันเหือด หายแฮ
เสรจพระปราบราพมล้างเศิกแล้วคืนสฐาน ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว