จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
กุมภกรรณออกรบกับพระราม ถูกพระรามฆ่าตาย
แผ่นที่ ๒๕๓ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ
|
|
| ๑๗๖๕ กุมภกรรฐมันลุด้าว | | โดยพลัน
|
| รุดรีบขึ้นโรงคัล | | เคี่ยมเฝ้า
|
| ทศเศียรแปลกจิตรทัน | | ใดท่าน ถามแฮ
|
| ยังบเสรจพิธีเจ้า | | จู่ลี้มาไย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๖๖ จำใจจำแจ้งเรื่อง | | ราวความ
|
| ที่ธได้พยายาม | | กิจก้ำ
|
| กึ่งเสรจหณุมานตาม | | ผลาญพิ ธีแฮ
|
| เจบจิตรคิดชอกช้ำ | | เพราะน้องเราเอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๖๗ เพลงมันเปนไส้ศึก | | สรรค์ยุบล บอกนา
|
| สุดฤทธิสุดคิดมนต์ | | เศกสู้
|
| ทศภักตร์ชักชี้กล | | การตัด แรงนา
|
| ฆ่าพิเภกเสียผู้ | | หนึ่งแล้วเสรจณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๖๘ องคมหาอุปราชได้ | | สดับคำ
|
| พระเชษฐกลับเกิดกำ | | เริบแกล้ว
|
| คืนมานะคิดสำ | | คัญมั่น ชนะนา
|
| ลาบาทธราชแล้ว | | สั่งให้เตรียมพผล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๖๙ สยัณห์ย่ำค่ำฆ้อง | | คอยตี
|
| กุมภกรรฐ์เสดจลี | | ลาศเข้า
|
| ที่ผธมหฤไทยทวี | | วิตก
|
| คิดแต่แก้เค้นเช้า | | ตรู่แล้วลืมผธม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๗๐ สมจิตรคิดจะได้ | | รณรงค์
|
| เสดจสู่ที่สรง | | โสรดแล้ว
|
| ประดับเครื่องต้นทรง | | เสรจสรรพ
|
| ขึ้นรถสุรการแก้ว | | พรั่งพร้อมพลมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๗๑ ออกทวารนัคเรศเข้า | | แดนอรัญ
|
| ลางเกิดมหัศจรรย์ | | หลากล้น
|
| ช้างม้าตื่นเต้นบัน | | ดาลหาก เปนแฮ
|
| กงและกำรถต้น | | เงียบสิ้นสเทื้อนเสียง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๕๔ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ
|
|
| ๑๗๗๒ สำเนียงผีภูตทั้ง | | โขมดไพร
|
| กาว่อนถาบธงไชย | | ร่อนแร้ง
|
| กุมภกรรฐ์ประหลาดใจ | | จำเร่ง พลนา
|
| อยุดทัพคอยต่อแย้ง | | แทบเงื้อมเนินผา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๗๓ ในราตรีล่วงแล้ว | | พระนรายน์
|
| ผธมแต่องค์เดียวดาย | | รักไร้
|
| รำพึงคะนึงสาย | | สุดสวาศ
|
| ลืมสนิทนิทร์จวบใกล้ | | รุ่งแจ้งแสงฉาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๗๔ กรายกรยุรยาตรเข้า | | ที่สรง
|
| เสรจสนานแลทรง | | เครื่องต้น
|
| จับศรสิทธ์ฦทธิรงค์ | | พรหมมาศ
|
| ออกพลับพลาสง่าล้น | | เพียงพร้อมโยธา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๗๕ หลังขวาน่าซ้ายพรั่ง | | บังคม
|
| พอสดับเสียงฃรม | | โห่ร้อง
|
| ตรัสถามพิเภกพรหม | | พงษยิ่ง ญาณนอ
|
| ทัพอสูรใดก้อง | | ป่าร้าวฉาวฉาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๗๖ ขุนมารชาญเลขล้ำ | | เลอปราช
|
| ทูลว่าองค์อุปราช | | ภาคนี้
|
| ลักษณ์จันทร์ฆาฏชตาขาด | | ถึงที่ มรณ์แฮ
|
| ชอบเสดจโดยโชคชี้ | | จักได้ไชยเฉลิม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๗๗ พระทรงศรทราบแล้ว | | ดำหรัส
|
| ให้สุครีพรีบจัด | | พยู่หตั้ง
|
| อินทรียชื่อสามารถ | | เสมอครุฑ ทรงแฮ
|
| นิลราชเปนเศียรทั้ง | | ปากห้สปิงคลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๗๘ สองตานิลเอกเข้า | | นิลขันธ์ คู่เฮย
|
| ตีนจัดนิลปาสัน | | ฝ่ายซ้าย
|
| ขวานิลปานัน | | หงอนหณุ มารแฮ
|
| กระบี่นิลนนท์ย้าย | | อยู่เบื้องขบวนหาง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๕๕ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ
|
|
| ๑๗๗๙ กลางกายเปนที่เจ้า | | จอมวา นรเฮย
|
| องคตเปนปีกขวา | | เรียกรู้
|
| เกสรทมาลา | | เปนปีก ซ้ายแฮ
|
| กระบี่ชมพูผู้ | | ใหญ่ให้เปนตอ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๘๐ ฃอคัดจัดเลบให้ | | จังเกียง
|
| เตียวเพชรนายไพร่เรียง | | เรียบซ้อน
|
| เปนฃนสกุณเสียง | | เอิกเกริก
|
| คอยเสดจพระจักต้อน | | ทัพไท้บทจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๘๑ พระสี่กรเสดจเข้า | | ที่สอาง องค์เอย
|
| ทรงเครื่องขัติยวรางค์ | | รุ่งฟ้า
|
| ขัดขรรค์เพชร์รัตนพลาง | | ทรงจับ ศรแฮ
|
| ทรงรถเร่งพลกล้า | | รีบเข้าไพรสณฑ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๘๒ ดลงยังสนามรบยั้ง | | อยุดพลา กรเฮย
|
| องค์อุปราชลงกา | | ประสบแล้ว
|
| สั่งให้ยกโยธา | | โจมทัพ มนุศย์นอ
|
| นนทกาลสูรแกล้ว | | กลอกหน้านำตี ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๘๓ อสุรีตีหักหั้ม | | พลลิง
|
| ต่างแย่งแทงฟันยิง | | กัดกลุ้ม
|
| ต่างตายก่ายกันชิง | | ไชยยักษ ยับแฮ
|
| วายุบุตรฉุดศพถุ้ม | | รถท้าไปพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๘๔ กุมภกรรฐ์ดาลเดือดถ้อย | | วรนร
|
| ตวาดตอบพลางจับศร | | ศักดิ์กล้า
|
| แผลงไปเกิดไฟฟอน | | เผาพวก ลิงแฮ
|
| พระจักกฤษณ์คิดร้า | | รบด้วยพาลจันทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๘๕ ทันใดฝนห่าแก้ว | | ตกลง
|
| เพลิงดับกลับปลดปลง | | แทตย์ร้อง
|
| กุมภกรรฐ์จับจำนง | | ศรสิทธิ แผลงแฮ
|
| เปนวราวุธต้อง | | กบี่ล้มเลยวาย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๕๖ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ
|
|
| ๑๗๘๖ พระนรายน์แผลงด้วยอัค | | นีวาด
|
| ล้างซึ่งศรอุปราช | | รถสิ้น
|
| บันดาทหารดาษ | | ดามอด ม้วยแฮ
|
| เหลือแต่องค์เดียวดิ้น | | โดดสู้กลางสนาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๘๗ พระรามพระลักษณ์ร้า | | เกลียวกลมกันแฮ
|
| สบท่าพระทรงพรหม | | มาศได้
|
| แผลงถูกยักษซานซม | | ล้มเหลือบ เหนแฮ
|
| เปนสี่กรกราบไว้ | | น้อมน้อมขอฃมา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๘๘ พระยายักษคิดท้อ | | รทดจิตร
|
| เชื่อผิดเสียชีพิตร | | โอดอ้อน
|
| วอนทูลว่าโทษผิด | | โปรดส่งสวรรค์นา
|
| พระว่าอย่าทุกขร้อน | | จิตรเจ้าเราตาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๘๙ ยามขุนมาได้รับ | | พรนรายน์
|
| เรียกพิเภกมาหมาย | | สั่งน้อง
|
| ข้าเจ้าอย่าดูดาย | | แต่ศุข ตนนอ
|
| จงจิตรคิดซื่อต้อง | | ต่อน้ำพระไทย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๙๐ สิ่งใดที่ผิดแล้ว | | ละเมิน เสียฮา
|
| ที่ชอบเปนธรรมเชิญ | | คิดเข้า
|
| อย่าคิดอิจฉาเขิน | | ขับเพื่อน ข้าเฮย
|
| หลายจิตรกอบแรงเจ้า | | ยิ่งผู้เดียวสนอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๙๑ ครองจิตรคิดแต่เอื้อ | | เอาภาร ดีเอย
|
| ไป่ประกอบราชการ | | เกียจคร้าน
|
| พระเจ้าอีกวงษวาร | | ภูมเกิด ตนแฮ
|
| คิดรักแต่ต่อต้าน | | แต่งให้ถาวร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๙๒ เสรจคำสอนสิ้นชีพ | | ไปสวรรค์
|
| พิเภกแสนโศกศัลย | | สุดให้
|
| พวยเทพเหิ่มหฤหรรษ์ | | โปรยทิพย มาลย์เอย
|
| เสรจปราบยักษสองไท้ | | กลับเข้าพลับพลา ฯ
|
| | |
|
