จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
กุมภกรรณอาสาทำพิธีทดน้ำ
แผ่นที่ ๒๔๕ - ขุนปฎิภาณพิจิตร
|
|
| ๑๗๐๙ ฝ่ายกองดอยเหตุด้อม | | ดอนดง
|
| เหนริปูปวงคง | | ชีพแล้ว
|
| เหลาพลพวกจตุรงค์ | | เฮฮึก เหิมแฮ
|
| ฃานโห่กระหึ่มแคล้ว | | เคลื่อนเข้าพลับพลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๑๐ สองต่างตัวสั่นเทิ้ม | | งกงัน
|
| หน้าซีดตกใจพลัน | | ดุ่มด้าว
|
| ดุจใครเดจเอาฃวัญ | | ออกจาก กายนา
|
| เรวรีบไปเฝ้าท้าว | | ธิราชไท้ทศศีร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๑๑ พลันถึงทูลแทตยเจ้า | | ลงกา
|
| ลิงมนุษยปวงโยธา | | ที่ม้วย
|
| กลับคืนรอดชีวา | | ยกทัพ กลับแฮ
|
| เหิมฮึกหาญโห่ด้วย | | เดชก้องกุลาหล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๑๒ ทศเศียรสดับสิ้น | | สารยักษ
|
| ประดุจสายอสนีจักร | | ฟาดต้อง
|
| ฉงนว่าพวกปรปักษ | | ไฉนรอด คืนแฮ
|
| ตรัสสั่งให้เชิญน้อง | | รีบขึ้นมาพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๑๓ มโหทรรับถ้อยรีบ | | จรจรัล
|
| ถึงนิเวศกุมภกรรฐ์ | | บ่อช้า
|
| กราบทูลว่าทรงธรรม์ | | ตรัสสั่ง ข้าเฮย
|
| เชิญเสด็จเฝ้าจอมหลา | | เพื่อแจ้งการณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๑๔ ด้วยสารันแจ้งว่า | | องค์อนุช รามเฮย
|
| ต้องสัตรียาวุธ | | วอดนั้น
|
| แก้โมกขศักดิหลุด | | คนชีพ ได้นา
|
| การด่วนควรรีบซั้น | | เสด็จเฝ้าฟังการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๑๕ กุมภกรรฐ์น้องท้าวยี่ | | สิบกร
|
| ฟังมโหทรถอน | | จิตรช้ำ
|
| ร้อนใจดั่งไฟฟอน | | เผาลวก ทรวงนา
|
| ฤๅดั่งศรสารทซ้ำ | | อกท้าวแสนทวี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๔๖ - ขุนปฎิภาณพิจิตร
|
|
| ๑๗๑๖ ขุนมาจากแท่นแก้ว | | ครรไล
|
| รีบสู่พระโรงไชย | | ห่อนช้า
|
| ถั่นถึงประณตไท | | ธิราชเชษ ฐาเฮย
|
| คอยสดับพจนผ่านฟ้า | | จักเอื้อนโอฐไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๑๗ ทศภักตร์บพิตรเจ้า | | ลงกา
|
| เหนพระอนุชมา | | หมอบเฝ้า
|
| จึ่งเอื้อนมธุรพา | | ทีตรัส
|
| ดูก่อนกุมภกรรฐ์เจ้า | | จักแก้กลไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๑๘ วันวานพอยกพ้อง | | พลไกร
|
| บอกพี่ว่ามีไชย | | รบร้า
|
| ศึกแหลกป่นบันไลย | | ลาญหมด
|
| มันกลับคืนชีพกล้า | | กลั่นห้าวเหิมทนง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๑๙ กุมภกรรฐ์ก้มเกล้ากราบ | | ทันที
|
| ทูลแก่ทศศีร | | เชษฐไท้
|
| อันหอกโมกขศักดิ์มี | | ฤทธิรด แรงแฮ
|
| เคยปราบอรินได้ | | ดุจน้ำใจถวิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๒๐ ถูกใครไป่รอดได้ | | ชีวัน คืนนา
|
| น้องนึกน่าอัศจรรย์ | | หลากแท้
|
| ชะรอยอ้ายพิเภกมัน | | บอกเหตุ เฃานา
|
| โอสถประกอบแก้ | | จึ่งฟื้นคืนชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๒๑ หาไม่ไหนมนุษย์นี้ | | จักคืน ชีพฤๅ
|
| คิดยิ่งคิดสุดขืน | | จิตรแค้น
|
| หนักอกพ่างเพียงปืน | | พิศมเสียด ทรวงนา
|
| เจบจิตรเจบใจแข้น | | ขัดอั้นตันทรวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๒๒ อันมนุษยอีกทั้งหมู่ | | วานร
|
| น้องจักฆ่าให้มรณ์ | | หมดนั้น
|
| ฃอลาพระทรงศร | | ไปร่าย เวทแฮ
|
| ตั้งกิจพิธีกั้น | | สกัดน้ำเหนือเสีย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๔๗ - ฃุนปฎิภาณพิจิตร
|
|
| ๑๗๒๓ ข้าศึกจักอดน้ำ | | จำตาย สิ้นเอย
|
| ด้วยเลห์กลอุบาย | | ดั่งนี้
|
| ไป่พักพวกพลกาย | | กอบยาก เหนื่อยนา
|
| ฃอแต่พระอย่าชี้ | | ช่องให้ใครยิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๒๔ อสุรินทรปิ่นราพเจ้า | | จอมมาร
|
| ฟังพระอนุชฃาน | | พจนพร้อง
|
| บันเทิงหฤไทยปาน | | อมรเสพย สวรรค์แฮ
|
| ปรับหัดถ์สำรวลก้อง | | สนั่นทั้งวังหลวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๒๕ สิบโอฐเรียกนั่งใกล้ | | ชมพลาง
|
| ยอหัดถ์ลูบปฤษฎางค์ | | กนิฐไท้
|
| จึ่งเอื้อนพจนทาง | | โถมเดช น้องเอย
|
| เออมิเสียทีได้ | | ดุจน้ำใจเดียว ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๒๖ พ่อพ่างหทเยศผู้ | | สวามิภักดิ์ พี่เฮย
|
| หาทั่วจบไกรจักร | | บ่ได้
|
| ทรงฤทธิมหิทธิศักดิ์ | | ใครเทียบ เสมอฤๅ
|
| ทั้งโลกยหากยกไว้ | | แต่เจ้าโลกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๒๗ คาบนี้แน่เสร็จเสี้ยน | | ศึกขจัด ฃจายเฮย
|
| ทวยราษฎร์จะโสมนัศ | | ทั่วหน้า
|
| จักเจริญศิริสวัสดิ์ | | ดุลศุข สราญแฮ
|
| ด้วยเดชอนุชผล้า | | เหล่าเสี้ยนเศิกไกษย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๒๘ ตรัสพลางเตือนว่าเจ้า | | ดวงใจ พี่เอย
|
| การด่วนควรพ่อไป | | เร่งเร้า
|
| อำนวยพระพรไชย | | เสริมส่ง ให้แฮ
|
| สบประสงค์ดังเจ้า | | คิดเกื้อขจัดบร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๒๙ กุมภกรรฐนบนิ้วนอบ | | วันทนา
|
| รับพระพรเชษฐา | | ใส่เกล้า
|
| คลานคล้อยถดถอยมา | | โดยด่วน
|
| จากพระโรงรีบเข้า | | สู่ห้องปรางมณี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๔๘ - ฃุนปฎิภาณพิจิตร
|
|
| ๑๗๓๐ ลดองค์เหนืออาศน์แล้ว | | ภูมี
|
| ตรัสเรียกคันธมาลี | | นั่งใกล้
|
| กับอีกสี่นารี | | รักร่วม จิตรนา
|
| พลางหยอกเย้ายวนให้ | | ยั่วยิ้มแย้มสรวล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๓๑ ตรัสยุบลบอกแก่ห้า | | นางพลัน
|
| พี่จักลาจอมฃวัญ | | เนตรแคล้ว
|
| ตังกิจพิธีกัน | | อุทกที่ โน้นนา
|
| ครบเจดราตรีแล้ว | | กลับยั้งยังสมร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๓๒ จงเกบดอกไม้ทุก | | เวลา
|
| ไป่ส่งแก่เชษฐา | | อย่าเว้น
|
| แม้ใครจะสงกา | | ถามอย่า แพร่งนอ
|
| เลดลอดจรดอดเร้น | | ซ่อนเมื้อจงดี ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๓๓ ตรัสพลางเสด็จเข้า | | ที่สรง สนานเอย
|
| เสร็จสอดเครื่องอลง | | กฎแพร้ว
|
| กรจับกระบององ | | อาจเหาะ รเห็จแฮ
|
| ถึงฝั่งคงคาแล้ว | | เพ่งพื้นภูมสฐาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๓๔ เหนต้นกร่างใหญ่ล้ำ | | พฤกษา
|
| ใบกิ่งบังสุริยา | | ร่มชื้อ
|
| มีแท่นแผ่นเศลา | | เลียนสะอาด
|
| ขึ้นนั่งหลับเนตรรื้อ | | ร่ำอ้างอ่านมนต์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๓๕ บัดเดี๋ยวกายเติบแม้น | | เสมอองค์ พรหมเอย
|
| อสุรย่างเยื้องลง | | สู่น้ำ
|
| ทอดกายอยู่ในคง | | คาสาธ ยายแฮ
|
| จมดิ่งจดดินล้ำ | | เท่ห์พ้นบนเหน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๗๓๖ น้ำท้นวนพลุ่งเท้อ | | ทวนไป มาเอย
|
| หนุนพลั่งดั่งซ่าไพร | | ป่วนคร้น
|
| ด้วยฤทธิพิธีไกร | | เกรียงเดช ราพนา
|
| ชลน่าพลับพลาตื้น | | ขอดแห้งเหนทราย ฯ
|
| | |
|