จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์เกี้ยวนางสีดา แลนางสีดาผูกศอหนุมานพบช่วยแก้ แล้วถวายแหวน
แผ่นที่ ๑๓๓ - พระยาศรีสิงหเทพ
|
|
| ๙๒๕ ลิงถึงสวนยักษแล้ว | | จำแลง ตนแฮ
|
| เปนกระบี่ไพรแฝง | | โศกไม้
|
| เหนนางหนึ่งกรรแสง | | นึกแน่ พระนางนา
|
| คอยคำสงบคนได้ | | ดอดเข้าทูลความ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๒๖ ทศภักตรแต่ลักได้ | | นางสี ดาเฮย
|
| มาอยู่ในสวนทวี | | เทวศเศร้า
|
| จวนจวบขวบฤๅมี | | ภานพบ ภักตร์นา
|
| รุมรอุอกเร้า | | ระกร้อนคนึงถึง ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๒๗ จำจักเชิญอนุชน้อง | | นวลสมร
|
| มาร่วมทิพยบรรจฐรณ์ | | แท่นแก้ว
|
| เศกเปนปิ่นบังอร | | อรรคเรศ แลนา
|
| ร่วมเสวตรฉัตรแผ้ว | | ผ่องน้ำใจเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๒๘ ตริเสร็จเสด็จออกเอื้อน | | โองการ
|
| สั่งพฤฒินางชาญ | | ช่วงใช้
|
| กูจักสู่อุทยาน | | ยามค่ำ นี้นา
|
| จงบอกเสนาให้ | | จักพร้อมพลพฤนทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๒๙ เถ้าแก่รับสั่งอ้าง | | โองการ
|
| บอกหมู่เสนามาร | | พรั่งพร้อม
|
| เสร็จสรงอุทกสนาน | | ทรงเครื่อง เสร็จนา
|
| เถลิงรถรัตนมารห้อม | | แห่ล้วนขบวนเดิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๓๐ ออกจากนิเวศน์เต้า | | ตามมรร คาเฮย
|
| ถึงประตูสวนขวัญ | | หยุดยั้ง
|
| ยุรยาตรพลับพลาพลัน | | พลางทฤษ ดีนา
|
| สบภักตรเยาวเรศตั้ง | | จิตรจ้องชมโฉม ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๓๑ งามลักษณวิลาศล้ำ | | เลขา
|
| ดุจอัปศรกัญญา | | เยี่ยมยิ้ม
|
| ลืมสนมนาฎสองนา | | รีอรรค เรศเฮย
|
| ดำฤษณป่วนปานปิ้ม | | ล่มล้างลาญทรวง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๓๔ - พระยาศรีสิงหเทพ
|
|
| ๙๓๒ ชมนางพลางเร่งร้อน | | ใจลี ลาศนา
|
| เถลิงแท่นทองมณี | | เพชรพร้อย
|
| นั่งแทบพระลักษมี | | เสาวภาคย์
|
| เหลือบเนตรชำเลืองช้อย | | ขยิ่มยิ้มทยานใจ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๓๓ พระยามารพลางกล่าวถ้อย | | สุนทร
|
| รามลักษณ์คนสัญจร | | ป่าไร้
|
| เคียงถนอมแนบบังอร | | ควรคู่ ไฉนนา
|
| โฉมแม่ควรเชิดไว้ | | หว่างเกล้าสาวสุรางค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๓๔ แสนสนมสมบัติทิ้ง | | ลงกา
|
| พี่จะเศกสมมา | | มอบด้วย
|
| เชิญสมรแม่มาสา | | ทรร่วม เรียมเฮย
|
| รามซึ่งตามมฤคม้วย | | แม่นแล้วหลงไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๓๕ นางกลับจับไม้ปัก | | ประจาน เปรียบนา
|
| มึงประทุษฐจัณฑาล | | ทั่วด้าว
|
| ประมาทพระมาผลาญ | | อสุรสัตว์ บาปเฮย
|
| เทเวศรชุมเชิญท้าว | | ท่านให้ไวยกูร ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๓๖ วันลักกูลอบลี้ | | จากศา ลาเฮย
|
| หากพระตามมฤคคลา | | คลาศทิ้ง
|
| ถ้าพระเสด็จกลับมา | | ทันพบ ภักตร์แฮ
|
| เศียรสิบคงขาดกลิ้ง | | เกลื่อนด้วยศรทรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๓๗ ทศกรรฐสดับพจนพร้อง | | พระนาง เปรียบนา
|
| ฟังยิ่งเพราะเพลินพลาง | | กราบไหว้
|
| จึ่งกล่าวมธุรศทาง | | วอนว่า แม่เอย
|
| จงชุบชีพเรียมให้ | | ยืดช้าวันชม ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๓๘ นางฟังแสนเจ็บช้ำ | | คำมาร
|
| ผินภักตร์พลางประจาน | | เหม่ไม้
|
| เองอย่าหมิ่นอวตาร | | ทรงจักร
|
| พลางถ่มเขฬะให้ | | ราพแล้วผันขนอง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๓๕ - พระยาศรีสิงหเทพ
|
|
| ๙๓๙ หณุมานยลยักษเข้า | | พาที นางนา
|
| คิดใคร่ผลาญชีวี | | วาดม้วย
|
| เกรงเกินพระจักรี | | ตรัสสั่ง มาแฮ
|
| เหนบ่ปลงใจด้วย | | ราพแล้วลิงเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๔๐ ทศเศียรแสนเสนาะล้ำ | | สำเนียง นางนา
|
| คิดใคร่เอนองค์เอียง | | แอบน้อง
|
| ตริพลางขยับเรียง | | รมย์ร่วม นางแฮ
|
| ร้อนยิ่งเปลวเพลิงต้อง | | เท่ห์ท้าวเหลือทน ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๔๑ จึ่งเสด็จจากแท่นแก้ว | | อลุงกร
|
| ขุกขู่นางงานสลอน | | อยู่ใช้
|
| ผิวะมึงมิวอนสมร | | สมรรครัก กูนา
|
| จักประหารมึงให้ | | ชีพสิ้นสูญปราณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๔๒ ตรัสพลางทางขึ้นราช | | รถทอง
|
| กลับนิเวศน์วังหมอง | | ภักตร์เศร้า
|
| เสด็จเหนือแท่นผธมตรอง | | กรมโศก ถวิลแฮ
|
| ไฉนจะสมสมรเจ้า | | แนบเนื้อนวลถนอม ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๔๓ ฝูงกำนัลโกรธแค้น | | สีดา
|
| ต่างกล่าวปริภาษสา | | หัศถ้อย
|
| นางฟังอัดอุรา | | กลืนเทวศ ไว้แฮ
|
| แสนสลดละห้อย | | ใคร่ให้ประไลยชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๔๔ เงี่ยโสตรเงียบแซ่ซร้อง | | เสียงนาง กำนัลนา
|
| ลงจากพลับพลาพลาง | | รีบร้น
|
| จรโดยสถลทาง | | รันทด รทวยเฮย
|
| ถึงประทับสฐานต้น | | โสกไม้ในสวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๔๕ พลางคะนึงถึงบาทเบื้อง | | อวตาร
|
| เมียจักทำลายลาญ | | ชีพแล้ว
|
| ฤๅพระจักทราบสาร | | แสนโศก ทรวงนา
|
| โอ้ว่ากรรมจำแคล้ว | | คลาศเมื้อเมืองสรวง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๓๖ - พระยาศรีสิงหเทพ
|
|
| ๙๔๖ ร่ำพลางนางหน่วงขึ้น | | รุกฃา
|
| ขุนกระบี่บังกายา | | ยอบเฝ้า
|
| นางจับพระภูษา | | สวมกิ่ง โศกเฮย
|
| รีบกระสันสอเข้า | | ทอดทิ้งองค์ลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๔๗ วายุบุตรฉุดเงื่อนแก้ | | กัดกระสัน เฌอนา
|
| วางพระนางพลางอัญ | | ชลิตน้อม
|
| นางเผยผรุสลิงฉัน | | ใดโฉด เฉาเฮย
|
| เองใช่การหาญด้อม | | กอดแก้กูไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๔๘ ขุนสวาทูลว่าข้า | | ธุลี บาทเฮย
|
| ทหารพระจอมจักรี | | ตรัสใช้
|
| เหยียบนครเฃตรยักษี | | สืบเหตุ พระนา
|
| ทรงมอบธำรงให้ | | กับผ้ามาถวาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๔๙ นางยลแหวนพัตรร้อน | | รันทรวง
|
| ขุกคิดจิตรตระขวง | | ยักษ์แสร้ง
|
| ออกโอษฐว่าลิงลวง | | ลอบเปลี่ยน แปลงนา
|
| ของตกกลางไพรแกล้ง | | กล่าวให้กูฉงน ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๕๐ ขุนกบี่ทูลถี่ถ้อย | | ความลับ
|
| ยามยกศิลป์เนตรจับ | | เนตรไท้
|
| นางฟังเชื่อนางรับ | | ภูษิต แหวนนา
|
| ซ้ำโศกสั่งสารให้ | | ทราบท้าวทูลสนอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๕๑ สวาวอนเชิญเสดจท้าว | | อรไทย
|
| เถลิงหัตถ์จักภาไคล | | คลาศเฝ้า
|
| นางตอบว่าคิดไฉน | | ผิดเยี่ยง อย่างนา
|
| ยักษลักลิงภาเต้า | | โทษร้ายราคี ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๕๒ หณุมานสดับถ้อย | | พลางทูล สนองนา
|
| พระแม่อย่าอาดูร | | เดือดร้อน
|
| นางฟังพจนลิงยูร | | ยาตรพลับ พลาเฮย
|
| ขึ้นสถิตยบรรจฐรณ์ข้อน | | อกอั้นกรรแสง ฯ
|
| | |
|
